| dbo:abstract
|
- Italikové byla starověká etnická skupina indoevropského původu, jež přišla na území Apeninského poloostrova ze severu, t. j. ze střední Evropy v 2. tisíciletí př. n. l., a usadili se v jižní části území dnešní Itálie. (cs)
- Els itàlics són els antics pobladors de la península Itàlica, descendents dels protoindoeuropeus prehistòrics. Convivien amb altres pobles no indoeuropeus que van arribar en successives onades migratòries. Van aparèixer a Itàlia al II mil·lenni aC (Cultura apenínica) possiblement provinents de les regions costaneres de l'Adriàtic on les poblacions dàlmates parlaven llengües molt properes a les llengües itàliques i compartien una forma de vida ramadera similar. Durant l'antiguitat, a l'època preromana, molts pobles convivien a la península. Aquests pobles no tenien tots la mateixa llengua ni el mateix origen ètnic. Alguns parlaven una llengua itàlica, altres el grec, o fins i tot idiomes no indoeuropeus. L'origen de les ètnies és moltes vegades desconegut o discutit. Els itàlics des del punt de vista de la llengua, eren un grup etnolingüístic que feia ús de les llengües itàliques, una de les branques de les llengües indoeuropees. Fora de la literatura lingüística especialitzada, el terme també s'utilitza per descriure tots els pobles antics d'Itàlia, inclosos els pobles preromans com els etruscs i els rètics, que no parlaven llengües indoeuropees. Aquest ús de la paraula és comú a la historiografia antiga i moderna. Amb l'expansió romana, van quedar assimilats i van anar desapareixent els seus trets distintius. Es poden distingir tres grans grups d'itàlics, els que hi habitaven des del neolític, els que van arribar al segle XIII aC i els que van migrar posteriorment. Cadascun d'aquests grups va mantenir una certa unitat lingüística i cultural, malgrat la gran quantitat de tribus i nacions que els formaven. (ca)
- شعوب إيطاليا القديمة هي الشعوب التي استوطنت إيطاليا (بما في ذلك جزر صقلية و سردينيا) قبل سيطرة الرومان. لا تتصل هذه الشعوب المختلفة بالضرورة اتصالا وثيقاً عرقياً أو لغوياً. تحدث بعضهم لغات إيطاليقية، بينما تكلم البعض الآخر اليونانية مثل المستوطنين من اليونان، بينما ينتمي البعض الآخر إلى الشعوب الهندوأوروبية أو غيرها. تصنيف بعض هذه الشعوب لا يزال مجهولاً أو محط جدل. (ar)
- Als Italiker oder Italer (lateinisch Italus) werden die nach Italien eingewanderten indogermanischen bzw. indogermanisierten antiken Völker und Stämme bezeichnet; entsprechend werden deren Sprachen als italische Sprachen zusammengefasst. Es gibt zwei Hauptgruppen: die latino-faliskische Sprachgruppe (Latiner, Falisker) und die oskisch-umbrische Sprachgruppe (Osker, Umbrer, Samniten). Einige Forscher vermuten, dass sie etwa 1200 bis 1000 v. Chr. von Norden her über die Alpen auf die Italische Halbinsel eingewandert sind. Seit dem 4. Jahrhundert v. Chr. unterwarf Rom die übrigen Italiker. (de)
- Italikoj estas la komuna nomo por grupo da antikvaj hindeŭropaj popoloj kaj trivoj de la itala duoninsulo. Kuna karakterizaĵo de ili estas la uzo de antikva lingvo el la italika lingvaro. Estas distingataj du lingvogrupoj, la latino-faliska (latianoj, faliskoj) kaj la oska-umbra (oskoj, umbroj, samnitoj). La italikoj inter la 12-a jarcento a.K. kaj 10-a jarcento a.K. de nordo trans la Alpoj enmigris en Italion. Ekde la 4-a jarcento la latinlingvaj romianoj, kerno de la latianoj, pli kaj pli armee dominis la aliajn italikajn popolojn kaj iom-post-iom subigis kaj integrigis ilin en la Romian Imperion, tiel ke la alilingvaj italikoj politike, lingve kaj kulture romaniĝis. Dum la 19-a kaj frua 20-a jarcento sciencistoj supozis, ke la italikoj povus esti proksimaj parencoj kaj de la ĝermanoj kaj de la keltoj, kaj kune kun tiuj popolaroj povus esti branĉoj de komuna okcidenta hindeŭropa prapopolo. Novaj linvistikaj esploroj de la hindeŭropa lingvaro tamen montras, ke la ĝermana lingvaro probable pli proksime parencas kun la balta kaj slava lingvaroj, kaj la italikaj lingvoj nur pli proksime parencas al la kelta lingvaro. (eo)
