| dbo:abstract
|
- Spisovná němčina (německy Standardhochdeutsch, Standarddeutsch, Hochdeutsch nebo Schriftdeutsch) je kodifikovaná, standardizovaná forma němčiny používaná v německy mluvících zemích ve formálním styku, zejména jako jazyk úřední, vědecké a publicistické literatury. Němčina je hlavní úřední řečí v Německu, Rakousku a německy mluvící části Švýcarska, přičemž neexistuje společná jazyková autorita, a proto se kodifikace poněkud liší v jednotlivých státech. V Německu o spisovný německý jazyk pečuje zejména Institut für Deutsche Sprache (IDS), v Rakousku ministerstvo školství (BMUKK) a ve Švýcarsku Schweizerische Verein für die deutsche Sprache (SVDS). Základními výkladovými slovníky jsou pro německou variantu spisovného jazyka Duden, pro rakouskou Österreichisches Wörterbuch (ÖWB) a pro švýcarskou Schweizer Wörterbuch der deutschen Sprache. Existují však snahy jazyk kodifikovat německý jazyk přes hranice států. K výsledům této spolupráce patří slovník variant Variantenwörterbuch des Deutschen (VWB). Rada pro německý pravopis (Rat für deutsche Rechtschreibung), v níž spolupracovali zástupci šesti států s německy hovořícím obyvatelstvem, stála za pravopisnou reformou z roku 1996, jež ovšem i nadále podržela určité výjimky pro Rakousko a Švýcarsko. Vznik jednotné německé spisovné výslovnosti od 19. století podporovali především divadelníci. Poprvé byla výslovnost němčiny kodifikována na konferenci germanistů a ředitelů divadel roku 1898 v Berlíně; výsledky shrnula standardní příručka Deutsche Bühnenaussprache (Německá jevištní výslovnost), jejímž autorem byl vratislavský profesor germanistiky Theodor Siebs. Od roku 1969 se vydává pod titulem Deutsche Aussprache (Německá výslovnost). (cs)
- الألمانية القياسية، الألمانية العليا أو بشكل أكثر دقة الألمانية العليا القياسية (بالألمانية: Standarddeutsch) ، Hochdeutsch أو في سويسرا، Schriftdeutsch )، هو مجموعة موحدة من اللغة الألمانية المستخدمة في السياقات الرسمية والتواصل بين مناطق التي تستخدم لهجات مختلفة. فيما يتعلق بالإملاء وعلامات الترقيم، يتم نشر معيار موصى به من قِبل مجلس التقويم الألماني (الذي تم تشكيله في عام 2004) والذي يمثل حكومات جميع الدول ذات الغالبية والأقلية والأقليات الناطقة بالألمانية. (ar)
- Standarddeutsch, genauer Standardhochdeutsch, auch mehrdeutig Hochdeutsch und vor allem schweizerisch Schriftdeutsch genannt, ist das Ergebnis der Normung der deutschen Sprache. In der Linguistik wird eine solche Standardsprache in einem System von Elementen, Sub- und Nebenelementen dargestellt, zugeordnet zu verschiedenen Ebenen. Dazu gibt es verschiedene sprachwissenschaftliche Modelle. Im Modell der Sprachzentren ist die oberste Ebene die der Vollzentren. Dort sind die Elemente des Standarddeutschen eingeordnet, die sogenannten Standardvarietäten: Das bundesdeutsche (oder deutschländische) Hochdeutsch, das österreichische Hochdeutsch und das schweizerische Hochdeutsch. Diese unterscheiden sich in Lexik, Syntax, Morphologie und Phonetik. Diese Standardvarietäten überdachen jeweils die in den Halb- und Viertelzentren eingeordneten, nicht standardisierten Varietäten oder Substandards wie Alltags- oder Umgangssprachen, Dialekte, Technolekte (Fachsprachen) und Soziolekte wie Jugendsprachen. Das Standardisieren und das Kodifizieren der drei oben genannten Standardvarietäten des Standarddeutschen im Rahmen ihrer Normung geschieht auf unterschiedliche Weise, da es hierfür im deutschsprachigen Raum keine überregionale Einrichtung gibt, wie z. B. die Académie française für die Normung des Französischen. So findet zum einen