| dbo:abstract
|
- Glyf (ze starořeckého γλυφή – glyfein – tesat) je v lingvistice a typografii grafická realizace podoby grafému (písmena, číslice, znaku, piktogramu, interpunkčního a jiných znamének). Jeho vytvářením vzniká např. písmo. Kořen „glyf“ se užívá ve složených slovech pro označení písem, které jsou založeny zejména na piktogramech (hieroglyf, petroglyf). (cs)
- في (فن) الطباعة، الحَز (بالفرنسية: glyphe) رمز أساسي ضمن مجموعة متفق عليها من الرموز، يهدف إلى تمثيل حرف يمكن قراءته لأغراض الكتابة. تعتبر الحزوز علامات فريدة تساهم مجتمعةً في تهجئة كلمة أو تساهم في معنى محدد لما هو مكتوب، ويعتمد هذا المعنى على الاستخدام الثقافي والاجتماعي. (ar)
- Un glif (del grec glýfō, γλύφω, 'esculpir' o 'tallar') és un signe gravat o, per extensió, pintat. Per exemple, els glifs de l'escriptura maia o de l'egípcia, tradicionalment més coneguts en aquest últim cas com jeroglífic (del grec talles sacres o sacerdotals). Un caràcter pot correspondre a diversos glifs (per exemple, i, 'i' i i són tres glifs per la lletra "i" llatina minúscula) o diversos caràcters a un glif (per exemple, "A" és la "a" llatina majúscula o l'alfa grega majúscula). Els signes gràfics utilitzats en l'antic Egipte es denominen jeroglífics (del grec talles sacres). Si els signes estan gravats a la roca, es parla de petròglif. (ca)
- Γλύφος ονομάζεται η μορφή ενός γράμματος ή συμβόλου στην γλωσσολογία και την τυπογραφική ορολογία. Πρωτοχρησιμοποιήθηκε στην Αγγλική το 1727 ως όρος της τυπογραφίας (Glyph), ως δάνειο του γαλλικού όρου glyphe που προέρχεται από την ελληνική λέξη γλυφή (σκάλισμα, χάραγμα), εξ ου και Ιερογλυφικά. (el)
- In der Typografie ist eine Glyphe (griechisch γλυφή glyphḗ, deutsch ‚Eingeritztes‘) die grafische Darstellung eines segmentalen, symbolischen, ikonischen oder indexikalischen Schriftzeichens in Form eines Buchstabens, Buchstabenteils, Silbenzeichens, Logogramms, Satzzeichens, Sonderzeichens, einer Arabischen Ziffer oder Ligatur, also eine konkrete grafische oder typometrische Darstellung eines Zeichens bzw. Schriftzeichens innerhalb eines Schriftsystems. Die Glyphe bildet dabei in sich eine grafische Einheit.(Siehe auch: Abschnitt „Glyphe“ im Artikel Graph)
(de)
- Signobildo estas konkreta grafika formo de tipografia aŭ programlingva signo (litero, cifero, interpunkcia signo, matematika simbolo ktp). Ekz-e la minuskla litero a havas malsamajn signobildojn en la tiparojkursiva (a) kaj rekta (a). (eo)
- A glyph (/ɡlɪf/) is any kind of purposeful mark. In typography, a glyph is "the specific shape, design, or representation of a character". It is a particular graphical representation, in a particular typeface, of an element of written language. A grapheme, or part of a grapheme (such as a diacritic), or sometimes several graphemes in combination (a composed glyph) can be represented by a glyph. (en)
- Un glifo (del griego γλύφω, glýfō, “esculpir o tallar”) es un signo grabado o, por extensión, escrito o pintado. Por ejemplo, los glifos de la escritura maya. Los signos gráficos utilizados en el Antiguo Egipto se denominan jeroglíficos (del griego tallas sacras). Si los signos están grabados en la roca, se habla de petroglifos. En tipografía, un glifo es una representación gráfica de un carácter, de varios caracteres o de parte de un carácter y es el equivalente actual del tipo de imprenta (la pieza que tenía grabada la letra). Un carácter es una unidad textual mientras que un glifo es una unidad gráfica. Por ejemplo, la ligadura fi se representará como un glifo en las tipografías que lo tengan, en el supuesto de que el sistema empleado en la composición lo reconozca (como TeX, los programas de maquetación en general y los procesadores con funciones tipográficas avanzadas). Un carácter puede corresponder a varios glifos (por ejemplo, e, e y e son tres glifos para la letra “e" latina minúscula) o varios caracteres a un glifo (por ejemplo, “A" es la "a" latina mayúscula o la alfa griega mayúscula). (es)