- The Italic peoples were an ethnolinguistic group identified by their use of Italic languages, a branch of the Indo-European language family. The Italic peoples are descended from the Indo-European speaking peoples who inhabited Italy from at least the second millennium BC onwards. Latins achieved a dominant position among these tribes, establishing ancient Roman civilization. During this development, other Italic tribes adopted Latin language and culture in a process known as Romanization. This process was eventually extended to certain parts of Europe. The ethnic groups which emerged as a result are known as Romance peoples. (en)
- Le terme Italiques désigne les peuples de langue italique établis pour la plupart dans la péninsule italienne et connus à partir du Ier millénaire av. J.-C. grâce aux auteurs grecs puis romains et à quelques inscriptions autochtones plus ou moins éparses. Ces peuples ont été conquis et assimilés par Rome à partir du IIIe siècle av. J.-C., après avoir contribué à l'histoire de l'Italie préromaine. Certains peuples de la péninsule parlaient des langues d'autres familles indo-européennes, notamment les Grecs, et d'autres des langues non indo-européennes, notamment les Étrusques. La classification de certaines langues reste discutée, notamment celle des Ligures. (fr)
- Suku Italik merupakan sekelompok suku Indo-Eropa yang muncul di Italia pada milenium ke-2 SM. diduga berasal dari wilayah pantai di Laut Adriatik atau di mana terletak populasi (Vlach) Romania yang berbicara bahasa Dalmasia, yang sangat dekat dengan bahasa Italik dan berbagi cara hidup pastoral yang sama. (in)
- 이탈리아족(Italici)은 이탈리아어파 언어 사용한 것으로 확인된 인도유럽 이다. 이탈리아족은 기원전 2천년기에 이탈리아로 이주한 인도유럽인들의 후예들이다. 라틴족은 이탈리아족들 사이에서 우위적 지위에 이르렀고, 고대 로마 문명을 세웠다. 이 발전 과정에서, 다른 이탈리아족들은 라 알려진 과정 중에 라틴족의 언어와 문화를 받아들였다. 이 과정은 결국엔 유럽의 특정 지역으로 확장되기에 이르렀다. 이런 결과로 인해 생긴 인종 집단은 로망스어족이라 알려져 있다. (ko)
- Italiërs is een verzamelnaam voor een aantal Indo-Europese volken en stammen die zich van ongeveer 1200 tot 1000 v.Chr. vanuit het noorden over de Alpen op het Apennijns Schiereiland vestigden. Ze worden onderverdeeld in twee taalgroepen: het (van de Latijnen en de Falisken) en het Oskisch-Umbrisch (van de Osken en de Umbriërs). De Latijnen (een van de Latijnse stammen was de voorouder van de Romeinen) vestigden zich aan de benedenloop van de rivier de Tiber in Latium, de Umbriërs ten oosten van de bovenloop (Umbrië) en de Osken meer zuidelijk daarvan in Campanië (Samnieten). Van de oorspronkelijke bewoners van het schiereiland handhaafden zich na de Italische immigratie de Liguriërs. In de 3e eeuw v.Chr. begon Rome de Italiërs te onderwerpen en slaagde hier uiteindelijk in. Het bij Italiër behorende bijvoeglijk naamwoord is Italisch. Dit in tegenstelling tot Italiaans, dat op het huidige land Italië betrekking heeft. (nl)
- イタリック人（Italic peoples）とはインド・ヨーロッパ語族イタリック語派の諸言語を用いた古代諸民族の総称を指す。主にイタリア半島に定住した（→古代イタリア地域諸部族）。 イタリック人の一派であるに属するラテン人は古代ローマ文明を築いた。 (ja)
- Nella principale accezione, gli Italici sono quei popoli indoeuropei stanziati in Italia caratterizzati dal parlare le lingue italiche (osco-umbre e latino-falische) appartenenti alla famiglia linguistica indoeuropea. In un'accezione più ristretta, invece, con Italici si intendono esclusivamente i popoli parlanti le lingue osco-umbre e stanziati lungo la dorsale appenninica, dall'Umbria alla Calabria. In senso più ampio, ricorrente nella storiografia ma linguisticamente improprio, gli Italici comprendono tutti i popoli antichi stanziati in Italia, in cui vengono inclusi anche popoli di lingua non indoeuropea, come i Liguri, i Reti e gli Etruschi. (it)
