Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Albatros D.II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Albatros D.II
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Albatros Flugzeugwerke

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

jednosilnikowy dwupłat o konstrukcji drewnianej

Załoga

1

Historia
Data oblotu

1916

Dane techniczne
Napęd

1 Mercedes D.III

Moc

160 KM (119 kW)

Wymiary
Rozpiętość

8,5 m

Długość

7,42 m

Wysokość

2,59 m

Powierzchnia nośna

24,50 m²

Masa
Własna

637 kg

Startowa

888 kg

Osiągi
Prędkość maks.

175 km/h

Pułap

5180 m (maksymalny)
5200 m (praktyczny)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 x karabin maszynowy 7,92 mm lMG 08 (Spandau)
Użytkownicy
Cesarstwo Niemieckie, Austro-Węgry, Polska

Albatros D.IIniemiecki samolot myśliwski z okresu I wojny światowej. Był ulepszoną wersją samolotu Albatros D.I, do którego wprowadzono zmiany mające na celu m.in. poprawienie widoczności z kabiny pilota (w tym celu obniżono górny płat, przysuwając go bliżej kadłuba). Samolot wyposażony był w sześciocylindrowy, chłodzony wodą silnik Mercedes D.III o mocy 160 KM i wyposażony w dwa synchronizowane karabiny maszynowe lMG 08.

Silnik Mercedes D.IIIa eksponowany w MLP w Krakowie
Replika Albatrosa D.II w polskich barwach

W sierpniu 1916 r. zamówiono pierwsze 100 egzemplarzy samolotu. Wkrótce wszedł on do służby bojowej. Z samolotów tych uformowano po raz pierwszy w niemieckim lotnictwie wyspecjalizowane eskadry myśliwskie, zapewniające większą skuteczność podczas walk. Podobne eskadry istniały w lotnictwie alianckim (francuskim i brytyjskim) już od 1915 r. Dowódcą eskadry Jagdstaffel 2 (w skrócie Jasta 2) został we wrześniu 1916 roku Oswald Boelcke, jeden z niemieckich asów myśliwskich I wojny światowej. W eskadrze latali m.in.: Manfred von Richthofen (późniejszy czołowy as niemiecki), Erwin Böhme i Hans Reimann. Podczas pierwszego miesiąca działalności w Jasta 2, do końca września Boelcke zestrzelił 11 brytyjskich samolotów, latając przez krótki czas na dwupłatowych myśliwcach Fokker D.III, a od 17 września na Albatros D.II.

Albatros D.II był produkowany na licencji w zakładach LVG oraz austro-węgierskich Oeffag i używany w austro-węgierskich siłach powietrznych. Austro-węgierskie wersje Albatrosa D.II wyposażone były w mocniejszy silnik Austro-Daimler o mocy 185 KM. Pojedynczych egzemplarzy używało także Wojsko Polskie w dwudziestoleciu międzywojennym.

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Konstrukcja półskorupowa, drewniana; płaty prostokątne, drewniane, kryte płótnem.