pyłek
pyłek (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zdrobn. od: pył
- (1.2) bardzo drobny pył
- (1.3) bot. męskie gamety u roślin; zob. też pyłek w Wikipedii
- (1.4) inform. jeden ze wzorców projektowych; zob. też pyłek (wzorzec projektowy) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pyłek pyłki dopełniacz pyłku / pyłka[1] pyłków celownik pyłkowi pyłkom biernik pyłek pyłki narzędnik pyłkiem pyłkami miejscownik pyłku pyłkach wołacz pyłku pyłki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) pyłki krwi
- synonimy:
- (1.3) pyłek kwiatowy • pyłek pszczeli
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pył m, pylenie n, pylnik m, zapylanie n, odpylanie n, pylica ż, pyleniec m, pyłkowina ż
- czas. pylić, zapylać, zapylić, odpylać, odpylić, rozpylić
- przym. pyłkowy, pyłowy, pylnikowy, bezpyłowy
- przysł. pyłowo, bezpyłowo
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: pył
- angielski: (1.3) pollen
- czeski: (1.3) pyl m
- hiszpański: (1.3) polen m
- nowogrecki: (1.3) γύρη
- sanskryt: (1.3) रजस्
- słowacki: (1.3) peľ m
- ukraiński: (1.3) пилок m
- węgierski: (1.3) virágpor, pollen
- źródła:
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.