- Italikowie (łac. Italici) – plemiona indoeuropejskie, zasiedlające od połowy II tysiąclecia p.n.e. Półwysep Apeniński. Italikowie tworzyli grupy zróżnicowane pod względem językowym i kulturowym: równinę u ujścia Tybru zajęli Latynowie (stąd obszar nazywał się Lacjum), doliny na górnym biegu Tybru opanowali Umbrowie, południową Etrurię , na wschód i płd. wschód od Lacjum osiadły tzw. plemiona sabelskie (m.in. lud Samnitów), na południu Półwyspu Apenińskiego – Oskowie, a na Sycylii Sykulowie. Italikowie czasami są identyfikowani już z pojawieniem się około 1800 p.n.e. fali ludności, twórców kultury terramare. Italikowie trudnili się głównie rolnictwem. W 2. połowie IV i na początku III w. p.n.e. Rzymianie podbili ziemie Italików i zmusili poszczególne plemiona do zawarcia z nimi przymierzy. Italikowie zobowiązani byli do uciążliwych świadczeń (daniny, służba wojskowa), nie mieli obywatelstwa rzymskiego, uzyskali je dopiero po tzw. wojnie sprzymierzeńczej (90 – 88 p.n.e.). W procesie romanizacji zatarły się różnice kulturowe między Italikami a Rzymianami. Plemiona Italików to m.in.: Latynowie, Oskowie, Umbrowie, , Kampanowie, , Sykulowie, , Samnici, , Wolskowie. (pl)
- Итали́йцы (ита́лики) (лат. Italici) — в более широком смысле: народы, населявшие Апеннинский полуостров и прилегающие острова (Корсику, Сардинию, Сицилию) до образования Римского государства, и впоследствии ассимилированные частью италийского же народа латинов, живших в Риме — римлянами. В более узком смысле — племена индоевропейской группы, в древности населявшие Апеннинский полуостров и говорившие на италийских языках. Подразделялись на две ветви: фалискско-латинскую, объединявшую фалисков, латинов, авзонов (или аврунков), энотров, сикулов и других, и умбро-оскско-сабелльскую, включавшую умбров, осков (самниты, сабины, эквы, вольски и другие) и сабеллов (марсы, марруцины, , вестины и другие). По всей видимости, народы, входящие в эти ветви, являлись потомками двух миграционных волн индоевропейцев, проникших на территорию Италии в разное время. Италийцы пришли на Апеннинский полуостров во 2-м тыс. до н. э. из-за Альп и принесли с собой культуру металла — они были создателями культур бронзы, железа на территории Италии. Русский учёный В. И. Модестов, итальянский исследователь Дж. Девото и другие полагали, что италийцы мигрировали из Центральной Европы двумя волнами: в начале 2-го тыс. до н. э. — протолатины, создатели культуры террамар, в конце 2 — начале 1-го тыс. до н. э. — предки умбро-сабеллов, создатели культуры Виллановы. В современной итальянской историографии преобладает мнение о последовательности и неразрывности развития древних культур Италии от неолита к железу независимо от миграции (Дж. Патрони, П. Орси, У. Реллини); о спорадических переселениях индоевропейских племён с начала 2-го тыс. до н. э. с Балканского полуострова через Адриатику и о распространении их по Апеннинскому полуострову. К концу первой половины I тысячелетия до н. э. италийцы находились на разных этапах социально-экономического и культурного развития. Наиболее активными были этруски на севере полуострова, основавшие союз 12 городов, и оказавшие, наряду с сабинами, огромное влияние на становление Рима как культурно-политического центра в регионе. (ru)
- Italiker eller italer var de forntida folk inom det nuvarande Italiens område på Apenninska halvön som talade den typen av indoeuropeiska språk som kallas italiska språk. Italikerna vandrade förmodligen in i Italien. Först kom latinare och falisker. Senare italiska folk var sikuler, umbrer, picener, sabiner, samniter, lukaner och bruttier. Tidigare forskning nämner även andra italiker, nämligen opiker, rutuler, ausoner, vestiner, marruciner, frentaner, pelinger, , aequer, herniker och volsker. Andra folk som inte nämns av vare sig Nationalencyklopedin eller Nordisk familjebok är euganeier, elymer, osker, enotrier och aurunker. (sv)
