| dbo:abstract
|
- Nabucodonosor II el gran (604 - 562 aC), sobirà de Babilònia, successor de Nabopolassar constitueix probablement el membre més conegut de la dinastia caldea de Babilònia. És famós per les seves conquestes, i per la seva gran activitat a la ciutat de Babilònia. Potser la més famosa d'aquestes obres són els jardins penjants de Babilònia, que segons explica la llegenda foren construïts per a la seva dona, que sentia nostàlgia per les muntanyes on va néixer. La imatge que ens ha arribat a nosaltres d'aquests governant és força diferent de l'actualment coneguda. De fet, això es deu essencialment al fet que a la tradició jueva i a la Bíblia se'l considera un líder despietat per mor de l', la destrucció del temple i l'expulsió dels jueus, ben al contrari del que succeïx a l'Iraq contemporani, on és glorificat com a líder històric. (ca)
- نبوخذ نصر أو بختنصر أو بخترشاه (بالأكدية: ؛ بالآرامية: ܢܵܒܘܼ ܟܘܼܕܘܼܪܝܼ ܐܘܼܨܘܼܪ؛ وبالعبرية: נְבוּכַדְנֶצַּר؛ وبالإغريقية: Ναβουχοδονόσωρ) هو أحد الملوك الكلدان الذين حكموا بابل، وأكبر أبناء نبوبولاسر، وأحد أقوى الملوك الذين حكموا بابل وبلاد الرافدين، حيث جعل من الإمبراطورية الكلدانية البابلية أقوى الإمبراطوريات في عهده بعد أن خاض عدة حروب ضد الآشوريين والمصريين، كما أنه قام بإسقاط مدينة أورشليم (القدس) مرتين، الأولى في سنة 597 ق م والثانية في سنة 587 ق م، إذ قام بسبي سكان أورشليم، من اليهود وأنهى حكم سلالة داود، كما ذكر أنه كان مسؤولًا عن بناء عدة أعمال عمرانية في بابل مثل الجنائن المعلقة ومعبد إيتيمينانكي وبوابة عشتار. الاسم الأكدي لنبوخذ نصر هو نبو كودورو أوصور، ومعناه نابو حامي الحدود، ونابو هو إله التجارة عند البابليين وهو ابن الاله مردوخ. ولقد أطلق عليه الفرس اسم بختنصر ومعناه «السعيد الحظ». أما الأكاديميون والمؤرخون الحاليون يفضلون تسميته بـ«نبوخذ نصر الكبير»، أو «نبوخذ نصر الثاني» وذلك لوجود ملك آخر استخدم هذا الاسم قبله وهو نبوخذ نصر الأول الذي حكم بابل في القرن الثاني عشر قبل الميلاد. (ar)
- Nebukadnesar II., také Nebukadnecar, Nebukadresar, zast. též Nabuchodonozor II. byl nejvýznamnějším z novobabylonských králů, vládl v letech 605 až Je také známý jako postava z Bible a židovských dějin, která nechala zbořit jeruzalémský Šalomounův chrám a vypudit Židy do exilu (babylonské zajetí). (cs)
- Ο Ναβουχοδονόσορ B’ ο Μέγας (κάποιες φορές και Ναβουχοδονόσωρ) (634 π.Χ. - 562 π.Χ.) ήταν βασιλιάς της Βαβυλώνας (605 π.Χ.-562 π.Χ.), γιος και διάδοχος του Ναβοπολάσαρ του ιδρυτή της νεοβαβυλωνιακής αυτοκρατορίας. Συνεχίζοντας την πολιτική του πατέρα του, με ικανότητες στη διεθνή διπλωματία, διατήρησε φιλικές σχέσεις με τους Μήδους στην Ανατολή και επεκτείνοντας το κράτος του προς τη Δύση και συγκεκριμένα στη Συρία και στην Παλαιστίνη. Αφού απώθησε τους Αιγυπτίους από την Παλαιστίνη, υπέταξε τη Φοινίκη, τη Συρία και το βασίλειο του Ιούδα, πολιόρκησε δυο φορές την Ιερουσαλήμ, το 597 π.Χ. και το 586 π.Χ. και τη δεύτερη φορά την κατέστρεψε, καίγοντας τον ναό του Σολομώντα και εξορίζοντας στη Βαβυλωνία μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Τα χρόνια της βασιλείας του αποτελούν ίσως τη λαμπρότερη περίοδο σε όλη την ιστορία της βαβυλωνιακής αυτοκρατορίας. Κύρια δραστηριότητα του Ναβουχοδονόσορα εκτός από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, ήταν η ανοικοδόμηση της Βαβυλώνας και η ολοκλήρωση και επέκταση των οχυρωματικών έργων που είχε αρχίσει ο πατέρας του, τον διαδέχθηκε ο γιος του Αμέλ Μαρδούκ. Γεγονότα της βασιλείας του εξιστορούν τα πρώτα κεφάλαια του Δανιήλ (βλ. και Δ' Βασιλειών, κεφ. 24). (el)