das „Standardisieren“ jeweils von verschiedenen binnenländischen Normengremien mehr oder minder statt. Beispielsweise sind dies für Deutschland das Institut für Deutsche Sprache (IDS), in Österreich das österreichische Bildungsministerium und in der deutschen Schweiz der Schweizerische Verein für die deutsche Sprache (SVDS). Der Duden und andere in Deutschland veröffentlichte Werke, das in der Schweiz erschienene Wörterbuch Unser Wortschatz. Schweizer Wörterbuch der deutschen Sprache sowie das im Auftrag des Bildungsministeriums erscheinende Österreichische Wörterbuch (ÖWB) in Österreich sind dagegen Beispiele für umfassende Werke des jeweiligen binnenländischen „Kodifizierens“. Es gibt auch eine Zusammenarbeit von Vertretern der drei Länder, die ein gemeinsames Kodifizierungswerk über Gemeinsamkeiten und Unterschiede der drei Standardvarietäten erarbeiten, das Variantenwörterbuch des Deutschen (VWB). Zur Aussprache gab es eine grenzüberschreitende Zusammenarbeit der . Außerdem kam es, jedoch nur hinsichtlich Rechtschreibung, durch das zwischenstaatliche Gremium von sechs Staaten mit deutschsprachiger Bevölkerung, den Rat für deutsche Rechtschreibung, nach der Reform von 1996 zu einer amtlichen Neuregelung der, nach der Orthographischen Konferenz von 1901 standardisierten, deutschen Rechtschreibung. Sie gilt in Deutschland und anderen Staaten sowie mit Abweichungen in Österreich und der Schweiz. (de)
- Norma germana, Supra germana aŭ pli precize Norma supra germana (en germana: Standarddeutsch, Hochdeutsch aŭ, en Svisio, Schriftdeutsch), estas la norma variaĵo de la Germana lingvo uzata en formalaj kuntekstoj kaj por komunikado inter diferencaj dialektaj areoj. Ĝi estas plurcentra Dachsprache kun tri kodigitaj (aŭ "normigitaj") specifaj regionaj variaĵoj: Germania norma germana, Aŭstria norma germana kaj Svisa norma germana. Pri literumado kaj interpunkcio, rekomendita normo estas publikigita de la Rat für deutsche Rechtschreibung (formita en 2004) kiu reprezentas la registarojn de ĉiuj kaj majoritataj kaj minoritataj german-parolantaj landoj kaj dependaĵoj. Sekvi tiun normon estas nedeviga por ĉiutaga uzado escepte por registaraj institucioj kiel lernejoj. Por prononcado, ne estas oficialaj normoj sed estas long-daŭra de facto norma prononcmaniero ("Bühnendeutsch"), plej ofte uzata en formala parolmaniero kaj instrumaterialoj; ĝi estas simila al la formala germana parolata en kaj ĉirkaŭ Hanovro. Aliĝo al tiuj normoj fare de privataj unuopuloj kaj entreprenoj, inklude la amaskomunikilojn, estas laŭvola sed disvastigita. (eo)
- El alemán estándar o Hochdeutsch (en alemán), también llamado Standarddeutsch o, en Suiza, Schriftdeutsch, es una variedad estándar del alemán usado en la lengua escrita, en contextos formales y para la comunicación entre diferentes áreas dialectales. Puesto que el alemán es una lengua pluricéntrica, existen diferentes variedades de alemán estándar. El alemán estándar no se originó como un dialecto tradicional de una región específica, sino como una lengua escrita, desarrollada en un proceso de varios cientos de años durante el cual los autores trataron de escribir de una manera que pudiera ser entendida en grandes áreas. Hasta aproximadamente 1800, el alemán estándar fue casi exclusivamente una lengua escrita. En esta época la gente del norte de Alemania, que hablaba dialectos del bajo sajón (Nedersaksisch) muy diferentes del Hochdeutsch, aprendían este casi como una lengua extranjera. Más tarde la pronunciación del norte fue considerada estándar y se extendió hacia el sur. En cuanto a la pronunciación, no hay un cuerpo de estándar oficial, pero hay una pronunciación de facto ("Bühnendeutsch"), más comúnmente usada en el habla formal y en materiales de enseñanza; es similar al alemán formal hablado en Hannover y sus alrededores. El apego a este estándar por parte de individuos privados y compañías, incluyendo los medios impresos y audiovisuales, es voluntario, pero común y muy extendido. (es)
