Wojciech Maksymowicz

Wojciech Maksymowicz

Data i miejsce urodzenia	24 maja 1955 Włocławek
Minister zdrowia i opieki społecznej
Okres	od 31 października 1997 do 26 marca 1999
Przynależność polityczna	Akcja Wyborcza Solidarność
Poprzednik	Krzysztof Kuszewski (p.o.)
Następca	Franciszka Cegielska
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Wojciech Stefan Maksymowicz (ur. 24 maja 1955 we Włocławku) – polski neurochirurg, profesor nauk medycznych, w latach 1997–1999 minister zdrowia i opieki społecznej w rządzie Jerzego Buzka, wiceminister nauki i szkolnictwa wyższego w randze podsekretarza stanu (2019) i następnie sekretarza stanu (2019–2020), poseł na Sejm IX kadencji.

Syn Stefana Maksymowicza, żołnierza AK^[1], i Alicji Maksymowicz, która m.in. pełniła funkcję dziekana Wydziału Pedagogicznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie^[2]. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza w Olsztynie. Ukończył studia na Akademii Medycznej w Warszawie. Na tej uczelni obronił doktorat i habilitację z zakresu nauk medycznych. W 2006 otrzymał tytuł naukowy profesora.

Działał w lekarskiej „Solidarności”. W latach 1992–1995 pracował w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Olsztynie, następnie był starszym asystentem w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej. Zasiadał też w prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej.

Od 31 października 1997 do 26 marca 1999 sprawował urząd ministra zdrowia i opieki społecznej w rządzie Jerzego Buzka^[3]. W 2004 przystąpił do Partii Centrum, a w 2006 wstąpił do Platformy Obywatelskiej^[4].

Do 2007 pracował w Centralnym Szpitalu Klinicznym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie. W październiku tegoż roku objął obowiązki dziekana Wydziału Nauk Medycznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. W marcu 2016 wybrany na prorektora tej uczelni ds. zadań uczelni medycznej^[5]. Z funkcji tej zrezygnował w czerwcu 2019 po konflikcie z rektorem uniwersytetu Ryszardem Góreckim^[6].

Jako naukowiec związany ze środowiskiem medycznym UWM, współtworzył Wydział Nauk Medycznych na tej uczelni. W pracy naukowej jego zespół prowadził badania nad zastosowaniem komórek macierzystych w terapii chorób neurodegeneracyjnych, m.in. stwardnienia zanikowego bocznego i stwardnienia rozsianego. W przypadku tej pierwszej choroby sukcesem było uzyskanie poprawy u 7 z 11 pacjentów. Ponadto wraz z profesorem Isao Moritą wszczepił 16 pacjentom w stanie minimalnej świadomości stymulatory, dzięki którym u trójki z nich udało się przywrócić świadomość^[7].

We wrześniu 2013 zrezygnował z członkostwa w PO, podejmując współpracę z Jarosławem Gowinem jako ekspert ds. ochrony zdrowia^[8]. Został następnie koordynatorem ruchu „Godzina dla Polski” w województwie warmińsko-mazurskim, przystąpił także do związanej z nim partii Polska Razem, powołanej w grudniu tego samego roku^[9]. Przez kilka miesięcy pełnił funkcję jej pełnomocnika na województwo warmińsko-mazurskie. Później opuścił to ugrupowanie, a w wyborach samorządowych poparł kandydaturę Piotra Grzymowicza na prezydenta Olsztyna^[10]. W 2015 wystartował do Senatu jako kandydat niezależny z poparciem Polskiego Stronnictwa Ludowego^[11], zajmując 4. (ostatnie) miejsce w okręgu^[12].

W sierpniu 2018 został doradcą Jarosława Gowina, będącego wicepremierem i ministrem nauki i szkolnictwa wyższego^[13]. 26 lipca 2019 prezes Rady Ministrów Mateusz Morawiecki powołał go na podsekretarza stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego^[14]. Uprzednio ogłoszono go liderem olsztyńskiej listy PiS w wyborach do Sejmu (z rekomendacji Porozumienia)^[15]. W głosowaniu z października 2019 uzyskał mandat posła IX kadencji, otrzymując 31 575 głosów^[16]. Jeszcze przed rozpoczęciem kadencji Sejmu objął stanowisko sekretarza stanu w MNiSW^[17]. Zrezygnował z niego w listopadzie 2020^[18].

W kwietniu 2021 ujawniono, że przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia wszczęli kontrolę na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w sprawie eksperymentów medycznych z zakresu neurochirurgii, w których rzekomo miało dochodzić do wykorzystywania płodów ludzkich^[19]. Wojciech Maksymowicz zaprzeczył, żeby tego rodzaju eksperymenty miały miejsce na jego uczelni. W połowie kwietnia zapowiedział rezygnację z członkostwa w klubie parlamentarnym PiS^[20], do czego doszło w następnym miesiącu. W maju tego samego roku odszedł także z Porozumienia, dołączając do koła parlamentarnego Polski 2050^[21]. Półtora roku później, po publikacjach na temat jego pracy w kierowanej przez niego klinice neurochirurgii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Olsztynie, wystąpił z tego koła i z partii, zostając posłem niezrzeszonym^[22]. Nie kandydował w wyborach w 2023.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2015)^[23]
• Krzyż Wolności i Solidarności (2014)^[24]
• Złoty Krzyż Zasługi (2009)^[25]
• Medal „Milito Pro Christo” (2017)^[26]
• Czerwona Kokardka (2000)^[27]

• Prof. dr hab. Wojciech Stefan Maksymowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-10-18] .