Carl David Anderson

Carl David Anderson

Biografía
Nacemento	3 de setembro de 1905 Nova York, Estados Unidos de América
Morte	11 de xaneiro de 1991 (85 anos) San Marino, Estados Unidos de América
Lugar de sepultura	Forest Lawn Memorial Park
Residencia	Nova York
Educación	Instituto Tecnolóxico de California John H. Francis Polytechnic High School (en)
Director de tese	William Ralph Smythe (pt) e Robert Andrews Millikan
Actividade
Campo de traballo	Física de partículas e física
Ocupación	físico, profesor universitario
Empregador	Instituto Tecnolóxico de California
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Membro da Academia Nacional de Ciencias dos Estados Unidos) (1938–) Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Asociación Americana para o Avance das Ciencias Sociedade Filosófica Estadounidense Sociedade Estadounidense de Física
Alumnos	Donald Arthur Glaser
Obra
Doutorando	Donald Arthur Glaser, Seth Neddermeyer (pt) e Carl A. Rouse (en)
Familia
Cónxuxe	Elvira Lorena Bergman
Premios
(1937)  Medalla Elliott Cresson (1936)  Premio Nobel de Física  Membro da Sociedade Estadounidense de Física  Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Андерсон Карл Дейвид) Obálky knih, Enciclopedia soviética armenia, volume 1, (p.389)

Carl David Anderson, nado en Nova York o 3 de setembro de 1905 e finado en San Marino (California) o 11 de xaneiro de 1991, foi un físico estadounidense.

Era fillo de emigrantes de orixe sueca. Estudou física e enxeñería no Instituto Tecnolóxico de California, obtendo o seu Bachelor of Sciences en 1927 e doutorándose en 1930. Posteriormente, en 1939, foi catedrático do departamento de Física en devandita Universidade.

Pronto destacou polos seus traballos de investigación sobre os fotoelectróns producidos por raios X, a radiación cósmica -en colaboración con Robert Andrews Millikan -, os raios gamma e a radioactividade inducida. Fotografando os rastros de raios cósmicos na cámara de ionización, descubriu en 1932 unha partícula que bautizou co nome de positrón, chamada tamén electrón positivo por ter a mesma carga positiva que un protón e a mesma masa que un electrón, e cuxa existencia fora predita uns anos antes por Paul Adrien Maurice Dirac.

En 1938 descubriu outra importante partícula elemental relacionada cos raios cósmicos, o mesón (chamado agora mesón ý), previsto xa por Hideki Yukawa en 1935. En 1950 achegou probas da existencia de partículas V cargadas e neutras.

Polo seu descubrimento do positrón outorgóuselle o Premio Nobel de Física en 1936, compartido con Victor Franz Hess.

• Biografía no Instituto Nobel (en inglés)