- Bahasa Jerman Baku, Bahasa Jerman Tinggi atau lebih tepatnya Bahasa Jerman Hulu Baku (bahasa Jerman: Standarddeutsch, Hochdeutsch atau, di Swiss, Schriftdeutsch), ialah ragam baku dari bahasa Jerman yang digunakan dalam konteks resmi dan untuk komunikasi di antara kawasan dialek yang berbeda. Bahasa ini ialah plurisentris dengan tiga varian regional spesifik yang dikodifikasi (atau "baku"): Bahasa Jerman Baku Jerman, Bahasa Jerman Baku Austria dan Bahasa Jerman Baku Swiss. Struktur ketatabahasaan dan ejaan baku Bahasa Jerman Baku diatur dan diterbitkan oleh Dewan untuk ortografi bahasa Jerman (dibentuk pada tahun 2004) yang mewakili tata kelola keseluruhan penutur mayoritas dan penutur minoritas di seluruh Jerman dan dependensi penutur bahasa Jerman. Bentuk baku tersebut dapat tidak dipatuhi secara umum kecuali pada konteks-konteks tertentu seperti situasi formal, institusi pemerintah, dan bahasa pengantar pendidikan. Di samping itu, tidak ada badan atau pembakuan tertentu yang menentukan pelafalan baku. Akan tetapi, Bühnendeutsch secara de facto disetujui sebagai pelafalan baku yang sering digunakan dalam situasi formal dan materi pembelajaran. Bahasa ini mirip dengan bahasa Jerman baku yang dituturkan di Hanover dan sekitarnya. Kepatuhan terhadap bentuk baku tersebut oleh individu dan perusahaan swasta, termasuk media cetak dan audiovisual, bersifat sukarela, tetapi penggunaannya tersebar secara luas. (in)
- L'allemand standard (Standarddeutsch) est la variété standard de la langue allemande utilisée dans des contextes formels pour la communication entre populations utilisant différents dialectes germaniques. L'orthographe est codifiée officiellement par une organisation internationale, le Conseil pour l'orthographe allemande (Rat für deutsche Rechtschreibung). La prononciation est codifiée officieusement dans des manuels. L'allemand standard sert de langue véhiculaire suprarégionale. Il est enseigné à l'école. (fr)
- Standard High German (SHG), less precisely Standard German or High German (not to be confused with High German dialects, more precisely Upper German dialects) (German: Standardhochdeutsch, Standarddeutsch, Hochdeutsch or, in Switzerland, Schriftdeutsch), is the standardized variety of the German language used in formal contexts and for communication between different dialect areas. It is a pluricentric Dachsprache with three codified (or standardised) specific regional variants: German Standard German, Austrian Standard German and Swiss Standard German. Regarding the spelling and punctuation, a recommended standard is published by the Council for German Orthography which represents the governments of all majority and minority German-speaking countries and dependencies. Adherence is obligatory for government institutions, including schools. Regarding the pronunciation, although there is no official standards body, there is a long-standing de facto standard pronunciation (Bühnendeutsch), most commonly used in formal speech and teaching materials. It is similar to the formal German spoken in and around Hanover. Adherence to those standards by private individuals and companies, including the print and audio-visual media, is voluntary but widespread. (en)
