barć

 

 

wymowa:

IPA: [barʲt͡ɕ], AS: [barʹć], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pszcz. dziupla z gniazdem pszczół; zob. też barć w Wikipedii

(1.2) pszcz. kłoda z wydrążonym otworem dla rodziny pszczelej

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	barć	barcie / rzad. barci[1]
dopełniacz	barci	barci
celownik	barci	barciom
biernik	barć	barcie / rzad. barci
narzędnik	barcią	barciami
miejscownik	barci	barciach
wołacz	barci	barcie / rzad. barci

przykłady:

(1.1) Ma on tu kawał ziemi i lasu, barci swoich pilnuje, rzemiosło sprawia, człowiek spokojny…^[2]

(1.1) U góry w dębie spróchniałym widać było dziuplę ogromną, jakby stworzoną na to, aby w niej pszczoły dzikie barci założyły.^[3]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) ul kłodowy

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) ul

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bartnik mos, bartodziej mos, bartnictwo n, barta ż, barciak m

przym. bartny, barciowy, bartniczy, barciakowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

od prasł. *br̩tь^[4][5], a to od rdzenia praindoeur. *bher-^[4][5], *bhor- lub *bhr̩-^[5] → drążyć^[4], brać, trzymać, nieść^[5]

por. białor. борць, czes. brť, ros. борть, słc. brť i ukr. борть

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) wild beehive
• białoruski: (1.1) борць m; (1.2) борць m
• niemiecki: (1.1) Baumbeute m
• słowacki: (1.1) brt m, brť ż
• ukraiński: (1.1) борть ż

źródła: