Richard Errett Smalley

Richard Errett Smalley

Nome orixinal	(en) Richard Smalley
Biografía
Nacemento	6 de xuño de 1943 Akron, Estados Unidos de América
Morte	28 de outubro de 2005 (62 anos) Houston, Estados Unidos de América
Causa da morte	leucemia linfoide crônica (pt)
Residencia	Akron
Educación	Universidade de Princeton - química orgánica (–1973) Universidade de Míchigan - química (–1965) Southwest High School (en) Universidade de Chicago Hope College (en) Southwest Early College Campus (en)
Actividade
Campo de traballo	Química orgánica
Ocupación	químico, catedrático, científico
Empregador	Universidade Rice (pt)
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Membro da Academia Nacional de Ciencias dos Estados Unidos) (1990–) Asociación Americana para o Avance das Ciencias Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Sociedade Estadounidense de Física
Premios
(2002)  Medalha Glenn T. Seaborg (pt) (19 de marzo de 1998)  Q126416266 (1997)  Carbon Medal (en) (1996)  Medalla Franklin (1996)  Premio Nobel de Química (1994)  EPS Europhysics Prize (en) (1993)  Premio Memorial Richtmyer (1993)  Medalha William H. Nichols (pt) (1993)  Medalla John Scott (1992)  Premio Welch de Química (1992)  Prêmio James C. McGroddy para Novos Materiais (pt) (1991)  Prêmio Ernest Orlando Lawrence (pt) (1991)  Prêmio Irving Langmuir (pt)  Membro da Sociedade Estadounidense de Física

Richard Errett Smalley, nado o 6 de xuño de 1943 en Akron, Ohio (Estados Unidos) e finado o 28 de outubro de 2005 en Houston, foi un químico e profesor universitario estadounidense galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1996.

Estudou química no Hope College e na Universidade de Míchigan, onde se graduó en 1965. En 1973 conseguiu o doutoramento na Universidade de Princeton, realizando posteriormente estudos postdoctorales na Universidade de Chicago, e converténdose en profesor de química na Universidade de Rice en Houston.

Morreu o 28 de outubro de 2005 no hospital M.D. Anderson Cancer Center de Houston, situada no estado de Texas, a consecuencia dunha leucemia.

O descubrimento por parte de Harold Walter Kroto dunha nova forma de cristalización xeométrica do carbono, constituída por dous átomos deste material, permitiu a Smalley, e ao seu colaborador da Universidade de Rice Robert Curl, a síntese química desta nova forma denominada fulereno, a cal converteuse na terceira forma máis estable do carbono tras o diamante e o grafito.

En 1996 foi galardoado, xunto con Curl e Kroto, co Premio Nobel de Química polo descubrimento dos fulerenos.

• Páxina do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 1996 (en inglés)
• Autobiografía na páxina do Instituto Nobel 1996 (en inglés)
• Richard Errett Smalley en Biografías y vidas(en castelán)
• Perfil de Richard Errett Smalley en NNDB (en inglés)

Predecesor: Paul J. Crutzen, Mario J. Molina e Frank Sherwood Rowland

Premio Nobel de Química 1996 con Robert Curl e Harold Walter Kroto

Sucesor: Paul D. Boyer, John E. Walker e Jens Christian Skou