| dbo:abstract
|
- Adat (en jawi: عادت) és el terme genèric derivat de la llengua àrab per descriure una varietat de pràctiques i tradicions consuetudinàries locals observades per les comunitats musulmanes al nord del Caucas, Àsia Central i el sud-est asiàtic. Malgrat el seu origen àrab, el terme adat ressona profundament a tot el sud-est asiàtic marítim on, a causa de la influència colonial, el seu ús s'ha institucionalitzat sistemàticament en diverses comunitats no musulmanes. A la regió, el terme fa referència, en un sentit més ampli, a les normes, regles, interdiccions i mandats consuetudinaris que guien la conducta de l'individu com a membre de la comunitat i les sancions i formes d'adreça per les quals es mantenen aquestes normes i regles. L’adat també inclou el conjunt de lleis locals i tradicionals, i els sistemes de resolució de disputes pels quals es regulava la societat. (ca)
- Adat (arabisch عادات, DMG ʿādāt ‚Gewohnheiten, Bräuche‘) ist die Bezeichnung für ein ungeschriebene Recht (Gewohnheitsrecht) vor allem in indonesischen Kulturen, einschließlich der hinduistischen Insel Bali. Es wird auch in anderen islamischen Kulturen Asiens gebraucht. Das Adat-Recht steht häufig als Parallelstruktur neben dem kodifizierten staatlichen Recht und religiösen Rechtsnormen und nimmt Einfluss auf sämtliche Bereiche des täglichen und zeremoniellen Lebens (Sitte, Tradition und Brauchtum). Mittels Adat wird in Indonesien auch die Ahnenverehrung, mithin die Beziehung zu den verstorbenen Vorfahren, geregelt. Manche Kulturen wie die Minangkabau auf Sumatra haben noch viele Elemente des Adat-Systems in ihr alltägliches Handeln integriert. Das Adat-System kann Besitzverhältnisse, Rituale, Kleidungsvorschriften, Regeln für Feste und Heiratsbeziehungen, Austauschverhältnisse, Vererbungsregeln, Titel und Entscheidungsstrukturen in Gemeinden umfassen.Eine Adat-Sitzung kann auch als Ältestenrat bezeichnet werden. Bei den Minangkabau wird diese bei ansonsten matrilinearer Gesellschaftsstruktur von Männern ausgeübt. Auch bei vielen Kaukasusvölkern, z. B. den Tschetschenen gilt ein Adat. Es regelt auch die Blutrache. (de)
- Adat (Jawi: عادت) is a generic term derived from Arabic to describe a variety of local customary practices and traditions as observed by Muslim communities in the Balkans, North Caucasus, Central Asia, and Southeast Asia. Despite its Arabic origin, the term adat resonates deeply throughout Maritime Southeast Asia, where due to colonial influence, its usage has been systematically institutionalised into various non-Muslim communities. Within the region, the term refers, in a broader sense, to the customary norms, rules, interdictions, and injunctions that guide individuals' conduct as members of the community and the sanctions and forms of address by which these norms and rules are upheld. Adat also includes the set of local and traditional laws and dispute resolution systems by which these societies are regulated. (en)
- Adat (en jawi: عادت) es el término genérico derivado del árabe que define una variedad de prácticas y tradiciones locales comunes que practicaban las comunidades musulmanas del Cáucaso Norte, Asia Central y el sudeste asiático. A pesar de su origen árabe, el término adat resuena profundamente en todo el sudeste asiático marítimo, donde, dada la influencia colonial, su uso se ha institucionalizado sistemáticamente en varias comunidades no musulmanas. En la región, el término se refiere, en un sentido más amplio, a las normas, reglas, prohibiciones y mandatos costumbristas que guían la conducta del individuo como miembro de la comunidad, y a las sanciones y al modo de aplicación de éstas en virtud del cumplimiento de las normas. Adat también se refiere al conjunto de leyes locales y tradicionales y a los sistemas de resolución de disputas por los que la sociedad se regía. (es)
