Daewoo Nubira

Daewoo Nubira – samochód osobowy klasy kompaktowej produkowany pod południowokoreańską marką Daewoo w latach 1997 − 2012.

Daewoo Nubira J100/J150

Daewoo Nubira J100 przed liftingiem
Inne nazwy	Doninvest Orion
Producent	Daewoo Daewoo-FSO
Projektant	I.DE.A Institute
Zaprezentowany	Marzec 1997
Okres produkcji	1997 – 2002 (Korea) 1997 – 2003 (Polska) 1998 – 2008 (Rumunia) 1998 – 2012 (Egipt)
Miejsce produkcji	Gunsan Warszawa Krajowa Zaporoże Kair Hanoi Taganrog
Poprzednik	Daewoo Nexia
Następca	Daewoo Nubira II Daewoo Lacetti Hatchback
Dane techniczne
Segment	C
Typy nadwozia	4−drzwiowy sedan 5−drzwiowy hatchback 5−drzwiowe kombi
Skrzynia biegów	5−biegowa manualna 4−biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	4495 mm (sedan) 4550 mm (kombi) 4248 mm (hatchback)
Szerokość	1700 mm
Wysokość	1430 mm (sedan) 1470 mm (kombi)
Rozstaw osi	2570 mm
Masa własna	1178−1316 kg
Zbiornik paliwa	62 l
Liczba miejsc	5
Bagażnik	412/1448 l (kombi) 434/776 l (sedan) 320/860 l (hatchback)
Ładowność	do 647 kg
Dane dodatkowe
Pokrewne	Daewoo Tacuma
Konkurencja	Hyundai Elantra Kia Shuma SEAT Toledo Škoda Octavia
Multimedia w Wikimedia Commons

Daewoo Nubira J100 zostało zaprezentowane po raz pierwszy w 1997 roku.

Prace nad modelem pod pierwotnym oznaczeniem „J100” rozpoczęły się w 1993 roku. Nowy pojazd miał wraz z mniejszym Lanos zastąpić Daewoo Nexię. Projektowanie pojazdu trwało 9 miesięcy, ostatecznie wybrano projekt włoskiej firmy I.DE.A Institute. W 1994 roku wyprodukowano od 175 do 370 różnych prototypów samochodu, które były przeznaczone do wielu testów, m.in. zderzeniowych^[1].

W marcu 1997 roku samochód zadebiutował oficjalnie na targach motoryzacyjnych w Seulu. W tym samym roku rozpoczęła się produkcja seryjna w Gunsan w Korei Południowej. Ofertę nadwoziową utworzył 4-drzwiowy sedan, 5-drzwiowe kombi oraz 5-drzwiowy hatchback.

Późną wiosną 1997 roku Nubira zadebiutowała w Europie na targach motoryzacyjnych we Frankfurcie nad Menem. W październiku 1997 roku rozpoczął się montaż, a następnie produkcja Nubiry w Fabryce Samochodów Osobowych w Warszawie. Nazwa „Nubira” pochodzi od koreańskiego słowa Nubida, oznaczającego pewnego rodzaju swobodę, a mianowicie możliwość pójścia wszędzie^[2].

W 1998 roku na australijskim rynku pojawiła się Nubira hatchback w wersji SunHatch^[3], która charakteryzowała się odsuwanym dachem z materiału. W tym samym roku samochód zdobył w Holandii tytuł „Family Car of the Year 1998” (rodzinne auto roku 1998). W 1998 roku rozpoczęła się też produkcja pojazdu w rosyjskim Taganrogu w zakładach TagAZ pod nazwą Doninvest Orion i w rumuńskim zakładzie Daewoo w Krajowej.

W 1999 roku pojawiła się odmiana van wersji kombi, która charakteryzowała się kratką zamontowaną za tylną kanapą. W 1999 roku rozpoczęto sprzedaż samochodu w Ameryce Północnej, a także zaprezentowano tam prototyp usportowionej odmiany wersji sedan. Daewoo Nubira oferowana była w trzech wersjach wyposażenia: S, SX oraz CDX^[1].

W 1999 roku przeprowadzono modernizację Nubiry, po której pojazd otrzymał oznaczenie „J150”, a opracowaniem stylistyki zajęła się koreańska firma Design Forum. Wersja po liftingu zadebiutowała w Korei na targach motoryzacyjnych w Seulu w marcu 1999 roku. Prace nad Nubirą J150 rozpoczęły się już w 1997 roku. 6 grudnia 1999 roku produkcja zmodernizowanego pojazdu rozpoczęła się w Daewoo-FSO^[4].

W samochodzie zmieniono przednią część nadwozia (m.in. światła oraz grill), która upodobniła się do nowszych modeli Daewoo, jak Lanos, czy Leganza. W wersji sedan zmieniono także tylny zderzak, uformowanie błotników oraz kształt świateł^[5]. Pojawiła się nowa deska rozdzielcza, dopracowano także pojazd pod względem poziomu bezpieczeństwa. Poprawiono też wygłuszenie wnętrza oraz utwardzono zawieszenie, gdyż w poprzedniej wersji wytykano zbyt miękkie zawieszenie. Wersja hatchback również została poddana modernizacji jednak tym samym z racji małej popularności została wycofana z większości rynków sprzedaży (w tym m.in. polskiego).

