III Brygada Jazdy
Wygląd
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. ppor. Jan Sawicki |
Ostatni | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk |
III Brygada Jazdy (III BJ) – wielka jednostka jazdy Wojska Polskiego II RP.
Brygada sformowana została w lipcu 1919. W wyprawie kijowskiej 1920 brygada w składzie 2, 5 i 12 pułki ułanów oraz 3 dywizjon artylerii konnej, działała wspólnie z piechotą w kierunku na Żytomierz — Korosteszów — Chwastów, zdobyła Chwastów i weszła do Białej Cerkwi. Dalej uderzała na południe wspólnie z Dywizją Jazdy gen. Karnickiego.
18 kwietnia 1922 roku, po włączeniu w skład Wojska Polskiego formacji zbrojnych Litwy Środkowej, sformowano III BJ w Okręgu Korpusu Nr III[1]
W okresie pokoju stacjonowała w garnizonie Wilno. W 1924 przemianowana została na 3 Samodzielną Brygadę Kawalerii.
Dowódcy
[edytuj | edytuj kod]- gen. ppor. Jan Sawicki
- płk Stefan Strzemieński
- płk Adolf Waraksiewicz
- płk Józef Tokarzewski
Organizacja pokojowa brygady
[edytuj | edytuj kod]W 1923[2]:
- dowództwo III Brygady Jazdy – Wilno
- 4 pułk Ułanów Zaniemeńskich – od stycznia 1921 roku do października 1922 roku w Parafianowie, od października 1922 roku do 30 kwietnia 1927 roku w Podbrodziu, Nowoświęcianach, Berezweczu oraz szwadron zapasowy od 9 sierpnia 1920 roku do połowy 1921 roku w Chojnicach i od połowy 1921 roku do połowy 1923 roku w Wilnie i następnie w Wołkowysku[1]
- 13 pułk Ułanów Wileńskich – 1921–1922 rok w rejonie m. Głębokie, od 1922 roku w Nowowilejce[1]
- 23 pułk Ułanów Grodzieńskich – od jesieni 1921 roku do kwietnia 1927 roku w Wilnie, później w Podbrodziu i od 1935 roku w Postawach[1]
- III dywizjon artylerii konnej – w grudniu 1920 roku w Łucku, w lutym 1921 roku w okolicach Przemyśla, w czerwcu 1922 roku w okolicach Wilna[1]
Obsada personalna brygady w 1923
[edytuj | edytuj kod]- dowódca - płk Józef Tokarzewski
- szef sztabu - rtm. Janusz Korczyński
- I oficer sztabu - por. Romuald Stankiewicz
- I oficer sztabu - por. Kazimierz Wyszosław Tomasik
- p.o. dowódcy 4 puł - ppłk Czesław Kozierowski
- p.o. dowódcy 13 puł - tyt. płk Rajmund Brzozowski
- p.o. dowódcy 23 puł - ppłk Aleksander Zelio
- p.o. dowódcy III dak - ppłk Stefan Trzebiński
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Wielecki 1992 ↓, s. 24.
- ↑ Almanach oficerski 1923/24 ↓, s. 43.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24 zeszyt 2, dział III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- "Księga jazdy polskiej", pod protektoratem marsz. Edwarda Śmigłego–Rydza. Warszawa 1936. Reprint, Bellona Warszawa 1993
- Mirosław Giętkowski , Artyleria konna Wojska Polskiego 1918-1939, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001, ISBN 83-7174-823-X, OCLC 69505837 .
- Tadeusz Wawrzyński, Akta dowództw dywizji i brygad kawalerii 1919—1939, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 5 z 1973
- Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1923
- Henryk Wielecki: Wojsko Polskie 1921–1939. Warszawa: Wydawnictwo Crear, 1992. ISBN 8390034507.