Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

ข้ามไปเนื้อหา

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อัลลอฮ์"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไมดาส (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
 
(ไม่แสดง 47 รุ่นระหว่างกลางโดยผู้ใช้ 16 คน)
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
{{about|"อัลเลาะ" ในภาษาอาหรับ|มุมมองของพระผู้เป็นเจ้าในศาสนาอิสลาม|พระเป็นเจ้าในศาสนาอิสลาม|การใช้แบบอื่น|อัลลอฮ์ (แก้ความกำกวม)}}
{{ต้องการอ้างอิง}}
{{short description|พระเจ้าในภาษาอาหรับ}}
{{อิสลาม}}
[[ไฟล์:Allah3.svg|thumb|right|คำว่า 'อัลลอฮ์' ใน[[อักษรวิจิตรอิสลาม|อักษรวิจิตรอาหรับ]]]]
{{คำอาหรับ|الله|อัลลอฮ์, อัลลอฮฺ |พระเป็นเจ้า}}
'''อัลลอฮ์''' ({{lang-ar|الله}}, {{IPA-ar|ʔaɫ.ɫaːh|IPA|Ar-allah.ogg}}) เป็นคำศัพท์[[ภาษาอาหรับ]]สำหรับ[[พระเจ้าในศาสนาอับราฮัม]] ส่วนภาษาอังกฤษ คำนี้มีความหมายโดยทั่วไปเป็น[[พระเป็นเจ้าในศาสนาอิสลาม]]<ref>{{cite web|url=https://www.pbs.org/empires/islam/faithgod.html |title=God |work=Islam: Empire of Faith |publisher=PBS|access-date=18 December 2010|archive-url=https://web.archive.org/web/20140327034958/http://www.pbs.org/empires/islam/faithgod.html|archive-date=27 March 2014}}</ref><ref>"Islam and Christianity", ''Encyclopedia of Christianity'' (2001): Arabic-speaking Christians and Jews also refer to God as ''Allāh''.</ref><ref name="gardet-allah">{{cite encyclopedia | url=http://referenceworks.brillonline.com/entries/encyclopaedia-of-islam-2/allah-COM_0047| title=Allah | encyclopedia=Encyclopaedia of Islam Online | first=L.|last=Gardet | access-date=2 May 2007 |editor1-first=P.|editor1-last=Bearman|editor2-first=Th.|editor2-last=Bianquis|editor3-first=C.E.|editor3-last=Bosworth|editor4-first=E.|editor4-last=van Donzel|editor5-first=W.P.|editor5-last=Heinrichs|publisher=Brill Online}}</ref> กล่าวกันว่า คำนี้มาจากสองคำ[[ศัพท์ย่อ (ไวยากรณ์)|ที่ถูกย่อ]] คือ ''[[คำนำหน้านามเฉพาะเจาะจงภาษาอาหรับ|อัล]]-[[อิลาฮ์]]'' ซึ่งหมายถึง "เทพองค์นั้น" และมีความสัมพันธ์ทางภาษากับคำว่าพระเจ้าใน[[ภาษาฮีบรู]]กับ[[ภาษาแอราเมอิก]]ว่า ''[[เอล (เทพ)|เอล]]'' (''[[เอโลฮิม]]'') และ ''อีลาฮ์''<ref>
'''อัลลอฮ์''' บ้างก็สะกดว่า '''อัลลอฮฺ''', '''อัลลอหฺ''' หรือ '''อัลเลาะห์''' ตรงกับภาษาอังกฤษ "GOD"
{{cite encyclopedia |url=https://books.google.com/books?id=isDgI0-0Ip4C&q=ilah |author=Zeki Saritoprak|title=Allah|editor=Oliver Leaman|encyclopedia=The Qur'an: An Encyclopedia|publisher=Routledge|year=2006|page=34|isbn=9780415326391}}</ref><ref>{{cite encyclopedia|author=Vincent J. Cornell|title=God: God in Islam|editor=Lindsay Jones|encyclopedia=Encyclopedia of Religion|edition=2nd|publisher=MacMillan Reference USA|volume=5|year=2005|page=724}}</ref>


คำว่า ''อัลลอฮ์'' ถูกใช้โดย[[ชาวอาหรับ]]หลายศาสนามาตั้งแต่[[อาระเบียก่อนการมาของศาสนาอิสลาม|ก่อนที่ศาสนาอิสลามจะปรากฏ]]<ref name="Robin304">{{cite book|author=Christian Julien Robin|title=Arabia and Ethiopia. In The Oxford Handbook of Late Antiquity|url=https://books.google.com/books?id=GKRybwb17WMC&pg=PA304|year=2012|publisher=OUP USA|pages=304–305|isbn=9780195336931}}</ref> โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่[[ชาวมุสลิม]] (ทั้ง[[อาหรับมุสลิม|อาหรับ]]และไม่ใช่อาหรับ) และ[[อาหรับคริสเตียน]]<ref>{{cite dictionary |url=http://www.merriam-webster.com/dictionary/allah |title=Allah |author=Merriam-Webster |dictionary=Merriam-Webster |access-date=25 February 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20140420121231/http://www.merriam-webster.com/dictionary/allah |archive-date=20 April 2014 }}</ref> และแม้ว่าจะไม่ใช่เฉพาะกลุ่ม ก็ยังคงมีการใช้ใน[[ลัทธิบาบี]], [[ศาสนาบาไฮ]], [[ชาวอัศศอบิอะฮ์]], ชาวคริสต์ใน[[ศาสนาคริสต์ในประเทศอินโดนีเซีย|ประเทศอินโดนีเซีย]]กับ[[ศาสนาคริสต์ในประเทศมอลตา|มอลตา]] และ[[ชาวยิวมิซราฮี]]<ref name="Columbia">[[Columbia Encyclopedia]], ''Allah''</ref><ref name="Britannica">
[[ศาสนาอิสลาม]]เรียก[[พระเป็นเจ้า]]ว่า อัลลอฮ์ เชื่อว่าทรงเป็น[[พระผู้สร้าง]][[มนุษย์]] สิ่งมีชีวิต สิ่งไม่มีชีวิต และทุกสรรพสิ่งใน[[จักรวาล]] พระองค์ทรงมีโดยไร้จุดเริ่มต้น และทรงมีอยู่นิรันดร์โดยไม่มีจุดจบ พระองค์แตกต่างกับทุกสรรพสิ่งอย่างสิ้นเชิง ทรงดำรงด้วยพระองค์เอง มิต้องทรงพึ่งพาสิ่งใด พระองค์เป็นพระผู้เป็นเจ้าเอกองค์เดียว ไม่มีพระผู้เป็นเจ้าอื่นใดอีกนอกเหนือจากพระองค์
"Allah." [[Encyclopædia Britannica]]. 2007. Encyclopædia Britannica</ref><ref name="EncMMENA">Encyclopedia of the Modern Middle East and North Africa, ''Allah''</ref><ref>Willis Barnstone, Marvin Meyer ''The Gnostic Bible: Revised and Expanded Edition'' Shambhala Publications 2009 {{ISBN|978-0-834-82414-0}} page 531</ref> การใช้แบบเดียวกันโดยชาวคริสต์และ[[ศาสนาซิกข์|ชาวซิกข์]]ใน[[มาเลเซียตะวันตก]]ได้สร้างความขัดแย้งทางการเมืองและกฎหมาย<ref>[http://www.nzherald.co.nz/world/news/article.cfm?c_id=2&objectid=10620032 Sikhs target of 'Allah' attack], Julia Zappei, 14 January 2010, ''The New Zealand Herald''. Accessed on line 15 January 2014.</ref><ref>[http://www.nzherald.co.nz/world/news/article.cfm?c_id=2&objectid=11139915 Malaysia court rules non-Muslims can't use 'Allah'], 14 October 2013, ''The New Zealand Herald''. Accessed on line 15 January 2014.</ref><ref>[https://www.reuters.com/article/2014/01/02/us-malaysia-religion-idUSBREA010C120140102 Malaysia's Islamic authorities seize Bibles as Allah row deepens], Niluksi Koswanage, 2 January 2014, Reuters. Accessed on line 15 January 2014. {{webarchive |url=https://web.archive.org/web/20140116121501/https://www.reuters.com/article/2014/01/02/us-malaysia-religion-idUSBREA010C120140102 |date=16 January 2014 }}</ref><ref name="10-point"/>


==ศัพทมูลวิทยา==
ตามความเชื่อของอิสลาม อัลลอฮ์ ทรงมีความสามารถในการบันดาลทุกสรรพสิ่ง ทรงรอบรู้โดยไม่จำกัดขอบเขต ทรงสดับฟังโดยมิต้องพึ่งโสต ทรงเห็นโดยมิต้องใช้[[สายตา]] ทรงมีชีวิตและทรงสามารถสื่อสารด้วยคำพูดโดยมิต้องใช้ลิ้น
[[ไฟล์:Component letters in Allah.svg|thumb|240px|อักษรภาษาอาหรับที่รวมกันเป็นคำว่า "อัลลอฮ์": {{ordered list |[[อาเลฟ|อะลีฟ]] |[[ฮัมซะฮ์#ฮัมซะฮ์วัศล์|ฮัมซะฮ์วัศล์]] ({{lang|ar|همزة وصل}}) |[[ลาม]] |ลาม |[[ชัดดะฮ์]] ({{lang|ar|شدة}}) |[[อะลิฟค็อนญะรียะฮ์]] ({{lang|ar|ألف خنجرية}}) |[[เฮ|ฮาอ์]]}}]]


[[ศัพทมูลวิทยา]]ของคำว่า ''อัลลอฮ์'' ถูกพูดถึงอย่างกว้างขวางในนักนิรุกติศาสตร์ภาษาอาหรับคลาสสิก<ref name=EI2-Ilah>D.B. Macdonald. Encyclopedia of Islam, 2nd ed, Brill. "Ilah", Vol. 3, p. 1093.</ref> นักไวยากรณ์จาก[[ฮะซัน อัลบัศรี|สำนักบัศเราะฮ์]]ถือว่ามันอาจเป็นทั้ง "อย่างเป็นธรรมชาติ" (''มุรตะญัล'') หรือเป็นรูปเฉพาะของ ''ลาฮ์''<ref name=EI2-Ilah/> บางส่วนถือว่าคำนี้เป็นคำยืมจากภาษาซีรีแอกหรือฮีบรู แต่ส่วนใหญ่ถือว่าคำนี้แยกจาก[[Synalepha|การย่อ]]คำนำหน้านามเฉพาะเจาะจงภาษาอาหรับว่า ''อัล-'' กับ ''{{transl|ar|ALA|อิลาฮ์}}'' "[[เทพ]], พระเจ้า" กลายเป็น ''{{transl|ar|ALA|อัลอิลาฮ์}}'' หมายถึง ''"เทพองค์นั้น"'' หรือ ''"พระเจ้าองค์นั้น"''<ref name=EI2-Ilah/> นักวิชาการสมัยใหม่ส่วนใหญ่สนับสนุนทฤษฎีข้อหลัง และมองทฤษฎีคำยืมเป็นวิมตินิยม<ref>[[Gerhard Böwering]]. [[Encyclopedia of the Quran]], Brill, 2002. Vol. 2, p. 318</ref>
อัลลอฮ์เป็นพระปฐมนามแห่งพระองค์ พระองค์มีพระนามอันวิจิตรอื่น ๆ อีกมากถึง 99 พระนาม ซึ่งบ่าวของพระองค์สามารถใช้นามเหล่านั้นเรียกพระองค์ได้


[[คำร่วมเชื้อสาย]]ของพระนาม "อัลลอฮ์" ปรากฏใน[[กลุ่มภาษาเซมิติก]] เช่น[[ภาษาฮีบรู]]กับ[[ภาษาแอราเมอิก]]<ref name="autogenerated1">Columbia Encyclopaedia says: Derived from an old Semitic root referring to the Divine and used in the Canaanite ''[[El (deity)|El]]'', the Mesopotamian ''[[Ilah|ilu]]'', and the biblical ''[[Elohim]]'' and ''[[Eloah]]'', the word Allah is used by all Arabic-speaking Muslims, Christians, Jews, and other monotheists.</ref> สอดคล้องกับรูปภาษาแอราเมอิกเป็น ''เอลาห์'' ({{lang|arc|אלה}}) แต่ในสถานะสำคัญ (emphatic state) เป็น ''เอลาฮา'' ({{lang|arc|אלהא}}) ใน[[ภาษาอราเมอิกไบเบิล]]เขียนเป็น {{lang|arc|ܐܠܗܐ}} (''ʼĔlāhā'') และใน[[ภาษาซีรีแอก]]เขียนเป็น {{lang|arc|ܐܲܠܵܗܵܐ}} (''ʼAlâhâ'') ทั้งสองคำหมายถึง "พระเจ้า"<ref name="cal">[http://cal1.cn.huc.edu The Comprehensive Aramaic Lexicon] – Entry for ''ʼlh'' {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20131018045941/http://cal1.cn.huc.edu/ |date=18 October 2013 }}</ref>
พระองค์ไร้เพศ ไม่มีคู่ครอง ไม่มีบุตร ไร้ภาคี ไม่มีรูปร่างตัวตน พระอัตมันแห่งพระองค์อยู่นอกเหนือกาละและเทศะ เพราะทั้งสองสิ่งนั้น เป็นสิ่งที่พระองค์ได้ทรงสร้าง พระองค์ทรงกำหนดระบบและปัจจัยของทุกสรรพสิ่ง อีกทั้งยังได้กำหนดจุดเริ่มต้นและจุดจบของสรรพสิ่งที่พระองค์สร้างทั้งมวล


