Berlin
Berlin (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto, stolica Niemiec; zob. też Berlin w Wikipedii
- (1.2) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości i gmin w Stanach Zjednoczonych
- (1.3) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie brodzkim obwodu lwowskiego[1][2]; zob. też Berlin (obwód lwowski) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Berlin Berliny dopełniacz Berlina Berlinów celownik Berlinowi Berlinom biernik Berlin Berliny narzędnik Berlinem Berlinami miejscownik Berlinie Berlinach wołacz Berlinie Berliny
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1-3) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Berlinie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Berlina • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Berlina • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Berlina • mieszkaniec / mieszkanka Berlina • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Berlinie • pochodzić z Berlina • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Berlina
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ber mrz, berlińczyk m, berlinianka ż, berlinka ż, berliniak m
- przym. berliński, podberliński
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- abchaski: (1.1) Берлин (Berlin)
- aceh: (1.1) Berlin
- adygejski: (1.1) Берлин (Berlin)
- afrykanerski: (1.1) Berlyn
- albański: (1.1) Berlini
- amharski: (1.1) በርሊን (bärlin), ቤርሊን (berlin)
- angielski: (1.1) Berlin
- arabski: (1.1) برلين m (barlīn)
- aragoński: (1.1) Berlín m
- aramejski: (1.1) syryjski: ܒܪܠܝܢ (berlīn)
- asturyjski: (1.1) Berlín m
- azerski: (1.1) Berlin
- baskijski: (1.1) Berlin
- baszkirski: (1.1) Берлин (Berlin)
- bengalski: (1.1) বার্লিন (bārlin)
- białoruski: (1.1) Берлін m (Bierlin)
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) Бэрлін m (Berlin)
- birmański: (1.1) ဘာလင် (bhalang)
- bośniacki: (1.1) Berlin m
- bułgarski: (1.1) Берлин m (Berlin)
- chiński standardowy: (1.1) 柏林 (bólín)
- chorwacki: (1.1) Berlin m
- czeski: (1.1) Berlín m
- czuwaski: (1.1) Бєрлинъ (Berlínŭ)
- dolnołużycki: (1.1) Barliń m
- dolnoniemiecki: (1.1) Berlin n
- dolnośląski: (1.1) Perlin m
- duński: (1.1) Berlin n
- esperanto: (1.1) Berlino
- estoński: (1.1) Berliin
- fidżyjski: (1.1) Berlin
- fiński: (1.1) Berliini
- francuski: (1.1) Berlin m
- fryzyjski: (1.1) Berlyn n
- galicyjski: (1.1) Berlín m
- gocki: (1.1) 𐌱𐌴𐍂𐌻𐌹𐌽 (Berlin)
- górnołużycki: (1.1) Berlin m
- gruziński: (1.1) ბერლინი (berlini)
- gudźarati: (1.1) બર્લિન (barlin)
- hausa: (1.1) Balin, Berlin
- hawajski: (1.1) Pelelina
- hebrajski: (1.1) ברלין ż (berlīn)
- hindi: (1.1) बर्लिन (barlin)
- hiszpański: (1.1) Berlín ż
- ido: (1.1) Berlin
- interlingua: (1.1) Berlin
- irlandzki: (1.1) Beirlín ż, Bearlín ż
- islandzki: (1.1) Berlín ż
- japoński: (1.1) ベルリン (berurin), 伯林
- jawajski: (1.1) Berlin
- jidysz: (1.1) בערלין n (berlin)
- joruba: (1.1) Berlin
- kabardyjski: (1.1) Берлин (Berlin)
- kannada: (1.1) ಬರ್ಲಿನ್ (barlin)
- kantoński: (1.1) 柏林 (paaklàhm)
- karpatorusiński: (1.1) Берлін m (Berlin)
- kaszubski: (1.1) Berlëno n, Berlin m
- kataloński: (1.1) Berlín m
- kazachski: (1.1) Берлин (Berlïn)
- khmerski: (1.1) បែរឡាំង (bærḷāṃṅ)
- kirgiski: (1.1) Берлин (Berlin)
- koreański: (1.1) 베를린 (bereullin)
- korsykański: (1.1) Berlinu
- kurmandżi: (1.1) Berlîn ż
- limburski: (1.1) Berlien
- litewski: (1.1) Berlynas m
- luksemburski: (1.1) Berlin n
- łaciński: (1.1) Berolinum n
- łotewski: (1.1) Berlīne ż
- malajalam: (1.1) ബെര്ലിൻ (berlin)
- malajski: (1.1) Berlin
- manx: (1.1) Berleen ż
- maoryski: (1.1) Pearīni
- marathi: (1.1) बर्लिन (barlin)
- mongolski: (1.1) Берлин (Berlin)
- niderlandzki: (1.1) Berlijn n
- niemiecki: (1.1) Berlin n
- nowogrecki: (1.1) Βερολίνο n (Verolíno), katharewusa: Βερολῖνον n (Verolĩnon)
- nowopruski: (1.1) Berlīns m
- ormiański: (1.1) Բեռլին (Beṙlin)
- paszto: (1.1) برلين (bərlīn), بېرلين (berlīn)
- pendżabski: (1.1) ਬਰਲਿਨ (barlin)
- perski: (1.1) برلین (berlin), برلن (berlan)