- Іта́ліки (лат. Italici, однина — Italicus) — у ширшому сенсі: народи, що населяли Апеннінський півострів і навколишні землі — (Сардинію, Сицилію) до створення Римської держави і згодом асимільовані римлянами. У вужчому сенсі — племена індоєвропейської групи, що в давнину населяли Апеннінський півострів і говорили італьськими мовами. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Italikové byla starověká etnická skupina indoevropského původu, jež přišla na území Apeninského poloostrova ze severu, t. j. ze střední Evropy v 2. tisíciletí př. n. l., a usadili se v jižní části území dnešní Itálie. (cs)
- شعوب إيطاليا القديمة هي الشعوب التي استوطنت إيطاليا (بما في ذلك جزر صقلية و سردينيا) قبل سيطرة الرومان. لا تتصل هذه الشعوب المختلفة بالضرورة اتصالا وثيقاً عرقياً أو لغوياً. تحدث بعضهم لغات إيطاليقية، بينما تكلم البعض الآخر اليونانية مثل المستوطنين من اليونان، بينما ينتمي البعض الآخر إلى الشعوب الهندوأوروبية أو غيرها. تصنيف بعض هذه الشعوب لا يزال مجهولاً أو محط جدل. (ar)
- Als Italiker oder Italer (lateinisch Italus) werden die nach Italien eingewanderten indogermanischen bzw. indogermanisierten antiken Völker und Stämme bezeichnet; entsprechend werden deren Sprachen als italische Sprachen zusammengefasst. Es gibt zwei Hauptgruppen: die latino-faliskische Sprachgruppe (Latiner, Falisker) und die oskisch-umbrische Sprachgruppe (Osker, Umbrer, Samniten). Einige Forscher vermuten, dass sie etwa 1200 bis 1000 v. Chr. von Norden her über die Alpen auf die Italische Halbinsel eingewandert sind. Seit dem 4. Jahrhundert v. Chr. unterwarf Rom die übrigen Italiker. (de)
- The Italic peoples were an ethnolinguistic group identified by their use of Italic languages, a branch of the Indo-European language family. The Italic peoples are descended from the Indo-European speaking peoples who inhabited Italy from at least the second millennium BC onwards. Latins achieved a dominant position among these tribes, establishing ancient Roman civilization. During this development, other Italic tribes adopted Latin language and culture in a process known as Romanization. This process was eventually extended to certain parts of Europe. The ethnic groups which emerged as a result are known as Romance peoples. (en)
- Le terme Italiques désigne les peuples de langue italique établis pour la plupart dans la péninsule italienne et connus à partir du Ier millénaire av. J.-C. grâce aux auteurs grecs puis romains et à quelques inscriptions autochtones plus ou moins éparses. Ces peuples ont été conquis et assimilés par Rome à partir du IIIe siècle av. J.-C., après avoir contribué à l'histoire de l'Italie préromaine. Certains peuples de la péninsule parlaient des langues d'autres familles indo-européennes, notamment les Grecs, et d'autres des langues non indo-européennes, notamment les Étrusques. La classification de certaines langues reste discutée, notamment celle des Ligures. (fr)
- Suku Italik merupakan sekelompok suku Indo-Eropa yang muncul di Italia pada milenium ke-2 SM. diduga berasal dari wilayah pantai di Laut Adriatik atau di mana terletak populasi (Vlach) Romania yang berbicara bahasa Dalmasia, yang sangat dekat dengan bahasa Italik dan berbagi cara hidup pastoral yang sama. (in)
- 이탈리아족(Italici)은 이탈리아어파 언어 사용한 것으로 확인된 인도유럽 이다. 이탈리아족은 기원전 2천년기에 이탈리아로 이주한 인도유럽인들의 후예들이다. 라틴족은 이탈리아족들 사이에서 우위적 지위에 이르렀고, 고대 로마 문명을 세웠다. 이 발전 과정에서, 다른 이탈리아족들은 라 알려진 과정 중에 라틴족의 언어와 문화를 받아들였다. 이 과정은 결국엔 유럽의 특정 지역으로 확장되기에 이르렀다. 이런 결과로 인해 생긴 인종 집단은 로망스어족이라 알려져 있다. (ko)