- Nabū-kudurrī-uṣur II. oder Nebukadnezar II. (teils auch Nebukadnezzar; sumerisch AG.NIG.DU-URU und PA.NIG.DU-PAP, spätbabylonisch Nabium-Kudurru-usur, aramäisch nbwkdsr „Nebukadser“, Altes Testament נְבוּכַדְרֶאצַּר [nəvūxadrɛt͡st͡sar] oder נְבוּכַדְנֶאצַּר [nəvūxadnɛt͡st͡sar], altgriechisch Ναβουχοδονόσωρ Nabouchodonósôr, lateinisch Nabuchodonosor, klassisch-arabisch بُخْت نَصَّر, DMG Buḫt Naṣṣar, modern-arabisch نبوخذنصر, DMG nibūḫaḏniṣṣar; * um 640 v. Chr.; † 562 v. Chr.) war von 605 bis 562 v. Chr. neubabylonischer König. Nebukadnezars Name war offenbar programmatisch am Vorfahren Nebukadnezar I. orientiert und bedeutet „Der Gott Nabū schütze meinen ersten Sohn“. Die erste Anordnung als König stammt vom 31. Augustgreg. aus seinem Akzessionsjahr 605 v. Chr. Sein erstes Regierungsjahr begann 604 v. Chr. am 1. Nisannu. In seinem 43. Regierungsjahr ist für den 26. Ululu (2. Oktober 562 v. Chr.greg.) in Uruk letztmals ein Dokument mit seinem Namen datiert. Nebukadnezars Sohn Amēl-Marduk folgte ihm auf den Thron. (de)
- Nebukadnecar la 2-a, pli ofte konata kiel Nebukadnecar aŭ, en plene esperantigita formo, Nebukadnecaro (PIV) (ĉ. 630 - 562 a.K.) estis reganto de Babilono en la , kiu regis ĉirkaŭ 605 a.K. – 562 a.K. Li estas fama pro sia monumenta konstruaĵo en la urbo Babilono, pro sia rolo en la Libro de Danielo, kaj pro la konstruado de la Pendĝardenoj de Babilono. Li estas konata inter kristanoj kaj judoj pro siaj konkeroj de Judeo kaj Jerusalemo. Li estis laŭtradicie konata kiel "Nebukadnecar la Granda", sed lia detruo de temploj en Jerusalemo kaj la konkero de Judeo kaŭzis al li aĉigadon en la Biblio (Danielo 1:1; Jeremia 25:11). En moderna Irako kaj aliaj partoj de la Mezoriento, oni glorigas lin kiel historian estron. (eo)
- Nabucodonosor II (630 a. C.-Babilonia, 7 de octubre de 562 a. C.) es probablemente el gobernante más conocido de la dinastía caldea de Babilonia. Reinó entre el año 604 a. C. y el 562 a. C. Es conocido por la conquista de Judá y Jerusalén, y por su monumental actividad constructora en Babilonia, como los famosos Jardines Colgantes de Babilonia. Ha sido tradicionalmente llamado Nabucodonosor el Grande, pero la destrucción del Templo de Jerusalén y la conquista de Judá le granjearon una mala imagen en las tradiciones judías y en la Biblia, al contrario de lo que sucede en el Irak contemporáneo, donde es glorificado como un líder histórico. Nabucodonosor tuvo además el templo E.nam.khe, que recibía el culto a Ishkur, bajo su custodia, conservado con gran estima. Restauró el templo E.mes.lam y realizó reconstrucciones y ampliaciones en el templo E.zida. (es)
- Nabukodonosor II.a (babilonieraz: Nabû-kudurri-uṣur, « Nabu, babestu nere seme nagusia! », arameraz: ܢܵܒܘܼ ܟܘܼܕܘܼܪܝܼ ܐܘܼܨܘܼܪ ; hebreeraz: נְבוּכַדְנֶצַּר Nəḇūḵaḏneṣṣar; antzinako grezieraz: Ναβουχοδονόσωρ Naboukhodonósôr; arabieraz: نِبُوخَذنِصَّر nibūḫaḏniṣṣar) (K.a. 634 - K.a. 562) Babiloniar Inperioko erregea izan zen K.a. 634-K.a. 562 bitartean. Neobabiloniar Inperioko errege boteretsuena izan zen eta Babilonia hiria edertu egin zuen, Lorategi Esekiak eta beste lan batzuk eginez. (eu)
- Nebuchadnezzar II (Babylonian cuneiform: Nabû-kudurri-uṣur, meaning "Nabu, watch over my heir"; Biblical Hebrew: נְבוּכַדְנֶאצַּר Nəḇūḵaḏneʾṣṣar), also spelled Nebuchadrezzar II, was the second king of the Neo-Babylonian Empire, ruling from the death of his father Nabopolassar in 605 BC to his own death in 562 BC. Historically known as Nebuchadnezzar the Great, he is typically regarded as the empire's greatest king. Nebuchadnezzar remains famous for his military campaigns in the Levant, for his construction projects in his capital, Babylon, and for the important part he played in Jewish history. Ruling for 43 years, Nebuchadnezzar was the longest-reigning king of the Chaldean dynasty. At the time of his