Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Eugeniusz Biskupski

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Biskupski
Ilustracja
Eugeniusz Biskupski w 2009 roku
Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1947
Karczmy

Data śmierci

10 września 2010

Wzrost

188 cm[1]

Informacje klubowe
Klub

Włókniarz Pabianice (1964–1967)
CWKS Legia Warszawa (1967–)

Trener

Ryszard Malcherczyk

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Bydgoszcz 1977 Trójskok
złoto Poznań 1979 Trójskok
brąz Warszawa 1973 Trójskok
brąz Bydgoszcz 1975 Trójskok
brąz Bydgoszcz 1976 Trójskok
brąz Warszawa 1978 Trójskok
Halowe mistrzostwa Polski
złoto Zabrze 1978 Trójskok
srebro Warszawa 1973 Trójskok
srebro Katowice 1975 Trójskok
srebro Warszawa 1976 Trójskok
srebro Zabrze 1977 Trójskok
srebro Zabrze 1980 Trójskok
Odznaczenia
Odznaka Zasłużony Mistrz Sportu

Eugeniusz Zygmunt Biskupski (ur. 17 grudnia 1947 w Karczmach, zm. 10 września 2010 w Warszawie) – polski lekkoatleta, który specjalizował się w trójskoku, oficer Wojska Polskiego.

Uczestnik igrzysk olimpijskich w Montrealu (1976), podczas których zajął siódmą lokatę[2]. Cztery razy brał udział w halowych mistrzostwach Europy, reprezentował Polskę na czempionacie Starego Kontynentu w Pradze w 1978 roku. Był czołowym polskim trójskoczkiem w latach 70. XX wieku.

Syn Zygmunta i Genowefy Rzepkowskiej[3] urodził się w niewielkiej wiosce Karczmy w obecnym powiecie bełchatowskim[4]. W 1972 ukończył technikum budowlane w Warszawie[4], a osiem lat później ukończył zaoczne studia na kierunku trenerskim warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego[5]. Sześć razy stawał na podium mistrzostw Polski seniorów zdobywając dwa mistrzostwa kraju[6][7]. Podczas halowych mistrzostw Polski zdobył sześć medali w tym jeden z najcenniejszego kruszcu[8][9]. W latach 1971–1979 dziewiętnaście razy bronił barw narodowych w meczach międzypaństwowych, odnosząc w nich cztery zwycięstwa indywidualne[10]. Reprezentant kraju w pucharze Europy oraz Zasłużony Mistrz Sportu. Trzy razy był notowany w dziesiątce rankingu trójskoczków amerykańskiego czasopisma Track & Field News zajmując w nim dziesiąte miejsce w 1973, siódme w 1975 oraz ósme w 1976[11]. Trener lekkoatletyczny, nauczyciel wychowania fizycznego i działacz sportowy[3].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Sport zaczął uprawiać w 1964 roku w klubie Włókniarz Pabianice, w którym do jego pierwszych trenerów należała Jadwiga Wajsówna – wybitna polska dyskobolka[12]. Następnie jego opiekunem był Kazimierz Świetlicki. Już jako junior dostał się do reprezentacji Polski i w 1966 roku wystartował w Odessie na europejskich igrzyskach juniorów – pierwowzorze obecnych mistrzostw Europy juniorów – podczas których zajął siódme miejsce[13].

1967–1976

[edytuj | edytuj kod]

W 1967 się roku Biskupski został wcielony do wojska i stał się zawodnikiem warszawskiej Legii, gdzie trafił pod opiekę trenera Ryszarda Malcherczyka[1] – olimpijczyka z 1956 i 1960 roku[9]. W barwach stołecznego klubu trójskoczek, w 1967 roku na Stadionie Śląskim, zadebiutował w wąskim finale mistrzostw Polski seniorów[6]. W seniorskiej reprezentacji Polski pierwszy raz – w meczu międzypaństwowym – wystąpił w 1971 roku w Moskwie (przeciwko NRD i ZSRR)[10]. W tym samym sezonie, 12 września w Helsinkach, wygrał pierwszy raz zawody trójskoczków w meczu międzypaństwowym (przeciwko Finlandii)[10].