- イタリック人（Italic peoples）とはインド・ヨーロッパ語族イタリック語派の諸言語を用いた古代諸民族の総称を指す。主にイタリア半島に定住した（→古代イタリア地域諸部族）。 イタリック人の一派であるに属するラテン人は古代ローマ文明を築いた。 (ja)
- Іта́ліки (лат. Italici, однина — Italicus) — у ширшому сенсі: народи, що населяли Апеннінський півострів і навколишні землі — (Сардинію, Сицилію) до створення Римської держави і згодом асимільовані римлянами. У вужчому сенсі — племена індоєвропейської групи, що в давнину населяли Апеннінський півострів і говорили італьськими мовами. (uk)
- Els itàlics són els antics pobladors de la península Itàlica, descendents dels protoindoeuropeus prehistòrics. Convivien amb altres pobles no indoeuropeus que van arribar en successives onades migratòries. Van aparèixer a Itàlia al II mil·lenni aC (Cultura apenínica) possiblement provinents de les regions costaneres de l'Adriàtic on les poblacions dàlmates parlaven llengües molt properes a les llengües itàliques i compartien una forma de vida ramadera similar. (ca)
- Italikoj estas la komuna nomo por grupo da antikvaj hindeŭropaj popoloj kaj trivoj de la itala duoninsulo. Kuna karakterizaĵo de ili estas la uzo de antikva lingvo el la italika lingvaro. Estas distingataj du lingvogrupoj, la latino-faliska (latianoj, faliskoj) kaj la oska-umbra (oskoj, umbroj, samnitoj). La italikoj inter la 12-a jarcento a.K. kaj 10-a jarcento a.K. de nordo trans la Alpoj enmigris en Italion. Ekde la 4-a jarcento la latinlingvaj romianoj, kerno de la latianoj, pli kaj pli armee dominis la aliajn italikajn popolojn kaj iom-post-iom subigis kaj integrigis ilin en la Romian Imperion, tiel ke la alilingvaj italikoj politike, lingve kaj kulture romaniĝis. (eo)
- Nella principale accezione, gli Italici sono quei popoli indoeuropei stanziati in Italia caratterizzati dal parlare le lingue italiche (osco-umbre e latino-falische) appartenenti alla famiglia linguistica indoeuropea. (it)
- Italikowie (łac. Italici) – plemiona indoeuropejskie, zasiedlające od połowy II tysiąclecia p.n.e. Półwysep Apeniński. Italikowie tworzyli grupy zróżnicowane pod względem językowym i kulturowym: równinę u ujścia Tybru zajęli Latynowie (stąd obszar nazywał się Lacjum), doliny na górnym biegu Tybru opanowali Umbrowie, południową Etrurię , na wschód i płd. wschód od Lacjum osiadły tzw. plemiona sabelskie (m.in. lud Samnitów), na południu Półwyspu Apenińskiego – Oskowie, a na Sycylii Sykulowie. (pl)
- Italiërs is een verzamelnaam voor een aantal Indo-Europese volken en stammen die zich van ongeveer 1200 tot 1000 v.Chr. vanuit het noorden over de Alpen op het Apennijns Schiereiland vestigden. Ze worden onderverdeeld in twee taalgroepen: het (van de Latijnen en de Falisken) en het Oskisch-Umbrisch (van de Osken en de Umbriërs). De Latijnen (een van de Latijnse stammen was de voorouder van de Romeinen) vestigden zich aan de benedenloop van de rivier de Tiber in Latium, de Umbriërs ten oosten van de bovenloop (Umbrië) en de Osken meer zuidelijk daarvan in Campanië (Samnieten). Van de oorspronkelijke bewoners van het schiereiland handhaafden zich na de Italische immigratie de Liguriërs. (nl)
- Italiker eller italer var de forntida folk inom det nuvarande Italiens område på Apenninska halvön som talade den typen av indoeuropeiska språk som kallas italiska språk. Italikerna vandrade förmodligen in i Italien. Först kom latinare och falisker. Senare italiska folk var sikuler, umbrer, picener, sabiner, samniter, lukaner och bruttier. (sv)
- Итали́йцы (ита́лики) (лат. Italici) — в более широком смысле: народы, населявшие Апеннинский полуостров и прилегающие острова (Корсику, Сардинию, Сицилию) до образования Римского государства, и впоследствии ассимилированные частью италийского же народа латинов, живших в Риме — римлянами. (ru)
|