death, Nebuchadnezzar was among the most powerful rulers in the world. Possibly named after his grandfather of the same name, or after Nebuchadnezzar I (r. c. 1125–1104 BC), one of Babylon's greatest ancient warrior-kings, Nebuchadnezzar II already secured renown for himself during his father's reign, leading armies in the Medo-Babylonian war against the Assyrian Empire. At the Battle of Carchemish in 605 BC, Nebuchadnezzar inflicted a crushing defeat on an Egyptian army led by Pharaoh Necho II, and ensured that the Neo-Babylonian Empire would succeed the Neo-Assyrian Empire as the dominant power in the ancient Near East. Shortly after this victory, Nabopolassar died and Nebuchadnezzar became king. Despite his successful military career during his father's reign, the first third or so of Nebuchadnezzar's reign saw little to no major military achievements, and notably a disastrous failure in an attempted invasion of Egypt. These years of lacklustre military performance saw some of Babylon's vassals, particularly in the Levant, beginning to doubt Babylon's power, viewing the Neo-Babylonian Empire as a "paper tiger" rather than a power truly on the level of the Neo-Assyrian Empire. The situation grew so severe that people in Babylonia itself began disobeying the king, some going as far as to revolt against Nebuchadnezzar's rule. After this disappointing early period as king, Nebuchadnezzar's luck turned. In the 580s BC, Nebuchadnezzar engaged in a successful string of military actions in the Levant against the vassal states in rebellion there, likely with the ultimate intent of curbing Egyptian influence in the region. In 587 BC, Nebuchadnezzar destroyed the Kingdom of Judah, and its capital, Jerusalem. The destruction of Jerusalem led to the Babylonian captivity as the city's population, and people from the surrounding lands, were deported to Babylonia. The Jews thereafter referred to Nebuchadnezzar, the greatest enemy they had faced until that point, as a "destroyer of nations". The biblical Book of Jeremiah paints Nebuchadnezzar as a cruel enemy, but also as God's appointed ruler of the world and a divine instrument to punish disobedience. Through the destruction of Jerusalem, the capture of the rebellious Phoenician city of Tyre, and other campaigns in the Levant, Nebuchadnezzar completed the Neo-Babylonian Empire's transformation into the new great power of the ancient Near East. In addition to his military campaigns, Nebuchadnezzar is remembered as a great builder king. The prosperity ensured by his wars allowed Nebuchadnezzar to conduct great building projects in Babylon, and elsewhere in Mesopotamia. The modern image of Babylon is largely of the city as it was after Nebuchadnezzar's projects, during which he, among other work, rebuilt many of the city's religious buildings, including the Esagila and Etemenanki, repaired its current palace and constructed a brand new palace, and beautified its ceremonial centre through renovations to the city's Processional Street and the Ishtar Gate. As most of Nebuchadnezzar's inscriptions deal with his building projects, rather than military accomplishments, he was for a time seen by historians mostly as a builder, rather than a warrior. (en)