- Adat est un mot malais que l'on traduit en français par « droit coutumier ». Le mot malais lui-même est d'origine arabe : « عادات », qui est le pluriel de « عادَة », et signifie « coutumes », « habitudes ». En Indonésie et en Malaisie, l’adat désigne l'ensemble des codes et règles traditionnels, en général non écrits, qui régissent les rapports entre les personnes, les questions matrimoniales et patrimoniales, les rapports entre les communautés, et sont antérieurs à l'arrivée de l'islam dans la région. Le mot est apparu dans le monde malais pour désigner quelque chose qui ne relevait pas du droit musulman. On a donc ce paradoxe où on fait appel à un mot d'emprunt qui désigne quelque chose d'indigène. Il est d'ailleurs également utilisé par les populations non musulmanes d'Indonésie. L’adat imprègne encore fortement la vie des Indonésiens, non seulement dans les campagnes mais aussi dans les villes. Dans certaines régions, des communautés entières continuent de vivre selon ses règles. Le terme pour les désigner est masyarakat adat, « communautés coutumières ». Il existe ainsi des kampung adat, « hameaux coutumiers », dans différentes régions d'Indonésie. La République d'Indonésie reconnaît l’adat, à côté du droit civil hérité de la colonisation hollandaise, et du droit religieux, notamment musulman et hindouiste. (fr)
- Adat adalah gagasan kebudayaan yang terdiri dari nilai-nilai hukum kebiasaan, norma, dan hukum adat yang mengatur tingkah laku manusia antara satu sama lain yang lazim dilakukan di suatu kelompok masyarakat adat yang diwariskan secara turun temurun dari pengkalan-pengkalan sejarah yang masih berjalan dipertahankan hingga saat ini oleh masyarakat adat yang memiliki dudungan tertinggi dalam komuntas adat tersebut. Adat yang memiliki sanksi disebut dengan hukum adat sedangkan yang tidak memiliki sanksi disebut dengan adat kebiasaan yang diwariskan secara turun temurun. Adat istiadat merupakan tata kelakuan yang paling tinggi kedudukannya karena bersifat kekal dan terintegrasi sangat kuat terhadap masyarakat yang memilikinya. Pelanggaran terhadap adat istiadat ini akan menerima sanksi yang keras dari anggota masyarakat adat lainnya. (in)
- Adat (Indonesisch; in het Turks: Adet) betekent "gewoonte" of "traditie". Het woord is afgeleid van het Arabische woord adah (ﻋﺎﺪﺔ, ʿādah, zie artikel: sharia). Adat is de combinatie van (vaak pre-islamitische) sociale leefregels, omgangsnormen en traditionele gebruiken. Voor veel Indonesiërs staat het kennen van (en leven naar) de adat gelijk aan welopgevoed en beschaafd gedrag. Als iemand onbeleefd is of zich onbehouwen gedraagt wordt er wel gezegd: 'tidak tahu adat' (hij of zij kent geen adat, met andere woorden: hij of zij is een barbaar) Naast de sociale regels van de adat (die van eiland tot eiland en per gebied kunnen verschillen) worden ook traditionele kleding, zang, dans en architectuur als deel van de adat beschouwd. Een van de bekendste wetenschappers die zich met adat bezighield was Cornelis van Vollenhoven. (nl)
- アダット（マレー語: adat）とは、インドネシア、マレーシア、ブルネイなどで慣習、慣行、慣習法を意味するインドネシア語およびマレーシア語。アラビア語で「通常」を意味するعادة （ādah）が起源になっている。 (ja)
- Adat (arab. ﻋﺎﺪة ʿāda) – prawa zwyczajowe lub tradycje, na których opiera się funkcjonowanie wielu społeczności lokalnych. Słowo adat pochodzi z języka arabskiego i oznacza przyzwyczajenia, czyny, zasady powtarzane przez długi okres. Używane było przez społeczności, które przyjmowały islam, dla odróżnienia dawnych, lokalnych praktyk od nowych, implementowanych wraz z nową religią. Termin ten stosowany jest między innymi w Indonezji i Malezji od XV wieku. Prawo to rozstrzyga problemy, odnośnie do których nie ma żadnych przepisów w Koranie i hadisach. Istnieją dwa rodzaje adatów:
* adat perpateh – prawo rodzinne i plemienne
* adat temenggong – prawo morskie (pl)
- Adat (Jawi: ﻋﺎﺩﺕ) é o termo genérico derivado do idioma árabe para descrever uma variedade de práticas e tradições costumeiras locais, conforme observado pelas comunidades muçulmanas em Ciscaucásia, na Ásia Central e no Sudeste Asiático. Apesar de sua origem árabe, o termo adat ressoa profundamente em todo o Marítimo Sudeste Asiático, onde devido à influência colonial, seu uso tem sido sistematicamente institucionalizado em várias comunidades não-muçulmanas. Na região, o termo refere-se, num sentido mais amplo, às normas, regras, interdições e injunções costumeiras que guiam a conduta do indivíduo como membro da comunidade e as sanções e formas de endereço pelas quais essas normas e regras são defendidas. O adat também inclui o conjunto de leis locais e tradicionais e sistemas de resolução de disputas pelos quais a sociedade foi regulamentada. (pt)