Podczas halowych mistrzostw Europy w Grenoble (1972) zajął 11. lokatę[9].

W roku 1973, po siedemnastoletniej przerwie, rozegrano ponownie halowe mistrzostw Polski, na których trójskoczek wywalczył srebrny medal[9]. W sezonie letnim pierwszy raz w karierze stanął na podium mistrzostw kraju, zdobywając brązowy medal i ulegając jedynie Michałowi Joachimowskiemu oraz Andrzejowi Sontagowi[6].

Po słabszych wynikach w sezonie 1974[9] wynikających z kontuzji, której nabawił się jesienią 1973[14], zdobył w 1975 roku halowe wicemistrzostwo Polski i wystąpił w katowickim Spodku na halowym czempionacie Starego Kontynentu, podczas którego zajął 6. miejsce[9]. Latem zajął trzecie miejsce w mistrzostwach Polski seniorów, był drugi na zawodach o Grand Prix Brdy oraz wygrał memoriał Józefa Michałowicza[9]. 21 czerwca w Bydgoszczy osiągnął bardzo dobry rezultat 16,92, jednak nie mógł być on uznany za oficjalny, ponieważ został uzyskany przy zbyt sprzyjającym wietrze[9].

Sezon olimpijski 1976 zaczął od zajęcia drugiego miejsca w halowych mistrzostwach Polski oraz dziewiątego miejsca w halowych mistrzostwach Europy[9]. Podczas rozegranych w Bydgoszczy mistrzostw kraju był trzeci z wynikiem 16,61[6].

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1976

[edytuj | edytuj kod]

Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu Polskę reprezentowało trzech trójskoczków – Michał Joachimowski, Andrzej Sontag i Eugeniusz Biskupski[15]. Z trójki Polaków Biskupski miał najgorszy rezultat w tabelach – 16,73 (Joachimowski 16,86 i Sontag 16,81)[9].

Eliminacje do olimpijskiego konkursu trójskoku w Montrealu rozegrano 29 lipca[15]. Aby wywalczyć awans do finału, należało zyskać wyniki 16,30[15]. Wyczynu tego dokonało 12 skoczków, którzy awansowali do kolejnej rundy[15]. Eugeniusz Biskupski startował w kwalifikacjach w grupie B, a pozostali Polacy w grupie A[15]. Sontag i Joachimowski nie wywalczyli awansu do zaplanowanego na następny dzień finału (temu drugiemu do awansu zabrakło zaledwie jednego centymetra[9]). Biskupski w swojej pierwszej próbie w eliminacjach uzyskał wynik 16,46 i awansował – jako jedyny z trójki Polaków – do finału[9] zajmując trzecią lokatę w swojej grupie eliminacyjnej[15].

Finał został rozegrany 30 lipca[16]. Biskupski w pierwszej próbie uzyskał wynik 15,91 i zajmował tej serii szóste miejsce[16]. W wyniku spalonego podejścia w drugiej kolejce spadł na dziesiątą lokatę, z której po trzeciej serii – dzięki swojemu najlepszemu skokowi na odległość 16,49 – awansował do wąskiego finału oraz na siódme miejsce, które utrzymał już do końca zawodów[9][16]. W zawodach zwyciężył z wynikiem 17,29, zdobywając swoje trzecie olimpijskie złoto z rzędu, reprezentant Związku Radzieckiego Wiktor Saniejew[17].

Poniższa tabela prezentuje start Eugeniusza Biskupskiego podczas finału olimpijskiego w Montrealu[16].