- Nebukadnezar II (: Nebukadnezar II (Ibrani: נְבוּכַדְנֶצַּר Nəḇūḵaḏneṣṣar; bahasa Yunani: Ναβουχοδονόσωρ, Naboukhodonósôr, bahasa Inggris: Nebuchadnezzar; Arab:بختنصر Bikhatunshar atau Bukhtanasar) (~ 630-562 SM), adalah penguasa Kekaisaran Babilonia Baru dalam Dinasti Kasdim yang berkuasa ~605 SM-562 SM selama 43 tahun. Ia naik tahta menggantikan ayahnya, Nabopolassar, yang meninggal pada tahun 605 SM. Sebagian riwayatnya disebutkan dan dicatat dalam Alkitab Ibrani dan Perjanjian Lama di Alkitab Kristen, antara lain dalam Kitab Raja-raja, Kitab Tawarikh, Kitab Yeremia, dan Kitab Daniel. Dalam sejarah umum, ia dikenal membangun Taman Gantung Babilonia. Dia menaklukkan Yehuda dan Yerusalem dan mengirim orang-orang Yahudi ke pembuangan. Dia biasa dijuluki "Nebukadnezar Agung" (Daniel 1:1; Yeremia 25:11). (in)
- Nabuchodonosor II (sumérien : AG.NIG.DU-URU et PA.NIG.DU-PAP ; babylonien : Nabû-kudurrī-uṣur (« Nabû, protège mon fils aîné ») ; araméen : ܢ ܵܒܘ ܟܘ ܕܘ ܼܪܝ ܼܘܨܘ ܪ ; hébreu : נבכדנאצר / Nəḇūḵhaḏnatṣṣar ; grec ancien : Ναβουχοδονόσωρ / Naboukhodonósôr ; arabe : نبوخذنصر / nibūḫaḏniṣṣar) est le roi de l'Empire néo-babylonien entre 605 et 562 av. J.-C. Il régna sur le plus vaste empire qu'ait dominé Babylone, ville où il fit ériger de nombreux monuments (dont la porte d'Ishtar et Etemenanki). Pendant un temps, on lui a imputé les jardins suspendus de Babylone, l'une des Sept Merveilles du monde, bien qu'aucune trace n'en ait été conservée. Nabuchodonosor est mentionné dans la Bible hébraïque et l'Ancien Testament, notamment comme destructeur du Temple de Salomon. (fr)
- ネブカドネザル2世（Nebuchadnezzar II, 本来のアッカド語表記ではナブー・クドゥリ・ウスル（Nabû-kudurri-uṣur）、紀元前634年 - 紀元前562年）は新バビロニア王国の2代目の王である（在位：紀元前605年 - 紀元前562年）。アッカド語の名前「ナブー・クドゥリ・ウスル」は「ナブー神よ、私の最初の息子を守りたまえ」を意味する。マルドゥク神の息子ナブー神は、バビロニアにおける知恵の神である。 彼の名前はかつて誤って「ナブー神よ、クドゥル（Kudurru：国境の境界石）を守りたまえ」と翻訳された。だが、統治者の名前に組み入れられたとき、クドゥルは「最初の息子」または「最も年上の息子」の意味になる。碑文ではネブカドネザルは彼自身のことを「ナブー神に愛されし者にして寵臣」と称している。彼はナボポラッサルの長男である。在位中、荒廃したバビロンの復興工事やエルサレムのバビロン捕囚などを行った。聖書中の「ダニエル書」ほか各種の書に登場する。 (ja)
- 네부카드네자르 2세(아카드어: 𒀭𒀝𒆪𒁺𒌨𒊑𒋀 나부쿠두리우추르) 또는 느부갓네살(영어: Nebukadnessar)은 신바빌로니아 제국의 제2대 왕(재위: 기원전 604년 ~ 기원전 562년)으로, 신바빌로니아의 전성기를 이끈 왕이다. 수도 바빌론에 바빌론의 문, , 바빌론의 공중정원 등 여러 건축물을 세운 왕으로 유명하며 구약성서 다니엘서에서는 유대와 예루살렘을 정복한 왕으로 기록되어 있다. (ko)
- Nabucodonosor II (634 a.C. ca – 562 a.C. circa) è stato un sovrano babilonese. Regnò dal 604 a.C. fino alla morte, avvenuta nel 562 a.C Noto in antichità per essersi dedicato alla ristrutturazione di Babilonia, pavimentando strade, ricostruendo templi e scavando canali, è famoso invece ai posteri per essere accreditato alla costruzione dei Giardini Pensili, una delle sette meraviglie del mondo antico, e per aver distrutto il tempio di Salomone, causando la prima deportazione del popolo ebraico, meglio conosciuta come Esilio babilonese. È inoltre menzionato nel Libro di Daniele e in altri testi della Bibbia. Il nome accadico, Nabû-kudurri-uṣur, significa “O Nabu, proteggi il mio primogenito!”; in un'epigrafe, Nabucodonosor si designa come suo prescelto. Alla sua figura si ispirò Giuseppe Verdi per il Nabucco (1842). (it)
- Nabuchodonozor II, właśc. Nabu-kudurri-usur II (akad. Nabû-kudurrī-uṣur) – król Babilonii z dynastii chaldejskiej, syn i następca Nabopolassara, panował w latach 604–562 p.n.e. Jego rządy były okresem hegemonii państwa chaldejskiego na Bliskim Wschodzie. (pl)
- Nebukadnezar II of Nebukadnessar, ook wel Nebukadrezar of Nabuc(h)odonosor, (Akkadisch: 𒀭𒀝𒆪𒁺𒌨𒊑𒋀, mdNabû-kudurrī-ú-ṣu-ur of mdNabû-kudurrī-úṣur, betekent zoveel als "Nabu [god van wijsheid en schrift], bescherm de oudste zoon!" of "Nabu, bescherm de grenzen!") was de machtigste koning van het Nieuw-Babylonische Rijk. Het is (vanuit de chronologie berekend) waarschijnlijk dat de in Herodotos' Historiën (1.74) genoemde Labynetos dezelfde persoon is als Nebukadnezar. (nl)
- Nebukadnessar II, född cirka 630 f.Kr., död 562 f.Kr., var kung av det nybabyloniska riket från 604 f.Kr. till 562 f.Kr. Hans namn var på akkadiska Nabû-kudurri-uṣur, vilket betyder ”Nabu, beskydda min förstfödde son”. Nebukadnessar upprättade ett välde som sträckte sig från Eufrat till Nilen. (sv)