==การใช้งาน==
อัลลอฮ์ คืออัตมันที่ทรงสิทธิในการได้รับการเคารพบูชาอย่างแท้จริง ไม่มีสิ่งใดอย่างเด็ดขาดที่ควรแก่การเคารพบูชานอกเหนือจากพระองค์
===อาระเบียก่อนการมาของศาสนาอิสลาม===
{{See also|อาระเบียก่อนการมาของศาสนาอิสลาม}}
ความหลากหลายของคำว่า ''อัลลอฮ์'' พบได้ทั้งจารึกพวกนอกศาสนาและศาสนาคริสต์<ref name="Robin304"/><ref>{{cite book | last = Hitti | first = Philip Khouri | title = History of the Arabs | publisher = Palgrave Macmillan | year = 1970 | pages = 100–101}}</ref> อีกทฤษฎีหนึ่งนำเสนอว่าบทบาทของอัลลอฮ์ใน[[พหุเทวนิยม|ลัทธิพหุเทวนิยม]]ก่อนอิสลาม ผู้เขียนบางส่วนแนะนำว่า ชาวอาหรับพหุเทวนิยมใช้ชื่อนี้ถึง[[พระผู้สร้าง]]หรือเทพผู้เป็นใหญ่ใน[[แพนเธออน (ศาสนา)|แพนเธออน]] (pantheon)<ref name="EoI"/><ref>Zeki Saritopak, ''Allah'', The Qu'ran: An Encyclopedia, ed. by Oliver Leaman, p. 34</ref> คำนี้อาจเป็นที่คลุมเครือใน[[มักกะฮ์|ศาสนาที่มักกะฮ์]]<ref name="EoI">L. Gardet, ''Allah'', Encyclopaedia of Islam, ed. by [[Hamilton Alexander Rosskeen Gibb|Sir H.A.R. Gibb]]</ref><ref name="GodEoQ">Gerhard Böwering, ''God and his Attributes'', Encyclopedia of the Qur'an, ed. by [[Jane Dammen McAuliffe]]</ref> สันนิษฐานหนึ่งที่สืบไปถึง[[ยูลีอุส เวลเฮาเซิน]]กล่าวถึงอัลลอฮ์ (เทพสูงสุดของสหพันธ์เผ่าของ[[กุเรช]]) ว่าการกำหนดที่อุทิศความเหนือกว่าของ[[ฮุบัล]] (เทพสูงสุดของกุเรช) อยู่เหนือเทพองค์อื่น<ref name="Robin304"/> อย่างไรก็ตาม มีหลักฐานว่าอัลลอฮ์กับฮุบัลคือเทพคนละองค์กัน<ref name="Robin304"/> ตามสันนิษฐานนี้ [[กะอ์บะฮ์]]เป็นสถานที่แรกที่ถวายแด่เทพสูงสุดนามว่าอัลลอฮ์และต่อมาเป็นเจ้าบ้านในแพนเธออนของกุเรชหลังพิชิต[[มักกะฮ์]]เป็นเวลาประมาณศตวรรษหนึ่งก่อนสมัย[[มุฮัมมัด]]<ref name="Robin304"/> จารึกบางส่วนในศตวรรษก่อนหน้าใช้บันทึกอัลลอฮ์เป็นพระนามของเทพในพหุเทวนิยม แต่ไม่มีใครทราบแน่นอนว่าใช้ทำอะไร<ref name="Robin304"/> นักวิชาการบางส่วนกล่าวแนะว่า อัลลอฮ์อาจเป็นเทพผู้สร้างที่ห่างเหินที่ค่อย ๆ ถูกบดบังโดยเทพเจ้าท้องถิ่นที่มีลักษณะเฉพาะมากขึ้น<ref name= Berkey>{{cite book|author=Jonathan Porter Berkey|title=The Formation of Islam: Religion and Society in the Near East, 600-1800|url=https://archive.org/details/formationofislam0000berk|url-access=registration|year=2003|publisher=Cambridge University Press|isbn=978-0-521-58813-3|page=[https://archive.org/details/formationofislam0000berk/page/42 42]}}</ref><ref name="Peterson2007">{{cite book|author=Daniel C. Peterson|title=Muhammad, Prophet of God|url=https://books.google.com/books?id=9zpbEj0xA_sC&pg=PA21|date=26 February 2007|publisher=Wm. B. Eerdmans Publishing|isbn=978-0-8028-0754-0|page=21}}</ref> มีความเห็นแตกต่างกันว่าอัลลอฮ์มีบทบาทหลักในลัทธิทางศาสนามักกะฮ์<ref name= Berkey/><ref name= Peters107>{{cite book|author=Francis E. Peters|title=Muhammad and the Origins of Islam|url=https://books.google.com/books?id=0OrCo4VyvGkC&pg=PA107|year=1994|publisher=SUNY Press|isbn=978-0-7914-1875-8|page=107}}</ref> โดยไม่มีการพบรูปลักษณ์เฉพาะของพระองค์<ref name= Peters107/><ref name="Zeitlin33">{{cite book|author=Irving M. Zeitlin|title=The Historical Muhammad|url=https://books.google.com/books?id=sbhJJ7AOLL4C|date=19 March 2007|publisher=Polity|isbn=978-0-7456-3999-4|pages=33}}</ref> และเป็นพระเจ้าองค์เดียวในมักกะฮ์ที่ไม่มีเทวรูป<ref>"Allah." In The Oxford Dictionary of Islam. Ed. John L. Esposito. Oxford Islamic Studies Online. 1 January 2019. <http://www.oxfordislamicstudies.com/article/opr/t125/e128 {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20151219070127/http://oxfordislamicstudies.com/article/opr/t125/e128 |date=2015-12-19 }}>.</ref> [[อับดุลลอฮ์ อิบน์ อับดุลมุฏฏอลิบ|อับดุลลอฮ์]] ชื่อพ่อของศาสดามุฮัมมัด หมายถึง "ทาสของพระเจ้า"<ref name="GodEoQ"/>


===ศาสนาคริสต์===
ชาวมุสลิมถือว่าอัลลอฮ์คือ[[พระยาห์เวห์]]ใน[[ศาสนาคริสต์]]และ[[ศาสนายูดาห์]]
ผู้พูด[[ภาษาอาหรับ]]ในกลุ่มศาสนาอับราฮัมทั้งหมด ใช้คำว่า "อัลลอฮ์" ที่หมายถึง "พระเจ้า"<ref name="Columbia"/> ชาวอาหรับคริสเตียนในปัจจุบัน ไม่พบคำอื่นสำหรับ "พระเจ้า" มากไปกว่า "อัลลอฮ์"<ref name="Cambridge">{{cite book |author1=Lewis, Bernard |author2=Holt, P. M. |author3=Holt, Peter R. |author4=Lambton, Ann Katherine Swynford |title=The Cambridge history of Islam |publisher=University Press |location=Cambridge, Eng |year=1977 |page=32 |isbn=978-0-521-29135-4 }}</ref> เช่นเดียวกันกับคำว่า "พระเจ้า" ใน[[ภาษาแอราเมอิก]]คือ ''เอลาฮา'' (ʼĔlāhā) หรือ ''อาลาฮา'' (แม้แต่[[ภาษามอลตา]] ซึ่งสืบมาจากภาษาอาหรับ ใน[[ประเทศมอลตา]] เป็นประเทศที่ประชากรเกือบทั้งหมดนับถือ[[โรมันคาทอลิก|ศาสนาคริสต์โรมันคาทอลิก]]ใช้คำว่า ''Alla'' หมายถึง "พระเจ้า") ตัวอย่างในอาหรับคริสเตียน เช่น คำว่า ''อัลลอฮุลอับ'' ({{lang|ar|الله الأب}}) คือ[[พระเจ้าพระบิดา]] ''อัลลอฮุลอิบน์'' ({{lang|ar|الله الابن}}) สำหรับ[[พระบุตรพระเป็นเจ้า]] และ ''อัลลอฮุรรูฮิลกุดส์'' ({{lang|ar|الله الروح القدس}}) สำหรับ[[พระวิญญาณบริสุทธิ์ในศาสนาคริสต์|พระวิญญาณบริสุทธิ์]] (สำหรับแนวคิดพระผู้เป็นเจ้าในศาสนาคริสต์ ดู[[พระผู้เป็นเจ้าในศาสนาคริสต์]])


[[อาหรับคริสเตียน]]มีบทภาวนาสองรูปแบบที่เป็น[[หน่วยคำเติม]]ในจุดเริ่มต้นของงานเขียน โดยพวกเขานำคำว่า ''บิสมิลลาฮ์'' ของมุสลิม และสร้าง ''บิสมิลลาฮ์'' ที่[[ตรีเอกภาพ|แปลงเป็นตรีเอกภาพ]]ของตนมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 8<ref name="Thomas"/> ''บิสมิลลาฮ์'' ของมุสลิมแปลได้เป็น: "ด้วยพระนามของอัลลอฮ์ ผู้ทรงกรุณาปราณี ผู้ทรงเมตตาเสมอ" ส่วน ''บิสมิลลาฮ์'' แบบตรีเอกภาพแปลได้เป็น: "ในพระนามของพระบิดา พระบุตร และพระวิญญาณบริสุทธิ์ พระเจ้าองค์เดียว" บทภาวนา[[ภาษาซีรีแอก]] [[ภาษาลาติน|ลาติน]] และ[[ภาษากรีก|กรีก]]ไม่มีคำว่า "พระเจ้าองค์เดียว" ต่อท้าย การเพิ่มส่วนนี้มีไว้เพื่อเน้นถึงมุมมอง[[เอกเทวนิยม]]ของความเชื่อแบบตรีเอกภาพ และทำให้มันเป็นที่พอใจแก่มุสลิมมากกว่า<ref name="Thomas">Thomas E. Burman, ''Religious Polemic and the Intellectual History of the Mozarabs'', [[Brill Publishers|Brill]], 1994, p. 103</ref>
== อัลอัสมาอ์ อัลฮุสนา พระนามอันงดงาม ==
พระนามอันงดงาม (อัลอัสมาอ์ อัลฮุสนา) ของ[[อัลลอฮ์|อัลลอหฺ]]ที่ระบุใน[[อัลกุรอาน]]มี 99 พระนามคือ
# อัรเราะฮฺมาน - ผู้ทรงกรุณาปราณี
# อัรเราะฮีม - ผู้ทรงเมตตาเสมอ
# อัลมาลิก - ผู้ทรงอภิสิทธิ์
# อัลกุดดูส - ผู้ทรงบริสุทธิ์ยิ่ง
# อัสสะลาม - ผู้ทรงสันติ (ศานติ)
# อัลมุอ์มิน - ผู้ทรงประสาทความปลอดภัย
# อัลมุฮัยมิน - ผู้ทรงคุ้มครอง
# อัลอะซีซ - ผู้ทรงเดชานุภาพ
# อัลญับบารฺ - ผู้ทรงอานุภาพ
# อัลมุตะกับบิรฺ - ผู้ทรงเกรียงไกร
# อัลคอลิก - ผู้ทรงสร้างสรรค์
# อัลบาริอฺ - ผู้ทรงให้บังเกิดอย่างครบครัน
# อัลมุเศาวิรฺ - ผู้ทรงรังสรรค์รูปพรรณสัณฐาน
# อัลฆ็อฟฟารฺ - ผู้ทรงอภัยโทษ
# อัลเกาะหฺหารฺ - ผู้ทรงพิชิตโดยเด็ดขาด
# อัลวะหฺหาบ - ผู้ทรงประทานอย่างล้นเหลือ
# อัลร็อซซาก - ผู้ทรงประทานปัจจัยยังชีพ
# อัลฟัตตาฮฺ - ผู้ทรงพิพากษา
# อัลอะลีม - ผู้ทรงรอบรู้, สัพพัญญู
# อัลกอบิฎ - ผู้ทรงยับยั้งทุกสิ่งไว้ตามปริมาณของมัน
# อัลบาซิฏ - ผู้ทรงประทานความมั่งคั่ง
# อัลคอฟิฎ - ผู้ทรงทำให้ตกต่ำ
# อัลรอฟิอฺ - ผู้ทรงยกย่อง, สรรเสริญ
# อัลมุอิซซุ - ผู้ทรงให้เกียรติแก่ปวงบ่าวที่ศรัทธา
# อัลมุซิลลุ - ผู้ทรงลดเกียรติของผู้ฝ่าฝืน
# อัลสะมีอฺ - ผู้ทรงได้ยิน
# อัลบะศีรฺ - ผู้ทรงเห็น
# อัลฮะกัม - ผู้ทรงยุติธรรมยิ่ง
# อัลอัดลฺ - ผู้ทรงเที่ยงธรรม
# อัลละฏีฟ - ผู้ทรงอ่อนโยน
# อัลเคาะบีรฺ - ผู้ทรงตระหนักในทุกสิ่ง
# อัลฮะลีม - ผู้ทรงขันติ
# อัลอะซีม - ผู้ทรงยิ่งใหญ่
# อัลเฆาะฟูรฺ - ผู้ทรงอภัยโทษ
# อัลชะกูรฺ - ผู้ทรงประทานรางวัลตอบแทน
# อัลอะลีย์ - ผู้ทรงสูงสุด
# อัลกะบีรฺ - ผู้ทรงยิ่งใหญ่
# อัลฮะฟีซ - ผู้ทรงปกป้องดูแล, พิทักษ์, บริรักษ์
# อัลมุกีต - ผู้ทรงทำนุบำรุง
# อัลฮะสีบ - ผู้ทรงคำนวณในการชำระบัญชี
# อัลญะลีล - ผู้ทรงมหิธานุภาพ
# อัลกะรีม - ผู้ทรงเกียรติ
# อัรร่อกีบ - ผู้ทรงเฝ้าดูแล
# อัลมุญีบ - ผู้ทรงตอบสนองการขอพร
# อัลวาซิอฺ - ผู้ทรงไพศาล
# อัลฮะกีม - ผู้ทรงปรีชาญาณ
# อัลวะดูด - ผู้ทรงรักใคร่
# อัลมะญีด - ผู้ทรงไพโรจน์
# อัลบาอิษ - ผู้ทรงให้คนตายฟื้นคืนชีพ
# อัชชะฮีด - ผู้ทรงเป็นพยาน
# อัลฮักกฺ - ผู้ทรงสัจจะ
# อัลวะกีล - ผู้ทรงอภิรักษ
# อัลเกาะวีย์ - ผู้ทรงพลานุภาพ
# อัลมะตีน - ผู้ทรงมั่นคง
# อัลวะลีย์ - ผู้ทรงคุ้มครอง, ทรงเป็นมิตร
# อัลฮะมีด - ผู้ทรงได้รับการสรรเสริญ
# อัลมุหฺศี - ผู้ทรงรอบรู้ยิ่งโดยไม่มีสิ่งใดรอดพ้นการรอบรู้ของพระองค์
# อัลมุบดิอฺ- ผู้ทรงเริ่มแรก (ปฐม)
# อัลมุอีด - ผู้ทรงให้สิ่งที่พินาศกลับปรากฏขึ้นอีก
# อัลมุฮฺยี - ผู้ทรงประทานชีวิต
# อัลมุมีต - ผู้ทรงประทานความตาย
# อัลฮัยยุ - ผู้ทรงนิรันดร์
# อัลก็อยยูม - ผู้ทรงอนันตกาล
# อัลวาญิด - ผู้ทรงค้นพบ
# อัลมาญิด - ผู้ทรงประเสริฐยิ่ง
# อัลวาฮิด - ทรงเป็นองค์เดียวของพระเจ้าที่แท้จริง
# อัลอะฮัด - ผู้ทรงเอกะ
# อัศเศาะมัดฺ - ผู้ทรงเป็นสรณ
# อัลกอดิรฺ - ผู้ทรงอำนาจ, ฤทธานุภาพ
# อัลมุกตะดิรฺ - ผู้ทรงอานุภาพและอำนาจที่จะกระทำสิ่งใดตามพระประสงค์ (ศักดานุภาพ)
# อัลมุก็อดดิม - ผู้ทรงนำมาต่อหน้าหรือข้างหน้า
# อัลมุอัคคิรฺ - ผู้ประทานให้มีวาระสิ้นสุด (กำหนด)
# อัลเอาวัล - ผู้ทรงเป็นองค์แรก
# อัลอาคิรฺ - ผู้ทรงเป็นองค์สุดท้าย
# อัซซอหิรฺ - ผู้ทรงประจักษ์
# อัลบาฏิน - ผู้ทรงเร้นลับ พ้นญาณวิสัย
# อัลวาลี - ผู้ทรงดูแล-คุ้มครอง (บริบาล)
# อัลมุตะอาลี - ผู้ทรงสูงสุดยิ่งในทุกกรณี ไม่มีความเท็จย่างกรายพระองคได้
# อัลบัรฺรุ - ผู้ทรงอ่อนโยน, อ่อนน้อม
# อัตเตาวาบ - ผู้ทรงนิรโทษโดยปรานี
# อัลมุนตะกิม - ผู้ทรงลงโทษที่เหมาะสมแก่ความประพฤติ
# อัลอัฟวุ - ผู้ทรงอภัย ทรงลบล้างความผิด
# อัรฺเราะอูฟ - ผู้ทรงปรานีเอ็นดู
# อัลมาลิกุลมุลกิ - ผู้ทรงราชันย์
# ซุลญะลาลิ วัล-อิกรอม - ผู้ทรงเกียรติยศ
# อัลมุกซิฏ - ผู้ทรงดำรงความยุติธรรม
# อัลญามิอฺ - ผู้ทรงรวบรวม
# อัลเฆาะนีย์ - ผู้ทรงร่ำรวยอย่างล้นเหลือ, มหัทธนะ
# อัลมุฆนี- ผู้ทรงประทานความพอเพียง, ทรงบริบูรณ์
# อัลมานิอฺ - ผู้ทรงยับยั้ง
# อัฎฎอรฺรุ - ผู้ทรงให้ลำบากเพื่อลงโทษและทดสอบ
# อันนาฟิอฺ - ผู้อำนวยคุณประโยชน์ (คุณูปการ)
# อันนูร - ผู้ทรงจำรัส
# อัลฮาดี - ผู้ทรงนำทาง
# อัลบะดีอฺ - ผู้ทรงประดิษฐ์-บันดาล, เสกสรร
# อัลบากี - ผู้ทรงคงอยู่แม้ทุกสิ่งพินาศ
# อัลวาริษ - ผู้ทรงการุญ
# อัรฺเราะชีด - ผู้ทรงเที่ยงธรรม
# อัศเศาะบูรฺ - ผู้ทรงอดทน