Zawody 1 kolejka 2 kolejka 3 kolejka 4 kolejka 5 kolejka 6 kolejka Wynik Miejsce
Kanada Montreal 15,91 x 16,49 x 15,79 x 16,49 7. miejsce

1977–1980

[edytuj | edytuj kod]

Po igrzyskach olimpijskich, w sezonie 1977, Biskupski najpierw zdobył srebro halowych mistrzostw kraju[9], a potem pierwszy raz w karierze został mistrzem Polski[6]. W 1977 trójskoczek zadebiutował w pucharze Europy zajmując trzecią lokatę w zawodach finałowych[18].

W 1978 pierwszy i jedyny raz w karierze został halowym mistrzem kraju[8]. Reprezentował Polskę na mistrzostwach Europy w Pradze zajmując 10. miejsce, a w końcu sierpnia był czwarty w zawodach Pucharu Narodów[10].

Ostatni medal mistrzostw Polski seniorów – złoty – wywalczył w 1979 roku w Poznaniu[6]. W tym samym sezonie bronił barw narodowych w półfinale oraz finale kolejnej edycji pucharu Europy[10]. Ostatnim sezonem zawodowej kariery Biskupskiego był rok 1980, w którym zdołał jeszcze zdobyć halowe wicemistrzostwo Polski[9].

Po zakończeniu kariery

[edytuj | edytuj kod]

Eugeniusz Biskupski zakończył karierę sportową w 1980 roku[9]. Pracował jako trener i działacz w sekcji lekkoatletycznej warszawskiej Legii. W 1992 roku został oddelegowany do sekcji bokserskiej klubu, której był kierownikiem[19]. Po przejściu na emeryturę podjął pracę nauczyciela wychowania fizycznego w szkole podstawowej w warszawskim Rembertowie, gdzie mieszkał. W 1972 roku wziął ślub, miał dwójkę dzieci[3]. Zmarł 10 września 2010 w Warszawie po walce z chorobą (szpiczak), a pochowany został 15 września na cmentarzu w Nowym Rembertowie[4].

Grób Eugeniusza Biskupskiego na Cmentarzu w Rembertowie przy ul Grzybowej

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Imprezy międzynarodowe

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
1966 Europejskie igrzyska juniorów Odessa 7. miejsce 14,65
1972 Halowe mistrzostwa Europy Francja Grenoble 11. miejsce 15,38
1975 Halowe mistrzostwa Europy Polska Katowice 6. miejsce 16,65
1976 Halowe mistrzostwa Europy Monachium 9. miejsce 16,16
1976 Igrzyska olimpijskie Kanada Montreal 7. miejsce 16,49
1977 Finał pucharu Europy Finlandia Helsinki 3. miejsce 16,19
1977 Spartakiada Armii Zaprzyjaźnionych Kuba Hawana 4. miejsce 16,40
1978 Halowe mistrzostwa Europy Włochy Mediolan 9. miejsce 16,06
1978 Mistrzostwa Europy Czechosłowacja Praga 10. miejsce 16,23
1978 Puchar Narodów Japonia Tokio 4. miejsce 16,42
1979 Półfinał pucharu Europy Lüdenscheid 4. miejsce 16,00
1979 Mistrzostwa Armii Zaprzyjaźnionych Poczdam 4. miejsce 16,17[20]
1979 Finał pucharu Europy Włochy Turyn 7. miejsce 16,53

Mistrzostwa Polski seniorów

[edytuj | edytuj kod]

Stadion

[edytuj | edytuj kod]

Eugeniusz Biskupski, w latach 1967 – 1979, jedenaście razy startował w wąskim finale mistrzostw Polski seniorów[6]. W klasyfikacji medalowej wszech czasów mistrzostw Polski Biskupski zajmuje osiemnaste miejsce z dwoma złotymi i czterema brązowymi medalami[2].

