Super być nic nie znaczącą osobą,
która nie musi katować się od bladego świtu niczym,
tylko dlatego, że TV dodaje kg...
albo zmarszczek...
na ekranie...
że właściwie nikogo nie obchodzi czy przytyłam 7 kg
od grudnia...i zgubiłam 4 przez miesiąc;)
i wyglądam okropnie, albo jak chora
bo mi się policzki zapadły;)
Być sobie człowiekiem, którego
lubią przytulić przyjaciele.
Uśmiechać się od ucha do ucha...bo wciąż mam zęby...
i generować zmarszczki mimiczne;)
Nie mulić imprezy bo nie pije piwa, albo nie zjem
pizzy...bo o matkoboskoutyję;)
Albo nie daj Bóg nie jestem fit!
hahhahahah
Zabawnie jest wiedzieć, że się jest na kolejnym etapie
życia...akceptować to...cieszyć tym co on ze sobą niesie.
Takie sobie rozważana przy Święcie
Majowym...Święcie Flagi;)
No, ale że naprzynudzałam...maxymalnie;)
Teraz maksymalnie przecudnej urody zdjęcia mojego kocyka;)
Który to powstał z potrzeby koloru.
Wiecie, że koloru potrzebuję codziennie...
Bez koloru więdnę jak kwiatek w ciemnościach.
Maj w tym roku jakoś się słabo rozkręca...jak kwiecień
zupełnie;)
No, ale jest więc nie marudzę;)
Kocyk udziergałam w kwietniu, ale z braku aury...
jakoś nie miałam sumienia go targać na deszcz i zimno;)
I ponurość, która mu kolory chciała wyssać.
Dziś słonko...i wolne...więc za pomocą fotoaparata
pyknęłam mu kilka fotek..
.
Uważam, że fotogeniczny jest nad wyraz;)
hahahhaha
Z moimi tulipanami co pasują -uważam idealnie;)
Pozował z cierpliwością godną lepszej sprawy;)
Pod choinką;)
Na płocie;)
I zbliżenie;)
W towarzystwie poduszkowców;)
I na kanapie...
Lózowy jest
Mój Ci on jest
Kocham go
Pozdrawiam majowo i ciepło!
Dominika