Borobó

Este artigo contén varias ligazóns externas e/ou bibliografía ao fin da páxina, mais poucas ou ningunha referencia no corpo do texto. Por favor, mellora o artigo introducindo notas ao pé, citando as fontes. Podes ver exemplos de como se fai nestes artigos.

Borobó

Biografía
Nacemento	10 de xullo de 1916 Pontecesures, España
Morte	28 de agosto de 2003 (87 anos) Santiago de Compostela, España
Educación	Universidade de Santiago de Compostela
Actividade
Ocupación	xornalista
Membro de	Real Academia Galega (membro correspondente)
Premios
(1997)  Premio Trasalba (1996)  Medalla Castelao (1986)  Premio de xornalismo Julio Camba

Raimundo García Domínguez, máis coñecido como Borobó, nado en Pontecesures o 10 de xullo de 1916 e finado en Santiago de Compostela o 28 de agosto de 2003,^[1] foi un escritor e xornalista galego.

Fillo do médico Víctor García García-Lozano e Dolores Domínguez Sierra.^[2] Estudou o bacharelato en Pontecesures e despois cursou Filosofía e Letras na universidade de Santiago de Compostela. Durante a Segunda República ingresou en Izquierda Republicana, pero marchou con Xoán Xesús González para formar Vanguardia de Izquierda Republicana, da que foi secretario de actas. En 1936 a guerra civil española sorprendeuno en Santander, onde asistía á Universidade Internacional de Verán. Foi trasladado a Madrid e participou na defensa da cidade en unidades de artillaría e de transporte. Afiliouse á Unión General de Trabajadores, e comezou a súa faceta xornalística, con colaboracións na redacción de Estímulo, voceiro das unidades artilleiras en que participou. Cando xa remataba a guerra afiliouse ao PSOE.

Rematada a guerra, pasou por diversos campos de concentración, tivo que facer o servizo militar en Marrocos e incorporouse á actividade clandestina do seu partido. Fixo de enlace entre os socialistas galegos e a dirección do PSOE en Madrid. Retomou o seu traballo xornalístico participando na publicación Finisterre e, entre 1944 e 1946, en El Español, La Estafeta Literaria, Fantasía e Madrid.

En 1946 volveu a Galicia e incorporouse á redacción de La Noche, do que foi director, e no cal deu cabida a novos escritores que acabarían sendo coñecidos polo alcume de Xeración 'La Noche'. Entre 1949 e 1966 foi o cronista oficial de Compostela.^[3] Ocupou a dirección de El Correo Gallego en 1960, e máis tarde marchou novamente a Madrid, e traballou en Agencia EFE até a súa xubilación. Na última parte da súa vida, retirouse a Trevonzos, unha pequena aldea de Boiro dende a que se ve a vila de Rianxo.

Aínda que o de Borobó é o seu máis coñecido pseudónimo, tamén foi coñecido por outros pseudónimos e heterónimos, entre eles os de Raimundo Lozano, J. Sierra, Ánxel Novo, Xoán Porreás, Tina ou La Piñeira.

• Premio de xornalismo Julio Camba 1986

• "García Domínguez, Raimundo". Dicionario biográfico de Galicia 2. Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 139. 
• Bernal López (2005). "Borobó". Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. ISBN 84-87804-88-8. 
• Fernández del Riego (1990). Diccionario de escritores en lingua galega, p. 168.
• Vilavedra, D., ed. (1995). Diccionario da literatura galega I. Galaxia. p. 247. ISBN 84-8288-019-5. 

• Entrevista a Borobó, na serie Historias da vida, de Xan Leira. CCG.