- 표준 독일어(標準獨逸語, 독일어: Standarddeutsch, Hochdeutsch, 영어: standard German, high German) 또는 표준 고지 독일어는 독일어의 표준어로서 튀링겐 지방에서 말해지고 있는 동중부 방언을 기초로 한 것이다. (ko)
- Standaard Duits (Duits: Standarddeutsch, Hochdeutsch, en in Zwitserland Schriftdeutsch) is een gestandaardiseerde wijze van de Duitse taal, zoals deze in formele teksten wordt gebruikt, alsmede voor communicatie tussen de verschillende Duitse dialectgebieden. In 2004 kwam door samenwerking tussen de autoriteiten van 6 landen, waar Duits gesproken wordt, waaronder Duitsland, Zwitserland, de Duitstalige gemeenschap in België en Oostenrijk, een overkoepelend orgaan tot stand, de Rat für deutsche Rechtschreibung (Raad voor Duitse Spelling). Deze stelt in belangrijke mate de algemene spellingsregels voor het gehele Duitse taalgebied vast. De raad houdt kantoor te Mannheim, en de meeste van haar vergaderingen worden ook in die stad gehouden. (nl)
- Hochdeutsch (também denominado Schriftdeutsch) é a denominação atribuída à variante oficial (Standard) do alemão, utilizada nas escolas, empresas, nas mídias impressa e televisada e entre falantes de diferentes . Ele difere em níveis variados dos demais dialetos da língua alemã no vocabulário, sintaxe e na pronúncia. Dado o desenvolvimento do Hochdeutsch não se encontrar relacionado a nenhuma área geográfica ou política específica, não é possível identificar, na região da língua alemã, uma área onde o dialeto local seja idêntico à variante oficial. No entanto a variante coloquial utilizada na região de Hanôver assemelha-se bastante ao Hochdeutsch. O Hochdeutsch não deve ser confundido com o alto-alemão, um dos grupos nos quais se dividem os dialetos alemães (por exemplo com baixo-alemão). (pt)
- Стандартизована німецька мова (нім. Standardhochdeutsch, Standarddeutsch, Hochdeutsch, або у Швейцарії, Schriftdeutsch) — стандартизований різновид німецької мови, який використовується в офіційних контекстах і для спілкування між різними діалектними областями. Це плюрицентрична Аусбау-парадигма з трьома кодифікованими (або стандартизованими) специфічними регіональними варіантами: німецькою стандартизованою німецькою мовою, австрійською стандартизованою німецькою мовою та швейцарською стандартизованою німецькою мовою. Що стосується ортографії та пунктуації, рекомендований стандарт публікує Рада німецької ортографії, яка представляє уряди всіх німецькомовних країн і залежних від них більшості та меншості. Дотримання є обов’язковим для державних установ, у тому числі шкіл. Що стосується вимови, хоча офіційного органу стандартизації не існує, існує давня де-факто стандартизована вимова (Bühnendeutsch), яка найчастіше використовується в офіційному мовленні та навчальних матеріалах. Вона схожа на офіційну німецьку мову, якою розмовляють у Ганновері та його околицях. Дотримання цих стандартів приватними особами та компаніями, включаючи друковані та аудіовізуальні ЗМІ, є добровільним, але широко поширеним. (uk)
