Herbert A. Cahn

Herbert Adolf Cahn

Nome orixinal	(de) Herbert A. Cahn
Biografía
Nacemento	(de) Herbert Adolph Cahn 28 de xaneiro de 1915 Frankfurt, Alemaña
Morte	5 de abril de 2002 Basilea Suíza
País de nacionalidade	Alemán nacionalizado suízo.
Educación	Universidade de Frankfurt.
Q89547790	Estudos de numismática clásica.
Actividade
Campo de traballo	Numismática e arqueoloxía.
Lugar de traballo	Friburgo Heidelberg
Ocupación	marchante de arte, arqueólogo, erudito clásico, historiador da arte, profesor universitario, numismático, arqueólogo clásico, coleccionista de arte
Empregador	Universidade de Freiburg im Breisgau Universidade de Heidelberg
Membro de	Instituto Arqueolóxico Alemán
Profesores	Ernst Pfuhl
Influencias en	Carmen Arnold-Biucchi
Familia
Cónxuxe	Mathilde Vögeli (1949).
Fillos	Miriam Cahn
Parentes	Adolph E. Cahn, avó Willy Schwabacher, curmán entregue Erich B. Cahn, curmán entregue
Premios
- (1971): Medalla da RNS. - (1973): Jeton de Vermeil (SFN). - (1978): Premio da SHMI. - (1983): Medalla Huntington (ANS). - (1995): Premio Otto Paul Wenger (VSB).

Herbert Adolf Cahn, nado o 28 de xaneiro de 1915 en Frankfurt, Alemaña, e finado o 5 de abril de 2002 en Basilea, foi un numismático, arqueólogo e comerciante de moedas alemán nacionalizado suízo en 1949.^[1][2][3]

Herbert A. Cahn procedía dunha familia de comerciantes numismáticos de Frankfurt. Xa o seu avó, Adolph Emil Cahn (1840-1918), fundara en 1874 unha compañía dedicada á venda de moedas que chegou a organizar importantes poxas públicas. Posteriormente, o seu pai, Theodor Cahn (1877-1924) e o seu tío Julius Cahn (1871-1935) pasaron a dirixir o negocio ata a primeira guerra mundial.^[4][5]

Herbert A. Cahn recibiu a súa primeira educación en Frankfurt, a primaria na escola Philanthropin e a secundaria no instituto Goethe-Gymnasium, onde se graduou en 1932. Nesa época de estudante tomou contacto co mundo da numismática e comezou xa a colaborar coa empresa familiar, correu a cargo da edición de diversos catálogos de poxas e venda de moedas.^[1][2] Mesmo, aos 14 anos, publicou o seu primeiro artigo, sobre un denario inédito de Septimio severo.^[5][6]

No mesmo 1932, Herbert comezou os seus estudos de Arqueoloxía Clásica, Historia Antiga e Filoloxía Clásica na Universidade de Frankfurt, con profesores como Ernst Langlotz, e, logo da emigración forzada a Basilea en 1933 pola confesión xudía da súa familia, continuou os seus estudos na Universidade de Basilea, onde acadou o título de doutor en Arqueoloxía Clásica en 1940, baixo a dirección do profesor a Ernst Pfuhl, cunha tese sobre a moeda de Naxos (Die Münzen der sizilischen Stadt Naxos).^[1][2][7][8]

En 1933 asociouse co seu irmán, Erich B. Cahn, para crear a compañía Münzhandlung Basel, reconvertida en 1942 en Münzen und Medaillen AG, que chegou a se converter nunha das entidades de venda de moedas máis importantes do mundo.^[1][9] O negocio abranguía non só as moedas senón tamén as antigüidades e, despois de 1988, Herbert Cahn separou esta parte da compañía a unha de nova creación denominada H. A.C. Kunst der Antike, que chegou a ser tamén unha das empresas punteiras no comercio das antigüidades e dos obxectos de arte a nivel internacional.^[2][10]

Paralelamente ao seu labor comercial, Herbert Cahn mantivo permanentemente a súa conexión co aspecto científico da numismática antiga e da arqueoloxía clásica. De feito, en 1965 converteuse en profesor de Numismática Antiga da Universidade de Heidelberg e en 1971 foi nomeado profesor emérito.^[1] A partir de 1983 desenvolveu a súa actividade docente na Universidade de Friburgo.^[2][11]

Xunto con Karl Schefold e Otto Rubensohn, participou en 1956 na fundación da Sociedade dos Amigos da Arte Antiga (Vereinigung der Freunde Antiker Kunst) e en 1960 na mostra "Obras Mestras da Arte Grega" (Meisterwerke griechischer Kunst), celebrada en Basilea. Esta exposición foi o xermolo da fundación do Antikenmuseum Basel, na mesma cidade, que abriu as súas portas en 1966. De 1970 a 1986 foi membro do consello de dirección da Sociedade Suíza de Numismática (Schweizerische Numismatische Gesellschaft). Entre 1949 e 1964 foi redactor de Schweizer Münzblätter e, de 1981 a 1987, de Schweizerische Numismatische Rundschau.^[1][2][12]

