Po nitce do kłębka

Z jednodniowym opóznieniem dzisiaj u mnie post w ramach Wspólnego Dziergania i Czytania. Skończyłam pokazywaną w ubiegłym tygodniu książkę. "Tatiana i Aleksander" Paulliny Simons podobała mi się nieco mniej niż część pierwsza- "Jezdziec miedziany". Moim zdaniem autorkę nieco poniosła fantazja, ponieważ wyrwanie się se szponów NKWD było w czasach stalinizmu nierealne. Do tego jeszcze wyciągnięcie Aleksandra z obozu pracy przez jego żonę. Chwilami miałam wrażenie, że czytam książkę o agencie 007.


Teraz dla odmiany sięgnęłam po kolejny kryminał Katarzyny Puzyńskiej. Tym razem jest to
 " Trzydziesta pierwsza". Tym razem nie czuję się rozczarowana. Czytam ją z przyjemnością.
Na drutach robótka z potrzeby chwili- czapka dla starszej córki. Kiedy temperatura spadła poniżej zera okazało się, że czapka, sprzed dwóch lat nie spełnia córki oczekiwań (za płytka), a do tego pompon zacząć się dziwnie kiwać i odstawać od czapki. Zatem trzeba zrobić nową.
Poza skończonym kominem, który pokazywałam w poprzednim poście, mam jeszcze do pokazania dwie rzeczy- serwetkę i sweterek. Obie rzeczy postaram się pokazać już wkrótce.

 W końcu mogę pokazać coś skończonego, a nie tylko kupki rozgrzebanych robótek. Skończyłam komin, a raczej otulacz. Mam z obu końców ściągacz, bo tak sobie wymyśliłam. Mozżna go nosić tak, aby był on widoczny, tak jak tu:

  lub schowany, jak poniżej:


Tutaj jeszcze zrobione na szybko zdjęcie na właścicielce, czyli na mnie :)


Zdjęcia robiłam w pokoju u mojej młodszej córki i przy okazji pomyślałam sobie, ze pokażę wam jak urządziła sobie swój pokój. Pokoje naszych dzieci mieszczą się na poddaszu. Bardzo żałuję, że nie mam zdjęć jak to poddasze wyglądało zaraz po przeprowadzce. Były to puste dwa pomieszczenia, ze szczytowymi oknami. Zrobiliśmy tam trzy pokoje dla naszych dzieci, łazienkę dla nich i jeszcze coś w rodzaju garderoby Ociepliliśmy, wstawiliśmy okna dachowe, aby dodać nieco światła. Wyszło niezle. Tymczasem prezentuje pokój Moniki. Toaletka, którą dostała w spadku po mnie i własnoręcznie ja sobie przemalowała, bo pierwotnie była w kolorze olchy


Pokoje maja skosy, które wykorzystaliśmy na zabudowane szafki. Ciągną się one przez całą długość pokoju, czyli około 4 m. Belko musiały zostać, ponieważ podtrzymują strop. Miały jednak brzydki ciemnobrązowy kolor. Przemalowaliśmy je dwukrotnie na biało. Ciemny kolor prześwituje, ale to tylko dodało im uroku

Wielkie łóżko rozmiarów niemal małżeńskiego łoża, robione również na zamówienie


Przy kominie była wnęka, którą wykorzystaliśmy na półki, a na samym kominie zawiesiliśmy lustro .


Szafa i biurko, to meble z poprzedniego mieszkania. Nie są białe, ale ich jasny kolor pasuje do koloru drzwi. Brakuje tylko białego krzesła do biurka i pokój będzie można uznać za skończony.

Jak co tydzień w środe czas na post z cyklu dzierganie i czytanie. W zasadzie dzisiejszy post powinien mieć inny tytuł- coś w stylu"u mnie nadal to samo" lub "niekończący się otulacz". Bowiem nadal go męczę, a raczej on mnie:) Do zrobienia zostało już niewiele, ale czasu ciągle brak.


Ale chociaż z lekturami idę do przodu. Aktualnie czytam drugą część "Jezdzca miedzianego". "Tatiana i Aleksander" jest nie tylko kontynuacja losów głównych bohaterów, ale również uzupełnieniem ich historii . Cofamy się tutaj do czasów młodości Aleksandra wkrótce po przybyciu wraz z rodzicami do Związku Radzieckiego. Powieść czyta się dobrze, ale pierwsza część bardziej mi się podobała.
W ubiegłym tygodniu w kioskach pojawił się pierwszy kryminał Aleksandry Marininy jako dodatek do kolorowej prasy kobiecej. Mam zamiar skompletować całą serię. Kto n ie zna kryminałów tej autorki- polecam sięgnijcie po nie.

A na koniec kilka zimowych zdjęć z początku tygodnia.




Żałowałam, że mam za mało czasu nie mogę przespacerować się po tym parku, bo wyglądał jak z bajki.

 Dzisiaj środa, zatem czas na post czytelniczo- robótkowy w ramach akcji zapoczątkowanej przez Maknetę. Na drutach nadal komin (ten do kompletu z czapką), ponieważ wolne dni już się skończyły, a na co dzień dziergam niewiele- czasem jest to kilka rzędów, czasem kilkanaście, a niekiedy wcale. Natomiast czapka nosi się znakomicie, przydała się podczas mrozów.