- Nabucodonosor II (em acádio: ; romaniz.: Nabû-kudurri-uṣur , lit. 'Nabu, vigie meu herdeiro'), historicamente conhecido como Nabucodonosor, o Grande, foi o segundo e o maior rei do Império Neobabilônico, governando desde a morte de seu pai Nabopolassar em 605 a.C. até sua própria morte em 562 a.C. Nabucodonosor continua famoso por suas campanhas militares no Levante, por seus projetos de construção em sua capital, Babilônia, e pelo importante papel que desempenhou na história judaica. Governando por 43 anos, Nabucodonosor foi o rei da dinastia caldeia que teve reinado mais duradouro. Na época de sua morte, Nabucodonosor era o governante mais poderoso do mundo conhecido. Possivelmente nomeado após seu avô com o mesmo nome, ou segundo Nabucodonosor I (c. 1125–1104 a.C.), um dos maiores reis-guerreiros da Babilônia, Nabucodonosor II já garantiu renome durante o reinado de seu pai, liderando exércitos na guerra medo-babilônica contra o Império Assírio. Na Batalha de Carquemis em 605 a.C., Nabucodonosor infligiu uma derrota esmagadora a um exército egípcio liderado pelo Faraó Necao II e garantiu que o Império Neobabilônico sucedesse o Império Neoassírio como a potência dominante no Antigo Oriente Próximo. Pouco depois dessa vitória, Nabopolassar morreu e Nabucodonosor tornou-se rei. Apesar de sua carreira militar bem-sucedida durante o reinado de seu pai, o primeiro terço ou mais do reinado de Nabucodonosor viu pouca ou nenhuma grande conquista militar, e notavelmente um desastroso fracasso em uma tentativa de invasão do Egito. Esses anos de desempenho militar sem brilho viram alguns dos vassalos da Babilônia, particularmente no Levante, começando a duvidar do poder da Babilônia, enxergando o Império Neobabilônico como um 'tigre de papel' em vez de um poder verdadeiramente no nível do Império Neoassírio. A situação ficou tão grave que as próprias pessoas na Babilônia começaram a desobedecer ao rei, algumas chegando a se revoltar contra o governo de Nabucodonosor. Após esse período inicial decepcionante como rei, a sorte de Nabucodonosor mudou. Na década de 580 a.C., Nabucodonosor se envolveu em uma série de atividades militares bem-sucedidas no Levante contra os estados vassalos em rebelião ali, provavelmente com o objetivo final de conter a influência egípcia na região. Em 586 a.C., Nabucodonosor destruiu o Reino de Judá e sua capital, Jerusalém. A levou ao Cativeiro Babilônico quando a população da cidade e as pessoas das terras vizinhas foram deportadas para a Babilônia. Os judeus a partir de então se referiram a Nabucodonosor, o maior inimigo que haviam enfrentado até aquele ponto, como um 'destruidor de nações'. O livro bíblico de Jeremias descreve Nabucodonosor como um inimigo cruel, mas também como o governante do mundo apontado por Deus e como um instrumento divino para punir a desobediência. Por meio da destruição de Jerusalém, da captura da rebelde cidade fenícia de Tiro e de outras campanhas no Levante, Nabucodonosor completou a transformação do Império Neobabilônico na nova grande potência do Antigo Oriente Próximo. Além de suas campanhas militares, Nabucodonosor é lembrado como um grande rei construtor. A prosperidade garantida por suas guerras permitiu-lhe conduzir grandes projetos de construção na Babilônia e em outros lugares da Mesopotâmia. A imagem moderna da Babilônia é em grande parte da cidade como era após os projetos de Nabucodonosor, durante os quais ele, entre outras obras, reconstruiu muitos dos edifícios religiosos da cidade, incluindo o Esagila e o Etemenanqui, reparou seu palácio de então e construiu um novo palácio, e embelezou seu centro cerimonial por meio de reformas na Via Processional da cidade e na Porta de Istar. Como a maioria das inscrições de Nabucodonosor tratam de seus projetos de construção, em vez de realizações militares, por um tempo ele foi visto pelos historiadores principalmente como um construtor, em vez de um guerreiro. (pt)