- Tipografian, glifoa idazkeraren edo zeinu baten irudikapen grafikoetako bakoitza da. Beste modu batez esateko, garai bateko inprimategien tipoetako bakoitza da glifoa. (eu)
- Is éard is glif ann ná gné na scríbhneoireachta: marc aonair, ar mheán scríofa, a chuireann le bhrí an mhéid atá scríofa. (ga)
- Dalam tipografi, sebuah glif (glyph) merupakan unsur simbol dalam suatu set simbol yang telah disetujui, dimaksudkan untuk mewakili karakter yang dapat dibaca untuk keperluan menulis. Glif dianggap sebagai tanda unik yang secara kolektif dapat ditambahkan pada ejaan kata atau berkontribusi untuk menemukan makna dari apa yang tertulis, di mana artinya tergantung pada penggunaan budaya dan sosial. Sebaliknya, dalam kebanyakan bahasa yang ditulis dalam berbagai aksara Latin, titik pada huruf i bukan sebuah glif karena tidak menyampaikan perbedaan apapun, dan i di mana titiknya sengaja dihilangkan masih mungkin dikenali dengan benar. Namun, dalam bahasa Turki tanda titik di atas huruf i itu adalah sebuah glif karena dalam bahasa itu ada dua versi yang berbeda dari huruf i, dengan dan tanpa titik. Juga, aksara silabis bahasa Jepang, jumlah karakter yang terdiri dari satu atau lebih tanda terpisah, tapi secara umum ini tanda terpisah ini bukan glif karena mereka tidak memiliki makna kalau dipisahkan. Namun, dalam beberapa kasus, tanda tambahan memenuhi peran diakritik, untuk membedakan karakter yang berbeda. Tambahan seperti itu merupakan glif. Secara umum, tanda diakritik adalah sebuah glif, bahkan jika itu bersebelahan dengan karakter sisanya seperti cedilla dalam bahasa Prancis, ogonek dalam beberapa bahasa, atau stroke dalam bahasa Polandia "Ł". Suatu glif membentuk aksara dalam sistem-sistem penulisan. Beberapa karakter seperti "æ" dalam bahasa Islan dan "ß" dalam bahasa Jerman dapat dianggap sebagai glif, tetapi mereka awalnya ligatures, tapi dari waktu ke waktu telah menjadi karakter sendiri, dan bahasa-bahasa ini memperlakukan mereka sebagai huruf terpisah. Namun, pengikat seperti "ſi", yang dipelihara dalam beberapa tipografi sebagai satu unit, bisa dibilang bukan sebuah glif karena ini hanya permainan bentuk huruf, pada dasarnya adalah fitur allographic, dan mencakup lebih dari satu grafem. Dalam tulisan tangan normal, bahkan kata-kata panjang sering ditulis "tersambung", di mana pena tidak pernah diangkat meninggalkan kertas, dan bentuk dari masing-masing huruf yang ditulis akan sering bervariasi tergantung pada huruf yang mendahului dan mengikutinya, tapi itu tidak membuat seluruh kata menjadi satu glif. Dua atau lebih glif yang memiliki makna sama, apakah digunakan secara bergantian atau dipilih tergantung pada konteks, disebut ber-alograf satu sama lain. (in)
- Un glyphe (du grec : γλυφή ; « ciselure », « gravure ») est une représentation graphique d'un signe typographique, autrement dit d'un caractère (glyphe de caractère) ou d'un accent (glyphe d'accent), ou bien d'une ligature de ces caractères (y compris pour une syllabe ou un mot tout entier, dans les écritures cursives et jointives où on ne peut pas produire facilement et proprement les signes par une simple juxtaposition de plusieurs glyphes conçus séparément). (fr)
- 자체(字體), 자형(字形)은 글자의 모양을 가리킨다. 자체는 하나 이상의 자소로 이루어진다. 글리프(glyph)라는 개념은 자체의 문자 코드에서 뜻과 소리를 지니지 않은 도형 기호(구두점, 괄호, 공백 등)의 추상화를 포함한다. (ko)
- 字体（じたい）とは、図形を一定の文字体系の一字と視覚的に認識する概念、即ち文字の骨格となる「抽象的な」概念のことである。 なお文字コードの策定に当たっては、文字表記体系上において必要な句読点や括弧類、スペースなど意味や音を持たない図形記号の抽象化を含めたグリフ (glyph) という概念も用いられる。 (ja)
