sowa
sowa (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ornit. drapieżny ptak z rzędu Strigiformes[1], o dużej głowie i oczach umieszczonych z przodu, polujący nocą; zob. też sowy w Wikipedii
- (1.2) reg. mikol. czubajka kania[2][3]
- (1.3) pot. osoba chodząca bardzo późno spać[3]
- (1.4) środ. uczn. osoba w okularach[3]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sowa sowy dopełniacz sowy sów celownik sowie sowom biernik sowę sowy narzędnik sową sowami miejscownik sowie sowach wołacz sowo sowy
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) sowa biała • sowa uszata • sowa właściwa • sowa leci / frunie / huka / pohukuje / poluje / czai się
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) ojla
- (1.3) nocny marek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) uszatka
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Sowa ż, sowy nmos, Sowiniec mrz, sówkowate nmos, Sówka ż, osowienie n
- czas. osowieć dk.
- przym. sowi, sówkowy, sówkowaty
- przysł. sowio
- związki frazeologiczne:
- nie urodzi sowa sokoła • sowa na dachu kwili, komuś umrzeć po chwili • sowa, mądra głowa • sowa huczy, choć jej nikt nie uczy • sowa, choćby pod niebiosa latała, sokołem nie będzie • sowy z sokołem w jeden rząd nie włożysz • gdzie lata sokół, nie latać tam sowie • choćby kto świat obszedł kołem, nie będzie z sowy sokołem • trudno przerobić, co się złym uchowa, wszak się sokołem nie odrodzi sowa • zadąć na sowę • sowa, gdy z gniazda wyleci, wszyscy na nią ptacy biją • słońca nie doleci sowa • kiedy sowa zjastrzębieje, wyżej od sokoła lata • każdy bierze swoją sowę za sokoła • na orłowym gnieździe zorleje i sowa
- uwagi:
- zob. też sowa w Wikipedii
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: czubajka kania
- afar: (1.1) inin m
- akadyjski: (1.1) 𒀝𒆪𒌋
- albański: (1.1) buforët
- amharski: (1.1) ጉጉት
- angielski: (1.1) owl
- arabski: (1.1) بومة
- asamski: (1.1) ফেঁচা
- baskijski: (1.1) mozo, hontz, gauhontz
- białoruski: (1.1) сава ż
- bośniacki: (1.1) sova
- bretoński: (1.1) toud, kaouenn
- bułgarski: (1.1) сова ż
- chorwacki: (1.1) sova ż
- czeski: (1.1) sova ż
- dolnołużycki: (1.1) sowa
- duński: (1.1) ugle w
- esperanto: (1.1) strigo
- estoński: (1.1) öökull
- farerski: (1.1) ugla
- fiński: (1.1) pöllö
- francuski: (1.1) hibou m, chouette ż
- friulski: (1.1) çus
- fryzyjski: (1.1) ûle
- galicyjski: (1.1) moucho m
- górnołużycki: (1.1) sowa
- gruziński: (1.1) ბუ (bu)
- gudźarati: (1.1) ઘુવડ m (ghuvaḍa)
- hiszpański: (1.1) búho m, lechuza ż
- indonezyjski: (1.1) burung hantu
- irlandzki: (1.1) ulchabhán
- islandzki: (1.1) ugla
- jaćwieski: (1.1) puc
- japoński: (1.1) 梟 (フクロウ, fukurō)
- jawajski: (1.1) darès
- jidysz: (1.1) סאָווע ż (sowe)
- joruba: (1.1) owiwi
- kaszubski: (1.1) sowa ż
- kataloński: (1.1) rapinyaire nocturn
- kazachski: (1.1) жапалақ
- keczua: (1.1) juku
- kirgiski: (1.1) үкү
- koreański: (1.1) 올빼미 (olppaemi)
- ladyński: (1.1) ciuita
- litewski: (1.1) pelėda ż
- łotewski: (1.1) pūce
- macedoński: (1.1) був m (buv)
- maltański: (1.1) kokka
- nahuatl klasyczny: (1.1) tecolotl
- niderlandzki: (1.1) uil m
- niemiecki: (1.1) Eule ż
- norweski (bokmål): (1.1) ugle m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) ugle ż
- nowogrecki: (1.1) κουκουβάγια ż
- ormiański: (1.1) բու
- otomi z doliny Mezquital: (1.1) tukru
- portugalski: (1.1) coruja ż, mocho m
- prowansalski: (1.1) chòta
- romansz: (1.1) tschuetta
- rosyjski: (1.1) сова ż, сыч m, филин m
- rumuński: (1.1) bufniță
- sami: (1.1) skuolfelottit
- sanskryt: (1.1) वृक, आलु
- sardyński: (1.1) tirulia, cuccumeu, istria, stria
- serbski: (1.1) сова (sova)
- słowacki: (1.1) sova ż; (1.3) nočná sova ż
- słoweński: (1.1) sova ż
- szkocki: (1.1) cailleach-oidhche
- szwedzki: (1.1) uggla
- tajski: (1.1) ฮูก, นกฮูก
- tamilski: (1.1) ஆந்தை
- turecki: (1.1) baykuş
- ukraiński: (1.1) сова (sova) ż
- walijski: (1.1) tylluan
- węgierski: (1.1) bagoly
- wilamowski: (1.1) ouł ż, aojł ż
- włoski: (1.1) gufo m
- źródła:
- ↑ Hasło „Strigiformes” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Hasło „sowa” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Hasło „sowa” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 39, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 357.
sowa (język dolnołużycki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
sowa (język górnołużycki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
sowa (język kaszubski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: