Pałac w Brzezince: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Historia: drobne redakcyjne |
→Historia: drobne redakcyjne |
||
Linia 37: | Linia 37: | ||
==Historia== |
==Historia== |
||
Późnobarokowy pałac budowany był etapami od 1725 roku dla hrabiego Karola Krystiana von Kospoth. Zaprojektowany został przez wrocławskiego architekta Johanna Blasiusa Peintnera. Rezydencja była nieprzerwanie w rękach tego rodu do 1945 roku. Jest to budynek na planie prostokąta z podwyższonym [[ryzalit]]em na osi, dwutraktowy, dwu- i trzykondygnacyjny, nakryty był dachem łamanym z powiekami. W ryzalicie znajdują się bogate [[portal]]e [[barok]]owe, a we wnętrzach zachował się częściowo wystrój z podziałami pilastrowymi i dekoracją [[stiuk]]ową na sufitach. Od strony ogrodu znajduje się [[portal]], z [[Agrafa|agrafą]] zawierającą datę 1725, pomiędzy dwoma [[Porządek toskański|kolumnami toskańskimi]]. Na agrafą [[kartusz (ozdoba)|kartusz]] z herbami Anny hr. von Erbach i jej męża von Maltzana. Obiekt jest częścią zespołu pałacowo-folwarcznego, w skład którego wchodzą jeszcze: park z pierwszej połowy XVIII w.; dom zarządcy z 1731 r., przebudowany w XIX-XX w.; dom inspektora, obecnie spichrz z połowy z XVIII w., przebudowany w XIX w. |
Późnobarokowy pałac budowany był etapami od 1725 roku dla hrabiego Karola Krystiana von Kospoth. Zaprojektowany został przez wrocławskiego architekta Johanna Blasiusa Peintnera. Rezydencja była nieprzerwanie w rękach tego rodu do 1945 roku. Jest to budynek na planie prostokąta z podwyższonym [[ryzalit]]em na osi, dwutraktowy, dwu- i trzykondygnacyjny, nakryty był dachem łamanym z powiekami. W ryzalicie znajdują się bogate [[portal]]e [[barok]]owe, a we wnętrzach zachował się częściowo wystrój z podziałami pilastrowymi i dekoracją [[stiuk]]ową na sufitach. Od strony ogrodu znajduje się [[portal]], z [[Agrafa (architektura) |
||
|agrafą]] zawierającą datę 1725, pomiędzy dwoma [[Porządek toskański|kolumnami toskańskimi]]. Na agrafą [[kartusz (ozdoba)|kartusz]] z herbami Anny hr. von Erbach i jej męża von Maltzana. Obiekt jest częścią zespołu pałacowo-folwarcznego, w skład którego wchodzą jeszcze: park z pierwszej połowy XVIII w.; dom zarządcy z 1731 r., przebudowany w XIX-XX w.; dom inspektora, obecnie spichrz z połowy z XVIII w., przebudowany w XIX w. |
|||
<center><gallery> |
<center><gallery> |
Wersja z 13:08, 9 lip 2023
nr rej. zespół A/3543/246 z 5.09.1950 i z 16.10.1997 | |
Pałac | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Ukończenie budowy |
1725 r. |
Ważniejsze przebudowy |
XIX w. |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Oleśnica | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu oleśnickiego | |
51°17′01″N 17°27′06″E/51,283611 17,451667 |
Pałac w Brzezince – wybudowany w 1725 r. w Brzezince[1], obecnie zrujnowany.
Położenie
Pałac położony jest we wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie oleśnickim, w gminie Oleśnica.
Historia
Późnobarokowy pałac budowany był etapami od 1725 roku dla hrabiego Karola Krystiana von Kospoth. Zaprojektowany został przez wrocławskiego architekta Johanna Blasiusa Peintnera. Rezydencja była nieprzerwanie w rękach tego rodu do 1945 roku. Jest to budynek na planie prostokąta z podwyższonym ryzalitem na osi, dwutraktowy, dwu- i trzykondygnacyjny, nakryty był dachem łamanym z powiekami. W ryzalicie znajdują się bogate portale barokowe, a we wnętrzach zachował się częściowo wystrój z podziałami pilastrowymi i dekoracją stiukową na sufitach. Od strony ogrodu znajduje się portal, z [[Agrafa (architektura) |agrafą]] zawierającą datę 1725, pomiędzy dwoma kolumnami toskańskimi. Na agrafą kartusz z herbami Anny hr. von Erbach i jej męża von Maltzana. Obiekt jest częścią zespołu pałacowo-folwarcznego, w skład którego wchodzą jeszcze: park z pierwszej połowy XVIII w.; dom zarządcy z 1731 r., przebudowany w XIX-XX w.; dom inspektora, obecnie spichrz z połowy z XVIII w., przebudowany w XIX w.
-
Herb von Maltzahn
-
Herb Anny hr. von Erbach
-
Kartusz z herbami v. Erbach i Maltzan
W 1945 r. pałac został uszkodzony, przeszedł w ręce PGR. Ok. 1950 r. osiemnaście rzeźb z parku przypałacowego trafiło do ogrodu w warszawskim Wilanowie[2]. Częściowo zabezpieczono go w 1961 i 1973 r. W 1989 r. nowy właściciel rozpoczął remont, który został jednak przerwany po zawaleniu stropów.
Właściciele majątku Brzezinka
- 1718 - 1729 Carl Christian von Kospoth. W 1729 powstaje majorat Brzezinka (majorat - zasada przewidująca dziedziczenie ordynacji przez najstarszego syna lub najbliższego krewnego w przypadku braku potomków zmarłego. Nie mogło dochodzić do podziału majątku).
- 1729 - 1759 Anna Zofia Krystyna hrabina von Erbach (żona von Maltzan, Potem von Promnitz, potem von Kospoth)
- 1759 - Hrabia Rzeszy Friedrich August von Kospoth. Po drugim małżeństwie pozostaje bezdzietny. Posiada siedem majątków w rejonie Oleśnicy, pięć w okolicach Żagania, trzy w okolicach Trzebnicy, jeden w okolicach Milicza i trzy w innych rejonach Dolnego Śląska. Spadkobiercą majątku liczącego 65000 morgów (ok. 30 majątków) staje się jego bratanek.
- Krzysztof August von Kospoth (1777-1834)
- Ludwig August II von Kospoth (1803-1874)
- Karl August III von Kospoth (1836-1928). Pan na Brzezince, Miodarach, Krzeczynie, Grünhof, Gręboszycach, Sątoku i części Miłocic. Podobne imiona mogą prowadzić do pomyłek. W historii Oleśnicy i Dolnego Śląska występują inni Kospoth`owie. Mogą to być m.in. młodsi bracia, niedziedziczący majątków, którzy musieli obrać karierę urzędniczą (burmistrz Wrocławia, starosta Oleśnicki) lub wojskową. Karl August założył pomiędzy Brzezinką i Miodarami park- bażanciarnię.
- Erich von Kospoth do 1945 r.
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 130. [dostęp 2015-04-10].
- ↑ Zabytkowe rezydencje w krajobrazie przygranicznych regionów, Narodowy Instytut Dziedzictwa, Warszawa 2017