- Литературный (кодифицированный) немецкий язык (нем. deutsche (kodifizierte) Literatursprache) — язык немецкой литературы, формировавшийся на протяжении всей истории немецкого (верхненемецкого) языка, характеризующийся строгими письменными и устными нормами. Понятие «литературный язык» (нем. Literatursprache) также может быть противопоставлено понятию «стандартный язык» (нем. Standardsprache). Под первым подразумеваются, прежде всего, язык литературы, свободный в плане выбора средств выразительности, когда второй является кодифицированным. Проблема литературного языка является одной из самых острых проблем немецкого языкознания, так как до сих пор среди филологов нет единого мнения о том, чем должен характеризоваться общий для всех жителей немецкоязычных государств немецкий литературный язык. В данной статье будут представлены только те характерные особенности, которые не вызывают существенных противоречий среди учёных и признаются большинством филологов как верные. (ru)
- 标准德语（德語：Hochdeutsch或Standarddeutsch），是德語的標準語，作為書面語使用，并作为不同方言区的交流语使用。 德语是一種多中心语言（有多种标准语的语言）。根據不同國家，標準德語有三個不同主要分支，包括：德國標準德語，瑞士標準德語以及奧地利標準德語。 標準德語並不是作為特定地區的傳統方言而產生的。它是作為一種書面語而產生，有著數百年的發展史，期間作家們試圖利用它來寫作，以使盡可能多的地區能夠看明白。直到1800年間，標準德語幾乎還僅僅是書面語，對當時德國北部說低地德語（与標準德語差距甚大）的人來説，學習標準德語幾乎像是學外語。之后标准德语北部发音被作为标准发音并向南北方扩散，以至于有些地区（如汉诺威周边地区）的本地方言已全部灭绝了。 為了保持書面語的一致，德语正写法协会負責發布一致性的德語正寫法。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- الألمانية القياسية، الألمانية العليا أو بشكل أكثر دقة الألمانية العليا القياسية (بالألمانية: Standarddeutsch) ، Hochdeutsch أو في سويسرا، Schriftdeutsch )، هو مجموعة موحدة من اللغة الألمانية المستخدمة في السياقات الرسمية والتواصل بين مناطق التي تستخدم لهجات مختلفة. فيما يتعلق بالإملاء وعلامات الترقيم، يتم نشر معيار موصى به من قِبل مجلس التقويم الألماني (الذي تم تشكيله في عام 2004) والذي يمثل حكومات جميع الدول ذات الغالبية والأقلية والأقليات الناطقة بالألمانية. (ar)
- L'allemand standard (Standarddeutsch) est la variété standard de la langue allemande utilisée dans des contextes formels pour la communication entre populations utilisant différents dialectes germaniques. L'orthographe est codifiée officiellement par une organisation internationale, le Conseil pour l'orthographe allemande (Rat für deutsche Rechtschreibung). La prononciation est codifiée officieusement dans des manuels. L'allemand standard sert de langue véhiculaire suprarégionale. Il est enseigné à l'école. (fr)
- 표준 독일어(標準獨逸語, 독일어: Standarddeutsch, Hochdeutsch, 영어: standard German, high German) 또는 표준 고지 독일어는 독일어의 표준어로서 튀링겐 지방에서 말해지고 있는 동중부 방언을 기초로 한 것이다. (ko)
- 标准德语（德語：Hochdeutsch或Standarddeutsch），是德語的標準語，作為書面語使用，并作为不同方言区的交流语使用。 德语是一種多中心语言（有多种标准语的语言）。根據不同國家，標準德語有三個不同主要分支，包括：德國標準德語，瑞士標準德語以及奧地利標準德語。 標準德語並不是作為特定地區的傳統方言而產生的。它是作為一種書面語而產生，有著數百年的發展史，期間作家們試圖利用它來寫作，以使盡可能多的地區能夠看明白。直到1800年間，標準德語幾乎還僅僅是書面語，對當時德國北部說低地德語（与標準德語差距甚大）的人來説，學習標準德語幾乎像是學外語。之后标准德语北部发音被作为标准发音并向南北方扩散，以至于有些地区（如汉诺威周边地区）的本地方言已全部灭绝了。 為了保持書面語的一致，德语正写法协会負責發布一致性的德語正寫法。 (zh)
- Spisovná němčina (německy Standardhochdeutsch, Standarddeutsch, Hochdeutsch nebo Schriftdeutsch) je kodifikovaná, standardizovaná forma němčiny používaná v německy mluvících zemích ve formálním styku, zejména jako jazyk úřední, vědecké a publicistické literatury. (cs)
- Norma germana, Supra germana aŭ pli precize Norma supra germana (en germana: Standarddeutsch, Hochdeutsch aŭ, en Svisio, Schriftdeutsch), estas la norma variaĵo de la Germana lingvo uzata en formalaj kuntekstoj kaj por komunikado inter diferencaj dialektaj areoj. Ĝi estas plurcentra Dachsprache kun tri kodigitaj (aŭ "normigitaj") specifaj regionaj variaĵoj: Germania norma germana, Aŭstria norma germana kaj Svisa norma germana. (eo)
- El alemán estándar o Hochdeutsch (en alemán), también llamado Standarddeutsch o, en Suiza, Schriftdeutsch, es una variedad estándar del alemán usado en la lengua escrita, en contextos formales y para la comunicación entre diferentes áreas dialectales. Puesto que el alemán es una lengua pluricéntrica, existen diferentes variedades de alemán estándar. (es)