- Glifo (do grego γλύφω transl. glýpho, significando 'eu gravo') designava a princípio qualquer signo entalhado ou pintado, a exemplo dos glifos da escrita maia e dos hieróglifos egípcios. O interesse pelos glifos ampliou-se na Europa em meados do século XIX, a partir da publicação dos livros de John Lloyd Stephens e Frederick Catherwood, acerca da civilização maia e dos signos indecifráveis de sua escrita. Os livros foram bestsellers na época, e os desenhos dos glifos, feitos por Catherwood, são extremamente acurados. Em tipografia, glifo é uma figura que dá um tipo de característica particular a um símbolo específico. Um glifo é um elemento da escrita. Dois ou mais glifos que correspondam ao mesmo símbolo (i.e., caractere), se permutáveis ou dependente de contexto, são chamados alógrafos; um glifo é uma manifestação da unidade mais abstrata. Glifos também podem ser ligaduras tipográficas que são caracteres compostos ou diacríticos. (pt)
- Un glifo (IPA: [ˈgliːfo]), dal greco γλύφω (glýphō), "incidere", in origine indicava un qualsiasi segno, inciso o dipinto, come ad esempio i glifi della scrittura maya o di quella egizia conosciuti invece come geroglifici (dal greco "segni sacri"). In tipografia, un glifo è una rappresentazione concreta di un grafema, di più grafemi o di parte di un grafema, senza porre attenzione alle caratteristiche stilistiche. Parallelamente, il termine carattere si riferisce a un grafema nell'ambito tipografico e informatico. Mentre un grafema è un'unità di testo, un glifo è un'unità grafica. Per esempio, la sequenza di due lettere contiene due grafemi (o "caratteri") ma potrà anche essere rappresentata da un solo glifo nel caso in cui i due grafemi siano combinati in una singola legatura. Viceversa, alcune macchine da scrivere richiedono l'uso di più glifi per la scrittura di un solo grafema (ad esempio, due trattini per ottenere una lineetta, oppure un apostrofo sopra un punto per ottenere un punto esclamativo). La maggior parte dei glifi, in tipografia, sono l'equivalente dei caratteri tipografici che costituiscono le serie di un particolare stile di un tipo di carattere. In tempi recenti, specialmente in informatica, si è imposto l'anglicismo font (di origine francese): un font è uno stile di un tipo di carattere, ovvero un insieme ordinato di glifi contenente informazioni su come associarvi un particolare codice, visualizzarli in differenti dimensioni e stamparli correttamente. Dato un particolare tipo di carattere, ogni grafema di solito corrisponde ad un singolo glifo; questa regola generale trova delle eccezioni, soprattutto nel caso dei tipi di carattere creati per lingue dotate di un sistema di scrittura che prevede numerosi segni differenti. In questi casi particolari un grafema può corrispondere a parecchi glifi e parecchi grafemi a un solo glifo. Recentemente sono stati introdotti i tipi di carattere OpenType, che prevedono sostituzioni automatiche delle legature, maiuscoletti ed altre caratteristiche avanzate. (it)
- Een glief of glyphe is een individuele markering of teken in een geschreven medium, dat bijdraagt aan de betekenis van wat er geschreven wordt. Een of meer gliefen vormen samen een grafeem. Een teken is alleen een glief als het echt van belang is voor wat er wordt geschreven. Zo is in het Latijnse alfabet de punt op de letter i geen glief, aangezien een ı nog steeds wordt geïnterpreteerd als een i. In het Turks is het echter wel een glief, omdat de i met punt en de ı zonder punt daar twee verschillende letters zijn en de punt dus echt noodzakelijk is om aan te geven welke letter er wordt bedoeld. De term glief bestaat in het Engels sinds 1727 en is afgeleid van het Griekse γλυφή, glyphē (kerf) en het werkwoord γλύφειν, glýphein (uithollen, graveren). Afhankelijk van het vakgebied of de situatie bestaan er enkele afwijkende definities van het woord glief. In de architectuur wordt het woord glief gebruikt voor een gegraveerd symbool, zoals een pictogram of ideogram. Dit symbool kan deel uitmaken van een schriftsysteem, bijvoorbeeld als lettergreep of logogram. Een bekend voorbeeld zijn de hiërogliefen. In de typografie is een glief een onderdeel van een lettertype. (nl)
