Fokker D.VIII
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Konstruktor | |
Typ | |
Konstrukcja |
górnopłat typu „parasol” |
Załoga |
1 osoba |
Historia | |
Data oblotu |
1918 |
Lata produkcji |
1918 |
Dane techniczne | |
Napęd |
silnik rotacyjny Oberursel Ur.II |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
8,4 m |
Długość |
5,86 m |
Wysokość |
2,82 m |
Powierzchnia nośna |
10,7 m² |
Masa | |
Własna |
385 kg |
Startowa |
565 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
185 km/h |
Prędkość przelotowa |
170 km/h |
Prędkość wznoszenia |
5 min 5 s na wys. 2000 m |
Pułap |
6300 m |
Zasięg |
250 km |
Długotrwałość lotu |
1,5 h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 karabiny maszynowe Spandau LMG 08/15 (7,92 mm) | |
Użytkownicy | |
Cesarstwo Niemieckie, Polska | |
Rzuty | |
Fokker D.VIII (E.V) – jednomiejscowy, górnopłatowy samolot myśliwski o konstrukcji mieszanej produkcji Fokkera z okresu I wojny światowej, skonstruowany przez Reinholda Platza.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Oblatany w I połowie 1918 roku Fokker E.V był jedną z lepszych konstrukcji powstałych pod koniec I wojny światowej. Od października 1918 roku zmieniono nazwę na Fokker D.VIII. Tylko niewielka liczba seryjnych maszyn zdołała wejść do służby w lotnictwie niemieckim przed zakończeniem działań wojennych.
Służba w lotnictwie polskim
[edytuj | edytuj kod]Kilkanaście egzemplarzy użytkowało polskie lotnictwo wojskowe[1]. Na samolocie tego typu por. Stefan Stec (7 eskadra myśliwska) 29 kwietnia 1919 roku pokonał w walce powietrznej nad Lwowem ukraiński samolot myśliwski Nieuport 21 eskortujący dwa Brandenburgi[2].
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]Fokker D.VIII był jednomiejscowym, jednosilnikowym górnopłatem myśliwskim (typu „parasol”). Kadłub kratownicowy, z rur stalowych. Płat wolnonośny, drewniany, kryty sklejką, o trapezowym obrysie. Napęd samolotu stanowił silnik rotacyjny Oberursel Ur.II o mocy 81 kW (110 KM). Samolot uzbrojony był w dwa zsynchronizowane karabiny maszynowe Spandau LMG 08/15 kalibru 7,92 mm umieszczone na grzbiecie kadłuba przed kabiną pilota.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andrzej Morgała , Samoloty wojskowe w Polsce., Dom Wydawn. Bellona, 1997, OCLC 248612469 [dostęp 2018-10-18] .
- ↑ Tomasz Jan (1964- ). Kopański , 7 Eskadra Myśliwska im. Tadeusza Kościuszki 1918-1921, Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2012, ISBN 978-83-63345-57-0, OCLC 909158492 [dostęp 2018-10-18] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tomasz Goworek: Samoloty myśliwskie pierwszej wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1988. ISBN 83-206-0689-6.
- Tomasz Kopański: 7 Eskadra Myśliwska im. Tadeusza Kościuszki 1918-1921. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2012. ISBN 978-83-63345-57-0.
- Tadeusz Królikiewicz: Polski samolot i barwa. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1981. ISBN 83-11-06546-2.
- Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce. T. 1, 1918-1924. Warszawa: "Bellona" : "Lampart", 1997. ISBN 83-11-08576-5.