รายงานจาก[[มาร์แชลล์ ฮอดจ์สัน]] ดูเหมือนว่าในช่วงก่อนการมาของศาสนาอิสลาม ชาวอาหรับคริสเตียนบางส่วนแสวงบุญที่[[กะอ์บะฮ์]] ซึ่งตอนนั้นยังคงเป็นวิหารของพวกนอกศาสนา ยกย่องอัลลอฮ์ในฐานะพระผู้สร้าง<ref>Marshall G. S. Hodgson, ''The Venture of Islam: Conscience and History in a World Civilization'', [[University of Chicago Press]], p. 156</ref>
== แหล่งข้อมูลอื่น ==
* [https://www.youtube.com/watch?v=Lp6smDlnbkE เพื่อความเข้าใจอิสลาม และมุสลิม]
* [https://www.youtube.com/watch?v=oJ6sGIjWXqM เรียนรู้อิสลาม]


อักษรภาษาซีรีแอก ܐܠܗܐ (''ʼĔlāhā'') สามารถพบในรายงานและรายชื่อมรณสักขีในศาสนาคริสต์ที่อาระเบียใต้<ref>{{Cite web|url=http://www.syriaca.org/work/254|title=The Himyarite Martyrs}}</ref><ref>{{Cite book|title=James of Edessa the hymns of Severus of Antioch and others." Ernest Walter Brooks (ed.), Patrologia Orientalis VII.5 (1911)., vol: 2, p. 613|pages=ܐܠܗܐ (Elaha)}}</ref> เช่นเดียวกันกับรายงานเอกสารภาษาซีรีแอกโบราณของชื่อมรณสักขีในสมัย[[อาณาจักรฮิมยัร]]กับ[[อาณาจักรอักซุม]]<ref>Ignatius Ya`qub III, The Arab Himyarite Martyrs in the Syriac Documents (1966), Pages: 9-65-66-89</ref>

ในชีวประวัติของ[[อิบน์ อิสฮาก]] มีผู้นำคริสเตียนชื่อว่า อับดุลลอฮ์ อิบน์ อะบูบักร์ อิบน์ มุฮัมมัด ผู้พลีชีพที่นัจญ์รอนใน ค.ศ. 523 สวมแหวนที่สลักว่า "อัลลอฮ์คือพระเจ้าของข้า"<ref>Alfred Guillaume& Muhammad Ibn Ishaq, (2002 [1955]). The Life of Muhammad: A Translation of Isḥāq's Sīrat Rasūl Allāh with Introduction and Notes. Karachi and New York: Oxford University Press, page 18.</ref>

ในจารึกมรณสักขีในศาสนาคริสต์ที่สืบถึง ค.ศ. 512 กล่าวถึงอัลอิลาฮ์ (الاله)<ref>{{Cite book|title=M. A. Kugener, "Nouvelle Note Sur L'Inscription Trilingue De Zébed", Rivista Degli Studi Orientali, pp. 577-586.}}</ref> สามารถพบได้ทั้งภาษาอาหรับกับแอราเมอิก จารึกนี้เริ่มต้นด้วยประโยค "ด้วยความช่วยเหลือจากอัลอิลาฮ์"<ref>Adolf Grohmann, Arabische Paläographie II: Das Schriftwesen und die Lapidarschrift (1971), Wien: Hermann Böhlaus Nochfolger, Page: 6-8</ref><ref>Beatrice Gruendler, The Development of the Arabic Scripts: From the Nabatean Era to the First Islamic Century according to Dated Texts (1993), Atlanta: Scholars Press, Page:</ref>

ในพระวรสารก่อนการมาของศาสนาอิสลาม คำที่ใช้สื่อถึงพระเจ้าคือ "อัลลอฮ์" เพราะหลักฐานจาก[[พันธสัญญาใหม่]]ฉบับภาษาอาหรับที่ค้นพบบางส่วนซึ่งบันทึกโดยชาว[[อาหรับคริสเตียน]]ในช่วงอาระเบียก่อนการมาของศาสนาอิสลามใน[[คาบสมุทรอาหรับ]]ตอนเหนือและใต้<ref>Frederick Winnett V, Allah before Islam-The Moslem World (1938), Pages: 239–248</ref> อย่างไรก็ตาม ในงานวิจัยล่าสุดของสาขาอิสลามศึกษาโดย Sydney Griffith และคณะฯ (2013), David D. Grafton (2014), Clair Wilde (2014), ML Hjälm และคณะฯ (2016 & 2017) ยืนยันว่า "ทุกคนสามารถพูดได้เกี่ยวกับความเป็นไปได้ของพระวรสารฉบับก่อนอิสลามแบบศาสนาคริสต์ในภาษาอาหรับว่า ยังไม่มีการพบสัญลักษณ์ที่แน่ชัดในการมีอยู่จริงของมันเลย"<ref>{{Cite book|title=Sidney H Griffith, "The Gospel in Arabic: An Enquiry into Its Appearance in the First Abbasid Century", Oriens Christianus, Volume 69, p. 166. "All one can say about the possibility of a pre-Islamic, Christian version of the Gospel in Arabic is that no sure sign of its actual existence has yet emerged.}}</ref><ref>{{Cite book|title=The identity and witness of Arab pre-Islamic Arab Christianity: The Arabic language and the Bible|last=Grafton|first=David D|year=2014|quote=Christianity [...] did not penetrate into the lives of the Arabs primarily because the monks did not translate the Bible into the vernacular and inculcate Arab culture with biblical values and tradition. Trimingham's argument serves as an example of the Western [[Protestant]] assumptions outlined in the introduction of this article. It is clear that the earliest Arabic biblical texts can only be dated to the 9th century at the earliest, that is after the coming of Islam.}}</ref><ref>{{Cite book|title=Sidney H. Griffith, The Bible in Arabic: The Scriptures of the 'People of the Book' in the Language of Islam. Jews, Christians and Muslims from the Ancient to the Modern World, Princeton University Press, 2013, pp242- 247 ff. }}</ref><ref>{{Cite book|title=The Arabic Bible before Islam – Clare Wilde on Sidney H. Griffith's The Bible in Arabic|date=June 2014}}</ref><ref>{{Cite book|title=Senses of Scripture, Treasures of Tradition: The Bible in Arabic Among Jews, Christians and Muslims|last=Hjälm|first=ML|publisher=Brill|year=2017|isbn=9789004347168}}</ref> ที่มากไปกว่านั้น ในงานวิจัยล่าสุดของ ML Hjälm (2017) กล่าวไว้ว่า "ไม่มีการพบเอกสารตัวเขียนที่แปลจากพระวรสารใดที่พบก่อน ค.ศ. 873"<ref>{{Cite book|last=Hjälm|first=ML|title=Senses of Scripture, Treasures of Tradition, The Bible in Arabic among Jews, Christians and Muslims (Biblia Arabica)|publisher=Brill|year=2017|isbn=978-9004347168|quote=By contrast, manuscripts containing translations of the gospels are encountered no earlier then the year 873 (Ms. Sinai. N.F. parch. 14 & 16)|edition=English and Arabic}}</ref>

[[อิรฟาน ชะฮีด]] กล่าวถึง[[กิตาบุลอะฆอนี]] ชุดสะสมสารานุกรมคริสต์ศตวรรษที่ 10 ไว้ว่า มีรายงานชาวคริสต์ก่อนการมาของศาสนาอิสลามได้ส่งเสียงสิงหนาทว่า "''ยาลาอิบาดุลลอฮ์''" (โอ้ทาสของอัลลอฮ์) เพื่อเรียกให้ผู้คนเข้าสนามรบ<ref>Irfan Shahîd, Byzantium and the Arabs in the Fourth Century, Dumbarton Oaks Trustees for Harvard University-Washington DC, page 418.</ref> รายงานจากชะฮีด จาก[[อัลมัรซุบานี]] นักวิชาการมุสลิมในคริสต์ศตวรรษที่ 10 บันทึกว่า มีการกล่าวถึง "อัลลอฮ์" ในกวีชาวคริสต์ก่อนการมาของศาสนาอิสลามจากนักกวีชาว[[ฆ็อสซานิด]]บางส่วนและ[[ตานูคิด]]ใน[[ประเทศซีเรีย]]กับ[[คาบสมุทรอาหรับ]]ตอนบน<ref>Irfan Shahîd, Byzantium and the Arabs in the Fourth Century, Dumbarton Oaks Trustees for Harvard University-Washington DC, Page: 452</ref><ref>A. Amin and A. Harun, Sharh Diwan Al-Hamasa (Cairo, 1951), Vol. 1, Pages: 478-480</ref><ref>Al-Marzubani, Mu'jam Ash-Shu'araa, Page: 302</ref>

===ศาสนาอิสลาม===
{{main|พระเป็นเจ้าในศาสนาอิสลาม}}
{{see also|พระนามของพระเป็นเจ้าในศาสนาอิสลาม}}
[[ไฟล์:Istanbul, Hagia Sophia, Allah.jpg|thumb|รูปแกะสลักกลมติดผนังที่มีคำว่า "อัลลอฮ์[[ญัลละญะลาลุฮุ]]" ใน[[ฮาเกียโซเฟีย]] [[อิสตันบูล]] ประเทศตุรกี]]
ในศาสนาอิสลาม ''อัลลอฮ์'' นั้นเป็นพระเจ้าองค์เดียว มีอำนาจ และไม่เหมือนใคร และเป็น[[พระผู้สร้าง|ผู้สร้างจักรวาล]]ซึ่งเหมือนกับ[[พระเจ้าในศาสนาอับราฮัม|พระเจ้าในศาสนาอับราฮัมอื่น ๆ]]<ref name="Britannica"/><ref name="EncMMENA"/> ส่วนใหญ่มักมอง ''อัลลอฮ์'' เป็นพระนามของพระเจ้า ซึ่งขัดแย้งกับนักวิชาการร่วมสมัย กับคำถามที่ว่า คำว่า ''อัลลอฮ์'' ควรแปลว่า ''พระเจ้า'' หรือไม่<ref>Andreas Görke and Johanna Pink Tafsir and Islamic Intellectual History Exploring the Boundaries of a Genre Oxford University Press in association with The Institute of Ismaili Studies London {{ISBN|978-0-19-870206-1}} p. 478</ref>

ตามหลักความเชื่อของศาสนาอิสลาม อัลลอฮ์เป็นคำเรียกทั่วไปของพระเจ้ามากที่สุด<ref name="EoQ">Böwering, Gerhard, ''God and His Attributes'', Encyclopaedia of the Qurʼān, Brill, 2007.</ref> ซึ่งมีความสัมพันธ์กันกับหลัก[[เตาฮีด]] ดังบทที่ 112 ของ[[อัลกุรอาน]] ([[อัลอิคลาศ]]) ไว้ว่า:<blockquote>
:[[۝]] <ref>สัญลักษณ์[[อักษรอาหรับ/ผังยูนิโคด]]สำหรับโองการอัลกุรอาน, U+06DD, page 3, [http://www.evertype.com/standards/iso10646/pdf/09419-encode-koranic.pdf Proposal for additional Unicode characters]</ref> จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) "พระองค์คืออัลลอฮฺผู้ทรงเอกะ
:۝ อัลลอฮฺนั้นทรงเป็นที่พึ่ง
:۝ พระองค์ไม่ประสูติ และไม่ทรงถูกประสูติ
:۝ และไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนพระองค์"<ref>[[Sale, G]] [[AlKoran]]</ref></blockquote>
และใน[[อายะตุลกุรซี]] ซึ่งอยู่ในโองการที่ 255 ของบทที่ยาวที่สุด (บทที่ 2) ของอัลกุรอาน ''[[อัลบะเกาะเราะฮ์]]'' ไว้ว่า:

