Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Krasnobrodzki Park Krajobrazowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krasnobrodzki Park Krajobrazowy
ilustracja
park krajobrazowy
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Położenie

gminy: Krasnobród, Adamów, Józefów, Susiec, Tomaszów Lubelski

Mezoregion

Roztocze Środkowe

Data utworzenia

1988

Akt prawny

Uchwała Nr XXVII/175/88 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zamościu z dnia 11 maja 1988 r.[1]

Powierzchnia

93,90 km²

Powierzchnia otuliny

307,94 km²

Obszary chronione

2 rezerwaty przyrody w parku oraz 1 w otulinie

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Krasnobrodzki Park Krajobrazowy”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Krasnobrodzki Park Krajobrazowy”
50°31′59,8800″N 23°10′59,8800″E/50,533300 23,183300
Strona internetowa

Krasnobrodzki Park Krajobrazowypark krajobrazowy w województwie lubelskim.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Krasnobrodzki Park Krajobrazowy położony jest na fragmencie najwyższych wzniesień Roztocza Środkowego przekraczających 350 m n.p.m., na szczytach których znajdują się często wychodnie ostańców podłoża kredowego i trzeciorzędowego. W granicach Parku znajduje się też fragment doliny górnego Wieprza. Północno-zachodnią granicę Parku stanowi granica otuliny Roztoczańskiego Parku Narodowego od strony południowej ma on wspólną otulinę z Parkiem Krajobrazowym Puszczy Solskiej. Takie położenie sprawia, że krajobraz Parku jest urozmaicony we wszystkich jego częściach.

Największą rzeką ubogiego w wody Parku jest Wieprz. Atrakcją są występujące tu podzboczowe źródła. Najwydajniejsze znajdujące się w Hutkach, Husinach i przy kaplicy „Na wodzie” objęto ochroną pomnikową. W wodach Wieprza oprócz licznych gatunków ryb występują także raki.

Geologia

[edytuj | edytuj kod]

Występowanie różnorodnych form geomorfologicznych świadczy o dawnej aktywności geologicznej terenu Parku. Do najciekawszych należą wzgórza ostańcowe, wydmy, wąwozy i suche doliny. Część z nich objęto ochroną:

  • stanowisko dokumentacyjne „Kamieniołom”
  • pomnik przyrody „Wapielnia” koło Ulowa – największe i bardzo urokliwe nagromadzenie wychodni skalnych na najwyższym wzgórzu Roztocza Środkowego o nazwie Wapielnia – 385 m n.p.m.
  • pomnik przyrody „Piekiełko” w Stanisławowie.

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

Ponad 60% powierzchni Parku zajmują lasy. Mimo prowadzonej gospodarki leśnej na przeważającym obszarze zachowały one naturalny charakter. Dominującym zespołem leśnym są bory sosnowe, a najpospolitszym gatunkiem lasotwórczym sosna, która dominuje na około 75% powierzchni leśnych. Na drugim miejscu występują bory jodłowe – jodła dominuje na 16% powierzchni, a następnie buczyna karpacka. Spotkać tu można także olsy, grądy, a także cenne torfowiska i zbiorowiska roślinności kserotermicznej, tak charakterystyczne dla Roztocza.

W lasach Parku spotkać można wiele rzadkich i chronionych roślin np.: widłaki, storczykowate, rosiczkę okrągłolistną, kruszynę pospolitą, wawrzynka wilczełyko. Na stawach w Hutkach rosną grążel żółty i grzybienie białe.

Pod względem faunistycznym teren Parku jest słabo rozpoznany. Z leśnych ssaków kopytnych występują tu: jeleń, sarna, i dzik. Ssaki drapieżne reprezentują m.in.: borsuk europejski, gronostaj europejski, jenot azjatycki, kuna leśna, kuna domowa, łasica pospolita i tchórz zwyczajny. Z rzadszych gatunków ptaków stwierdzono tu gniazdowanie orlika krzykliwego, bociana czarnego, kraski i pliszki górskiej. Stawy nad Wieprzem koło Krasnobrodu są ostoją ptaków wodnych i bobra europejskiego, który ma tu dobre warunki siedliskowe.

Rezerwaty przyrody

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie Parku znajdują się dwa rezerwaty leśne, chroniące najcenniejsze fragmenty borów jodłowych i mieszanych: Święty Roch (202,6 ha) oraz Zarośle (64,02 ha). We wspólnym z Parkiem Krajobrazowym Puszczy Solskiej fragmencie otuliny znajduje się rezerwat torfowiskowy Nowiny (3,80 ha).

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Zabytki na terenie Krasnobrodzkiego Parku Krajobrazowego spotykamy głównie w Krasnobrodzie. W części Krasnobrodu zwanej Podzamkiem wznosi się otoczony dużym parkiem pałac Leszczyńskich z XVII w., rozbudowany w XIX w. (obecnie mieści się w nim Sanatorium Dziecięce im. Janusza Korczaka). Po drugiej stronie miejscowości zwanej Podklasztorem znajduje się barokowy kościół (XVII w.) z cudownym obrazem Matki Boskiej i Kalwarią Krasnobrodzką oraz muzeum parafialne, a także zespół barokowych kapliczek.

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Ruch turystyczny na terenie Parku koncentruje się przede wszystkim w Krasnobrodzie – uzdrowisku i jednej z miejscowości wczasowych na Roztoczu. Znajduje się w nim sanatorium, kilkanaście ośrodków wypoczynkowych, ponad 20 pensjonatów i kwater prywatnych, kempingi, schroniska młodzieżowe, kąpielisko, a także ośrodek turystyki konnej oraz wyciąg narciarski z trasą zjazdową na Górze Chełmowej.

Przez Park przebiegają cztery znakowane piesze szlaki turystyczne:

  • szlak turystyczny niebieski „centralny”
  • szlak turystyczny zielony „im. Władysławy Podobińskiej”
  • szlak turystyczny czerwony „partyzancki”
  • szlak turystyczny czarny „łącznikowy”

Wytyczono także przyrodniczo-historyczną ścieżkę dydaktyczną „Wokół Krasnobrodu”, dwie ścieżki spacerowe: „Przez rezerwat Św. Rocha” oraz „Okolice Krasnobrodu”, a także ścieżkę rowerową o długości 40 km po najciekawszych miejscach Krasnobrodzkiego Parku Krajobrazowego.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Krasnobrodzki Park Krajobrazowy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-05-19].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]