- Ада́т, или а́да (араб. عادة — обычай, привычка; мн.ч — араб. عادات — ‘а́да́т) — обычай, пережиточные нормы доисламских правовых комплексов, а также реалии правовой жизни, не отражённые в шариате. Адат представляет собой совокупность обычаев и народной юридической практики в самых разнообразных сферах имущественных, семейных и тому подобных отношений. (ru)
- 阿达特（爪夷文：عادت），另译“阿达提”，意译“习惯法”，是指北高加索、中亚和东南亚穆斯林群体所遵循的各种本地习俗和传统。尽管该词源自阿拉伯语，但由于殖民的影响，该词被东南亚的非穆斯林群体广泛使用。在东南亚地区，该术语在广义上指引导个人作为群体成员的行为惯习性规范、规则和禁令，以及维护这类规范和规则的惩治和称呼形式。阿达特还包括一套受到社会监管的地方和传统法律以及争议解决方案。 (zh)
- Ада́т (араб. عادات) — загальна назва звичаєвого права у мусульманських народів. Протиставляється релігійному праву — шаріату. Різні школи ісламського права по різному ставляться до адату. Найтолерантнішим до нього є так званий ханафітський мазхаб. Адат не становить якоїсь системи, в різних народів він різний. Складаючись століттями, адат носить відбиток родоплемінних та феодальних стосунків. У мусульманському світі норми адату існують поруч з шаріатом. Це відбувається в першу чергу там, де населення ісламізоване поверхнево і шаріатські суди відсутні, або не мають достатнього авторитету; там де попри багатовікове панування ісламу, зберігаються родинно-племенні стосунки та давні правові уявлення; там, де до поширення ісламу населення входило до складу держав з розвинутою правовою системою і, прийнявши іслам, не відмовилось від звичних правових норм. Норми адату можуть значно розходитись з шаріатом, виступаючи як альтернатива, чи навіть зовсім відтісняючи їх. Наприклад, наслідування за жіночою лінією та інші звичаї матріархального характеру у туарегів, звичаї кровних зобов'язань у багатьох народів Кавказу, шлюбні стосунки у мусульман Центральної Африки та ін. У практичній діяльності нормами адату може послуговуватись без обмежень лише третейський суддя (хакім), головним завданням якого є примирення сторін. Духовний суддя (каді) може спиратись на адат лише у виняткових випадках, коли норма, що використовується, не суперечить загальному духу шаріату (uk)
|
| rdfs:comment
|
- アダット（マレー語: adat）とは、インドネシア、マレーシア、ブルネイなどで慣習、慣行、慣習法を意味するインドネシア語およびマレーシア語。アラビア語で「通常」を意味するعادة （ādah）が起源になっている。 (ja)
- Ада́т, или а́да (араб. عادة — обычай, привычка; мн.ч — араб. عادات — ‘а́да́т) — обычай, пережиточные нормы доисламских правовых комплексов, а также реалии правовой жизни, не отражённые в шариате. Адат представляет собой совокупность обычаев и народной юридической практики в самых разнообразных сферах имущественных, семейных и тому подобных отношений. (ru)
- 阿达特（爪夷文：عادت），另译“阿达提”，意译“习惯法”，是指北高加索、中亚和东南亚穆斯林群体所遵循的各种本地习俗和传统。尽管该词源自阿拉伯语，但由于殖民的影响，该词被东南亚的非穆斯林群体广泛使用。在东南亚地区，该术语在广义上指引导个人作为群体成员的行为惯习性规范、规则和禁令，以及维护这类规范和规则的惩治和称呼形式。阿达特还包括一套受到社会监管的地方和传统法律以及争议解决方案。 (zh)
- Adat (arabisch عادات, DMG ʿādāt ‚Gewohnheiten, Bräuche‘) ist die Bezeichnung für ein ungeschriebene Recht (Gewohnheitsrecht) vor allem in indonesischen Kulturen, einschließlich der hinduistischen Insel Bali. Es wird auch in anderen islamischen Kulturen Asiens gebraucht. Das Adat-Recht steht häufig als Parallelstruktur neben dem kodifizierten staatlichen Recht und religiösen Rechtsnormen und nimmt Einfluss auf sämtliche Bereiche des täglichen und zeremoniellen Lebens (Sitte, Tradition und Brauchtum). Mittels Adat wird in Indonesien auch die Ahnenverehrung, mithin die Beziehung zu den verstorbenen Vorfahren, geregelt. (de)
- Adat (Jawi: عادت) is a generic term derived from Arabic to describe a variety of local customary practices and traditions as observed by Muslim communities in the Balkans, North Caucasus, Central Asia, and Southeast Asia. Despite its Arabic origin, the term adat resonates deeply throughout Maritime Southeast Asia, where due to colonial influence, its usage has been systematically institutionalised into various non-Muslim communities. Within the region, the term refers, in a broader sense, to the customary norms, rules, interdictions, and injunctions that guide individuals' conduct as members of the community and the sanctions and forms of address by which these norms and rules are upheld. Adat also includes the set of local and traditional laws and dispute resolution systems by which these (en)