"อัลลอฮฺนั้นคือไม่มีผู้ที่เป็นที่เคารพสักการะใด ๆ ที่เที่ยงแท้ นอกจากพระองค์เท่านั้น ผู้ทรงมีชีวิต ผู้ทรงบริหารกิจการทั้งหลาย
โดยที่การง่วงนอน และการนอนหลับใด ๆ จะไม่เอาพระองค์

สิ่งที่อยู่ในบรรดาชั้นฟ้าและสิ่งที่อยู่ในแผ่นดินนั้นเป็นของพระองค์
ใครเล่าคือผู้ที่จะขอความช่วยเหลือให้แก่ผู้อื่น ณ ที่พระองค์ได้ นอกจากด้วยอนุมัติของพระองค์เท่านั้น

พระองค์ทรงรู้สิ่งที่อยู่เบื้องหน้าของพวกเขาและสิ่งที่อยู่เบื้องหลังของพวกเขา
และพวกเขาจะไม่ล้อมสิ่งใด จากความรู้ของพระองค์ไว้ได้ นอกจากสิ่งที่พระองค์ทรงประสงค์เท่านั้น

เก้าอี้พระองค์นั้นกว้างขวางทั่วชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน
และการรักษามันทั้งสองก็ไม่เป็นภาระหนักแก่พระองค์

และพระองค์นั้นคือผู้ทรงสูงส่ง ผู้ทรงยิ่งใหญ่"

ในธรรมเนียมอิสลาม มี [[พระนามของพระเป็นเจ้าในศาสนาอิสลาม|99 พระนามของพระเจ้า]] (''อัลอัสมาอุลฮุสนา'' แปลตรงตัว: 'พระนามที่ดีที่สุด' หรือ 'พระนามที่สวยงามที่สุด') ที่กล่าวถึงคุณลักษณะเฉพาะของอัลลอฮ์<ref name="EncMMENA" /><ref name="Ben">{{cite book |last=Bentley |first=David |title=The 99 Beautiful Names for God for All the People of the Book |publisher=William Carey Library |date=September 1999 |isbn=978-0-87808-299-5 }}</ref> พระนามทั้งหมดที่กล่าวถึงอัลลอฮ์นั้น เป็นพระนามที่สูงสุดและครอบคลุมทั้งหมด<ref name="Tao-Islam">
{{cite book
| last =Murata
| first =Sachiko
| year =1992
| title =The Tao of Islam : a sourcebook on gender relationships in Islamic thought
| location =Albany NY USA
| publisher=SUNY
| isbn =978-0-7914-0914-5
}}</ref>

มุสลิมส่วนใหญ่จะไม่แปลประโยคภาษาอาหรับของคำว่า ''[[อินชาอัลลอฮ์]]'' (หมายถึง 'ถ้าพระเจ้าทรงประสงค์') หลังกล่าวถึงเหตุการณ์ในอนาคต<ref>Gary S. Gregg, ''The Middle East: A Cultural Psychology'', Oxford University Press, p.30</ref> มุสลิมที่เลี่อมใสในทางศาสนาส่งเสริมให้เริ่มต้นด้วยคำว่า ''[[บัสมะละฮ์|บิสมิลลาฮ์]]'' (หมายถึง 'ด้วยพระนามของพระผู้เป็นเจ้า')<ref>Carolyn Fluehr-Lobban, ''Islamic Society in Practice'', University Press of Florida, p. 24</ref> มีประโยคอื่นที่มุสลิมใช้สรรเสริญพระเจ้า เช่น "[[ศุบฮานัลลอฮ์]]" (พระสิริเป็นของพระเจ้า) "[[อัลฮัมดุลิลลาฮ์]]" (บรรดาการสรรเสริญเป็นของพระเจ้า) "[[ชะฮาดะฮ์|ลาอิลาฮะอิลลัลลอฮ์]]" (ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮ์) หรือบางครั้งก็ "''ลาอิลาฮะอิลลาอันต์ / ฮูว์''" (ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจาก ''พระองค์'') และ "[[ตักบีร|อัลลอฮุอักบัร]]" (พระเจ้าผู้ทรงยิ่งใหญ่) เป็นการให้ข้อคิดทางวิญญาณในการรำลึกถึงพระเจ้า ([[ษิกร์]])<ref>M. Mukarram Ahmed, Muzaffar Husain Syed, ''Encyclopaedia of Islam'', Anmol Publications PVT. LTD, p. 144</ref>

ใน[[ลัทธิศูฟี]]มีการปฏิบัติที่มีชื่อว่า ''ษิกรุลลอฮ์'' ({{lang|ar|ذكر الله}} {{lit|"การรำลึกถึงพระเจ้า"}}) โดยกลุ่มศูฟีจะครุ่นคิดและกล่าวถึงพระนาม ''อัลลอฮ์'' หรือพระนามอันวิจิตรซ้ำ ๆ ขณะควบคุมการหายใจของตน<ref>Carl W. Ernst, Bruce B. Lawrence, ''Sufi Martyrs of Love: The Chishti Order in South Asia and Beyond'', Macmillan, p. 29</ref>

รายงานจาก[[ฟรานซิส เอ็ดเวิร์ด ปีเตอส์]] "[[กุรอาน]]ยืนยัน มุสลิมเชื่อมั่น และนักประวัติศาสตร์ยืนยันว่า[[มุฮัมมัด]]กับผู้ติดตามของท่านสักการะพระเจ้าองค์เดียวกันกับชาวยิว ({{cite quran|29|46|style=nosup|expand=no}}) อัลลอฮ์ในอัลกุรอานเป็นพระผู้สร้างองค์เดียวกันที่ให้พันธสัญญาแก่[[อับราฮัม]]" ปีเตอส์กล่าวว่า กุรอานพรรณนาถึงอัลลอฮ์ให้มีอานุภาพและห่างไกลมากกว่า[[พระยาห์เวห์]] และเป็นเทพเจ้าสากล (universal deity) ซึ่งต่างจากพระยาห์เวห์ที่คอยติดตาม[[ชนเผ่าอิสราเอล]]อย่างใกล้ชิด<ref name="Peters1">F.E. Peters, ''Islam'', p.4, Princeton University Press, 2003</ref>

==ในฐานะคำยืม==
===ภาษาอังกฤษในกลุ่มภาษาอื่นในทวีปยุโรป===
ประวัติของคำว่า ''อัลลอฮ์'' ในภาษาอังกฤษน่าจะได้อิทธิพลมาจากการศึกษา[[ศาสนาเปรียบเทียบ]]ในคริสต์ศตวรรษที่ 19 เช่น บางครั้ง [[Thomas Carlyle]] (1840) ใช้คำว่าอัลลอฮ์แต่ไม่บอกความนัยว่าต่างจากพระเจ้าอย่างไรอย่างไรก็ตาม ในหนังสือ biography of Muḥammad (1934) ของ [[Tor Andræ]] ใช้คำว่า ''อัลลอฮ์'' เสมอ แม้ว่าในหนังสือ "conception of God" ได้กล่าวโดยนัยว่าพระองค์แตกต่างจากเทววิทยาแบบยิวกับคริสต์<ref name="Watt45">William Montgomery Watt, ''Islam and Christianity today: A Contribution to Dialogue'', [[Routledge]], 1983, p.45</ref>

หลายภาษาไม่ค่อยใช้คำว่า ''อัลลอฮ์'' หมายถึงพระเจ้า แต่ยังคงใช้คำอุทานอื่นแทน เช่น เนื่องจาก[[อันดาลูเซีย|มุสลิมอาศัยอยู่ในคาบสมุทรไอบีเรีย]]นานหลายศตวรรษ คำว่า ''ojalá'' ในภาษาสเปน และ ''oxalá'' ใน[[ภาษาโปรตุเกส]] เป็นคำยืมมาจาก[[ภาษาอาหรับ]]ว่า ''[[อินชาอัลลอฮ์]]'' (إن شاء الله) แปลตรงตัวคือ 'ถ้าพระเจ้าทรงประสงค์'<ref>Islam in Luce López Baralt, ''Spanish Literature: From the Middle Ages to the Present'', Brill, 1992, p.25</ref>

มุสลิมบางส่วนไม่แปลคำว่า "อัลลอฮ์" เป็นภาษาอังกฤษมากกว่าที่จะใช้คำแปลภาษาอังกฤษว่า "God"<ref>F. E. Peters, ''The Monotheists: Jews, Christians, and Muslims in Conflict and Competition'', [[Princeton University Press]], p.12</ref> เนื่องจากคำนี้มักนำไปใช้กับมนุษย์บางส่วนเป็น[[มานุษยรูปนิยม|บุคลาธิษฐาน]]ของคำและแนวคิด<ref>[http://www.bible.ca/islam/islam-nation-of-islam.htm Nation of Islam – personification of Allah as Detroit peddler W D Fard] {{webarchive |url=https://web.archive.org/web/20130813190129/http://www.bible.ca/islam/islam-nation-of-islam.htm |date=13 August 2013 }}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.finalcall.com/artman/publish/article_3290.shtml |title=A history of Clarence 13X and the Five Percenters, referring to Clarence Smith as Allah |publisher=Finalcall.com |access-date=14 January 2014|archive-url=https://web.archive.org/web/20131022034331/http://www.finalcall.com/artman/publish/article_3290.shtml|archive-date=22 October 2013}}</ref>

===ภาษามาเลเซียและอินโดนีเซีย===
[[ไฟล์:Vocabularium, ofte Woordenboek, in 't Duytsch en Maleys (IA vocabulariumoft00dancgoog).djvu|page=78|thumb|left|พจนานุกรมภาษาดัตช์-มลายูฉบับแรกโดย[[Albert Cornelius Ruyl|A.C. Ruyl]], Justus Heurnius และ Caspar Wiltens ใน ค.ศ. 1650 บันทึกคำว่า "Allah" แปลเป็นภาษาดัตช์ว่า "[[God]]t"]]
[[ไฟล์:GKKA Banjarmasin.jpg|thumb|''เกอราจากาลัมเกอบางูนันอัลละฮ์'' (โบสถ์การฟื้นฟูพระดำรัสของพระผู้เป็นเจ้า) ใน[[ภาษาอินโดนีเซีย]] คำว่า ''อัลละฮ์'' หมายถึง "พระผู้เป็นเจ้า" แม้แต่คำว่า ''อัลกีตับ'' ([[คัมภีร์ไบเบิล]] จาก الكتاب อัลกิตาบ = หนังสือ) ในขณะที่คำว่า[[wikt:Tuhan|''ตูฮัน'']] หมายถึง "พระเจ้า"]]
[[ไฟล์:Seremban-Annunciation-feast-3808.jpg|thumb|[[ศาสนาคริสต์ในประเทซมาเลเซีย|คริสตศาสนิกชนในประเทศมาเลเซีย]]ก็ใช้คำว่า ''อัลลอฮ์'' หมายถึง "พระเจ้า"]]
คริสต์ศาสนิกชนในประเทศมาเลเซียกับอินโดนีเซียใช้คำว่า ''อัลลอฮ์'' เพื่ออิงถึงพระเจ้าใน[[ภาษามาเลเซีย]]และ[[ภาษาอินโดนีเซีย]] (รูปแบบมาตรฐานของสองภาษาคือ[[ภาษามลายู]]) การแปลพระคัมภีร์กระแสหลักใช้คำว่า ''อัลลอฮ์'' เป็นคำแปลของภาษาฮีบรูว่า ''[[เอโลฮิม]]'' (พระผู้เป็นเจ้า)<ref>Example: [http://alkitab.sabda.org/verse.php?book=Mat&chapter=22&verse=32&search=allah&scope=all&exact=off Usage of the word "Allah" from Matthew 22:32 in Indonesian bible versions (parallel view) as old as 1733] {{webarchive |url= https://web.archive.org/web/20131019125828/http://alkitab.sabda.org/verse.php?book=Mat&chapter=22&verse=32&search=allah&scope=all&exact=off |date= 19 October 2013 }}</ref> ซึ่งสามารถสืบถึงผลงานแปลโดย[[ฟรันซิสโก ฆาบิเอร์]]ในคริสต์ศตวรรษที่ 16<ref>The Indonesian Language: Its History and Role in Modern Society Sneddon, James M.; University of New South Wales Press; 2004</ref><ref>The History of Christianity in India from the Commencement of the Christian Era: Hough, James; Adamant Media Corporation; 2001</ref> พจนานุกรมภาษาดัตช์-มลายูฉบับแรกโดย Albert Cornelius Ruyl, Justus Heurnius และ Caspar Wiltens ใน ค.ศ. 1650 (ฉบับปรับปรุงในรุ่น ค.ศ. 1623 และฉบับภาษาลาตินรุ่น ค.ศ. 1631) บันทึกคำว่า "อัลลอฮ์" แปลเป็นภาษาดัตช์ว่า "[[:en:God|Godt]]"<ref>{{cite book|url= https://books.google.com/books?id=3GcTAAAAQAAJ&q=allah |title= Justus Heurnius, Albert Ruyl, Caspar Wiltens. "Vocabularium ofte Woordenboeck nae ordre van den alphabeth, in 't Duytsch en Maleys". 1650:65 |access-date= 14 January 2014|archive-url= https://web.archive.org/web/20131022172808/https://books.google.com/books?id=3GcTAAAAQAAJ&v=onepage&q=allah&f=false|archive-date= 22 October 2013|year= 1650 |last1= Wiltens |first1= Caspar |last2= Heurnius |first2= Justus }}</ref> นอกจากนี้ Ruyl ก็แปล[[พระวรสารนักบุญมัทธิว]]เป็นภาษามลายูใน ค.ศ. 1612 (พระคัมภีร์ที่แปลเป็นภาษาอื่นที่ไม่ใช่ภาษายุโรปช่วงแรก<ref>
But compare:
{{cite book
| last1 = Milkias
| first1 = Paulos
| chapter = Ge'ez Literature (Religious)
| title = Ethiopia
| url = https://books.google.com/books?id=DtIRbpUNp_oC
| series = Africa in Focus
| location = Santa Barbara, California
| publisher = ABC-CLIO
| date = 2011
| page = 299
| isbn = 9781598842579
| access-date = 15 February 2018
| quote = Monasticism played a key role in the Ethiopian literary movement. The Bible was translated during the time of the Nine Saints in the early sixth century [...].
}}
</ref>
ซึ่งเผยแพร่หลัง[[คัมภีร์ไบเบิลฉบับคิงเจมส์]]ปีเดียว<ref>Barton, John (2002–12). The Biblical World, Oxford, UK: Routledge. {{ISBN|978-0-415-27574-3}}.</ref><ref>North, Eric McCoy; Eugene Albert Nida ((2nd Edition) 1972). The Book of a Thousand Tongues, London: United Bible Societies.</ref>) ซึ่งตีพิมพ์ในประเทศเนเธอร์แลนด์ ค.ศ. 1629 ต่อมาเขาแปล[[พระวรสารนักบุญมาระโก]] ซึ่งเผยแพร่ใน ค.ศ. 1638<ref>{{in lang|id}} [http://sejarah.sabda.org/sejarah/bio_ruyl.htm Biography of Ruyl]</ref><ref>{{cite encyclopedia|url= http://www.britannica.com/EBchecked/topic/514364/Albert-Cornelius-Ruyl |title= Encyclopædia Britannica: Albert Cornelius Ruyl |encyclopedia= Britannica.com |access-date= 14 January 2014|archive-url= https://web.archive.org/web/20131019171117/http://www.britannica.com/EBchecked/topic/514364/Albert-Cornelius-Ruyl|archive-date= 19 October 2013}}</ref>

