Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Wiśnicko-Lipnicki Park Krajobrazowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiśnicko-Lipnicki Park Krajobrazowy
park krajobrazowy
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

gminy: Nowy Wiśnicz, Lipnica Murowana

Mezoregion

Pogórze Wiśnickie

Data utworzenia

1997

Akt prawny

Rozporządzenie Nr 27/97 Wojewody Tarnowskiego z dnia 12 maja 1997 r.[1]

Powierzchnia

142,3079 km²

Obszary chronione

1 rezerwat przyrody

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wiśnicko-Lipnicki Park Krajobrazowy”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wiśnicko-Lipnicki Park Krajobrazowy”
Ziemia49°53′11″N 20°28′40″E/49,886389 20,477778
Strona internetowa
Krajobraz. Widok na Pasmo Szpilówki z Rajbrotu
Paprotna
Rezerwat przyrody Kamień Grzyb
Zamek w Nowym Wiśniczu
Kościół św. Leonarda w Lipnicy Dolnej
Kamienie Brodzińskiego
Kamienie Brodzińskiego
Skałki Chronowskie

Wiśnicko-Lipnicki Park Krajobrazowy jest parkiem krajobrazowym, który powstał w maju 1997 roku i leży w środkowej części województwa małopolskiego, na Pogórzu Wiśnickim (513.34, według: Kondracki, 1994)[2] przynależącym do fliszowych Karpat zewnętrznych (513, według: Kondracki, 1994). Funkcje otuliny pełnią: Obszar Chronionego Krajobrazu Wschodniego Pogórza Wiśnickiego oraz Obszar Chronionego Krajobrazu Zachodniego Pogórza Wiśnickiego.

Opis ogólny

[edytuj | edytuj kod]

Powierzchnia parku wynosi 14 230,79 ha (w całości teren gmin Nowy Wiśnicz i Lipnica Murowana)[1]. Celem utworzenia parku była ochrona wyróżniającego się krajobrazu przyrodniczego i unikalnego krajobrazu kulturowego. Na terenie parku występują bardzo różnorodne obszary o unikatowych walorach krajobrazowych. Oprócz wzgórz, których wysokość przekracza 500 m n.p.m. występują niewielkie i płaskie wzgórza, głębokie doliny rzeczne, strome jary potoków, obszary pól uprawnych, lasy, łaski i torfowiska. Na wzgórzach leśnych występują liczne ostańce skalne, często posiadające kształt grzyba. Różnorodność rzeźby terenu Pogórza Wiśnickiego na tym obszarze pociąga za sobą różnorodność występujących tu ekosystemów i bogactwo gatunków roślin oraz zwierząt. Bogaty jest też dorobek kultury materialnej tego regionu.

Środowisko przyrodnicze na obszarze parku jest w niewielkim tylko stopniu skażone, gdyż brak tu ciężkiego przemysłu i wielkich aglomeracji miejskich, a rolnictwo zbliżone jest do ekologicznego. W ostatnich czasach obserwuje się postępującą naturalizację krajobrazu na terenie parku. Część pól uprawnych bowiem wskutek zaniechania uprawy zarasta lasem lub zamieniona zostaje na łąki i ugory.

Przyroda nieożywiona

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie Parku znajduje się 11 interesujących obiektów, z których najcenniejsze to:

Rośliny i grzyby

[edytuj | edytuj kod]

Występują tu gatunki roślin typowe dla pogórza. Wśród zespołów leśnych dominują: buczyna karpacka, kwaśna buczyna niżowa, grądy i bory mieszane, łęg olszowo-jesionowy, podgórski łęg jesionowy, olszynka karpacka, żyzna jedlina. Wśród gatunków drzew dominują: buk, sosna, dąb i jodła. Wśród nieleśnych zespołów roślinnych występują: młaki turzycowo-mietlicowe i turzycowo-kozłkowe, murawy kserotermiczne oraz zespoły torfowiskowe.

Flora naczyniowa Wiśnicko-Lipnickiego Parku Krajobrazowego liczy 671 gatunków, natomiast flora mszaków – 122 gatunki[3]. Z ciekawszych gatunków występują: ciemiężyca zielona, dziewięćsił bezłodygowy, goryczka krzyżowa, goryczuszka orzęsiona, lilia złotogłów, podkolan biały, wawrzynek wilczełyko, kukułka szerokolistna i plamista, modrzewnica zwyczajna, gnidosz błotny. Na zacienionych miejscach w lesie znaleźć można paproć pióropusznik strusi, skrzyp olbrzymi, parzydło leśne, konwalię majową. Ogółem stwierdzono występowanie 51 chronionych gatunków roślin naczyniowych oraz 24 gatunki chronionych mszaków[4].

Na górze Bukowiec utworzono leśny rezerwat przyrody Bukowiec, w którym wśród dobrze zachowanego drzewostanu znajdują się kwitnące okazy bluszczu pospolitego.

Na terenie Parku wykazano występowanie 187 różnych taksonów grzybów. Spotykane tu rzadkie gatunki to: gąska topolowa, łysiczka zielononiebieska, fałdówka kędzierzawa, czyreń sosnowy, pałecznica rurkowata, buławka sitkowata[3].

Odnotowano tu także 136 gatunków porostów, z których najciekawsze to: kruszownica szorstka, żełuczka zmienna, literak właściwy, złotorost zwodniczy[3].

Stwierdzono występowanie 119 gatunków chronionych zwierząt, m.in.:

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny niebieski – niebieski: BochniaNowy WiśniczKamień GrzybPaprotna (obok Kamieni Brodzińskiego) – RajbrotŁopuszePrzełęcz RozdzieleWidoma – góra KamionnaPasierbiecka GóraTymbark.

szlak turystyczny czarny – z Rajbrotu przez Rogozową i dolinę Piekarskiego Potoku do Lipnicy Murowanej.
szlak turystyczny zielony – z Rajbrotu przez Dominiczną Górę, Piekarską Górę, Szpilówkę, Bukowiec i Machulec do Czchowa.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Wiśnicko-Lipnicki Park Krajobrazowy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-14].
  2. Kondracki J., 1994, Geografia Polski: mezoregiony fizyczno-geograficzne, Warszawa, Wydawnictwa Naukowe PWN
  3. a b c Dokumentacja inwentaryzacyjna Wiśnicko-Lipnickiego Parku Krajobrazowego, TOM II Inwentaryzacja przyrodnicza (2012).
  4. Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Małopolskiego

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]