W 2001 roku dokonano kolejnych aczkolwiek małych zmian, m.in. zmieniły się klosze tylnych lamp w modelu kombi (m.in. kierunkowskazy zostały podkreślone na pomarańczowo) oraz boczne kierunkowskazy, które otrzymały biały klosz. Tym samym Nubira otrzymała oznaczenie „J190”. Odmiana ta nie była oferowana na rynku polskim^[6].

Produkcja modelu w Korei zakończyła się w 2002 roku. W Polsce koniec produkcji nastąpił w czerwcu 2003 roku, gdzie powstały 35 673 sztuki^[4]. W Rumunii produkcję zakończono dopiero w 2008 roku. Nubira produkowana była także w Wietnamie w latach 1998−2000, na Ukrainie w latach 1998−2001 przez ZAZ, oraz w Egipcie od 1998 do 2012 roku^[6].

Dane w tabeli obejmują modele zmontowane w pierwszym okresie powstawania, czyli od października 1997. Po kilku miesiącach montaż przekształcono w produkcję, która zakończyła się w czerwcu 2003 roku^[4].

• Podwozie^[7]
  • Zawieszenie przednie: kolumna MacPhersona
  • Zawieszenie tylne: kolumna MacPhersona
  • Hamulce przód/tył: dwuobwodowe hamulce hydrauliczne, podział krzyżowy; tarczowe/bębnowe (1,6) oraz tarczowe/tarczowe (2,0). Na życzenie klienta wyposażane w system ABS.
  • Koła z obręczą: 5,5J x 14
  • Ogumienie: 185/65 R 14
• Wymiary^[7]
  • Rozstaw kół przód: 1464 mm
  • Rozstaw kół tył: 1454 mm
• Masy^[7]
  • Masa całkowita maksymalna: 1720 kg (1860 kg kombi)
  • Maksymalna masa przyczepy bez hamulców: 630 kg
  • Maksymalna masa przyczepy z hamulcami: 1200 kg
• Dane użytkowe^[7]
  • Minimalny promień zawracania: 5,3 m
  • Spalanie cykl miejski − 9,1 l (1.6), 9,7 l (2.0), przy 90 km/h − 5,4 l (1.6), 5,8 l (2.0), przy 120 km/h − 6,7 l (1.6), 6,9 l (2.0)

Na rynku polskim pojazd występował z silnikiem 1.6 DOHC (106 KM) oraz 2.0 DOHC (133 KM) i 5−biegową manualną skrzynią biegów. Na rynku rodzimym samochód był dostępny z silnikami 1.5 DOHC (110 KM) oraz 1.8 DOHC (122 KM). Dostępna także była nieoferowana na rynku polskim wersja z 4−biegową automatyczną skrzynią biegów^[6].

Daewoo Nubira J200

Daewoo Nubira J200
Inne nazwy	Daewoo Lacetti Sedan
Producent	Daewoo
Projektant	Pininfarina
Zaprezentowany	Marzec 2003
Okres produkcji	2003 – 2004
Miejsce produkcji	Gunsan
Poprzednik	Daewoo Nubira I
Następca	Chevrolet Nubira
Dane techniczne
Segment	C
Typy nadwozia	4-drzwiowy sedan
Skrzynia biegów	5-biegowa manualna 4-biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	4515 mm
Szerokość	1725 mm
Wysokość	1445
Rozstaw osi	2600 mm
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Pokrewne	Daewoo Lacetti
Konkurencja	Hyundai Elantra Mitsubishi Lancer Toyota Corolla Volkswagen Bora
Multimedia w Wikimedia Commons

Daewoo Nubira J200 został zaprezentowany po raz pierwszy w 2003 roku.

W ramach gruntownej ofensywy modelowej Daewoo, we współpracy z włoskim studiem stylistycznym Italdesign Giugiaro oprócz mniejszego modelu Kalos mającego zastąpić Lanosa, południowokoreański producent opracował także nową rodzinę kompaktowych modeli.

W czasie, gdy następca pierwszej generacji Nubiry przyjął na rodzimym rynku Korei Południowej nową nazwę Daewoo Lacetti, tworząc jedną gamę z inaczej stylizowanym hatchbackiem o takiej samej nazwie, w Europie Zachodniej zdecydowano się wprowadzić go do sprzedaży w kolejnym, 2003 roku jako drugą generację Nubiry^[8]. Samochód oferowano wyłącznie jako 4-drzwiowego sedana^[9].

W związku z decyzją General Motors o przemianowaniu w Europie marki Daewoo na Chevrolet, w regionie Europy Zachodniej samochód przemianowano z początkiem 2004 roku na nową nazwę, Chevrolet Nubira^[10], z kolei w Europie Centralno-Wschodniej zyskał on nazwę Chevrolet Lacetti^[11], tworząc jedną gamę z odmianą hatchback o innym wyglądzie nadwozia.

• L4 1.4l E-TEC
• L4 1.5l E-TEC
• L4 1.6l E-TEC
• L4 1.6l E-TEC
• L4 1.8l Family
• L4 2.0l Family
• L4 2.0l Diesel

• Prospekty reklamowe Daewoo Nubiry J100
• Prospekty reklamowe Daewoo Nubiry J150. darewnoo.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-02)].
• Daewoo Nubira na stronie oficjalnej FSO