ใน ค.ศ. 2007 [[รัฐบาลมาเลเซีย]]ออกกฎหมายห้ามผู้ใดใช้คำว่า ''อัลลอฮ์'' นอกจากมุสลิม แต่ใน ค.ศ. 2009 [[สภาสูง (ประเทศมาเลเซีย)|สภาสูงมาเลเซีย]]ยกเลิกกฎหมายนี้ เพิกถอนกฎหมาย วินิจฉัยว่าขัดต่อรัฐธรรมนูญ ในขณะที่คำว่า ''อัลลอฮ์'' ถูกใช้เป็นพระนามพระเจ้าในศาสนาคริสต์มาตั้ง 4 ศตวรรษ ข้อโต้แย้งสมัยใหม่เริ่มขึ้นจากหนังสือพิมพ์โรมันคาทอลิก [[เฮรัลด์มาเลเซีย|''เดอะเฮรัลด์'']] ใช้คำว่า ''อัลลอฮ์'' ในหนังสือพิมพ์ของตน รัฐบาลจึงร้องเรียนต่อศาล และสภาสูงระงับการดำเนินการตามคำตัดสินของศาลจนกว่าจะได้รับการอุทธรณ์ ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2013 สภาเห็นชอบการแบนของรัฐบาล<ref>{{cite news |title= No more 'Allah' for Christians, Malaysian court says |first= Simon |last= Roughneen |url= http://www.csmonitor.com/World/Asia-Pacific/2013/1014/No-more-Allah-for-Christians-Malaysian-court-says |newspaper= [[The Christian Science Monitor]] |date= 14 October 2013 |access-date= 14 October 2013}}</ref> ในช่วงต้น ค.ศ. 2014 รัฐบาลมาเลเซียได้ยึดคัมภีร์ไบเบิลมากกว่า 300 เล่มที่ใช้พระนามนี้สื่อถึงพระเจ้าในศาสนาคริสต์ในมาเลเซียตะวันตก<ref>{{cite web|url= https://www.bbc.co.uk/news/world-asia-25578348|title= BBC News - More than 300 Bibles are confiscated in Malaysia|publisher= BBC|date= 2 January 2014|access-date= 14 January 2014|archive-url= https://web.archive.org/web/20140125052310/http://www.bbc.co.uk/news/world-asia-25578348|archive-date= 25 January 2014|url-status= live}}</ref> อย่างไรก็ตาม การใช้คำว่า ''อัลลอฮ์'' ไม่ได้ถูกห้ามใน[[รัฐซาบะฮ์]]และ[[รัฐซาราวัก]]<ref name="settle">{{cite news|url= http://www.dailyexpress.com.my/news.cfm?NewsID=87900|title= Catholic priest should respect court: Mahathir|newspaper= [[Daily Express (Sabah)|Daily Express]]|date= 9 January 2014|access-date= 10 January 2014|archive-url= https://web.archive.org/web/20140110085352/http://www.dailyexpress.com.my/news.cfm?NewsID=87900|archive-date= 10 January 2014|url-status= live}}</ref><ref>{{cite news|url= http://www.theborneopost.com/2014/03/29/worship-without-hindrance/|title= Worship without hindrance|author1= Jane Moh |author2= Peter Sibon |newspaper= [[The Borneo Post]]|date= 29 March 2014|access-date= 29 March 2014|archive-url= https://web.archive.org/web/20140329094134/http://www.theborneopost.com/2014/03/29/worship-without-hindrance/|archive-date= 29 March 2014|url-status= live}}</ref> สาเหตุหลักที่ไม่ได้ถูกห้ามในสองรัฐนี้เพราะมีการใช้คำนี้มาอย่างยาวนาน และอัลกีตับท้องถิ่น ([[คัมภีร์ไบเบิล]]) ถูกตีพิมพ์อย่างเสรีในมาเลเซียตะวันออกโดยไม่มีข้อจำกัดมาหลายปี<ref name="settle"/> และทั้งสองรัฐไม่มีกฎหมายรัฐอิสลาม (Islamic state laws) ที่คล้ายกับมาเลเซียตะวันตก<ref name="10-point"/>

เพื่อตอบสนองต่อคำวิจารณ์ของสื่อ รัฐบาลมาเลเซียได้เสนอ แนวทาง 10 จุด (10-point solution) เพื่อหลีกเลี่ยงข้อมูลที่สับสนหรือสร้างความเข้าใจผิด<ref>{{cite web|url= http://aliran.com/web-specials/bahasa-malaysia-bibles-10-point-solution/|title= Bahasa Malaysia Bibles: The Cabinet's 10-point solution|date= 25 January 2014}}</ref><ref>{{cite news|url= http://www.thestar.com.my/News/Nation/2014/01/24/Najib-Kalimah-Allah/|title= Najib: 10-point resolution on Allah issue subject to Federal, state laws|newspaper= [[The Star (Malaysia)|The Star]]|date= 24 January 2014|access-date= 25 June 2014}}</ref> แนวทาง 10 จุดนั้น สอดคล้องกับข้อตกลง [[ข้อตกลง 18 จุด|18]] และ [[ข้อตกลง 20 จุด|20]] ในรัฐซาราวักกับซาบะฮ์<ref name="10-point">
{{cite web
|url= http://www.thestar.com.my/Business/Business-News/2014/02/24/My-take-on-the-Allah-issue-10point-solution-is-key-to-managing-the-polarity/
|title= The 'Allah'/Bible issue, 10-point solution is key to managing the polarity
|author= Idris Jala|work= The Star
|date= 24 February 2014|access-date= 25 June 2014
|author-link= Idris Jala
}}
</ref>

== ประเทศที่มีคำว่า "อัลลอฮ์" บนนั้น ==
<gallery>
ไฟล์:Flag of Iraq.svg|[[ธงชาติอิรัก]]ที่มีคำว่า '''''''[[ตักบีร|อัลลอฮุอักบัร]]'''''''" ([[อัลลอฮ์]]ผู้ทรงเกรียงไกร[เหนือสิ่งอื่นใด]) บนนั้น
ไฟล์:Flag of Saudi Arabia.svg|[[ธงชาติซาอุดีอาระเบีย]]ที่มี[[ชะฮาดะฮ์|คำปฏิญาณตนในศาสนาอิสลาม]]บนนั้น
ไฟล์:Flag of Afghanistan.svg|[[ธงชาติอัฟกานิสถาน]]ที่มี[[ชะฮาดะฮ์]]กับ[[ตักบีร]]บนนั้น
ไฟล์:Flag of Iran.svg|[[ธงชาติอิหร่าน]]ที่มีคำว่าอัลลอฮ์บนนั้น
ไฟล์:The word "Allah" in Arabic script from the stars on the flag.gif|ดาว 12 ดวงใน[[ธงชาติอุซเบกิสถาน]] เมื่อลากเส้นทำให้เกิดคำว่า[[อัลลอฮ์]]
</gallery>

==อักษรศิลป์==
[[ไฟล์:Allah name in different languages.png|280px|thumbnail|คำว่า ''อัลลอฮ์'' เขียนด้วย[[ระบบการเขียน]]ที่แตกต่างกัน]]
คำว่า ''อัลลอฮ์'' เขียนโดยไม่มี[[อาเลฟ|อะลิฟ]]เสมอ เพื่อที่จะสะกดเป็นสระ ''อา'' นั่นเพราะว่าการสะกดแบบนี้มีมาก่อนที่ชาวอาหรับจะเริ่มใช้ ''อะลิฟ'' ไว้สะกดเสียง ''อา'' อย่างเป็นปกติวิสัย อย่างไรก็ตาม ในการสะกดคำ จะมี ''อะลีฟ'' เล็กบน ''[[ชัดดะฮ์]]'' เพื่อระบุการสะกด

ข้อยกเว้นหนึ่งอาจพบใน[[History of the Arabic alphabet#Pre-Islamic Arabic inscriptions|จารึกซะบาด]]ที่มีมาก่อนศาสนาอิสลาม<ref>{{cite web
| title=Zebed Inscription: A Pre-Islamic Trilingual Inscription in Greek, Syriac & Arabic From 512 CE
| url=http://www.islamic-awareness.org/History/Islam/Inscriptions/zebed.html
| publisher=Islamic Awareness
| date=17 March 2005
| archive-url=https://web.archive.org/web/20131013005808/http://www.islamic-awareness.org/History/Islam/Inscriptions/zebed.html
| archive-date=13 October 2013
}}
</ref> โดยสุดที่สัญญาณไม่ชัดเจนที่อาจเป็นรูป ''ฮ'' ยาว หรืออาจไม่ได้เชื่อมกัน ''ล-ฮ'':-
* {{lang|ar| الاه }}: คำนี้อ่านเป็น ''อัลลอฮ์'' สะกดด้วยการออกเสียง ''อะลีฟ'' เป็น ''อา''
* {{lang|ar| الإله }}: คำนี้อ่านเป็น ''อัลอิลาฮ์'' = 'พระเจ้า' (รูปในอดีต ไม่ย่อ) ซึ่งไม่มีอักษร ''อะลีฟ'' สำหรับเสียง ''อา''

ไทป์ฟอนต์อาหรับหลายอันมี[[ตัวแฝด]]สำหรับคำว่า อัลลอฮ์<ref name="Typ1">
* [http://www.smi.uib.no/ksv/ArabicFonts.html Arabic fonts and Mac OS X] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20080310022047/http://www.smi.uib.no/ksv/ArabicFonts.html |date=10 March 2008 }}
* [http://www.smi.uib.no/ksv/ArabicProgsx.html Programs for Arabic in Mac OS X] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20131006005022/http://www.smi.uib.no/ksv/ArabicProgsx.html |date=6 October 2013 }}</ref>

===ยูนิโคด===
[[ยูนิโคด]]มีรหัสสำหรับคำว่า''อัลลอฮ์'' {{script/Arabic|ﷲ}} = U+FDF2 ในบล็อก [[Arabic Presentation Forms-A]] ซึ่งมีไว้เพื่อ "เข้ากันได้กับชุดอักขระรุ่นเก่าบางชุดที่เข้ารหัสรูปแบบการนำเสนอโดยตรง"<ref>The Unicode Consortium. [https://www.unicode.org/faq/middleeast.html#5 FAQ - Middle East Scripts] {{webarchive |url=https://web.archive.org/web/20131001110649/http://www.unicode.org/faq/middleeast.html#5 |date=1 October 2013 }}</ref><ref name="Uni">{{cite web|url=https://www.unicode.org/charts/PDF/UFB50.pdf |title=''Unicode Standard 5.0'', p.479, 492 |access-date=14 January 2014|archive-url=https://web.archive.org/web/20140428184606/http://unicode.org/charts/PDF/UFB50.pdf|archive-date=28 April 2014}}</ref> ส่วน[[ตราแผ่นดินของอิหร่าน]]ถูกบันทึกในส่วน [[Miscellaneous Symbols]] ที่รหัส U+262B (☫)

==ดูเพิ่ม==
* [[ทฤษฎีอัลลอฮ์คือเทพแห่งดวงจันทร์]]
* [[อับดุลลอฮ์ (ชื่อ)]]
* [[อัลอิสมุลอะอ์ซ็อม]]
* [[พระนามของพระผู้เป็นเจ้า]]
* [[ตราแผ่นดินของอิหร่าน]]

==อ้างอิง==
{{reflist|30em}}

==บรรณานุกรม==
* The Unicode Consortium, ''Unicode Standard 5.0'', Addison-Wesley, 2006, {{ISBN|978-0-321-48091-0}}, [https://web.archive.org/web/20080304160907/http://www.unicode.org/book/aboutbook.html About the Unicode Standard Version 5.0 Book]

==แหล่งข้อมูลอื่น==
{{Wikisource}}
{{wikiquote}}
{{Commons category|Allah in calligraphy}}
* [http://www.searchtruth.com/Allah/99Names.php Names of Allah with Meaning on Website, Flash, and Mobile Phone Software]
* [http://www.sultan.org/articles/god.html Concept of God (Allah) in Islam]
* [http://www.islam-info.ch/en/Who_is_Allah.htm The Concept of Allāh According to the Qur'an] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20190421081921/http://www.islam-info.ch/en/Who_is_Allah.htm |date=2019-04-21 }} by Abdul Mannan Omar
* [http://www.muslim.org/islam/allah.htm Allah, the Unique Name of God]

; อักษรศิลป์
* [https://web.archive.org/web/20080310022047/http://www.smi.uib.no/ksv/ArabicFonts.html Arabic Fonts and Mac OS X]
* [https://web.archive.org/web/20131006005022/http://www.smi.uib.no/ksv/ArabicProgsx.html Programs for Arabic in Mac OS X]