- Глиф (др.-греч. γλύφω «вырезаю; гравирую») — элемент письма, конкретное графическое представление графемы, иногда нескольких связанных графем — составной глиф, — или только части графемы, например — диакритический знак. Два или более глифа, представляя один и тот же символ, используемые попеременно или выбранные в зависимости от контекста, называются аллографами друг друга. И если графема — единица текста, то глиф — единица графики. (ru)
- Glif (glyf) – w typografii kształt przedstawiający w określonym kroju pisma konkretny grafem lub symbol. Abstrakcyjna jednostka reprezentowana przez glif to znak pisarski. Znakiem pisarskim może być grafem (elementem pisma), a także cyfra, znak interpunkcyjny, piktogram lub symbol dekoracyjny (taki jak lub unikodowe ). Dwa lub więcej glifów reprezentujących ten sam grafem, zamiennie lub zależnie od kontekstu, nazywa się . (pl)
- Glyf, teckenbild (från gr. γλύφειν, ’ristning’), den synliga eller bildmässiga framställningen av ett skrivtecken. Glyfen är alltså en form som förknippas med ett abstrakt tecken. Samma tecken kan representeras av flera glyfer. Teckenbilderna a respektive a är exempelvis två glyfer som representerar samma tecken. (sv)
- 字形（英語：glyph）又稱字符、字圖、書形，是指字的形体。 中华人民共和国国家标准《信息技术·字型信息交换》中定义字形为“一个可以辨认的抽象的图形符号，它不依赖于任何特定的设计”。在語言學中，字（character）是語意的最基本單位，即語素；字形是指為了表達這個意義的具體呈现。 同一字可以有不同的字形，而不影響其表達的意思，例如拉丁字母第一個字母可以寫作a或ɑ，漢字中的“強／强”、“戶／户／戸”。 (zh)
- Гліф — елемент письма, конкретне графічне представлення графеми, іноді кількох пов'язаних графем (складовий гліф), або тільки частини графеми (наприклад, діакритичний знак). Два або більше гліфи, представляючи один і той же символ, використовувані поперемінно або вибрані, залежно від контексту, називаються алографами один одного. І якщо графема — це одиниця тексту, то гліф — одиниця графіки. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Glyf (ze starořeckého γλυφή – glyfein – tesat) je v lingvistice a typografii grafická realizace podoby grafému (písmena, číslice, znaku, piktogramu, interpunkčního a jiných znamének). Jeho vytvářením vzniká např. písmo. Kořen „glyf“ se užívá ve složených slovech pro označení písem, které jsou založeny zejména na piktogramech (hieroglyf, petroglyf). (cs)
- في (فن) الطباعة، الحَز (بالفرنسية: glyphe) رمز أساسي ضمن مجموعة متفق عليها من الرموز، يهدف إلى تمثيل حرف يمكن قراءته لأغراض الكتابة. تعتبر الحزوز علامات فريدة تساهم مجتمعةً في تهجئة كلمة أو تساهم في معنى محدد لما هو مكتوب، ويعتمد هذا المعنى على الاستخدام الثقافي والاجتماعي. (ar)
- Γλύφος ονομάζεται η μορφή ενός γράμματος ή συμβόλου στην γλωσσολογία και την τυπογραφική ορολογία. Πρωτοχρησιμοποιήθηκε στην Αγγλική το 1727 ως όρος της τυπογραφίας (Glyph), ως δάνειο του γαλλικού όρου glyphe που προέρχεται από την ελληνική λέξη γλυφή (σκάλισμα, χάραγμα), εξ ου και Ιερογλυφικά. (el)
- In der Typografie ist eine Glyphe (griechisch γλυφή glyphḗ, deutsch ‚Eingeritztes‘) die grafische Darstellung eines segmentalen, symbolischen, ikonischen oder indexikalischen Schriftzeichens in Form eines Buchstabens, Buchstabenteils, Silbenzeichens, Logogramms, Satzzeichens, Sonderzeichens, einer Arabischen Ziffer oder Ligatur, also eine konkrete grafische oder typometrische Darstellung eines Zeichens bzw. Schriftzeichens innerhalb eines Schriftsystems. Die Glyphe bildet dabei in sich eine grafische Einheit.(Siehe auch: Abschnitt „Glyphe“ im Artikel Graph)
