Szlichtyngowa
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||
Rynek w Szlichtyngowej | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Gmina | |||
Prawa miejskie | |||
Burmistrz |
Jolanta Wielgus | ||
Powierzchnia |
1,55 km² | ||
Populacja (31.12.2019) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Strefa numeracyjna |
+48 65 | ||
Kod pocztowy |
67-407 | ||
Tablice rejestracyjne |
FWS | ||
Położenie na mapie gminy Szlichtyngowa | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa lubuskiego | |||
Położenie na mapie powiatu wschowskiego | |||
51°42′43″N 16°14′32″E/51,711944 16,242222 | |||
TERC (TERYT) |
0812024 | ||
SIMC |
0954640 | ||
Urząd miejski Rynek 167-407 Szlichtyngowa | |||
Strona internetowa |
Szlichtyngowa (niem. Schlichtingsheim[3]) – miasto w południowej części województwa lubuskiego, w powiecie wschowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Szlichtyngowa, w pobliżu rzeki Odry. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. leszczyńskiego. Szlichtyngowa leży w historycznej Wielkopolsce[4].
Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. miasto miało 1274 mieszkańców[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miasto założył w swych dobrach członek wspólnoty braci polskich Jan Jerzy Szlichtyng, który w 1644 wyjednał od króla Polski Władysława IV Wazy przywilej lokacyjny dla miejscowości zwanej wówczas Schlichtinkowo. Jak wiele innych miast zakładanych w tym okresie w Wielkopolsce, Szlichtyngowa opierała swój rozwój na imigracji protestanckich uchodźców ze Śląska, prześladowanych przez katolickich Habsburgów. Z tego powodu miasto od początków istnienia[potrzebny przypis] aż do 1945 r. posiadało pod względem kulturowym i etnicznym przeważająco niemiecki charakter. Szlichtyngowa funkcjonowała jako ośrodek rzemieślniczy, od 1653 znajdował się tu skład płótna przeznaczonego na eksport.
Wraz z II rozbiorem Polski w 1793 r. miasto dostało się pod panowanie Prus, przejściowo wchodząc w skład Księstwa Warszawskiego (1807–1815). W 1906 r. Szlichtyngowa otrzymała połączenie kolejowe z Górą i Głogowem. Ze względów etnicznych[potrzebny przypis] Traktat Wersalski nie przywrócił Szlichtyngowej Polsce po I wojnie światowej. 1 lutego 1945 r. miasto zostało zajęte przez wojska radzieckie. W Szlichtyngowej utworzono polską administrację, ludność miasta została wysiedlona do Niemiec[potrzebny przypis] i zastąpiona polskimi osadnikami.
W 1992 r. zlikwidowano połączenie kolejowe z miastem. W 1995 r. spłonął kościół szachulcowy z XVII wieku. Ośrodek handlowo-usługowy regionu rolniczego. W okolicy ma miejsce wydobycie gazu ziemnego.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]- Piramida wieku mieszkańców Szlichtyngowej w 2014 roku[5].
Ludzie związani ze Szlichtyngową
[edytuj | edytuj kod]Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[6]:
- założenie urbanistyczne i zespół budowlany
- dom, ul. Polna 2, z XVIII wieku/XIX wieku
- domy – kamienice, Rynek 7, 11, 13, 19, 20, 36, 37, z okresu XVIII wieku/XIX wieku
- koźlak (wiatrak)
inne zabytki:
- kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego
- wozownia plebańska z pierwszej połowy XIX wieku
- dzwonnica z XVII-XVIII wieku
- cmentarz żydowski
-
Kamieniczka – Rynek 7
-
Kamieniczki – Rynek 11, 12
-
Wiatrak
Transport
[edytuj | edytuj kod]Węzeł drogowy. W mieście krzyżują się drogi krajowe i wojewódzkie:
- DK12: Łęknica – Żary – Szlichtyngowa – Kalisz – Radom – Lublin – Dorohusk
- DW324: Szlichtyngowa – Góra – Rawicz
Edukacja
[edytuj | edytuj kod]- Przedszkole Samorządowe im. Pluszowego Misia[7]
- Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II
- Gimnazjum im. Noblistów Polskich (zakończyło działalność w 2019)
Kultura i sztuka
[edytuj | edytuj kod]- Imprezy kulturalne:
- Virtus Volley Cup – jeden z największych w Polsce turniejów w mini piłce siatkowej dziewcząt
- Międzynarodowy Bieg Szlichtyngów
- Organizacje kulturalne:
- Stowarzyszenie Grupa Virtus
Sport
[edytuj | edytuj kod]Kluby sportowe:
- Virtus Volley Szlichtyngowa (siatkówka dziewcząt)
– mistrz województwa lubuskiego w siatkówce plażowej kadetek (2009)
– wicemistrz województwa lubuskiego w siatkówce plażowej juniorek (2009)
– wicemistrz województwa lubuskiego w kat. klas piątych szkół podstawowych (2009)
– brązowy medalista mistrzostw województwa lubuskiego w kat. klas szóstych szkół podstawowych (2009)
– mistrz województwa lubuskiego w kat. klas piątych szkół podstawowych (2008)
- Miejski Klub Sportowy „Orzeł” Szlichtyngowa – klub piłkarski założony w 1997 roku i występujący w A-klasie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jarosław Nieradka. Wakacyjny dodatek Aspektów – Na szlaku. w: Niedziela.
- ↑ a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-19] .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ Tomasz Jaworski, Wojna, pokój i religia a ruchy ludnościowe na polskim pograniczu zachodnim w XVII i na początku XVIII w., Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze, Zielona Góra 1998, ISBN 83-86832-42-8, s. 107.
- ↑ Szlichtyngowa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego – stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 84. [dostęp 2013-02-22].
- ↑ 70 lat Przedszkola Samorządowego im. Pluszowego Misia w Szlichtyngowej [online], www.zw.pl [dostęp 2021-02-25] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona miasta i gminy Szlichtyngowa
- Szlichtyngowa al. Szlichtyngowo, Szlichtyngowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 959 .