{{Authority control}}
{{พระนามพระเป็นเจ้า}}
{{คอมมอนส์-หมวดหมู่}}

[[หมวดหมู่:อัลลอฮ์| ]]
[[หมวดหมู่:พระนามของพระผู้เป็นเจ้า]]
[[หมวดหมู่:คำศัพท์ศาสนาอิสลาม]]
[[หมวดหมู่:เทพในอาระเบีย]]
[[หมวดหมู่:เทพเจ้าอาหรับ]]
[[หมวดหมู่:พระเจ้าในตะวันออกกลาง]]
[[หมวดหมู่:พระเป็นเจ้า]]
[[หมวดหมู่:พระเป็นเจ้า]]
[[หมวดหมู่:ศาสนาอิสลาม]]
[[หมวดหมู่:ศาสนาอิสลาม]]

รุ่นแก้ไขปัจจุบันเมื่อ 12:38, 24 กุมภาพันธ์ 2567

คำว่า 'อัลลอฮ์' ในอักษรวิจิตรอาหรับ

อัลลอฮ์ (อาหรับ: الله, สัทอักษรสากล: [ʔaɫ.ɫaːh] ( ฟังเสียง)) เป็นคำศัพท์ภาษาอาหรับสำหรับพระเจ้าในศาสนาอับราฮัม ส่วนภาษาอังกฤษ คำนี้มีความหมายโดยทั่วไปเป็นพระเป็นเจ้าในศาสนาอิสลาม[1][2][3] กล่าวกันว่า คำนี้มาจากสองคำที่ถูกย่อ คือ อัล-อิลาฮ์ ซึ่งหมายถึง "เทพองค์นั้น" และมีความสัมพันธ์ทางภาษากับคำว่าพระเจ้าในภาษาฮีบรูกับภาษาแอราเมอิกว่า เอล (เอโลฮิม) และ อีลาฮ์[4][5]

คำว่า อัลลอฮ์ ถูกใช้โดยชาวอาหรับหลายศาสนามาตั้งแต่ก่อนที่ศาสนาอิสลามจะปรากฏ[6] โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ชาวมุสลิม (ทั้งอาหรับและไม่ใช่อาหรับ) และอาหรับคริสเตียน[7] และแม้ว่าจะไม่ใช่เฉพาะกลุ่ม ก็ยังคงมีการใช้ในลัทธิบาบี, ศาสนาบาไฮ, ชาวอัศศอบิอะฮ์, ชาวคริสต์ในประเทศอินโดนีเซียกับมอลตา และชาวยิวมิซราฮี[8][9][10][11] การใช้แบบเดียวกันโดยชาวคริสต์และชาวซิกข์ในมาเลเซียตะวันตกได้สร้างความขัดแย้งทางการเมืองและกฎหมาย[12][13][14][15]

ศัพทมูลวิทยา

อักษรภาษาอาหรับที่รวมกันเป็นคำว่า "อัลลอฮ์":

ศัพทมูลวิทยาของคำว่า อัลลอฮ์ ถูกพูดถึงอย่างกว้างขวางในนักนิรุกติศาสตร์ภาษาอาหรับคลาสสิก[16] นักไวยากรณ์จากสำนักบัศเราะฮ์ถือว่ามันอาจเป็นทั้ง "อย่างเป็นธรรมชาติ" (มุรตะญัล) หรือเป็นรูปเฉพาะของ ลาฮ์[16] บางส่วนถือว่าคำนี้เป็นคำยืมจากภาษาซีรีแอกหรือฮีบรู แต่ส่วนใหญ่ถือว่าคำนี้แยกจากการย่อคำนำหน้านามเฉพาะเจาะจงภาษาอาหรับว่า อัล- กับ อิลาฮ์ "เทพ, พระเจ้า" กลายเป็น อัลอิลาฮ์ หมายถึง "เทพองค์นั้น" หรือ "พระเจ้าองค์นั้น"[16] นักวิชาการสมัยใหม่ส่วนใหญ่สนับสนุนทฤษฎีข้อหลัง และมองทฤษฎีคำยืมเป็นวิมตินิยม[17]

คำร่วมเชื้อสายของพระนาม "อัลลอฮ์" ปรากฏในกลุ่มภาษาเซมิติก เช่นภาษาฮีบรูกับภาษาแอราเมอิก[18] สอดคล้องกับรูปภาษาแอราเมอิกเป็น เอลาห์ (אלה) แต่ในสถานะสำคัญ (emphatic state) เป็น เอลาฮา (אלהא) ในภาษาอราเมอิกไบเบิลเขียนเป็น ܐܠܗܐ (ʼĔlāhā) และในภาษาซีรีแอกเขียนเป็น ܐܲܠܵܗܵܐ (ʼAlâhâ) ทั้งสองคำหมายถึง "พระเจ้า"[19]

การใช้งาน

อาระเบียก่อนการมาของศาสนาอิสลาม

ความหลากหลายของคำว่า อัลลอฮ์ พบได้ทั้งจารึกพวกนอกศาสนาและศาสนาคริสต์[6][20] อีกทฤษฎีหนึ่งนำเสนอว่าบทบาทของอัลลอฮ์ในลัทธิพหุเทวนิยมก่อนอิสลาม ผู้เขียนบางส่วนแนะนำว่า ชาวอาหรับพหุเทวนิยมใช้ชื่อนี้ถึงพระผู้สร้างหรือเทพผู้เป็นใหญ่ในแพนเธออน (pantheon)[21][22] คำนี้อาจเป็นที่คลุมเครือในศาสนาที่มักกะฮ์[21][23] สันนิษฐานหนึ่งที่สืบไปถึงยูลีอุส เวลเฮาเซินกล่าวถึงอัลลอฮ์ (เทพสูงสุดของสหพันธ์เผ่าของกุเรช) ว่าการกำหนดที่อุทิศความเหนือกว่าของฮุบัล (เทพสูงสุดของกุเรช) อยู่เหนือเทพองค์อื่น[6] อย่างไรก็ตาม มีหลักฐานว่าอัลลอฮ์กับฮุบัลคือเทพคนละองค์กัน[6] ตามสันนิษฐานนี้ กะอ์บะฮ์เป็นสถานที่แรกที่ถวายแด่เทพสูงสุดนามว่าอัลลอฮ์และต่อมาเป็นเจ้าบ้านในแพนเธออนของกุเรชหลังพิชิตมักกะฮ์เป็นเวลาประมาณศตวรรษหนึ่งก่อนสมัยมุฮัมมัด[6] จารึกบางส่วนในศตวรรษก่อนหน้าใช้บันทึกอัลลอฮ์เป็นพระนามของเทพในพหุเทวนิยม แต่ไม่มีใครทราบแน่นอนว่าใช้ทำอะไร[6] นักวิชาการบางส่วนกล่าวแนะว่า อัลลอฮ์อาจเป็นเทพผู้สร้างที่ห่างเหินที่ค่อย ๆ ถูกบดบังโดยเทพเจ้าท้องถิ่นที่มีลักษณะเฉพาะมากขึ้น[24][25] มีความเห็นแตกต่างกันว่าอัลลอฮ์มีบทบาทหลักในลัทธิทางศาสนามักกะฮ์[24][26] โดยไม่มีการพบรูปลักษณ์เฉพาะของพระองค์[26][27] และเป็นพระเจ้าองค์เดียวในมักกะฮ์ที่ไม่มีเทวรูป[28] อับดุลลอฮ์ ชื่อพ่อของศาสดามุฮัมมัด หมายถึง "ทาสของพระเจ้า"[23]

ศาสนาคริสต์

ผู้พูดภาษาอาหรับในกลุ่มศาสนาอับราฮัมทั้งหมด ใช้คำว่า "อัลลอฮ์" ที่หมายถึง "พระเจ้า"[8] ชาวอาหรับคริสเตียนในปัจจุบัน ไม่พบคำอื่นสำหรับ "พระเจ้า" มากไปกว่า "อัลลอฮ์"[29] เช่นเดียวกันกับคำว่า "พระเจ้า" ในภาษาแอราเมอิกคือ เอลาฮา (ʼĔlāhā) หรือ อาลาฮา (แม้แต่ภาษามอลตา ซึ่งสืบมาจากภาษาอาหรับ ในประเทศมอลตา เป็นประเทศที่ประชากรเกือบทั้งหมดนับถือศาสนาคริสต์โรมันคาทอลิกใช้คำว่า Alla หมายถึง "พระเจ้า") ตัวอย่างในอาหรับคริสเตียน เช่น คำว่า อัลลอฮุลอับ (الله الأب) คือพระเจ้าพระบิดา อัลลอฮุลอิบน์ (الله الابن) สำหรับพระบุตรพระเป็นเจ้า และ อัลลอฮุรรูฮิลกุดส์ (الله الروح القدس) สำหรับพระวิญญาณบริสุทธิ์ (สำหรับแนวคิดพระผู้เป็นเจ้าในศาสนาคริสต์ ดูพระผู้เป็นเจ้าในศาสนาคริสต์)

อาหรับคริสเตียนมีบทภาวนาสองรูปแบบที่เป็นหน่วยคำเติมในจุดเริ่มต้นของงานเขียน โดยพวกเขานำคำว่า บิสมิลลาฮ์ ของมุสลิม และสร้าง บิสมิลลาฮ์ ที่แปลงเป็นตรีเอกภาพของตนมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 8[30] บิสมิลลาฮ์ ของมุสลิมแปลได้เป็น: "ด้วยพระนามของอัลลอฮ์ ผู้ทรงกรุณาปราณี ผู้ทรงเมตตาเสมอ" ส่วน บิสมิลลาฮ์ แบบตรีเอกภาพแปลได้เป็น: "ในพระนามของพระบิดา พระบุตร และพระวิญญาณบริสุทธิ์ พระเจ้าองค์เดียว" บทภาวนาภาษาซีรีแอก ลาติน และกรีกไม่มีคำว่า "พระเจ้าองค์เดียว" ต่อท้าย การเพิ่มส่วนนี้มีไว้เพื่อเน้นถึงมุมมองเอกเทวนิยมของความเชื่อแบบตรีเอกภาพ และทำให้มันเป็นที่พอใจแก่มุสลิมมากกว่า[30]

รายงานจากมาร์แชลล์ ฮอดจ์สัน ดูเหมือนว่าในช่วงก่อนการมาของศาสนาอิสลาม ชาวอาหรับคริสเตียนบางส่วนแสวงบุญที่กะอ์บะฮ์ ซึ่งตอนนั้นยังคงเป็นวิหารของพวกนอกศาสนา ยกย่องอัลลอฮ์ในฐานะพระผู้สร้าง[31]

อักษรภาษาซีรีแอก ܐܠܗܐ (ʼĔlāhā) สามารถพบในรายงานและรายชื่อมรณสักขีในศาสนาคริสต์ที่อาระเบียใต้[32][33] เช่นเดียวกันกับรายงานเอกสารภาษาซีรีแอกโบราณของชื่อมรณสักขีในสมัยอาณาจักรฮิมยัรกับอาณาจักรอักซุม[34]

ในชีวประวัติของอิบน์ อิสฮาก มีผู้นำคริสเตียนชื่อว่า อับดุลลอฮ์ อิบน์ อะบูบักร์ อิบน์ มุฮัมมัด ผู้พลีชีพที่นัจญ์รอนใน ค.ศ. 523 สวมแหวนที่สลักว่า "อัลลอฮ์คือพระเจ้าของข้า"[35]

ในจารึกมรณสักขีในศาสนาคริสต์ที่สืบถึง ค.ศ. 512 กล่าวถึงอัลอิลาฮ์ (الاله)[36] สามารถพบได้ทั้งภาษาอาหรับกับแอราเมอิก จารึกนี้เริ่มต้นด้วยประโยค "ด้วยความช่วยเหลือจากอัลอิลาฮ์"[37][38]

ในพระวรสารก่อนการมาของศาสนาอิสลาม คำที่ใช้สื่อถึงพระเจ้าคือ "อัลลอฮ์" เพราะหลักฐานจากพันธสัญญาใหม่ฉบับภาษาอาหรับที่ค้นพบบางส่วนซึ่งบันทึกโดยชาวอาหรับคริสเตียนในช่วงอาระเบียก่อนการมาของศาสนาอิสลามในคาบสมุทรอาหรับตอนเหนือและใต้[39] อย่างไรก็ตาม ในงานวิจัยล่าสุดของสาขาอิสลามศึกษาโดย Sydney Griffith และคณะฯ (2013), David D. Grafton (2014), Clair Wilde (2014), ML Hjälm และคณะฯ (2016 & 2017) ยืนยันว่า "ทุกคนสามารถพูดได้เกี่ยวกับความเป็นไปได้ของพระวรสารฉบับก่อนอิสลามแบบศาสนาคริสต์ในภาษาอาหรับว่า ยังไม่มีการพบสัญลักษณ์ที่แน่ชัดในการมีอยู่จริงของมันเลย"[40][41][42][43][44] ที่มากไปกว่านั้น ในงานวิจัยล่าสุดของ ML Hjälm (2017) กล่าวไว้ว่า "ไม่มีการพบเอกสารตัวเขียนที่แปลจากพระวรสารใดที่พบก่อน ค.ศ. 873"[45]

อิรฟาน ชะฮีด กล่าวถึงกิตาบุลอะฆอนี ชุดสะสมสารานุกรมคริสต์ศตวรรษที่ 10 ไว้ว่า มีรายงานชาวคริสต์ก่อนการมาของศาสนาอิสลามได้ส่งเสียงสิงหนาทว่า "ยาลาอิบาดุลลอฮ์" (โอ้ทาสของอัลลอฮ์) เพื่อเรียกให้ผู้คนเข้าสนามรบ[46] รายงานจากชะฮีด จากอัลมัรซุบานี นักวิชาการมุสลิมในคริสต์ศตวรรษที่ 10 บันทึกว่า มีการกล่าวถึง "อัลลอฮ์" ในกวีชาวคริสต์ก่อนการมาของศาสนาอิสลามจากนักกวีชาวฆ็อสซานิดบางส่วนและตานูคิดในประเทศซีเรียกับคาบสมุทรอาหรับตอนบน[47][48][49]

ศาสนาอิสลาม

รูปแกะสลักกลมติดผนังที่มีคำว่า "อัลลอฮ์ญัลละญะลาลุฮุ" ในฮาเกียโซเฟีย อิสตันบูล ประเทศตุรกี

ในศาสนาอิสลาม อัลลอฮ์ นั้นเป็นพระเจ้าองค์เดียว มีอำนาจ และไม่เหมือนใคร และเป็นผู้สร้างจักรวาลซึ่งเหมือนกับพระเจ้าในศาสนาอับราฮัมอื่น ๆ[9][10] ส่วนใหญ่มักมอง อัลลอฮ์ เป็นพระนามของพระเจ้า ซึ่งขัดแย้งกับนักวิชาการร่วมสมัย กับคำถามที่ว่า คำว่า อัลลอฮ์ ควรแปลว่า พระเจ้า หรือไม่[50]