(de)
- Signobildo estas konkreta grafika formo de tipografia aŭ programlingva signo (litero, cifero, interpunkcia signo, matematika simbolo ktp). Ekz-e la minuskla litero a havas malsamajn signobildojn en la tiparojkursiva (a) kaj rekta (a). (eo)
- A glyph (/ɡlɪf/) is any kind of purposeful mark. In typography, a glyph is "the specific shape, design, or representation of a character". It is a particular graphical representation, in a particular typeface, of an element of written language. A grapheme, or part of a grapheme (such as a diacritic), or sometimes several graphemes in combination (a composed glyph) can be represented by a glyph. (en)
- Tipografian, glifoa idazkeraren edo zeinu baten irudikapen grafikoetako bakoitza da. Beste modu batez esateko, garai bateko inprimategien tipoetako bakoitza da glifoa. (eu)
- Is éard is glif ann ná gné na scríbhneoireachta: marc aonair, ar mheán scríofa, a chuireann le bhrí an mhéid atá scríofa. (ga)
- Un glyphe (du grec : γλυφή ; « ciselure », « gravure ») est une représentation graphique d'un signe typographique, autrement dit d'un caractère (glyphe de caractère) ou d'un accent (glyphe d'accent), ou bien d'une ligature de ces caractères (y compris pour une syllabe ou un mot tout entier, dans les écritures cursives et jointives où on ne peut pas produire facilement et proprement les signes par une simple juxtaposition de plusieurs glyphes conçus séparément). (fr)
- 자체(字體), 자형(字形)은 글자의 모양을 가리킨다. 자체는 하나 이상의 자소로 이루어진다. 글리프(glyph)라는 개념은 자체의 문자 코드에서 뜻과 소리를 지니지 않은 도형 기호(구두점, 괄호, 공백 등)의 추상화를 포함한다. (ko)
- 字体（じたい）とは、図形を一定の文字体系の一字と視覚的に認識する概念、即ち文字の骨格となる「抽象的な」概念のことである。 なお文字コードの策定に当たっては、文字表記体系上において必要な句読点や括弧類、スペースなど意味や音を持たない図形記号の抽象化を含めたグリフ (glyph) という概念も用いられる。 (ja)
- Глиф (др.-греч. γλύφω «вырезаю; гравирую») — элемент письма, конкретное графическое представление графемы, иногда нескольких связанных графем — составной глиф, — или только части графемы, например — диакритический знак. Два или более глифа, представляя один и тот же символ, используемые попеременно или выбранные в зависимости от контекста, называются аллографами друг друга. И если графема — единица текста, то глиф — единица графики. (ru)
- Glif (glyf) – w typografii kształt przedstawiający w określonym kroju pisma konkretny grafem lub symbol. Abstrakcyjna jednostka reprezentowana przez glif to znak pisarski. Znakiem pisarskim może być grafem (elementem pisma), a także cyfra, znak interpunkcyjny, piktogram lub symbol dekoracyjny (taki jak lub unikodowe ). Dwa lub więcej glifów reprezentujących ten sam grafem, zamiennie lub zależnie od kontekstu, nazywa się . (pl)
- Glyf, teckenbild (från gr. γλύφειν, ’ristning’), den synliga eller bildmässiga framställningen av ett skrivtecken. Glyfen är alltså en form som förknippas med ett abstrakt tecken. Samma tecken kan representeras av flera glyfer. Teckenbilderna a respektive a är exempelvis två glyfer som representerar samma tecken. (sv)
- 字形（英語：glyph）又稱字符、字圖、書形，是指字的形体。 中华人民共和国国家标准《信息技术·字型信息交换》中定义字形为“一个可以辨认的抽象的图形符号，它不依赖于任何特定的设计”。在語言學中，字（character）是語意的最基本單位，即語素；字形是指為了表達這個意義的具體呈现。 同一字可以有不同的字形，而不影響其表達的意思，例如拉丁字母第一個字母可以寫作a或ɑ，漢字中的“強／强”、“戶／户／戸”。 (zh)
- Гліф — елемент письма, конкретне графічне представлення графеми, іноді кількох пов'язаних графем (складовий гліф), або тільки частини графеми (наприклад, діакритичний знак). Два або більше гліфи, представляючи один і той же символ, використовувані поперемінно або вибрані, залежно від контексту, називаються алографами один одного. І якщо графема — це одиниця тексту, то гліф — одиниця графіки. (uk)