O seu principal foco de atención foi a numismática grega; os seus traballos sobre as moedas de Naxos e Cnido seguen a ser obras de referencia.^[2] Tamén é autor de publicacións noutras moitas áreas da numismática antiga, así como sobre vasos gregos e sobre outros aspectos da arte da Antigüidade. De xeito privado, Herbert Cahn coleccionou fragmentos de vasillas antigas e reuniu unha das coleccións máis grandes e importantes do mundo, que ofrece unha visión xeral da cerámica antiga.^[13]

Cahn foi un dos fundadores da Asociación Internacional de Numismáticos Profesionais en 1951 e tamén formou parte da Comisión Internacional de Numismática, de cuxo boletín foi o primeiro editor, en 1980.^[14]

En 1949, Herbert Cahn adquiriu a nacionalidade suíza e casou con Mathilde Vögeli.^[1][2] A súa filla, Miriam Cahn, nada no mesmo 1949, é unha recoñecida artista visual;^[15] o seu fillo, Jean-David Cahn, nado en 1961, continúa a tradición do seu pai traballando como anticuario en Basilea.^[16]

En 1985, co gallo do seu septuaxésimo aniversario, Herbert Cahn Foi obxecto da publicación dun libro de homenaxe publicado polo Círculo Numismático de Basilea.^[17]

• (1971): Medalla da Royal Numismatic Society, de Londres.^[18]
• (1973): Jeton de Vermeil, da Société française de numismatique, de París.^[19]
• (1978): Premio da Sociedade de Historia Monetaria Internacional, de Frankfurt.^[20]
• (1983): Medalla Huntington, da American Numismatic Society, de Nova York.^[21]
• (1995): Premio Otto Paul Wenger, da Asociación de Numismáticos Profesionais Suízos.^[22]

Herbert Cahn foi autor de numerosos artigos publicados en revistas numismáticas e arqueolóxicas da súa época, e tamén dalgúns traballos monográficos. Velaquí unha escolma das súas monografías máis salientables:^{[23][24][25][26][27][28][29]}

• (1944). Die Münzen der sizilischen Stadt Naxos. Ein Beitrag zur Kunstgeschichte des griechischen Westens. Birkhäuser, Basilea.
• (1945). Frühhellenistische Münzkunst. Amerbach, Basilea.
• (1947). Griechische Münzen archaischer Zeit. Amerbach, Basilea.
• (1970). Knidos. Die Münzen des 6. und des 5. Jahrhunderts vor Christus. de Gruyter, Berlín.
• (1975). Kleine Schriften zur Münzkunde und Archäologie. Archäologischer Verlag, Basilea.

• Berghaus, P. (1994). "Herbert A. Cahn". En Numismatisches Nachrichten Blatt. 43, 2. Páxinas 31–32.
• Boehringer, C. (2002). "Herbert A. Cahn, Frankfurt am Main 28. Januar 1915 - 4. April 2002 Basel Arquivado 03 de agosto de 2019 en Wayback Machine.". En Compte rendu. 49. International Numismatic Council. Páxinas 119-126.
• Flashar, M. (2002). "Archäologe aus Passion - Zum Tod von Herbert A. Cahn". En Badische Zeitung. 11 de abril.
• Hurter, S. (1995). "Gratulamur!". En Schweizer Münzblätter. 45. Páxina 1.
• Hurter, S.; Peter, M. (2002). "Zum Gedenken an Herbert A. Cahn". En Schweizerische Numismatische Rundschau. 81. Páxinas 4-6.
• Koepplin, D. (2002). "Professor Herbert A. Cahn zum Gedenken". En Basler Zeitung. 86. 13/14 de abril. Páxina 31.
• Kreikenbom, M. (2015). "Das Projekt Herbert A. Cahn: Familien- und Firmengeschichte^{[Ligazón morta]}". En Cahn’s Quarterly. 1. Páxina 3.
• Lezzi-Hafter, A. (2003). "Zum Gedenken an Herbert Cahn, 1915-2002". En Antike Kunst. 46. Páxina 3.
• Schärli, B.; Voegtli, H. (red.) (1985). Festschrift Herbert A. Cahn. Zum 70. Geburtstag gewidmet und herausgegeben vom Circulus Numismaticus Basiliensis. Basilea.
• Voegtli, H. (2002). "Prof. Dr. Herbert A. Cahn". In International Numismatic Newsletter. 39. Páxina 19.
• Voegtli, H. (2003). "Bibliographie Herbert A. Cahn, 1995-2002". En Antike Kunst. 46. Páxina 4.
• Wartenberg, U. (2002-a-). "Herbert A. Cahn, 1915-2002 Arquivado 15 de decembro de 2019 en Wayback Machine.". En ANS Magazine. 1, 2. American Numismatic Society. Páxina 33.
• Wartenberg, U. (2002-b-). "Herbert A. Cahn, 1915-2002". En The Celator. 16, 9. Páxina 32.
• Willers, D, (1995). "Herbert A. Cahn achtzigjährig, Karl Schefold neunzigjährig". En Antike Kunst. 38. Páxinas 63-64