- Adat (en jawi: عادت) es el término genérico derivado del árabe que define una variedad de prácticas y tradiciones locales comunes que practicaban las comunidades musulmanas del Cáucaso Norte, Asia Central y el sudeste asiático. A pesar de su origen árabe, el término adat resuena profundamente en todo el sudeste asiático marítimo, donde, dada la influencia colonial, su uso se ha institucionalizado sistemáticamente en varias comunidades no musulmanas. En la región, el término se refiere, en un sentido más amplio, a las normas, reglas, prohibiciones y mandatos costumbristas que guían la conducta del individuo como miembro de la comunidad, y a las sanciones y al modo de aplicación de éstas en virtud del cumplimiento de las normas. Adat también se refiere al conjunto de leyes locales y tradic (es)
- Adat adalah gagasan kebudayaan yang terdiri dari nilai-nilai hukum kebiasaan, norma, dan hukum adat yang mengatur tingkah laku manusia antara satu sama lain yang lazim dilakukan di suatu kelompok masyarakat adat yang diwariskan secara turun temurun dari pengkalan-pengkalan sejarah yang masih berjalan dipertahankan hingga saat ini oleh masyarakat adat yang memiliki dudungan tertinggi dalam komuntas adat tersebut. Adat yang memiliki sanksi disebut dengan hukum adat sedangkan yang tidak memiliki sanksi disebut dengan adat kebiasaan yang diwariskan secara turun temurun. Adat istiadat merupakan tata kelakuan yang paling tinggi kedudukannya karena bersifat kekal dan terintegrasi sangat kuat terhadap masyarakat yang memilikinya. Pelanggaran terhadap adat istiadat ini akan menerima sanksi yang ker (in)
- Adat est un mot malais que l'on traduit en français par « droit coutumier ». Le mot malais lui-même est d'origine arabe : « عادات », qui est le pluriel de « عادَة », et signifie « coutumes », « habitudes ». En Indonésie et en Malaisie, l’adat désigne l'ensemble des codes et règles traditionnels, en général non écrits, qui régissent les rapports entre les personnes, les questions matrimoniales et patrimoniales, les rapports entre les communautés, et sont antérieurs à l'arrivée de l'islam dans la région. (fr)
- Adat (Indonesisch; in het Turks: Adet) betekent "gewoonte" of "traditie". Het woord is afgeleid van het Arabische woord adah (ﻋﺎﺪﺔ, ʿādah, zie artikel: sharia). Adat is de combinatie van (vaak pre-islamitische) sociale leefregels, omgangsnormen en traditionele gebruiken. Voor veel Indonesiërs staat het kennen van (en leven naar) de adat gelijk aan welopgevoed en beschaafd gedrag. Als iemand onbeleefd is of zich onbehouwen gedraagt wordt er wel gezegd: 'tidak tahu adat' (hij of zij kent geen adat, met andere woorden: hij of zij is een barbaar) (nl)
- Adat (Jawi: ﻋﺎﺩﺕ) é o termo genérico derivado do idioma árabe para descrever uma variedade de práticas e tradições costumeiras locais, conforme observado pelas comunidades muçulmanas em Ciscaucásia, na Ásia Central e no Sudeste Asiático. Apesar de sua origem árabe, o termo adat ressoa profundamente em todo o Marítimo Sudeste Asiático, onde devido à influência colonial, seu uso tem sido sistematicamente institucionalizado em várias comunidades não-muçulmanas. (pt)
- Adat (arab. ﻋﺎﺪة ʿāda) – prawa zwyczajowe lub tradycje, na których opiera się funkcjonowanie wielu społeczności lokalnych. Słowo adat pochodzi z języka arabskiego i oznacza przyzwyczajenia, czyny, zasady powtarzane przez długi okres. Używane było przez społeczności, które przyjmowały islam, dla odróżnienia dawnych, lokalnych praktyk od nowych, implementowanych wraz z nową religią. Termin ten stosowany jest między innymi w Indonezji i Malezji od XV wieku. Prawo to rozstrzyga problemy, odnośnie do których nie ma żadnych przepisów w Koranie i hadisach. Istnieją dwa rodzaje adatów: (pl)
- Ада́т (араб. عادات) — загальна назва звичаєвого права у мусульманських народів. Протиставляється релігійному праву — шаріату. Різні школи ісламського права по різному ставляться до адату. Найтолерантнішим до нього є так званий ханафітський мазхаб. Адат не становить якоїсь системи, в різних народів він різний. Складаючись століттями, адат носить відбиток родоплемінних та феодальних стосунків. (uk)
|