Mistrzostwa Polski Pozycja Wynik
Chorzów 1967 8. miejsce 15,10
Zielona Góra 1968 8. miejsce 14,86
Warszawa 1970 6. miejsce 15,77
Warszawa 1972 5. miejsce 15,93
Warszawa 1973 3. miejsce 16,55
Warszawa 1974 4. miejsce 16,07
Bydgoszcz 1975 3. miejsce 16,54
Bydgoszcz 1976 3. miejsce 16,61
Bydgoszcz 1977 1. miejsce 16,50
Warszawa 1978 3. miejsce 16,43
Poznań 1979 1. miejsce 16,58

Eugeniusz Biskupski sześciokrotnie startował w finale halowych mistrzostw Polski zawsze kończąc te zawody na podium[9]. W klasyfikacji medalowej wszech czasów halowego czempionatu trójskoczek zajmuje szóste miejsce z jednym złotymi i pięcioma srebrnymi medalami[2].

Mistrzostwa Polski Pozycja Wynik
Warszawa 1973 2. miejsce 15,97
Katowice 1975 2. miejsce 16,34
Warszawa 1976 2. miejsce 16,00
Zabrze 1977 2. miejsce 16,01
Zabrze 1978 1. miejsce 16,35
Zabrze 1980 2. miejsce 15,96

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Najlepsze starty w poszczególnych sezonach

[edytuj | edytuj kod]

Poniższe tabele prezentują starty Eugeniusz Biskupskiego w trójskoku w latach 1971 – 1980[9].