- Standarddeutsch, genauer Standardhochdeutsch, auch mehrdeutig Hochdeutsch und vor allem schweizerisch Schriftdeutsch genannt, ist das Ergebnis der Normung der deutschen Sprache. In der Linguistik wird eine solche Standardsprache in einem System von Elementen, Sub- und Nebenelementen dargestellt, zugeordnet zu verschiedenen Ebenen. Dazu gibt es verschiedene sprachwissenschaftliche Modelle. (de)
- Bahasa Jerman Baku, Bahasa Jerman Tinggi atau lebih tepatnya Bahasa Jerman Hulu Baku (bahasa Jerman: Standarddeutsch, Hochdeutsch atau, di Swiss, Schriftdeutsch), ialah ragam baku dari bahasa Jerman yang digunakan dalam konteks resmi dan untuk komunikasi di antara kawasan dialek yang berbeda. Bahasa ini ialah plurisentris dengan tiga varian regional spesifik yang dikodifikasi (atau "baku"): Bahasa Jerman Baku Jerman, Bahasa Jerman Baku Austria dan Bahasa Jerman Baku Swiss. (in)
- Standard High German (SHG), less precisely Standard German or High German (not to be confused with High German dialects, more precisely Upper German dialects) (German: Standardhochdeutsch, Standarddeutsch, Hochdeutsch or, in Switzerland, Schriftdeutsch), is the standardized variety of the German language used in formal contexts and for communication between different dialect areas. It is a pluricentric Dachsprache with three codified (or standardised) specific regional variants: German Standard German, Austrian Standard German and Swiss Standard German. (en)
- Standaard Duits (Duits: Standarddeutsch, Hochdeutsch, en in Zwitserland Schriftdeutsch) is een gestandaardiseerde wijze van de Duitse taal, zoals deze in formele teksten wordt gebruikt, alsmede voor communicatie tussen de verschillende Duitse dialectgebieden. (nl)
- Hochdeutsch (também denominado Schriftdeutsch) é a denominação atribuída à variante oficial (Standard) do alemão, utilizada nas escolas, empresas, nas mídias impressa e televisada e entre falantes de diferentes . Ele difere em níveis variados dos demais dialetos da língua alemã no vocabulário, sintaxe e na pronúncia. O Hochdeutsch não deve ser confundido com o alto-alemão, um dos grupos nos quais se dividem os dialetos alemães (por exemplo com baixo-alemão). (pt)
- Литературный (кодифицированный) немецкий язык (нем. deutsche (kodifizierte) Literatursprache) — язык немецкой литературы, формировавшийся на протяжении всей истории немецкого (верхненемецкого) языка, характеризующийся строгими письменными и устными нормами. Понятие «литературный язык» (нем. Literatursprache) также может быть противопоставлено понятию «стандартный язык» (нем. Standardsprache). Под первым подразумеваются, прежде всего, язык литературы, свободный в плане выбора средств выразительности, когда второй является кодифицированным. Проблема литературного языка является одной из самых острых проблем немецкого языкознания, так как до сих пор среди филологов нет единого мнения о том, чем должен характеризоваться общий для всех жителей немецкоязычных государств немецкий литературный язы (ru)
- Стандартизована німецька мова (нім. Standardhochdeutsch, Standarddeutsch, Hochdeutsch, або у Швейцарії, Schriftdeutsch) — стандартизований різновид німецької мови, який використовується в офіційних контекстах і для спілкування між різними діалектними областями. Це плюрицентрична Аусбау-парадигма з трьома кодифікованими (або стандартизованими) специфічними регіональними варіантами: німецькою стандартизованою німецькою мовою, австрійською стандартизованою німецькою мовою та швейцарською стандартизованою німецькою мовою. (uk)
|