- 尼布甲尼撒二世（亚拉姆语：ܢܵܒܘܼ ܟܘܼܕܘܼܪܝܼ ܐܘܼܨܘܼܪ；希伯来语：נְבוּכַדְנֶצַּר Nəḇūḵaḏneṣṣar；古希臘語：Ναβουχοδονόσωρ；Naboukhodonósôr；阿拉伯语：نِبُوخَذنِصَّر nibūḫaḏniṣṣar；约前634年－前562年），是巴比伦迦勒底帝国的君主，在位时间约为前605年－前562年，知名于建成空中花园、毁坏所罗门圣殿。他曾征服犹大王国和耶路撒冷，并流放犹太人，《圣经列王纪》和《耶利米书》描述了他征服犹大王国的过程。 他的名字意思是“保护继承者尼布”。 (zh)
- Навуходоно́сор II (аккад. Набу-кудурри-уцур, (Nabû-kudurrī-usur), букв. «Набу, защити старшего сына») — царь Нововавилонского царства с 7 сентября 605 до н. э. по 7 октября 562 до н. э. из X Нововавилонской (халдейской) династии. (ru)
- Навуходоно́сор II (приблизно 630 — 562 до н. е.) — другий цар Вавилонії, точніше — Нововавилонського царства (7 вересня 605 — 7 жовтня 562 до н. е.). Справжнє ім'я — Набу-кудурри-уцур, букв. «Набу» (аккадське — 𒀭𒀝𒆪𒁺𒌨𒊑𒋀 ) — «первістка бережи». Син Набопаласара з Х Нововавилонської халдейської династії. «Навуходоносор» — єврейська біблійна варіація імені. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Nebukadnesar II., také Nebukadnecar, Nebukadresar, zast. též Nabuchodonozor II. byl nejvýznamnějším z novobabylonských králů, vládl v letech 605 až Je také známý jako postava z Bible a židovských dějin, která nechala zbořit jeruzalémský Šalomounův chrám a vypudit Židy do exilu (babylonské zajetí). (cs)
- Nabukodonosor II.a (babilonieraz: Nabû-kudurri-uṣur, « Nabu, babestu nere seme nagusia! », arameraz: ܢܵܒܘܼ ܟܘܼܕܘܼܪܝܼ ܐܘܼܨܘܼܪ ; hebreeraz: נְבוּכַדְנֶצַּר Nəḇūḵaḏneṣṣar; antzinako grezieraz: Ναβουχοδονόσωρ Naboukhodonósôr; arabieraz: نِبُوخَذنِصَّر nibūḫaḏniṣṣar) (K.a. 634 - K.a. 562) Babiloniar Inperioko erregea izan zen K.a. 634-K.a. 562 bitartean. Neobabiloniar Inperioko errege boteretsuena izan zen eta Babilonia hiria edertu egin zuen, Lorategi Esekiak eta beste lan batzuk eginez. (eu)
- ネブカドネザル2世（Nebuchadnezzar II, 本来のアッカド語表記ではナブー・クドゥリ・ウスル（Nabû-kudurri-uṣur）、紀元前634年 - 紀元前562年）は新バビロニア王国の2代目の王である（在位：紀元前605年 - 紀元前562年）。アッカド語の名前「ナブー・クドゥリ・ウスル」は「ナブー神よ、私の最初の息子を守りたまえ」を意味する。マルドゥク神の息子ナブー神は、バビロニアにおける知恵の神である。 彼の名前はかつて誤って「ナブー神よ、クドゥル（Kudurru：国境の境界石）を守りたまえ」と翻訳された。だが、統治者の名前に組み入れられたとき、クドゥルは「最初の息子」または「最も年上の息子」の意味になる。碑文ではネブカドネザルは彼自身のことを「ナブー神に愛されし者にして寵臣」と称している。彼はナボポラッサルの長男である。在位中、荒廃したバビロンの復興工事やエルサレムのバビロン捕囚などを行った。聖書中の「ダニエル書」ほか各種の書に登場する。 (ja)
- 네부카드네자르 2세(아카드어: 𒀭𒀝𒆪𒁺𒌨𒊑𒋀 나부쿠두리우추르) 또는 느부갓네살(영어: Nebukadnessar)은 신바빌로니아 제국의 제2대 왕(재위: 기원전 604년 ~ 기원전 562년)으로, 신바빌로니아의 전성기를 이끈 왕이다. 수도 바빌론에 바빌론의 문, , 바빌론의 공중정원 등 여러 건축물을 세운 왕으로 유명하며 구약성서 다니엘서에서는 유대와 예루살렘을 정복한 왕으로 기록되어 있다. (ko)
- Nabuchodonozor II, właśc. Nabu-kudurri-usur II (akad. Nabû-kudurrī-uṣur) – król Babilonii z dynastii chaldejskiej, syn i następca Nabopolassara, panował w latach 604–562 p.n.e. Jego rządy były okresem hegemonii państwa chaldejskiego na Bliskim Wschodzie. (pl)
- Nebukadnezar II of Nebukadnessar, ook wel Nebukadrezar of Nabuc(h)odonosor, (Akkadisch: 𒀭𒀝𒆪𒁺𒌨𒊑𒋀, mdNabû-kudurrī-ú-ṣu-ur of mdNabû-kudurrī-úṣur, betekent zoveel als "Nabu [god van wijsheid en schrift], bescherm de oudste zoon!" of "Nabu, bescherm de grenzen!") was de machtigste koning van het Nieuw-Babylonische Rijk. Het is (vanuit de chronologie berekend) waarschijnlijk dat de in Herodotos' Historiën (1.74) genoemde Labynetos dezelfde persoon is als Nebukadnezar. (nl)