ตามหลักความเชื่อของศาสนาอิสลาม อัลลอฮ์เป็นคำเรียกทั่วไปของพระเจ้ามากที่สุด[51] ซึ่งมีความสัมพันธ์กันกับหลักเตาฮีด ดังบทที่ 112 ของอัลกุรอาน (อัลอิคลาศ) ไว้ว่า:

۝ [52] จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) "พระองค์คืออัลลอฮฺผู้ทรงเอกะ
۝ อัลลอฮฺนั้นทรงเป็นที่พึ่ง
۝ พระองค์ไม่ประสูติ และไม่ทรงถูกประสูติ
۝ และไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนพระองค์"[53]

และในอายะตุลกุรซี ซึ่งอยู่ในโองการที่ 255 ของบทที่ยาวที่สุด (บทที่ 2) ของอัลกุรอาน อัลบะเกาะเราะฮ์ ไว้ว่า:

"อัลลอฮฺนั้นคือไม่มีผู้ที่เป็นที่เคารพสักการะใด ๆ ที่เที่ยงแท้ นอกจากพระองค์เท่านั้น ผู้ทรงมีชีวิต ผู้ทรงบริหารกิจการทั้งหลาย โดยที่การง่วงนอน และการนอนหลับใด ๆ จะไม่เอาพระองค์

สิ่งที่อยู่ในบรรดาชั้นฟ้าและสิ่งที่อยู่ในแผ่นดินนั้นเป็นของพระองค์ ใครเล่าคือผู้ที่จะขอความช่วยเหลือให้แก่ผู้อื่น ณ ที่พระองค์ได้ นอกจากด้วยอนุมัติของพระองค์เท่านั้น

พระองค์ทรงรู้สิ่งที่อยู่เบื้องหน้าของพวกเขาและสิ่งที่อยู่เบื้องหลังของพวกเขา และพวกเขาจะไม่ล้อมสิ่งใด จากความรู้ของพระองค์ไว้ได้ นอกจากสิ่งที่พระองค์ทรงประสงค์เท่านั้น

เก้าอี้พระองค์นั้นกว้างขวางทั่วชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และการรักษามันทั้งสองก็ไม่เป็นภาระหนักแก่พระองค์

และพระองค์นั้นคือผู้ทรงสูงส่ง ผู้ทรงยิ่งใหญ่"

ในธรรมเนียมอิสลาม มี 99 พระนามของพระเจ้า (อัลอัสมาอุลฮุสนา แปลตรงตัว: 'พระนามที่ดีที่สุด' หรือ 'พระนามที่สวยงามที่สุด') ที่กล่าวถึงคุณลักษณะเฉพาะของอัลลอฮ์[10][54] พระนามทั้งหมดที่กล่าวถึงอัลลอฮ์นั้น เป็นพระนามที่สูงสุดและครอบคลุมทั้งหมด[55]

มุสลิมส่วนใหญ่จะไม่แปลประโยคภาษาอาหรับของคำว่า อินชาอัลลอฮ์ (หมายถึง 'ถ้าพระเจ้าทรงประสงค์') หลังกล่าวถึงเหตุการณ์ในอนาคต[56] มุสลิมที่เลี่อมใสในทางศาสนาส่งเสริมให้เริ่มต้นด้วยคำว่า บิสมิลลาฮ์ (หมายถึง 'ด้วยพระนามของพระผู้เป็นเจ้า')[57] มีประโยคอื่นที่มุสลิมใช้สรรเสริญพระเจ้า เช่น "ศุบฮานัลลอฮ์" (พระสิริเป็นของพระเจ้า) "อัลฮัมดุลิลลาฮ์" (บรรดาการสรรเสริญเป็นของพระเจ้า) "ลาอิลาฮะอิลลัลลอฮ์" (ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮ์) หรือบางครั้งก็ "ลาอิลาฮะอิลลาอันต์ / ฮูว์" (ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจาก พระองค์) และ "อัลลอฮุอักบัร" (พระเจ้าผู้ทรงยิ่งใหญ่) เป็นการให้ข้อคิดทางวิญญาณในการรำลึกถึงพระเจ้า (ษิกร์)[58]

ในลัทธิศูฟีมีการปฏิบัติที่มีชื่อว่า ษิกรุลลอฮ์ (ذكر الله แปลว่า "การรำลึกถึงพระเจ้า") โดยกลุ่มศูฟีจะครุ่นคิดและกล่าวถึงพระนาม อัลลอฮ์ หรือพระนามอันวิจิตรซ้ำ ๆ ขณะควบคุมการหายใจของตน[59]

รายงานจากฟรานซิส เอ็ดเวิร์ด ปีเตอส์ "กุรอานยืนยัน มุสลิมเชื่อมั่น และนักประวัติศาสตร์ยืนยันว่ามุฮัมมัดกับผู้ติดตามของท่านสักการะพระเจ้าองค์เดียวกันกับชาวยิว (29:46) อัลลอฮ์ในอัลกุรอานเป็นพระผู้สร้างองค์เดียวกันที่ให้พันธสัญญาแก่อับราฮัม" ปีเตอส์กล่าวว่า กุรอานพรรณนาถึงอัลลอฮ์ให้มีอานุภาพและห่างไกลมากกว่าพระยาห์เวห์ และเป็นเทพเจ้าสากล (universal deity) ซึ่งต่างจากพระยาห์เวห์ที่คอยติดตามชนเผ่าอิสราเอลอย่างใกล้ชิด[60]

ในฐานะคำยืม

ภาษาอังกฤษในกลุ่มภาษาอื่นในทวีปยุโรป

ประวัติของคำว่า อัลลอฮ์ ในภาษาอังกฤษน่าจะได้อิทธิพลมาจากการศึกษาศาสนาเปรียบเทียบในคริสต์ศตวรรษที่ 19 เช่น บางครั้ง Thomas Carlyle (1840) ใช้คำว่าอัลลอฮ์แต่ไม่บอกความนัยว่าต่างจากพระเจ้าอย่างไรอย่างไรก็ตาม ในหนังสือ biography of Muḥammad (1934) ของ Tor Andræ ใช้คำว่า อัลลอฮ์ เสมอ แม้ว่าในหนังสือ "conception of God" ได้กล่าวโดยนัยว่าพระองค์แตกต่างจากเทววิทยาแบบยิวกับคริสต์[61]

หลายภาษาไม่ค่อยใช้คำว่า อัลลอฮ์ หมายถึงพระเจ้า แต่ยังคงใช้คำอุทานอื่นแทน เช่น เนื่องจากมุสลิมอาศัยอยู่ในคาบสมุทรไอบีเรียนานหลายศตวรรษ คำว่า ojalá ในภาษาสเปน และ oxalá ในภาษาโปรตุเกส เป็นคำยืมมาจากภาษาอาหรับว่า อินชาอัลลอฮ์ (إن شاء الله) แปลตรงตัวคือ 'ถ้าพระเจ้าทรงประสงค์'[62]

มุสลิมบางส่วนไม่แปลคำว่า "อัลลอฮ์" เป็นภาษาอังกฤษมากกว่าที่จะใช้คำแปลภาษาอังกฤษว่า "God"[63] เนื่องจากคำนี้มักนำไปใช้กับมนุษย์บางส่วนเป็นบุคลาธิษฐานของคำและแนวคิด[64][65]

ภาษามาเลเซียและอินโดนีเซีย

พจนานุกรมภาษาดัตช์-มลายูฉบับแรกโดยA.C. Ruyl, Justus Heurnius และ Caspar Wiltens ใน ค.ศ. 1650 บันทึกคำว่า "Allah" แปลเป็นภาษาดัตช์ว่า "Godt"
เกอราจากาลัมเกอบางูนันอัลละฮ์ (โบสถ์การฟื้นฟูพระดำรัสของพระผู้เป็นเจ้า) ในภาษาอินโดนีเซีย คำว่า อัลละฮ์ หมายถึง "พระผู้เป็นเจ้า" แม้แต่คำว่า อัลกีตับ (คัมภีร์ไบเบิล จาก الكتاب อัลกิตาบ = หนังสือ) ในขณะที่คำว่าตูฮัน หมายถึง "พระเจ้า"
คริสตศาสนิกชนในประเทศมาเลเซียก็ใช้คำว่า อัลลอฮ์ หมายถึง "พระเจ้า"

คริสต์ศาสนิกชนในประเทศมาเลเซียกับอินโดนีเซียใช้คำว่า อัลลอฮ์ เพื่ออิงถึงพระเจ้าในภาษามาเลเซียและภาษาอินโดนีเซีย (รูปแบบมาตรฐานของสองภาษาคือภาษามลายู) การแปลพระคัมภีร์กระแสหลักใช้คำว่า อัลลอฮ์ เป็นคำแปลของภาษาฮีบรูว่า เอโลฮิม (พระผู้เป็นเจ้า)[66] ซึ่งสามารถสืบถึงผลงานแปลโดยฟรันซิสโก ฆาบิเอร์ในคริสต์ศตวรรษที่ 16[67][68] พจนานุกรมภาษาดัตช์-มลายูฉบับแรกโดย Albert Cornelius Ruyl, Justus Heurnius และ Caspar Wiltens ใน ค.ศ. 1650 (ฉบับปรับปรุงในรุ่น ค.ศ. 1623 และฉบับภาษาลาตินรุ่น ค.ศ. 1631) บันทึกคำว่า "อัลลอฮ์" แปลเป็นภาษาดัตช์ว่า "Godt"[69] นอกจากนี้ Ruyl ก็แปลพระวรสารนักบุญมัทธิวเป็นภาษามลายูใน ค.ศ. 1612 (พระคัมภีร์ที่แปลเป็นภาษาอื่นที่ไม่ใช่ภาษายุโรปช่วงแรก[70] ซึ่งเผยแพร่หลังคัมภีร์ไบเบิลฉบับคิงเจมส์ปีเดียว[71][72]) ซึ่งตีพิมพ์ในประเทศเนเธอร์แลนด์ ค.ศ. 1629 ต่อมาเขาแปลพระวรสารนักบุญมาระโก ซึ่งเผยแพร่ใน ค.ศ. 1638[73][74]

ใน ค.ศ. 2007 รัฐบาลมาเลเซียออกกฎหมายห้ามผู้ใดใช้คำว่า อัลลอฮ์ นอกจากมุสลิม แต่ใน ค.ศ. 2009 สภาสูงมาเลเซียยกเลิกกฎหมายนี้ เพิกถอนกฎหมาย วินิจฉัยว่าขัดต่อรัฐธรรมนูญ ในขณะที่คำว่า อัลลอฮ์ ถูกใช้เป็นพระนามพระเจ้าในศาสนาคริสต์มาตั้ง 4 ศตวรรษ ข้อโต้แย้งสมัยใหม่เริ่มขึ้นจากหนังสือพิมพ์โรมันคาทอลิก เดอะเฮรัลด์ ใช้คำว่า อัลลอฮ์ ในหนังสือพิมพ์ของตน รัฐบาลจึงร้องเรียนต่อศาล และสภาสูงระงับการดำเนินการตามคำตัดสินของศาลจนกว่าจะได้รับการอุทธรณ์ ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2013 สภาเห็นชอบการแบนของรัฐบาล[75] ในช่วงต้น ค.ศ. 2014 รัฐบาลมาเลเซียได้ยึดคัมภีร์ไบเบิลมากกว่า 300 เล่มที่ใช้พระนามนี้สื่อถึงพระเจ้าในศาสนาคริสต์ในมาเลเซียตะวันตก[76] อย่างไรก็ตาม การใช้คำว่า อัลลอฮ์ ไม่ได้ถูกห้ามในรัฐซาบะฮ์และรัฐซาราวัก[77][78] สาเหตุหลักที่ไม่ได้ถูกห้ามในสองรัฐนี้เพราะมีการใช้คำนี้มาอย่างยาวนาน และอัลกีตับท้องถิ่น (คัมภีร์ไบเบิล) ถูกตีพิมพ์อย่างเสรีในมาเลเซียตะวันออกโดยไม่มีข้อจำกัดมาหลายปี[77] และทั้งสองรัฐไม่มีกฎหมายรัฐอิสลาม (Islamic state laws) ที่คล้ายกับมาเลเซียตะวันตก[15]

เพื่อตอบสนองต่อคำวิจารณ์ของสื่อ รัฐบาลมาเลเซียได้เสนอ แนวทาง 10 จุด (10-point solution) เพื่อหลีกเลี่ยงข้อมูลที่สับสนหรือสร้างความเข้าใจผิด[79][80] แนวทาง 10 จุดนั้น สอดคล้องกับข้อตกลง 18 และ 20 ในรัฐซาราวักกับซาบะฮ์[15]

ประเทศที่มีคำว่า "อัลลอฮ์" บนนั้น

อักษรศิลป์

คำว่า อัลลอฮ์ เขียนด้วยระบบการเขียนที่แตกต่างกัน

คำว่า อัลลอฮ์ เขียนโดยไม่มีอะลิฟเสมอ เพื่อที่จะสะกดเป็นสระ อา นั่นเพราะว่าการสะกดแบบนี้มีมาก่อนที่ชาวอาหรับจะเริ่มใช้ อะลิฟ ไว้สะกดเสียง อา อย่างเป็นปกติวิสัย อย่างไรก็ตาม ในการสะกดคำ จะมี อะลีฟ เล็กบน ชัดดะฮ์ เพื่อระบุการสะกด

ข้อยกเว้นหนึ่งอาจพบในจารึกซะบาดที่มีมาก่อนศาสนาอิสลาม[81] โดยสุดที่สัญญาณไม่ชัดเจนที่อาจเป็นรูป ยาว หรืออาจไม่ได้เชื่อมกัน ล-ฮ:-

  • الاه: คำนี้อ่านเป็น อัลลอฮ์ สะกดด้วยการออกเสียง อะลีฟ เป็น อา
  • الإله: คำนี้อ่านเป็น อัลอิลาฮ์ = 'พระเจ้า' (รูปในอดีต ไม่ย่อ) ซึ่งไม่มีอักษร อะลีฟ สำหรับเสียง อา

ไทป์ฟอนต์อาหรับหลายอันมีตัวแฝดสำหรับคำว่า อัลลอฮ์[82]