IO – igrzyska olimpijskie | ME – mistrzostwa Europy | HME – halowe mistrzostwa Europy | el. – eliminacje
Rok 1971
Wynik Data Miejsce
16,52 12 września Finlandia Helsinki
16,41 3 października Polska Warszawa
16,24 5 sierpnia Polska Warszawa
16,22 22 sierpnia Polska Warszawa
16,20 25 sierpnia Polska Warszawa
16,16 18 sierpnia Moskwa
16,02 8 czerwca Polska Warszawa
16,00 16 maja Polska Warszawa
15,98 30 maja Polska Warszawa
15,96 1 sierpnia Polska Olsztyn
15,88 25 lipca Polska Warszawa
Rok 1972
Wynik Data Miejsce Uwagi
16,48 27 maja Polska Warszawa
16,30 21 maja Polska Warszawa
16,21 16 czerwca Wielka Brytania Edynburg
16,18 19 lutego Polska Warszawa Hala
16,04 11 sierpnia Polska Warszawa
15,98 9 sierpnia Polska Warszawa
15,93 8 czerwca Moskwa
15,93 18 sierpnia Polska Warszawa
15,92 30 września Polska Warszawa
15,38 11 marca Francja Grenoble HME
Rok 1973
Wynik Data Miejsce Uwagi
16,64 1 lipca Polska Warszawa
16,60 8 lipca Francja Paryż
16,55 10 sierpnia Polska Warszawa
16,54 19 maja Polska Warszawa
16,42 21 czerwca Polska Warszawa Wiatr +2,3
16,34 6 września Czechosłowacja Praga
16,13 28 maja Polska Wrocław
16,11 14 czerwca Poczdam
16,11 15 września Polska Warszawa
16,00 9 czerwca Polska Warszawa
16,00 13 czerwca Berlin
15,97 25 lutego Polska Warszawa Hala
Rok 1975
Wynik Data Miejsce Uwagi
16,92 21 czerwca Polska Bydgoszcz Wiatr +2,2
16,73 28 września Meksyk Meksyk
16,60 7 września Budapeszt
16,58 30 sierpnia Polska Warszawa
16,56 9 marca Polska Katowice HME
16,54 28 czerwca Polska Bydgoszcz
16,48 12 czerwca Francja Paryż
16,41 14 lipca Polska Warszawa
16,40 24 sierpnia Polska Warszawa
16,34 23 lutego Polska Katowice
16,32 14 września Kuba Hawana
16,31 21 września Meksyk Xalapa-Enríquez
16,30 7 czerwca Finlandia Helsinki
16,23 7 lipca Czechosłowacja Praga
16,22 27 lipca Polska Bydgoszcz
16,21 25 maja Polska Warszawa
Rok 1976
Wynik Data Miejsce Uwagi
16,73 22 czerwca Polska Bydgoszcz
16,62 27 czerwca Polska Bydgoszcz
16,57 20 sierpnia Polska Warszawa
16,52 21 sierpnia Polska Warszawa
16,49 30 lipca Kanada Montreal IO
16,46 29 lipca Kanada Montreal el. IO
16,44 1 lipca Grecja Ateny
16,41 13 czerwca Niemcy Fürth
16,41 12 lipca Polska Warszawa
16,37 29 sierpnia Polska Warszawa
16,36 9 czerwca Włochy Mediolan
16,30 29 maja Polska Bydgoszcz
16,21 29 września Budapeszt
16,21 31 stycznia Sofia Hala
16,16 22 lutego Niemcy Monachium HME
16,00 8 lutego Polska Warszawa Hala
15,93 7 września Francja Paryż
Rok 1977
Wynik Data Miejsce Uwagi
16,55 31 sierpnia Polska Bydgoszcz
16,50 31 lipca Polska Bydgoszcz
16,40 16 września Kuba Hawana
16,31 18 czerwca Polska Bydgoszcz
16,31 25 czerwca Karl-Marx-Stadt
16,27 12 lutego Polska Warszawa Hala
16,25 28 maja Polska Warszawa
16,20 29 września Polska Bydgoszcz
16,19 14 września Finlandia Helsinki
16,16 5 czerwca Polska Bydgoszcz
16,14 2 lutego Budapeszt Hala
16,04 13 czerwca Belgia Blankenberge
16,02 16 czerwca Berlin
16,01 26 lutego Polska Zabrze Hala
15,81 14 maja Austria Wiedeń
Rok 1978
Wynik Data Miejsce Uwagi
16,64 10 września Polska Bydgoszcz
16,45 29 lipca Polska Bydgoszcz
16,43 9 lipca Polska Warszawa
16,42 25 września Japonia Tokio
16,40 16 września Polska Warszawa Wiatr +3,2
16,35 25 lutego Polska Zabrze Hala
16,32 18 czerwca Polska Warszawa
16,27 16 września Polska Warszawa
16,23 3 września Czechosłowacja Praga ME
16,22 12 sierpnia Polska Warszawa
16,21 24 czerwca Wilno
16,21 13 lipca Polska Poznań
16,19 27 maja Polska Warszawa
16,14 21 maja Hiszpania Madryt
16,14 5 sierpnia Hiszpania Walencja
16,06 12 marca Włochy Mediolan HME
15,83 19 lutego Polska Warszawa Hala
Rok 1979
Wynik Data Miejsce Uwagi
16,58 10 sierpnia Polska Poznań Wiatr +2,4
16,53 5 sierpnia Włochy Turyn
16,39 28 lipca Polska Warszawa
16,34 24 czerwca Niemcy Brema
16,21 26 maja Polska Warszawa
16,17 30 sierpnia Poczdam
16,08 17 czerwca Polska Zabrze
16,07 23 sierpnia Polska Zabrze
16,02 8 czerwca Włochy Turyn
16,01 1 czerwca Polska Warszawa
16,00 1 lipca Niemcy Lüdenscheid
15,99 18 maja Grecja Ateny
15,90 12 września Polska Kraków
Rok 1980
Wynik Data Miejsce Uwagi
16,13 24 maja Polska Warszawa Wiatr +3,9
16,04 31 maja Polska Warszawa Wiatr +2,8
15,96 17 lutego Polska Zabrze Hala
15,94 13 czerwca Polska Warszawa
15,77 24 maja Polska Warszawa
15,77 31 maja Polska Warszawa
15,75 22 czerwca Polska Warszawa Wiatr +4,6
15,74 22 czerwca Polska Warszawa

10 najlepszych wyników

[edytuj | edytuj kod]

Poniższa tabela prezentuje 10 najlepszy rezultatów uzyskanych na stadionie przy przepisowym, nie przekraczającym 2 metrów na sekundę, wietrze[9].

