Αρσάκιος Κωνσταντινουπόλεως

Ο Αρσάκιος εκ Ταρσού (πριν το 324 - 11 Νοεμβρίου 405) ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως την περίοδο 404-405.

Διαδέχθηκε στον πατριαρχικό θρόνο τον εξορισθέντα για δεύτερη φορά Ιωάννη Α΄ τον Χρυσόστομο, σε ηλικία περίπου 80 ετών. Ήταν αδελφός του Πατριάρχη Νεκταρίου, προκατόχου του Ιωάννη και καταγόταν και αυτός από την Ταρσό της Κιλικίας.

Χειροτονήθηκε Πατριάρχης στις 26 Ιουνίου του 404 στο Ναό των Αγίων Αποστόλων. Εκκλησιαστικοί ιστοριογράφοι αναφέρουν ότι, ενώ ήταν συνετός, ευλαβής και πράος, είχε κακή φήμη, διότι κάποιοι κληρικοί έκαναν ό,τι ήθελαν, εκμεταλλευόμενοι τη μεγάλη του ηλικία, και κατόπιν απέδιδαν σε αυτόν τις ευθύνες. Η Πατριαρχία του σημαδεύτηκε από την καταδίωξη των οπαδών του εξόριστου Ιωάννη του Χρυσόστομου, οι οποίοι εκκλησιάζονταν χωριστά, χωρίς να τον έχουν αποδεχτεί. Στην καταδίωξη αυτή είχε αρωγούς τον Αλεξανδρείας Θεόφιλο και τον Αντιοχείας Πορφύριο, οι οποίοι τον αναγνώρισαν, αλλά και κρατική στήριξη, καθώς εκδόθηκαν σχετικά Αυτοκρατορικά διατάγματα. Εντύπωση προκαλούν στους ερευνητές και εκκλησιαστικούς ιστορικούς οι λόγοι του Ιωάννη του Χρυσοστόμου, στους οποίους εκφράζεται με δριμύτητα και πάθος κατά του πατριάρχη Αρσακίου αποκαλώντας τον «λήρον», «μοιχός», «προβατόσχημον λύκον» καθώς και «ιερέα φαύλον»^[3].

Γενικά ο Πατριάρχης Αρσάκιος υπήρξε άνθρωπος με ασθενή θέληση, δικαιολογημένη εκ της ηλικίας του, και πέθανε μετά από βραχύ χρόνο πατριαρχίας στις 11 Νοεμβρίου του 405. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 11 Οκτωβρίου.

• Οικουμενικό Πατριαρχείο
• Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Larousse-Britannica, 2007, τόμ. 9, σελ. 86