ยูนิโคด

ยูนิโคดมีรหัสสำหรับคำว่าอัลลอฮ์ ‎ = U+FDF2 ในบล็อก Arabic Presentation Forms-A ซึ่งมีไว้เพื่อ "เข้ากันได้กับชุดอักขระรุ่นเก่าบางชุดที่เข้ารหัสรูปแบบการนำเสนอโดยตรง"[83][84] ส่วนตราแผ่นดินของอิหร่านถูกบันทึกในส่วน Miscellaneous Symbols ที่รหัส U+262B (☫)

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

  1. "God". Islam: Empire of Faith. PBS. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 March 2014. สืบค้นเมื่อ 18 December 2010.
  2. "Islam and Christianity", Encyclopedia of Christianity (2001): Arabic-speaking Christians and Jews also refer to God as Allāh.
  3. Gardet, L. "Allah". ใน Bearman, P.; Bianquis, Th.; Bosworth, C.E.; van Donzel, E.; Heinrichs, W.P. (บ.ก.). Encyclopaedia of Islam Online. Brill Online. สืบค้นเมื่อ 2 May 2007.
  4. Zeki Saritoprak (2006). "Allah". ใน Oliver Leaman (บ.ก.). The Qur'an: An Encyclopedia. Routledge. p. 34. ISBN 9780415326391.
  5. Vincent J. Cornell (2005). "God: God in Islam". ใน Lindsay Jones (บ.ก.). Encyclopedia of Religion. Vol. 5 (2nd ed.). MacMillan Reference USA. p. 724.
  6. 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 6.5 Christian Julien Robin (2012). Arabia and Ethiopia. In The Oxford Handbook of Late Antiquity. OUP USA. pp. 304–305. ISBN 9780195336931.
  7. Merriam-Webster. "Allah". Merriam-Webster. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 April 2014. สืบค้นเมื่อ 25 February 2012.
  8. 8.0 8.1 Columbia Encyclopedia, Allah
  9. 9.0 9.1 "Allah." Encyclopædia Britannica. 2007. Encyclopædia Britannica
  10. 10.0 10.1 10.2 Encyclopedia of the Modern Middle East and North Africa, Allah
  11. Willis Barnstone, Marvin Meyer The Gnostic Bible: Revised and Expanded Edition Shambhala Publications 2009 ISBN 978-0-834-82414-0 page 531
  12. Sikhs target of 'Allah' attack, Julia Zappei, 14 January 2010, The New Zealand Herald. Accessed on line 15 January 2014.
  13. Malaysia court rules non-Muslims can't use 'Allah', 14 October 2013, The New Zealand Herald. Accessed on line 15 January 2014.
  14. Malaysia's Islamic authorities seize Bibles as Allah row deepens, Niluksi Koswanage, 2 January 2014, Reuters. Accessed on line 15 January 2014. เก็บถาวร 16 มกราคม 2014 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  15. 15.0 15.1 15.2 Idris Jala (24 February 2014). "The 'Allah'/Bible issue, 10-point solution is key to managing the polarity". The Star. สืบค้นเมื่อ 25 June 2014.
  16. 16.0 16.1 16.2 D.B. Macdonald. Encyclopedia of Islam, 2nd ed, Brill. "Ilah", Vol. 3, p. 1093.
  17. Gerhard Böwering. Encyclopedia of the Quran, Brill, 2002. Vol. 2, p. 318
  18. Columbia Encyclopaedia says: Derived from an old Semitic root referring to the Divine and used in the Canaanite El, the Mesopotamian ilu, and the biblical Elohim and Eloah, the word Allah is used by all Arabic-speaking Muslims, Christians, Jews, and other monotheists.
  19. The Comprehensive Aramaic Lexicon – Entry for ʼlh เก็บถาวร 18 ตุลาคม 2013 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  20. Hitti, Philip Khouri (1970). History of the Arabs. Palgrave Macmillan. pp. 100–101.
  21. 21.0 21.1 L. Gardet, Allah, Encyclopaedia of Islam, ed. by Sir H.A.R. Gibb
  22. Zeki Saritopak, Allah, The Qu'ran: An Encyclopedia, ed. by Oliver Leaman, p. 34
  23. 23.0 23.1 Gerhard Böwering, God and his Attributes, Encyclopedia of the Qur'an, ed. by Jane Dammen McAuliffe
  24. 24.0 24.1 Jonathan Porter Berkey (2003). The Formation of Islam: Religion and Society in the Near East, 600-1800. Cambridge University Press. p. 42. ISBN 978-0-521-58813-3.
  25. Daniel C. Peterson (26 February 2007). Muhammad, Prophet of God. Wm. B. Eerdmans Publishing. p. 21. ISBN 978-0-8028-0754-0.
  26. 26.0 26.1 Francis E. Peters (1994). Muhammad and the Origins of Islam. SUNY Press. p. 107. ISBN 978-0-7914-1875-8.
  27. Irving M. Zeitlin (19 March 2007). The Historical Muhammad. Polity. p. 33. ISBN 978-0-7456-3999-4.
  28. "Allah." In The Oxford Dictionary of Islam. Ed. John L. Esposito. Oxford Islamic Studies Online. 1 January 2019. <http://www.oxfordislamicstudies.com/article/opr/t125/e128 เก็บถาวร 2015-12-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน>.
  29. Lewis, Bernard; Holt, P. M.; Holt, Peter R.; Lambton, Ann Katherine Swynford (1977). The Cambridge history of Islam. Cambridge, Eng: University Press. p. 32. ISBN 978-0-521-29135-4.
  30. 30.0 30.1 Thomas E. Burman, Religious Polemic and the Intellectual History of the Mozarabs, Brill, 1994, p. 103
  31. Marshall G. S. Hodgson, The Venture of Islam: Conscience and History in a World Civilization, University of Chicago Press, p. 156
  32. "The Himyarite Martyrs".
  33. James of Edessa the hymns of Severus of Antioch and others." Ernest Walter Brooks (ed.), Patrologia Orientalis VII.5 (1911)., vol: 2, p. 613. pp. ܐܠܗܐ (Elaha).
  34. Ignatius Ya`qub III, The Arab Himyarite Martyrs in the Syriac Documents (1966), Pages: 9-65-66-89
  35. Alfred Guillaume& Muhammad Ibn Ishaq, (2002 [1955]). The Life of Muhammad: A Translation of Isḥāq's Sīrat Rasūl Allāh with Introduction and Notes. Karachi and New York: Oxford University Press, page 18.
  36. M. A. Kugener, "Nouvelle Note Sur L'Inscription Trilingue De Zébed", Rivista Degli Studi Orientali, pp. 577-586.
  37. Adolf Grohmann, Arabische Paläographie II: Das Schriftwesen und die Lapidarschrift (1971), Wien: Hermann Böhlaus Nochfolger, Page: 6-8
  38. Beatrice Gruendler, The Development of the Arabic Scripts: From the Nabatean Era to the First Islamic Century according to Dated Texts (1993), Atlanta: Scholars Press, Page:
  39. Frederick Winnett V, Allah before Islam-The Moslem World (1938), Pages: 239–248
  40. Sidney H Griffith, "The Gospel in Arabic: An Enquiry into Its Appearance in the First Abbasid Century", Oriens Christianus, Volume 69, p. 166. "All one can say about the possibility of a pre-Islamic, Christian version of the Gospel in Arabic is that no sure sign of its actual existence has yet emerged.
  41. Grafton, David D (2014). The identity and witness of Arab pre-Islamic Arab Christianity: The Arabic language and the Bible. Christianity [...] did not penetrate into the lives of the Arabs primarily because the monks did not translate the Bible into the vernacular and inculcate Arab culture with biblical values and tradition. Trimingham's argument serves as an example of the Western Protestant assumptions outlined in the introduction of this article. It is clear that the earliest Arabic biblical texts can only be dated to the 9th century at the earliest, that is after the coming of Islam.
  42. Sidney H. Griffith, The Bible in Arabic: The Scriptures of the 'People of the Book' in the Language of Islam. Jews, Christians and Muslims from the Ancient to the Modern World, Princeton University Press, 2013, pp242- 247 ff.
  43. The Arabic Bible before Islam – Clare Wilde on Sidney H. Griffith's The Bible in Arabic. June 2014.
  44. Hjälm, ML (2017). Senses of Scripture, Treasures of Tradition: The Bible in Arabic Among Jews, Christians and Muslims. Brill. ISBN 9789004347168.
  45. Hjälm, ML (2017). Senses of Scripture, Treasures of Tradition, The Bible in Arabic among Jews, Christians and Muslims (Biblia Arabica) (English and Arabic ed.). Brill. ISBN 978-9004347168. By contrast, manuscripts containing translations of the gospels are encountered no earlier then the year 873 (Ms. Sinai. N.F. parch. 14 & 16)
  46. Irfan Shahîd, Byzantium and the Arabs in the Fourth Century, Dumbarton Oaks Trustees for Harvard University-Washington DC, page 418.
  47. Irfan Shahîd, Byzantium and the Arabs in the Fourth Century, Dumbarton Oaks Trustees for Harvard University-Washington DC, Page: 452
  48. A. Amin and A. Harun, Sharh Diwan Al-Hamasa (Cairo, 1951), Vol. 1, Pages: 478-480
  49. Al-Marzubani, Mu'jam Ash-Shu'araa, Page: 302
  50. Andreas Görke and Johanna Pink Tafsir and Islamic Intellectual History Exploring the Boundaries of a Genre Oxford University Press in association with The Institute of Ismaili Studies London ISBN 978-0-19-870206-1 p. 478
  51. Böwering, Gerhard, God and His Attributes, Encyclopaedia of the Qurʼān, Brill, 2007.
  52. สัญลักษณ์อักษรอาหรับ/ผังยูนิโคดสำหรับโองการอัลกุรอาน, U+06DD, page 3, Proposal for additional Unicode characters
  53. Sale, G AlKoran
  54. Bentley, David (September 1999). The 99 Beautiful Names for God for All the People of the Book. William Carey Library. ISBN 978-0-87808-299-5.
  55. Murata, Sachiko (1992). The Tao of Islam : a sourcebook on gender relationships in Islamic thought. Albany NY USA: SUNY. ISBN 978-0-7914-0914-5.
  56. Gary S. Gregg, The Middle East: A Cultural Psychology, Oxford University Press, p.30
  57. Carolyn Fluehr-Lobban, Islamic Society in Practice, University Press of Florida, p. 24
  58. M. Mukarram Ahmed, Muzaffar Husain Syed, Encyclopaedia of Islam, Anmol Publications PVT. LTD, p. 144
  59. Carl W. Ernst, Bruce B. Lawrence, Sufi Martyrs of Love: The Chishti Order in South Asia and Beyond, Macmillan, p. 29
  60. F.E. Peters, Islam, p.4, Princeton University Press, 2003
  61. William Montgomery Watt, Islam and Christianity today: A Contribution to Dialogue, Routledge, 1983, p.45
  62. Islam in Luce López Baralt, Spanish Literature: From the Middle Ages to the Present, Brill, 1992, p.25
  63. F. E. Peters, The Monotheists: Jews, Christians, and Muslims in Conflict and Competition, Princeton University Press, p.12
  64. Nation of Islam – personification of Allah as Detroit peddler W D Fard เก็บถาวร 13 สิงหาคม 2013 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  65. "A history of Clarence 13X and the Five Percenters, referring to Clarence Smith as Allah". Finalcall.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 October 2013. สืบค้นเมื่อ 14 January 2014.
  66. Example: Usage of the word "Allah" from Matthew 22:32 in Indonesian bible versions (parallel view) as old as 1733 เก็บถาวร 19 ตุลาคม 2013 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  67. The Indonesian Language: Its History and Role in Modern Society Sneddon, James M.; University of New South Wales Press; 2004
  68. The History of Christianity in India from the Commencement of the Christian Era: Hough, James; Adamant Media Corporation; 2001
  69. Wiltens, Caspar; Heurnius, Justus (1650). Justus Heurnius, Albert Ruyl, Caspar Wiltens. "Vocabularium ofte Woordenboeck nae ordre van den alphabeth, in 't Duytsch en Maleys". 1650:65. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 October 2013. สืบค้นเมื่อ 14 January 2014.
  70. But compare: Milkias, Paulos (2011). "Ge'ez Literature (Religious)". Ethiopia. Africa in Focus. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. p. 299. ISBN 9781598842579. สืบค้นเมื่อ 15 February 2018. Monasticism played a key role in the Ethiopian literary movement. The Bible was translated during the time of the Nine Saints in the early sixth century [...].
  71. Barton, John (2002–12). The Biblical World, Oxford, UK: Routledge. ISBN 978-0-415-27574-3.
  72. North, Eric McCoy; Eugene Albert Nida ((2nd Edition) 1972). The Book of a Thousand Tongues, London: United Bible Societies.
  73. (ในภาษาอินโดนีเซีย) Biography of Ruyl
  74. "Encyclopædia Britannica: Albert Cornelius Ruyl". Britannica.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 October 2013. สืบค้นเมื่อ 14 January 2014.
  75. Roughneen, Simon (14 October 2013). "No more 'Allah' for Christians, Malaysian court says". The Christian Science Monitor. สืบค้นเมื่อ 14 October 2013.
  76. "BBC News - More than 300 Bibles are confiscated in Malaysia". BBC. 2 January 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 January 2014. สืบค้นเมื่อ 14 January 2014.
  77. 77.0 77.1 "Catholic priest should respect court: Mahathir". Daily Express. 9 January 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 January 2014. สืบค้นเมื่อ 10 January 2014.
  78. Jane Moh; Peter Sibon (29 March 2014). "Worship without hindrance". The Borneo Post. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 March 2014. สืบค้นเมื่อ 29 March 2014.
  79. "Bahasa Malaysia Bibles: The Cabinet's 10-point solution". 25 January 2014.
  80. "Najib: 10-point resolution on Allah issue subject to Federal, state laws". The Star. 24 January 2014. สืบค้นเมื่อ 25 June 2014.
  81. "Zebed Inscription: A Pre-Islamic Trilingual Inscription in Greek, Syriac & Arabic From 512 CE". Islamic Awareness. 17 March 2005. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 October 2013.
  82. The Unicode Consortium. FAQ - Middle East Scripts เก็บถาวร 1 ตุลาคม 2013 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  83. "Unicode Standard 5.0, p.479, 492" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 28 April 2014. สืบค้นเมื่อ 14 January 2014.

บรรณานุกรม

แหล่งข้อมูลอื่น

อักษรศิลป์