- Nebukadnessar II, född cirka 630 f.Kr., död 562 f.Kr., var kung av det nybabyloniska riket från 604 f.Kr. till 562 f.Kr. Hans namn var på akkadiska Nabû-kudurri-uṣur, vilket betyder ”Nabu, beskydda min förstfödde son”. Nebukadnessar upprättade ett välde som sträckte sig från Eufrat till Nilen. (sv)
- 尼布甲尼撒二世（亚拉姆语：ܢܵܒܘܼ ܟܘܼܕܘܼܪܝܼ ܐܘܼܨܘܼܪ；希伯来语：נְבוּכַדְנֶצַּר Nəḇūḵaḏneṣṣar；古希臘語：Ναβουχοδονόσωρ；Naboukhodonósôr；阿拉伯语：نِبُوخَذنِصَّر nibūḫaḏniṣṣar；约前634年－前562年），是巴比伦迦勒底帝国的君主，在位时间约为前605年－前562年，知名于建成空中花园、毁坏所罗门圣殿。他曾征服犹大王国和耶路撒冷，并流放犹太人，《圣经列王纪》和《耶利米书》描述了他征服犹大王国的过程。 他的名字意思是“保护继承者尼布”。 (zh)
- Навуходоно́сор II (аккад. Набу-кудурри-уцур, (Nabû-kudurrī-usur), букв. «Набу, защити старшего сына») — царь Нововавилонского царства с 7 сентября 605 до н. э. по 7 октября 562 до н. э. из X Нововавилонской (халдейской) династии. (ru)
- Навуходоно́сор II (приблизно 630 — 562 до н. е.) — другий цар Вавилонії, точніше — Нововавилонського царства (7 вересня 605 — 7 жовтня 562 до н. е.). Справжнє ім'я — Набу-кудурри-уцур, букв. «Набу» (аккадське — 𒀭𒀝𒆪𒁺𒌨𒊑𒋀 ) — «первістка бережи». Син Набопаласара з Х Нововавилонської халдейської династії. «Навуходоносор» — єврейська біблійна варіація імені. (uk)
- نبوخذ نصر أو بختنصر أو بخترشاه (بالأكدية: ؛ بالآرامية: ܢܵܒܘܼ ܟܘܼܕܘܼܪܝܼ ܐܘܼܨܘܼܪ؛ وبالعبرية: נְבוּכַדְנֶצַּר؛ وبالإغريقية: Ναβουχοδονόσωρ) هو أحد الملوك الكلدان الذين حكموا بابل، وأكبر أبناء نبوبولاسر، وأحد أقوى الملوك الذين حكموا بابل وبلاد الرافدين، حيث جعل من الإمبراطورية الكلدانية البابلية أقوى الإمبراطوريات في عهده بعد أن خاض عدة حروب ضد الآشوريين والمصريين، كما أنه قام بإسقاط مدينة أورشليم (القدس) مرتين، الأولى في سنة 597 ق م والثانية في سنة 587 ق م، إذ قام بسبي سكان أورشليم، من اليهود وأنهى حكم سلالة داود، كما ذكر أنه كان مسؤولًا عن بناء عدة أعمال عمرانية في بابل مثل الجنائن المعلقة ومعبد إيتيمينانكي وبوابة عشتار. (ar)
- Nabucodonosor II el gran (604 - 562 aC), sobirà de Babilònia, successor de Nabopolassar constitueix probablement el membre més conegut de la dinastia caldea de Babilònia. És famós per les seves conquestes, i per la seva gran activitat a la ciutat de Babilònia. Potser la més famosa d'aquestes obres són els jardins penjants de Babilònia, que segons explica la llegenda foren construïts per a la seva dona, que sentia nostàlgia per les muntanyes on va néixer. (ca)
- Nabū-kudurrī-uṣur II. oder Nebukadnezar II. (teils auch Nebukadnezzar; sumerisch AG.NIG.DU-URU und PA.NIG.DU-PAP, spätbabylonisch Nabium-Kudurru-usur, aramäisch nbwkdsr „Nebukadser“, Altes Testament נְבוּכַדְרֶאצַּר [nəvūxadrɛt͡st͡sar] oder נְבוּכַדְנֶאצַּר [nəvūxadnɛt͡st͡sar], altgriechisch Ναβουχοδονόσωρ Nabouchodonósôr, lateinisch Nabuchodonosor, klassisch-arabisch بُخْت نَصَّر, DMG Buḫt Naṣṣar, modern-arabisch نبوخذنصر, DMG nibūḫaḏniṣṣar; * um 640 v. Chr.; † 562 v. Chr.) war von 605 bis 562 v. Chr. neubabylonischer König. (de)
- Ο Ναβουχοδονόσορ B’ ο Μέγας (κάποιες φορές και Ναβουχοδονόσωρ) (634 π.Χ. - 562 π.Χ.) ήταν βασιλιάς της Βαβυλώνας (605 π.Χ.-562 π.Χ.), γιος και διάδοχος του Ναβοπολάσαρ του ιδρυτή της νεοβαβυλωνιακής αυτοκρατορίας. Συνεχίζοντας την πολιτική του πατέρα του, με ικανότητες στη διεθνή διπλωματία, διατήρησε φιλικές σχέσεις με τους Μήδους στην Ανατολή και επεκτείνοντας το κράτος του προς τη Δύση και συγκεκριμένα στη Συρία και στην Παλαιστίνη. Γεγονότα της βασιλείας του εξιστορούν τα πρώτα κεφάλαια του Δανιήλ (βλ. και Δ' Βασιλειών, κεφ. 24). (el)
- Nebukadnecar la 2-a, pli ofte konata kiel Nebukadnecar aŭ, en plene esperantigita formo, Nebukadnecaro (PIV) (ĉ. 630 - 562 a.K.) estis reganto de Babilono en la , kiu regis ĉirkaŭ 605 a.K. – 562 a.K. Li estas fama pro sia monumenta konstruaĵo en la urbo Babilono, pro sia rolo en la Libro de Danielo, kaj pro la konstruado de la Pendĝardenoj de Babilono. Li estas konata inter kristanoj kaj judoj pro siaj konkeroj de Judeo kaj Jerusalemo. (eo)