Wynik Data Miejsce
16,73 28 września 1975 Meksyk Meksyk
16,73 22 czerwca 1976 Polska Bydgoszcz
16,64 1 lipca 1973 Polska Warszawa
16,64 10 września 1978 Polska Bydgoszcz
16,62 27 czerwca 1976 Polska Bydgoszcz
16,60 8 lipca 1973 Francja Paryż
16,60 7 września 1975 Budapeszt
16,58 30 sierpnia 1975 Polska Warszawa
16,57 20 sierpnia 1976 Polska Warszawa
16,55 10 sierpnia 1973 Polska Warszawa

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja Wynik Data Miejsce Uwagi
Skok w dal 7,58 1 lipca 1973 Polska Warszawa[4]
Trójskok (stadion) 16,73 28 września 1975 Meksyk Meksyk[9] 16. wynik w historii polskiej lekkoatletyki[21]
Trójskok (hala) 16,56 8 marca 1975 Polska Katowice 9. wynik w historii polskiej lekkoatletyki[22]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Lekkoatletyka w Polsce. Warszawa: Polski Związek Lekkiej Atletyki, 1970, s. 23.
  2. a b c Janusz Rozum, Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftam, Stefan Pietkiewicz, Tadeusz Wołejko: 90 lat polskiej lekkoatletyki 1919–2009. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2009. ISBN 978-83-902509-9-1.
  3. a b c Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku – tom I. Wrocław: wydawnictwo Europa, 2004, s. 64. ISBN 83-7407-050-1.
  4. a b c d Janusz Rozum, Zmarł Eugeniusz Biskupski, olimpijczyk z Montrealu [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2015-10-28] (pol.).
  5. Praca zbiorowa pod redakcją Kajetana Hądzelka i Krzysztofa Zuchory: 80 lat AWF Warszawa – Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie – Księga pamiątkowa. Warszawa: wydawnictwo Estrella, 2010.
  6. a b c d e f g Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
  7. Polish Championships [online], gbrathletics [dostęp 2010-09-15] (ang.).
  8. a b Polish Indoor Championships [online], gbrathletics [dostęp 2010-09-15] (ang.).
  9. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t Jerzy Szymonek, Janusz Rozum: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Trójskok mężczyzn. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1985.
  10. a b c d e Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
  11. World Rankings – Men’s Triple Jump [online], trackandfieldnews.com [dostęp 2015-10-28] (ang.).
  12. Stulecie urodzin Jadwigi Wajsówny [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2012-04-15] (pol.).
  13. Lionel Peters i Tomas Magnusson, European Junior Championships 1966 [online], wjah.co.uk [dostęp 2010-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  14. Maciej Jałoszyński, Nieco historii czyli 40 lat od Katowic do Sopotu [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2014-01-24] (pol.).
  15. a b c d e f Athletics at the 1976 Montréal Summer Games: Men's Triple Jump Qualifying Round [online], sports-reference.com [dostęp 2010-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2010-10-07] (ang.).
  16. a b c d Athletics at the 1976 Montréal Summer Games: Men's Triple Jump Final Round [online], sports-reference.com [dostęp 2010-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-08] (ang.).
  17. Olympic Games (Men) [online], gbrathletics [dostęp 2010-09-17] (ang.).
  18. European Cup A Final and Super League [online], gbrathletics [dostęp 2010-09-17] (ang.).
  19. Praca zbiorowa pod redakcją Wojciecha Piekarskiego i Antoniego Witkowskiego: CWKS Legia 1967-1996 – Kronika. Warszawa: wydawnictwo Vipart, 1996. ISBN 83-87124-01-X.
  20. Michał Wróblewski, Ludwik Biegański, Marek Łuczyński, Maciej Petruczenko, Maciej Wawrzykowski: 60 lat PZLA – Rocznik PZLA 1979. Warszawa: Polski Związek Lekkiej Atletyki, 1981.
  21. Zbigniew Jonik, All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 2015-02-27] (pol.).
  22. Zbigniew Jonik, Indoor All-Time Lists / Tabele halowe najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 2014-02-22] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]