Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Martin Ryle|
Nacemento | 27 de setembro de 1918 Brighton, Reino Unido |
---|
Morte | 14 de outubro de 1984 (66 anos) Cambridge, Reino Unido |
---|
|
12º Astrónomo Real |
---|
1972 – 1982 ← Richard van der Riet Woolley (pt) – Francis Graham-Smith (pt) → |
|
|
Educación | Christ Church College Bradfield College Trinity College Universidade de Oxford |
---|
Director de tese | John Ashworth Ratcliffe (pt) |
---|
|
Campo de traballo | Astronomía |
---|
Ocupación | astrónomo, astrofísico, físico, investigador |
---|
Empregador | Universidade de Cambridge |
---|
Membro de | |
---|
Profesores | John Ashworth Ratcliffe (pt) |
---|
|
Doutorando | Nigel Henbest (pt) , Harry van der Laan, Peter M. Rentzepis (pt) , Andrew Stephen Wilson (en) , Gareth Wynn-Williams (en) , Peter L. Read (en) , Guy Gibson Pooley (en) e Peter Scheuer (en) |
---|
|
Pai | John Ryle |
---|
|
|
|
Descrito pola fonte | Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Райл Мартин) Enciclopedia soviética armenia Astronomers: A Biographical Reference (en) |
---|
|
Martin Ryle, nado en Brighton en 1918 e finado en Cambridge en 1984, foi un astrónomo británico galardoado co Premio Nobel de Física en 1974 xunto con Antony Hewish, converténdose nos primeiros astrónomos en conseguilo, polos seus traballos sobre radioastronomía e os púlsares.
Naceu o 27 de setembro de 1918 na cidade inglesa de Brighton. Estudou física no Bradfield College e na Universidade de Oxford, onde se licenciou o ano 1939.
En 1952 foi nomeado membro da Royal Society, e en 1966 a Raíña Isabel II do Reino Unido concedeulle o título da Orde do Imperio Británico (sir).
Durante a segunda guerra mundial traballou na realización dun equipo de radar no Telecommunications Research Establishment de Swanage de Dorset. En 1945 obtivo unha bolsa para formar parte do Laboratorio Cavendish da Universidade de Cambridge, onde iniciou os seus primeiros traballos no campo dos sinais de radio extraterrestres e no desenvolvemento de telescopios máis avanzados, con utilización dos principios do radar, converténdose nun dos principais impulsores na creación e mellora da interferometría astronómica e da síntese de abertura, que contribuíu a aumentar a calidade dos datos astronómicos en ondas de radio.
Entre 1948 e 1959 simultaneou a súa cátedra de física na Universidade de Cambridge coa dirección do Mullard Radio Astronomy Observatory. Os seus traballos centráronse no estudo das ondas de radio procedentes do Sol ou de estrelas próximas, que levaron ao descubrimento dos quásar. Nestas investigacións Ryle desenvolveu a técnica chamada síntese de abertura, co uso de diversos radiotelescopios instalados a distancias considerables uns dos outros, dispostos de maneira que se puidesen conseguir, polo procedemento interferométrico, resultados idénticos aos dun só aparello xigantesco. Este sistema foi o que facilitou en 1968 o descubrimento do primeiro púlsar.
Martin Ryle faleceu o 14 de outubro de 1984 na súa residencia de Cambridge.
|
---|
1901–1925 | |
---|
1926–1950 | |
---|
1951–1975 |
- 1951: Cockcroft, Walton
- 52: Bloch, Purcell
- 53: Zernike
- 54: Born, Bothe
- 55: Lamb, Kusch
- 56: Shockley, Bardeen, Brattain
- 57: Yang, Lee
- 58: Cherenkov, Frank, Tamm
- 59: Segrè, Chamberlain
- 60: Glaser
- 61: Hofstadter, Mössbauer
- 62: Landau
- 63: Wigner, Goeppert-Mayer, Jensen
- 64: Townes, Basov, Prokhorov
- 65: Tomonaga, Schwinger, Feynman, 66: Kastler
- 67: Bethe
- 68: Alvarez
- 69: Gell-Mann
- 70: Alfvén, Néel
- 71: Gabor
- 72: Bardeen, Cooper, Schrieffer
- 73: Esaki, Giaever, Josephson
- 74: Ryle, Hewish
- 75: A.Bohr, Mottelson, Rainwater
|
---|
1976–2000 |
- 1976: Richter, Ting
- 77: Anderson, Mott, van Vleck
- 78: Kapitsa, Penzias, Wilson
- 79: Glashow, Salam, Weinberg
- 80: Cronin, Fitch
- 81: Bloembergen, Schawlow, Siegbahn
- 82: Wilson
- 83: Chandrasekhar, Fowler
- 84: Carlo Rubbia, van der Meer
- 85: von Klitzing
- 86: Ruska, Binnig, Rohrer
- 87: Bednorz, Müller
- 88: Lederman, Schwartz, Steinberger
- 89: Ramsey, Dehmelt, Paul
- 90: Friedman, Kendall, Taylor
- 91: de Gennes
- 92: Charpak
- 93: Hulse, Taylor
- 94: Brockhouse, Shull
- 95: Perl, Reines
- 96: D. Lee, Osheroff, Richardson
- 97: Chu, Cohen‑Tannoudji, Phillips
- 98: Laughlin, Störmer, Tsui
- 99: 't Hooft, Veltman
- 2000: Alferov, Kroemer, Kilby
|
---|
2001– |
- 2001: Cornell, Ketterle, Wieman
- 02: Davis, Koshiba, Giacconi
- 03: Abrikosov, Ginzburg, Leggett
- 04: Gross, Politzer, Wilczek
- 05: Glauber, Hall, Hänsch
- 06: Mather, Smoot
- 07: Grünberg, Fert
- 08: Kobayashi, Maskawa, Nambu
- 09: Kao, Boyle, Smith
- 10: A. Gueim, K. Novosiólov
- 11: Perlmutter, Riess, Schmidt
- 12: Haroche, Wineland
- 13: Englert, Higgs
- 14: Akasaki, Amano, Nakamura
- 15: Kajita, McDonald
- 16: Thouless, Haldane, Kosterlitz
- 17: Weiss, Barish, Thorne
- 18: Ashkin, Mourou, Strickland
- 19: Peebles, Mayor, Queloz
- 20: Penrose, Genzel, Ghez
- 21: Manabe, Hasselmann e Parisi
- 22: Aspect, Clauser e Zeilinger
- 23: Agostini, Krausz e L'Huillier
- 24: Hopfield e Hinton
|
---|