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- portugalski: (1.1) Berlim m
- romski: (1.1) Berlin
- rosyjski: (1.1) Берлин m
- rumuński: (1.1) Berlin
- sardyński: (1.1) Berlinu
- serbski: (1.1) Берлин m (Berlin)
- slovio: (1.1) Берлин (Berlin)
- słowacki: (1.1) Berlín m
- somalijski: (1.1) Barliin
- sorani: (1.1) بەرلین (berlîn)
- suahili: (1.1) Berlin
- sycylijski: (1.1) Birlinu m
- szkocki gaelicki: (1.1) Beirlín ż
- szwedzki: (1.1) Berlin w
- tadżycki: (1.1) Берлин (Berlin)
- tagalski: (1.1) Berlin
- tajski: (1.1) เบอร์ลิน
- tamilski: (1.1) பெர்லின் (perliṉ)
- tatarski: (1.1) Берлин (Berlin)
- telugu: (1.1) బెర్లిన్ (berlin)
- tetum: (1.1) Berlín
- tigrinia: (1.1) በርሊን (bärlin), ቤርሊን (berlin)
- tok pisin: (1.1) Berlin
- turecki: (1.1) Berlin
- turkmeński: (1.1) Berlin
- tybetański: (1.1) པེ་ལིང (pe.liṅ)
- ujgurski: (1.1) بېرلىن (bérlin)
- ukraiński: (1.1) Берлін m (Berlin)
- urdu: (1.1) برلن (barlin)
- uzbecki: (1.1) Berlin
- volapük: (1.1) Berlin
- võro: (1.1) Berliiń
- walijski: (1.1) Berlin ż
- węgierski: (1.1) Berlin
- wietnamski: (1.1) Bá Linh
- włoski: (1.1) Berlino ż
- wolof: (1.1) Berlin
- zachodnioflamandzki: (1.1) Berlyn n
- zachodniopendżabski: (1.1) برلن (barlin)
- zulu: (1.1) IBerlini
- żmudzki: (1.1) Berlīns m
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 308.
- ↑ Hasło „Berlin, powiat brodzki” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna. Warszawa, 1880.
- ↑ Hasło „Berlin” w: Online Etymology Dictionary.
Berlin (język angielski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) be in Berlin → być w Berlinie • live in Berlin → żyć w Berlinie • work in Berlin → pracować w Berlinie • be born in Berlin → urodzić się w Berlinie • die in Berlin → umrzeć w Berlinie • settle in Berlin → osiedlić się w Berlinie • leave Berlin → wyjechać z Berlina • move to Berlin → wprowadzić się do Berlina • get to Berlin → dojechać do Berlina • be a habitant / an inhabitant of Berlin → być mieszkańcem Berlina • a road in Berlin → droga w Berlinie • a street in Berlin → ulica w Berlinie • a square in Berlin → plac w Berlinie • a house in Berlin → dom w Berlinie • a flat in Berlin → mieszkanie w Berlinie • a headquarters in Berlin → siedziba w Berlinie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Berlin (język baskijski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Berlin (język duński)
edytuj- wymowa:
- Dania: [bärliˀn]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- przykłady:
- (1.1) Jeg flytter til Berlin for at lære tysk. → Przeprowadzam się do Berlina, aby nauczyć się niemieckiego.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Vestberlin → Berlin Zachodni • Østberlin → Berlin Wschodni
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Berlin (język francuski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Berlin (interlingua)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Berlin (język luksemburski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Berlin” w: Lëtzebuerger Online Dictionnaire.
Berlin (język niemiecki)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik (das)[1] Berlin dopełniacz (des) Berlin
Berlinscelownik (dem) Berlin biernik (das) Berlin
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Berlinerisch n, Berliner m, Berlinerin ż, Berlinisch n, Berlinale ż
- czas. berlinern
- przym. berlinisch, Berliner, berlinerisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prawdopodobnie pochodzenia słowiańskiego[2]
- uwagi:
- zobacz też: Baden-Württemberg • Bayern • Brandenburg • Berlin • Bremen • Hamburg • Hessen • Mecklenburg-Vorpommern • Niedersachsen • Nordrhein-Westfalen • Rheinland-Pfalz • Saarland • Sachsen • Sachsen-Anhalt • Schleswig-Holstein • Thüringen
- źródła:
Berlin (język słoweński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Berlin” w: Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU.
Berlin (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: stolice krajów Europy w języku szwedzkim
- źródła:
Berlin (język węgierski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: