my

wymowa:

​^?/i, IPA: [mɨ], AS: [my]

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) pierwsza osoba liczby mnogiej, grupa osób, wśród której znajduje się osoba mówiąca

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) nazwa dwunastej litery alfabetu greckiego, μ; zob. też my (litera) w Wikipedii

odmiana:

(1.1) ^[1]

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	my
dopełniacz	nas
celownik	nam
biernik	nas
narzędnik	nami
miejscownik	nas
wołacz	—

(2.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) (My) mieszkamy w Polsce.

(1.1) To właśnie my zapłaciliśmy za waszą podróż.

(2.1) Żeby oznaczyć symbol przedrostka mikro, trzeba użyć litery my.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) mi

antonimy:

(1.1) oni

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

odziedziczone z prasł. *my̑, z prabałtosł. *mḗʔs/*més, z praindoeur. *mes, z nagłosowym m- pod wpływem końcówki czas. 1 os. lp od praindoeur. *wéy

uwagi:

(1.1) wyraz może być pominięty w zdaniach, w których pełni funkcję podmiotu

(1.1) zaimek dzierżawczy: nasz

(1.1) zobacz też: ja • ty • on • ona • ono • my • wy • oni • one

(1.1) zobacz też: Aneks:Język polski - zaimki

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) ons
• albański: (1.1) ne
• angielski: (1.1) we
• arabski: (1.1) نحن (naḥnu)
• baskijski: (1.1) gu
• białoruski: (1.1) мы
• bułgarski: (1.1) ние
• chiński standardowy: (1.1) 我们 (wǒmen)
• chorwacki: (1.1) mi
• czeski: (1.1) my
• czuwaski: (1.1) эпир
• dolnołużycki: (1.1) du mej, lm my
• duński: (1.1) vi
• esperanto: (1.1) ni
• estoński: (1.1) meie, me
• fiński: (1.1) me
• francuski: (1.1) nous
• górnołużycki: (1.1) mój du, my lm
• gruziński: (1.1) ჩვენ (chven)
• guarani: (1.1) ñande, ore
• hawajski: (1.1) kāua, kākou, māua, mākou
• hiligaynon: (1.1) kita
• hiszpański: (1.1) nosotros, nosotras
• ido: (1.1) ni
• indonezyjski: (1.1) kami, kita
• islandzki: (1.1) við
• japoński: (1.1) 私達/私たち (わたくしたち, watakushi-tachi / わたしたち, watashi-tachi), こちら (kochira), こっち (kotchi), męskie 俺ら/俺等 (おれら, orera), 俺達/俺たち (おれたち, oretachi), 僕たち/僕達 (ぼくたち, bokutachi), 僕ら/僕等 (ぼくら, bokura), przest. 我々/我我 (われわれ, wareware)
• jidysz: (1.1) מיר (mir)
• kaszubski: (1.1) më/ma
• kataloński: (1.1) nosaltres
• koreański: (1.1) 우리 (uri)
• litewski: (1.1) mes
• łaciński: (1.1) nos
• macedoński: (1.1) ние
• malajski: (1.1) kami
• maltański: (1.1) aħna
• niderlandzki: (1.1) we
• niemiecki: (1.1) wir: (2.1) My n
• norweski (bokmål): (1.1) vi
• nowogrecki: (1.1) εμείς
• osetyjski: (1.1) nos
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)    ,      , my razem:  , my dwaj, dwie, dwoje:  
• portugalski: (1.1) nós
• rosyjski: (1.1) мы
• sanskryt: (1.1) वयम्
• slovio: (1.1) mi (ми)
• słowacki: (1.1) my
• staroczeski: (1.1) my
• staroegipski: (1.1)   (n)
• suahili: (1.1) sisi
• szwedzki: (1.1) vi
• tetum: (1.1) ami
• tocharski A: (1.1) was
• tocharski B: (1.1) wes
• turecki: (1.1) biz
• ukraiński: (1.1) ми
• walijski: (1.1) ni
• węgierski: (1.1) mi
• wilamowski: (1.1) wer, wyr
• włoski: (1.1) noi
• wolof: (1.1) ñun

źródła:

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

zaimek

(1.1) mój

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

enPR: mī IPA: /maɪ/, SAMPA: /maI/

wymowa amerykańska^?/i

homofon: muh (dial.)

​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

zaimek dzierżawczy

(1.1) mój, swój (w pozycji przymiotnika)

wykrzyknik

(2.1) o rany, ojej, jejku (wyraża zaskoczenie)

odmiana:

przykłady:

(1.1) This is my car. → To jest mój samochód.

(1.1) Of all the things I've lost, I miss my mind the most. → Z wszystkich rzeczy, które utraciłem, najbardziej brakuje mi mojej normalności.

(1.1) That excuse is an insult to my intelligence. → Ta wymówka to obraza dla mojej inteligencji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zaim. I, meself, myself, me

rzecz. i

związki frazeologiczne:

etymologia:

skrócona forma ang. mine^[1]

uwagi:

Wyraz ten stosuje się wyłącznie jako określnik frazy nominalnej (co często oznacza: przed rzeczownikiem). Jeśli zachodzi potrzeba użycia zaimka dzierżawczego w konstrukcji eliptycznej (bez frazy nominalnej), należy użyć formy mine. Również w funkcji postmodyfikatora (konstrukcja podwójnego dopełniacza) używa się formy mine. Zob. przykłady w haśle mine.

źródła:

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) my

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

odziedziczone ze st.czes. my, z prasł. *my̑, z prabałtosł. *mḗʔs/*més, z praindoeur. *mes, z nagłosowym m- pod wpływem końcówki czas. 1 os. lp od praindoer *wéy

uwagi:

(1.1) zobacz też: já • ty • on • ona • ono • my • vy • oni • ony • ona

źródła:

wymowa:

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) my

odmiana:

(1.1) Aneks:Język dolnołużycki - zaimki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zaim. mej

związki frazeologiczne:

etymologia:

odziedziczone z prasł. *my̑, z prabałtosł. *mḗʔs/*més, z praindoeur. *mes, z nagłosowym m- pod wpływem końcówki czas. 1 os. lp od praindoer *wéy

uwagi:

(1.1) zobacz też: ja • ty • wón • wóna • wóno • mej • wej • wónej • my • wy • wóni

źródła:

wymowa:

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) my

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

odziedziczone z prasł. *my̑, z prabałtosł. *mḗʔs/*més, z praindoeur. *mes, z nagłosowym m- pod wpływem końcówki czas. 1 os. lp od praindoer *wéy

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz kornijski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

wymowa:

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) my

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

odziedziczone z prasł. *my̑, z prabałtosł. *mḗʔs/*més, z praindoeur. *mes, z nagłosowym m- pod wpływem końcówki czas. 1 os. lp od praindoer *wéy

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) my^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba mnoga
	1. os.
	akcent.	niekcent.
mianownik	my
dopełniacz	nás
celownik	nem, nám
biernik	nás	ny
narzędnik	námi
miejscownik	nás
dzierżawczy	náš

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla czes. my

odziedziczone z prasł. *my̑, z prabałtosł. *mḗʔs/*més, z praindoeur. *mes, z nagłosowym m- pod wpływem końcówki czas. 1 os. lp od praindoer *wéy

uwagi:

(1.1) zobacz też: jáz • ty • vě • my • vy • on • ona • ono • oně • ony

źródła: