Πατριάρχης Θωμάς Α΄
| Πατριάρχης Θωμάς Α΄ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 3 Απριλίου 610 Κωνσταντινούπολη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Eορτασμός αγίου | 21 Μαρτίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Θωμάς Α΄ (... - 20 Μαρτίου 610) ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως την περίοδο 607-610.
Η ζωή του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ημερομηνία γέννησής του είναι άγνωστη. Έζησε κατά τα χρόνια της βασιλείας των Αυτοκρατόρων Μαυρικίου και Φωκά[1]. Χειροτονήθηκε διάκονος από τον Πατριάρχη Ιωάννη το Νηστευτή, ο οποίος τον προεβίβασε και σε σακελλάριο. Μετά το θάνατο του Πατριάρχη Κυριακού ακολούθησε χηρεία μερικών μηνών, στο τέλος της οποίας νέος Πατριάρχης εξελέγη ο Θωμάς με την βοήθεια του ευρέως αμφισβητούμενου Αυτοκράτορα Φωκά. Κατά την επικρατέστερη εκδοχή εξελέγη στις 23 Ιανουαρίου του 607[α], ενώ άλλη άποψη αναφέρει την 11η Οκτωβρίου του ίδιου έτους. Κατόπιν πιέσεων του Πάπα Βονιφάτιου Γ΄, ο Φωκάς τον υποχρέωσε να εγκαταλείψει τον τίτλο «Οικουμενικός»[3].
Ως Πατριάρχης, φρόντισε με κάθε δυνατό τρόπο τις πνευματικές ανάγκες του ποιμνίου του. Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του έκτισε νέα πτέρυγα του Πατριαρχικού κτιρίου, το οποίο βρισκόταν κοντά στο ναό της Αγίας Σοφίας. Η νέα πτέρυγα περιελάμβανε και αίθουσα, η οποία χρησιμοποιούνταν μετέπειτα στις στέψεις των Αυτοκρατόρων, και η οποία έφερε το όνομά του: «Θωμαΐτης τρίκλινος[4]» Εκεί στεγάστηκε και η Πατριαρχική βιβλιοθήκη.
Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του εμφανίστηκε ένας ενοχλητικός οιωνός στην Γαλατία της Μικράς Ασίας. Οι βαριοί σταυροί που μεταφέρονταν κατά τη διάρκεια λιτανείας άρχισαν να τρέμουν και να χτυπούν ο ένας τον άλλον. Ο προορατικός Άγιος Θεόδωρος ο Συκεώτης ερμήνευσε τον οιωνό αυτό[5] λέγοντας ότι διχόνοιες και καταστροφές περίμεναν την Εκκλησία και ότι το κράτος κινδυνεύει από βάρβαρη εισβολή[6]. Ακούγοντας αυτό, ο Πατριάρχης Θωμάς τρομοκρατήθηκε και ζήτησε από τον Άγιο Θεόδωρο να προσευχηθεί ώστε ο Θεός να πάρει την ψυχή του πριν πραγματοποιηθούν αυτά. Μετά τον θάνατο του Πατριάρχη Θωμά το 610, άρχισε η αναταραχή στην Εκκλησία. Ο διάδοχός του, Σέργιος, έπεσε στην αίρεση του μονοθελητισμού, ξέσπασε πόλεμος με την Περσία, κατά τον οποίο οι ελληνικές περιοχές της Μικράς Ασίας καταστράφηκαν εντελώς, ενώ η Ιερουσαλήμ έπεσε στους Πέρσες και ο Σταυρός του Κυρίου μεταφέρθηκε στην Περσία.
Πέθανε μετά από τρία έτη Πατριαρχίας, στις 20 Μαρτίου του 610[7] και κηδεύτηκε τη μεθεπόμενη, λίγο αφού προσεβλήθη από άγνωστη εκείνη την εποχή ασθένεια. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 21 Μαρτίου.
Υποσημειώσεις και παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία
- ↑ Οικουμενικό Πατριαρχείο
- ↑ Padri Benedettini della Congregazione di S.Mauro in Francia, σελ. 425.
- ↑ Tudorie, Ionuț-Alexandru (2011). «Old and New in the Byzantine Imperial Coronation in the 13th Century». Ostkirchliche Studien 60: 74. https://www.academia.edu/36256761/_Old_and_New_in_the_Byzantine_Imperial_Coronation_in_the_13th_Century_in_Ostkirchliche_Studien_60_2011_1_pp_69_109?email_work_card=title. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2021.
- ↑ Charbonnel, Bernard (2009). «Préface de la deuxième édition viii–ix». Éducation thérapeutique (Elsevier έκδοση). ISBN 9782294704673. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2020.
- ↑ Morrisson, Cécile (2011). «Chapitre XI. Monnaie et finances dans le monde byzantin (1204-1453), 181». Le monde byzantin III (Presses Universitaires de France έκδοση). ISBN 9782130520085. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2020.
- ↑ Grumel 1958, σελ. 435.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Οικουμενικό Πατριαρχείο
- Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία
- Grumel, Venance (1958). Traité d'études byzantines. Παρίσι: Presses universitaires de France. ISBN 9607217225.
- Padri Benedettini della Congregazione di S.Mauro in Francia. L'Arte di verificare le date dei fatti storici delle inscrizioni delle cronache e di altri antichi monumenti dal principio dell'era cristiana fino all'anno 1770. 2. Βενετία: Tipografia Gatti. σελ. 425.
