Pałac w Jastrowcu
nr rej. 2067 z 06.06.1972 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Kondygnacje |
3 |
Położenie na mapie gminy Bolków | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu jaworskiego | |
50°57′56,64″N 16°02′51,86″E/50,965733 16,047739 | |
Strona internetowa |
Pałac w Jastrowcu – zabytkowy[1] pałac w Jastrowcu w Gminie Bolków.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Do 1945 r. pałac należał do rodziny von Hoyos-Sprintzenstein. Od 1945 r. w pałacu znajdował się PGR. Po likwidacji gospodarstwa w latach 70. pałac popadał w coraz większą ruinę. W 1984 r. został sprywatyzowany, nowi właściwe zajmowali się rolnictwem (chociaż prace zabezpieczające i pierwsze remonty zaczęli już w 1982). Po kilku latach zrezygnowali. Gmina sprzedała go ponownie, tym razem osobno sprzedano pałac, a osobno budynki gospodarcze wraz ze źródłem. Obecnie w pałacu znajduje się gospodarstwo agroturystyczne.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Obiekt wraz z otaczającym go parkiem wpisany do Rejestru zabytków jako: pałac i oficyna (2067 z dn. 6.06.72) oraz park pałacowy (629/J z dn. 2.04.80). Pałac ten zwany był także zamkiem na wodzie. Jest to trzykondygnacyjny późnobarokowy budynek, założony na planie prostokąta, z drugiej połowy XVIII w. (przebudowany w końcu XIX w.) o cechach eklektyzmu.
W sali na piętrze znajduje się dekoracja stiukowa. Wewnątrz pałacu znajduje się też barokowy piec i kominek. Był on w posiadaniu Jana Czirny. Od 1809 r. przeszedł na własność hrabiów von Schlabrendorff, później do hrabiów Hoyos.
Oficyna pałacowa została wzniesiona w XVIII w. położona obok pałacu. Posiada charakterystyczną cebulastą kopułę krytą łupkiem.
Budynek jest otoczony parkiem z XIX w. z okazami buków i lip o obwodach pnia sięgających 6 m. Na terenie parku znajduje się także staw (w przeszłości służył do retencji wody, która napędzała młyn).
-
Herb Jana von Czirn
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Włodzimierz Kalicki, „Panowie na zabytkach”, Iskry, Warszawa, 1991, ISBN 83-207-1335-8, (str. 36-57).