118 Eskadra Myśliwska
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1926 |
Rozformowanie |
1926 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
kpt.pil. Franciszek Jach |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
IV/3 dywizjon myśliwski |
118 eskadra myśliwska (118 em) – pododdział lotnictwa myśliwskiego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]Eskadra została sformowana w 3 pułku lotniczym na Ławicy w oparciu o rozkaz Ministerstwa Spraw Wojskowych, Departament IV Żeglugi Powietrznej L.dz. 25 ŻP/tjn. Og.-Org. z 18 marca 1926. Wraz ze 117 eskadrą myśliwską utworzyła IV dywizjon myśliwski 3 plot[1].
Organizatorem i pierwszym dowódcą został kpt.pil. Franciszek Jach. Z braku personelu latającego wstępnie wcielono kilku pilotów z eskadry treningowej 3 pułku. Uzbrojenie eskadry stanowiły samoloty Fokker D-VII i Albatros D-III[1].
118 eskadra myśliwska, nie osiągnąwszy zdolności ćwiczebnej, rozkazem MSWojsk. Dep. IV Żeg. Pow. L.dz. 500/tjn. Og-Org. z 26 maja 1926, została rozwiązana. Personel i sprzęt został skierowany do innych jednostek myśliwskich 3 pułku lotniczego[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Pawlak 1989 ↓, s. 217.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.