lustro

lustro (język polski)

wymowa:: ^?/i, IPA: [ˈlustrɔ], AS: [lustro]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) gładka powierzchnia odbijająca światło; tafla szkła od spodu pokrytego warstwą srebra lub aluminium; zob. też lustro w Wikipedii

(1.2) przen. niezmącona powierzchnia wody – morza, jeziora lub rzeki

(1.3) środ. fot. pot. aparat fotograficzny typu lustrzanka

(1.4) gw. łow. jasna plama sierści na zadzie zwierzyny płowej (sarny, jelenia, dzika)

(1.5) gw. łow. biała plama piór na barkach głuszca i cietrzewia

(1.6) gw. łow. błyszcząca kolorowo plama na skrzydłach kaczek; lusterko

odmiana:

(1.1-6)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lustro	lustra
dopełniacz	lustra	luster
celownik	lustru	lustrom
biernik	lustro	lustra
narzędnik	lustrem	lustrami
miejscownik	lustrze	lustrach
wołacz	lustro	lustra

przykłady:: (1.1) Wychodząc na randkę, przejrzała się w lustrze i poprawiła makijaż.; (1.1) Ze starej wziąłem tylko lustro^[1].; (1.2) Lustro wody otoczone jest wysokimi, stromymi brzegami.; (1.3) Nigdy kompakt nie przebije lustra.; (1.4) Spłoszona łania błysnęła nam tylko lustrem w zaroślach.; (1.5) Kosacz czuszykał i świecił przed swoją cieciorką to lustrem, to lirą.; (1.6) O świcie tabun kaczek na sadach połyskiwał lusterkami w słońcu, prostując skrzydła przed odlotem.

składnia:

kolokacje:: (1.1) lustro stojące / wiszące • przeglądać się w lustrze • odbicie w lustrze • lustro pęknięte / rozbite • kryształowe lustro; (1.2) lustro wody; (1.4-6) pokazywać lustro • błyskać / świecić lustrem

synonimy:: (1.1) zwierciadło, gw. więz. lipko, przest. zierkadło; gw. (Górny Śląsk) zdrzadło, żdżadło; (1.2) tafla, zwierciadło; (1.4) lusterko, chusteczka, serwetka; (1.6) zwierciadło, lusterko

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lustrzanka ż, lustracja ż, lustrzyca ż, lustr m, lustrowanie n, zlustrowanie n, lustrzenie n, lustrzeń m, lustrzynka ż, bezlusterkowiec m

zdrobn. lusterko n, lustereczko n

czas. lustrzyć ndk., lustrować ndk., zlustrować dk.

przym. lustrzany, lustrzony, lustracyjny, lustrzankowy, bezlusterkowy

przysł. lustrzanie

związki frazeologiczne:: (1.1) pić do lustra • zrobić na lustro • po drugiej stronie lustra • lustro śmiechu • lustro weneckie • lustro półprzepuszczalne • lustro Archimedesa

etymologia:

uwagi:: zob. też lustro w Wikicytatach

tłumaczenia:: (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: lustrzanka

afrykanerski: (1.1) spieël
albański: (1.1) pasqyrë ż
aleucki: (1.1) ukuluq, ukuulux̂
amharski: (1.1) መስታዎት
angielski: (1.1) mirror
arabski: (1.1) مرآة
awarski: (1.1) матӀу
baskijski: (1.1) ispilu
baszkirski: (1.1) көҙгө
białoruski: (1.1) люстра n; (1.2) люстра n
bretoński: (1.1) melezour m
bułgarski: (1.1) огледало n
cerkiewnosłowiański: (1.1) зерцало n
chorwacki: (1.1) ogledalo n
czeczeński: (1.1) куьзга
czeski: (1.1) zrcadlo n
dari: (1.1) آینه
duński: (1.1) spejl n; (1.4) spejl n; (1.6) spejl n
esperanto: (1.1) spegulo
estoński: (1.1) peegel
fiński: (1.1) peili, kuvastin
francuski: (1.1) miroir m, glace ż
gocki: (1.1) 𐍃𐌺𐌿𐌲𐌲𐍅𐌰
grenlandzki: (1.1) tarrarsuut
gruziński: (1.1) სარკე
gudźarati: (1.1) અરીસો m (arīsō), કાચ m (kāca)
hindi: (1.1) दर्पण m (darpaṇa)
hiszpański: (1.1) espejo m
ido: (1.1) spegulo
islandzki: (1.1) spegill m
japoński: (1.1) 鏡 (かがみ, kagami)
kaszubski: (1.1) szpédżel m, zdrzadło n
kataloński: (1.1) mirall m
kazachski: (1.1) айна
kirgiski: (1.1) күзгү
koreański: (1.1) 거울
krymskotatarski: (1.1) küzgü
litewski: (1.1) veidrodis m
luksemburski: (1.1) Glace ż
łaciński: (1.1) speculum
łotewski: (1.1) spogulis m
macedoński: (1.1) огледало n
nahuatl: (1.1) tezcatl
niderlandzki: (1.1) spiegel m
niemiecki: (1.1) Spiegel m
norweski (bokmål): (1.1) speil n
nowogrecki: (1.1) καθρέφτης m (kathréftis)
ormiański: (1.1) հայելի (hayeli)
paszto: (1.1) آئينه (āʿīnah)
perski: (1.1) آینه (âyne), آیینه (âyine) آئینه (â'ine)
rosyjski: (1.1) зеркало n
sanskryt: (1.1) दर्पण m (darpaṇa-)
slovio: (1.1) zerkalo (зеркало)
staroegipski: (1.1) (ꜥnḫ)
staronordyjski: (1.1) spegill m
szwedzki: (1.1) spegel w
turecki: (1.1) ayna
tuvalu: (1.1) kilo
ukraiński: (1.1) дзеркало n (dzerkalo)
walijski: (1.1) drych m
węgierski: (1.1) tükör
wilamowski: (1.1) śpigul m, śpigl m
włoski: (1.1) specchio m

źródła:

↑ Właściciel restauracji Sowa i Przyjaciele ma nowy lokal

lustro (esperanto)

morfologia:: lustr•o

wymowa:: ^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) żyrandol

(1.2) świecznik

odmiana:

(1.1-2)

	ununombro	multenombro
nominativo	lustro	lustroj
akuzativo	lustron	lustrojn

przykłady:: (1.1) Lustro verŝis abundan molan elektran lumon.^[1] → Żyrandol lał obfite miękkie elektryczne światło.; (1.2) Ne estis kandeloj en la lustro. → Nie było świec w świeczniku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.2) kandelingo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Ivan G. Ŝirjaev: „Sen titolo”, ĉapitro 8a

lustro (język hiszpański)

wymowa:: IPA: [ˈluș.tɾo]; ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pięciolecie

(1.2) żyrandol, pająk^[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od lustrar

odmiana:: (1) lm lustros

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1) quinquenio; (1.2) araña, lucerna

antonimy:

hiperonimy:: (1.1) periodo, tiempo

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: (1) łac. lustrum

uwagi:

źródła:

↑ Hasło „lustro” w: María Moliner, Diccionario de Uso del Español. Edición electrónica, Editorial Gredos, 2008.

lustro (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) blask, połysk

(1.2) świetność

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:: Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!