- Un glif (del grec glýfō, γλύφω, 'esculpir' o 'tallar') és un signe gravat o, per extensió, pintat. Per exemple, els glifs de l'escriptura maia o de l'egípcia, tradicionalment més coneguts en aquest últim cas com jeroglífic (del grec talles sacres o sacerdotals). Un caràcter pot correspondre a diversos glifs (per exemple, i, 'i' i i són tres glifs per la lletra "i" llatina minúscula) o diversos caràcters a un glif (per exemple, "A" és la "a" llatina majúscula o l'alfa grega majúscula). Els signes gràfics utilitzats en l'antic Egipte es denominen jeroglífics (del grec talles sacres). (ca)
- Un glifo (del griego γλύφω, glýfō, “esculpir o tallar”) es un signo grabado o, por extensión, escrito o pintado. Por ejemplo, los glifos de la escritura maya. Los signos gráficos utilizados en el Antiguo Egipto se denominan jeroglíficos (del griego tallas sacras). Si los signos están grabados en la roca, se habla de petroglifos. Un carácter puede corresponder a varios glifos (por ejemplo, e, e y e son tres glifos para la letra “e" latina minúscula) o varios caracteres a un glifo (por ejemplo, “A" es la "a" latina mayúscula o la alfa griega mayúscula). (es)
- Dalam tipografi, sebuah glif (glyph) merupakan unsur simbol dalam suatu set simbol yang telah disetujui, dimaksudkan untuk mewakili karakter yang dapat dibaca untuk keperluan menulis. Glif dianggap sebagai tanda unik yang secara kolektif dapat ditambahkan pada ejaan kata atau berkontribusi untuk menemukan makna dari apa yang tertulis, di mana artinya tergantung pada penggunaan budaya dan sosial. Sebaliknya, dalam kebanyakan bahasa yang ditulis dalam berbagai aksara Latin, titik pada huruf i bukan sebuah glif karena tidak menyampaikan perbedaan apapun, dan i di mana titiknya sengaja dihilangkan masih mungkin dikenali dengan benar. Namun, dalam bahasa Turki tanda titik di atas huruf i itu adalah sebuah glif karena dalam bahasa itu ada dua versi yang berbeda dari huruf i, dengan dan tanpa tit (in)
- Un glifo (IPA: [ˈgliːfo]), dal greco γλύφω (glýphō), "incidere", in origine indicava un qualsiasi segno, inciso o dipinto, come ad esempio i glifi della scrittura maya o di quella egizia conosciuti invece come geroglifici (dal greco "segni sacri"). In tipografia, un glifo è una rappresentazione concreta di un grafema, di più grafemi o di parte di un grafema, senza porre attenzione alle caratteristiche stilistiche. Parallelamente, il termine carattere si riferisce a un grafema nell'ambito tipografico e informatico. (it)
- Een glief of glyphe is een individuele markering of teken in een geschreven medium, dat bijdraagt aan de betekenis van wat er geschreven wordt. Een of meer gliefen vormen samen een grafeem. Een teken is alleen een glief als het echt van belang is voor wat er wordt geschreven. Zo is in het Latijnse alfabet de punt op de letter i geen glief, aangezien een ı nog steeds wordt geïnterpreteerd als een i. In het Turks is het echter wel een glief, omdat de i met punt en de ı zonder punt daar twee verschillende letters zijn en de punt dus echt noodzakelijk is om aan te geven welke letter er wordt bedoeld. (nl)
- Glifo (do grego γλύφω transl. glýpho, significando 'eu gravo') designava a princípio qualquer signo entalhado ou pintado, a exemplo dos glifos da escrita maia e dos hieróglifos egípcios. O interesse pelos glifos ampliou-se na Europa em meados do século XIX, a partir da publicação dos livros de John Lloyd Stephens e Frederick Catherwood, acerca da civilização maia e dos signos indecifráveis de sua escrita. Os livros foram bestsellers na época, e os desenhos dos glifos, feitos por Catherwood, são extremamente acurados. (pt)
|