Zygmunt Beczkowicz

Zygmunt Beczkowicz

Data i miejsce urodzenia	21 stycznia 1887 Łukowica, Królestwo Polskie
Data i miejsce śmierci	2 maja 1985 Gdynia, Polska
Wojewoda nowogródzki
Okres	od 24 września 1926 do 20 czerwca 1931
Poprzednik	Marian Januszajtis-Żegota
Następca	Wacław Kostek-Biernacki
Wojewoda wileński
Okres	od 20 czerwca 1931 do 27 stycznia 1933
Poprzednik	Stefan Kirtiklis
Następca	Władysław Jaszczołt
Poseł RP na Łotwie
Okres	od 21 stycznia 1933 do 20 września 1935
Poprzednik	Mirosław Arciszewski
Następca	Franciszek Charwat
Senator V kadencji (II RP)
Okres	od 13 listopada 1938 do 2 października 1939
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Zygmunt Kazimierz Beczkowicz (ur. 21 stycznia 1887^[1] w Łukowicy, pow. lubartowskim, zm. 2 maja 1985 w Gdyni) – polski prawnik i dyplomata, działacz społeczny i państwowy II Rzeczypospolitej, senator IV i V kadencji w latach 1935–1939.

Syn Henryka^[1]. Od 1921 był mężem Marii z Sawickich^[1]. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Moskiewskiego^[1]. W latach 1918–1920 jeden z organizatorów sądownictwa polskiego w odrodzonej Rzeczypospolitej^[1]. Od 1920 zastępca komisarza rządu w Warszawie, następnie wicewojewoda warszawski^[1]. Po przewrocie majowym od 24 września 1926 do 20 czerwca 1931 wojewoda nowogródzki, od 20 czerwca 1931 do 27 stycznia 1933 wojewoda wileński. W latach 1933–1935 poseł Rzeczypospolitej w Rydze^[1], w latach 1935–1939 senator Rzeczypospolitej (dwukrotnie z nominacji prezydenta RP). Wiceprezes Zarządu Głównego Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich w 1939^[2].

W 1945 pełnił funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. Działacz Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK) od 1950, w latach 1958–1960 przewodniczący Komisji Krajoznawczej Zarządu Głównego PTTK, a następnie jej członek. Wieloletni członek Głównego Sądu Koleżeńskiego PTTK oraz Komisji Historycznej Zarządu Głównego PTTK. Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze nadało mu członkostwo honorowe w 1962.

Został pochowany na cmentarzu Witomińskim w Gdyni (kwatera 26-19-2)^[3].

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)^[4][5]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (dwukrotnie: 2 maja 1923^[5][6], 1964^[5])
• Złoty Krzyż Zasługi (1956)^[5]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[7]
• Wielka Wstęga Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa)^[5]

• Wielki Oficer Orderu Korony Rumunii (Rumunia)^[7]

• Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, tom I: A–D (pod redakcją Małgorzaty Smogorzewskiej i Andrzeja Krzysztofa Kunerta), Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1998.