Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy

Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy

Jeziorko Duszatyńskie górne w rezerwacie „Zwiezło”
park krajobrazowy
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Położenie	gminy: Komańcza, Zagórz, Cisna, Baligród, Solina i Czarna
Mezoregion	Bieszczady Zachodnie
Data utworzenia	1992
Akt prawny	Rozporządzenie Nr 17 Wojewody Krośnieńskiego z dnia 27 marca 1992 r.
Powierzchnia	514,61 km²
Obszary chronione	7 rezerwatów przyrody
Położenie na mapie Polski Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy
49°14′18,6000″N 22°16′13,8000″E/49,238500 22,270500
Strona internetowa

Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy – park krajobrazowy położony w Bieszczadach Zachodnich, na zachód od Bieszczadzkiego Parku Narodowego i Parku Krajobrazowego Doliny Sanu. Wraz z nimi wchodzi w skład Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie”. Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy stanowi otulinę Bieszczadzkiego Parku Narodowego od strony zachodniej^[1]. Od południa, przez granicę państwową, sąsiaduje ze słowackimi Obszarem Chronionego Krajobrazu „Karpaty Wschodnie” i Parkiem Narodowym „Połoniny”^[2]

Park utworzono w 1992. Zajmuje obecnie obszar o powierzchni 51 461 ha^[3] (wcześniej podawano wartość 51 013,75 ha) i zalesieniu 83%.

Najwyższe szczyty w parku sięgają prawie 1200 m n.p.m. i charakteryzuje je piętrowy układ roślinności górskiej. Znajdują się w nim dwa rezerwaty cisów. Występują m.in. niedźwiedzie, wilki, rysie i żbiki.

• Cisy na Górze Jawor (florystyczny)
• Gołoborze (geologiczny)
• Olszyna Łęgowa w Kalnicy (leśny)
• Przełom Osławy pod Duszatynem (krajobrazowy)
• Sine Wiry (krajobrazowy)
• Woronikówka (florystyczny)
• Zwiezło (przyrody nieożywionej)

Obszar Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego już w latach 30. XX w. był atrakcyjnym i zagospodarowanym regionem turystycznym. W Cisnej i Jabłonkach istniały pensjonaty, Komańcza miała osobną dzielnicę letniskową. Wytyczono wówczas i oznakowano szereg szlaków turystycznych. Zarówno latem, jak i zimą, tereny te były pełne letników, pieszych turystów oraz narciarzy. Jednak II wojna światowa i wydarzenia lat 1945–1947, przyczyniły się do wyludnienia obszaru i zahamowania jego rozwoju – nie tylko turystycznego. Dopiero w latach 50. zaczęto się powtórnie interesować Bieszczadami. Pierwsze powojenne wyprawy w wyludnione zakątki gór, nierzadko w towarzystwie żołnierzy WOP, szybko zasłynęły w całym kraju i przyciągnęły rzesze turystów. Jako jedni z pierwszych pojawili się studenci, którzy przyczynili się do powstania sieci baz namiotowych, m.in. na Łopienniku, w Bystrem, Przysłupiu oraz Komańczy.

Od 1992 park stanowi część Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie”.

• ochrona przyrody w Polsce
• parki krajobrazowe w Polsce

• Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy na stronie Zespołu Karpackich Parków Krajobrazowych w Krośnie
• Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy [online], bieszczady.pl .
• Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska.
• Parki krajobrazowe. Nadleśnictwo Cisna – Lasy Państwowe.