Natomiast czytelniczo prę do przodu." Dziewczyna z pociągu" przeczytana. W sumie podobała mi się. I tu powtórzę za Honoratą- jest to bardziej książka psychologiczna, aniżeli kryminał. Osobiście ja polecam, gdyż jest to lektura, która wywiera jakieś wrażenie, o której się pamięta.
Na zdjęciu pokazuję" Francuską oberżę" Julii Stagg - pozycję dopiero co przeczytaną. To lektura lekka, łatwa i przyjemna, ale z gatunku tych, o których za miesiąc, dwa można już nie pamiętać o czym były. Dlatego jej nie polecam. Teraz czytam już inną książkę, ale o niej napiszę za tydzień. Miłego wieczoru.

Klika dni temu przy okazji czytelniczego podsumowania pisałam, że chciałabym w tym roku przeczytać więcej książek. Wspomniałam wtedy, że jeszcze kolka postanowień noworocznych poczyniłam. O niektórych pisać nie będę, ale o tym dotyczącym robótek- jak najbardziej. Chciałabym podokańczać rozpoczęte prace. A troczę się tego zebrało:


Komin, dopiero co zaczęty. Po zrobieniu czapki, stwierdziłam, że do kompletu przyda mi się komin. Tym bardziej, że zostało sporo włóczki.

 Serwetka- zupełnie zapomniana, przeleżała od wiosny ubiegłego roku. Znaleziona podczas świątecznych porządków.

Pokazywane już rękawiczki, a ściślej- rękawiczka, która ma jak na razie tylko jeden i to nieskończony, palec. Jakoś ciężko mi się za nią zabrać.


Kolejna zapomniana robótka- chusta. Wzór, o ile dobrze pamiętam to Gail. Brakuje niewiele.

 Kolejna chusta. Odłożona, bo coś mi tam nie wychodziło z bordiurą.

 Sweterek pokazywany już na blogu. Zapewne wkrótce się za niego zabiorę. Musiałam tylko trochę od niego odsapnąć.
Niestety zaczętych prac mam jeszcze kilka. W tym momencie przypomniałam sobie o trzech. Wstyd się przyznać, ale tak to już u mnie jest- czasami cios nie wychodzi i odkładam na pózniej. Innym razem zanim skończę np. sweter nadchodzi lato i nie chce mi się latem dziergać swetrów itp.
Wyszedł mi taki mały rachunek sumienia. Ale nie piszę tego po to, aby się chwalić ani żalić. Raczej po to aby pamiętać, o tym co nie skończone i powoli odhaczać to co uda mi się skończyć.
Na koniec wreszcie coś skończonego. Czapka. Pomysł własny. Jeszcze nie prana i nie noszona, ale chyba się polubimy. I to właśnie do tej czapki robię komin z pierwszego zdjęcia.


Tu jeszcze pochwalę się górą czapki, która wyszła mi całkiem zgrabnie.


Miłego niedzielnego wieczoru życzę wszystkim tu zaglądającym i dziękuję za miłe słowa w komentarzach.

 Dzisiaj pierwsza środa w nowym roku, zatem czas na pierwsze spotkanie w ramach Wspólnego Dziergania i Czytania organizowanego przez Maknete.


Czytam  "Dziewczynę z pociągu" Pauli Hawkins. Poleciła mi tę książkę młodsza córka. Ale o mały włos nie odłożyłam jej nie przeczytawszy do końca, ponieważ bardzo mnie drażnił jej początek. Myliły mi się postaci, zlewały w jedno... Powstrzymywał mnie przed odłożeniem tej książki fakt, że obie moje córki ją przeczytały i obydwóm bardzo się podobała.A ponieważ gusta czytelnicze ( zwłaszcza ze starszą córką ) mamy podobne, nie poddałam się. Teraz akcja rozwinęła się i lektura sprawia mi przyjemność.
Robótkowo natomiast dzierga sie sweter zaczęty w okolicach Świat. Przybywa go całkiem szybko, zwłaszcza, że prosty ścieg sprzyja dzierganiu z jednoczesnym czytaniem. Dokładnie tak, jak to jest w tytule posta.
Na koniec dziękuję za wszystkie życzenia świąteczne i noworoczne.

 Dzisiejszy, pierwszy dzień nowego roku chciałabym rozpocząć od czytelniczego podsumowania. W 2016 roku przeczytałam zaledwie 16 książek. Oto one:
1. 50 twarzy Greya- L.James
2. Ciemniejsza strona Greya- L.James
3. Grey- L.James
4.Uratuj mnie - Guillame Musso
5. Oddech- Monika Jaruzelska
6. Jesteś moja dzikusko - Agnieszka Lingas - Łoniewska
7. Cukiernia pod amorem- t.1- Małgorzata Gutowska- Adamczyk
8. Cukiernia pod amorem t.2
9. Cukiernia pod amorem t.3
10. Córka słońca - Barbara Wood
11. Matki, zony, czarownice - Joanna Miszczuk
12. Jezdziec miedziany - Paullina Simons
13. Motylek - Katarzyna Puzyńska
14.  Piętno Midasa - Agnieszka Lingas- Łoniewska
15. Szczęściarz - Nicolas Sparks
16. Więcej czerwieni - Katarzyna Puzyńska

Niestety to niewiele, w dodatku o kilka mniej niż w roku 2015.
I tu pojawia się moje pierwsze postanowienie na rok 2017: chciałabym przeczytać minimum 26 książek, czyli chociaż jedną na dwa tygodnie. To już byłoby coś. Tym bardziej, że lista lektur, po które chciałabym sięgnąć, ciągle rośnie.
Moich postanowień jest więcej, o niektórych z nich napiszę niebawem. Tymczasem zmykam do lektury i do drutów, bo coś tam się dzieje.