- Nabucodonosor II (630 a. C.-Babilonia, 7 de octubre de 562 a. C.) es probablemente el gobernante más conocido de la dinastía caldea de Babilonia. Reinó entre el año 604 a. C. y el 562 a. C. Es conocido por la conquista de Judá y Jerusalén, y por su monumental actividad constructora en Babilonia, como los famosos Jardines Colgantes de Babilonia. Ha sido tradicionalmente llamado Nabucodonosor el Grande, pero la destrucción del Templo de Jerusalén y la conquista de Judá le granjearon una mala imagen en las tradiciones judías y en la Biblia, al contrario de lo que sucede en el Irak contemporáneo, donde es glorificado como un líder histórico. (es)
- Nebuchadnezzar II (Babylonian cuneiform: Nabû-kudurri-uṣur, meaning "Nabu, watch over my heir"; Biblical Hebrew: נְבוּכַדְנֶאצַּר Nəḇūḵaḏneʾṣṣar), also spelled Nebuchadrezzar II, was the second king of the Neo-Babylonian Empire, ruling from the death of his father Nabopolassar in 605 BC to his own death in 562 BC. Historically known as Nebuchadnezzar the Great, he is typically regarded as the empire's greatest king. Nebuchadnezzar remains famous for his military campaigns in the Levant, for his construction projects in his capital, Babylon, and for the important part he played in Jewish history. Ruling for 43 years, Nebuchadnezzar was the longest-reigning king of the Chaldean dynasty. At the time of his death, Nebuchadnezzar was among the most powerful rulers in the world. (en)
- Nebukadnezar II (: Nebukadnezar II (Ibrani: נְבוּכַדְנֶצַּר Nəḇūḵaḏneṣṣar; bahasa Yunani: Ναβουχοδονόσωρ, Naboukhodonósôr, bahasa Inggris: Nebuchadnezzar; Arab:بختنصر Bikhatunshar atau Bukhtanasar) (~ 630-562 SM), adalah penguasa Kekaisaran Babilonia Baru dalam Dinasti Kasdim yang berkuasa ~605 SM-562 SM selama 43 tahun. Ia naik tahta menggantikan ayahnya, Nabopolassar, yang meninggal pada tahun 605 SM. (in)
- Nabuchodonosor II (sumérien : AG.NIG.DU-URU et PA.NIG.DU-PAP ; babylonien : Nabû-kudurrī-uṣur (« Nabû, protège mon fils aîné ») ; araméen : ܢ ܵܒܘ ܟܘ ܕܘ ܼܪܝ ܼܘܨܘ ܪ ; hébreu : נבכדנאצר / Nəḇūḵhaḏnatṣṣar ; grec ancien : Ναβουχοδονόσωρ / Naboukhodonósôr ; arabe : نبوخذنصر / nibūḫaḏniṣṣar) est le roi de l'Empire néo-babylonien entre 605 et 562 av. J.-C. (fr)
- Nabucodonosor II (634 a.C. ca – 562 a.C. circa) è stato un sovrano babilonese. Regnò dal 604 a.C. fino alla morte, avvenuta nel 562 a.C Noto in antichità per essersi dedicato alla ristrutturazione di Babilonia, pavimentando strade, ricostruendo templi e scavando canali, è famoso invece ai posteri per essere accreditato alla costruzione dei Giardini Pensili, una delle sette meraviglie del mondo antico, e per aver distrutto il tempio di Salomone, causando la prima deportazione del popolo ebraico, meglio conosciuta come Esilio babilonese. È inoltre menzionato nel Libro di Daniele e in altri testi della Bibbia. (it)
- Nabucodonosor II (em acádio: ; romaniz.: Nabû-kudurri-uṣur , lit. 'Nabu, vigie meu herdeiro'), historicamente conhecido como Nabucodonosor, o Grande, foi o segundo e o maior rei do Império Neobabilônico, governando desde a morte de seu pai Nabopolassar em 605 a.C. até sua própria morte em 562 a.C. Nabucodonosor continua famoso por suas campanhas militares no Levante, por seus projetos de construção em sua capital, Babilônia, e pelo importante papel que desempenhou na história judaica. Governando por 43 anos, Nabucodonosor foi o rei da dinastia caldeia que teve reinado mais duradouro. Na época de sua morte, Nabucodonosor era o governante mais poderoso do mundo conhecido. (pt)
|
