Województwo poznańskie (1945–1975)
województwo | |
1944 – 1975 | |
Państwo | |
---|---|
Stolica | |
Data powstania |
22 sierpnia 1944 |
Data likwidacji |
1 czerwca 1975 |
Zarządzający | |
Powierzchnia |
26 723 km²[1] |
Populacja (31 XII 1974) • liczba ludności |
|
Tablice rejestracyjne |
P |
Położenie na mapie Polski w latach 1951–1975 | |
52,4064°N 16,9252°E/52,406400 16,925200 |
Województwo poznańskie – dawna jednostka podziału administracyjnego Polski najwyższego szczebla, której stolicą był Poznań, formalnie przywrócona 22 sierpnia 1944[2]. Faktycznie jednostka została zorganizowana po przejściu linii frontu. 25 września 1945 została powiększona o część Ziem Odzyskanych. Województwo kilkakrotnie zmieniało swoje granice. W latach 1946–1950 było największym województwem Polski. W związku z reformą administracyjną w 1975 województwo zostało zlikwidowane a jego teren został podzielony w większości pomiędzy tzw. małe województwo poznańskie, województwo kaliskie, województwo konińskie, województwo leszczyńskie i województwo pilskie (część zachodnich gmin weszła natomiast w skład województw: gorzowskiego i zielonogórskiego). Obecnie w większości teren województwa należy do województwa wielkopolskiego.
Zmiany 1946
[edytuj | edytuj kod]W myśl reformy regulującej podział administracyjny kraju z 28 czerwca 1946, województwo poznańskie objęło swoim obszarem teren zajmowany przez przedwojenny region o tej samej nazwie, do którego włączono południowo-zachodnią część Ziem Odzyskanych z Piłą, Gorzowem i Zieloną Górą, wchodzących w skład Okręgu III (Pomorze Zachodnie). Powstała w ten sposób jednostka administracyjna była największa w kraju i dzieliła się na czterdzieści jeden powiatów, w tym dwa grodzkie: Poznań i Gniezno. Największym i najludniejszym powiatem ziemskim był wówczas powiat koniński.
28 czerwca 1946 r. utworzono ekspozyturę urzędu wojewódzkiego w Gorzowie, której zakres działania obejmował powiaty: babimojski, gorzowski, gubiński, krośnieński, międzyrzecki, pilski, rzepiński, skwierzyński, sulęciński, strzelecki, świebodziński, wschowski, zielonogórski[3].
Powiat | Powierzchnia (km²)[4] |
Liczba ludności 14 II 1946[5] | |
---|---|---|---|
ogółem | na km² | ||
babimojski | 282 | 9186 | 33 |
chodzieski | 893 | 38 952 | 44 |
czarnkowski | 919 | 37 401 | 41 |
Gniezno (miejski) | 18 | 30 292 | 1683 |
gnieźnieński | 1126 | 51 098 | 45 |
gorzowski | 1253 | 46 931 | 37 |
gostyński | 701 | 55 336 | 79 |
gubiński | 513 | 6174 | 12 |
jarociński | 1124 | 85 180 | 76 |
kaliski | 1478 | 161 966 | 110 |
kępiński | 1179 | 82 922 | 70 |
kolski | 1097 | 93 411 | 85 |
koniński | 2152 | 167 474 | 78 |
kościański | 1057 | 73 458 | 69 |
krośnieński | 1307 | 14 238 | 11 |
krotoszyński | 915 | 70 560 | 77 |
leszczyński | 827 | 55 882 | 68 |
międzychodzki | 755 | 25 761 | 34 |
międzyrzecki | 706 | 20 511 | 29 |
mogileński | 1059 | 61 482 | 58 |
nowotomyski | 1276 | 74 766 | 59 |
obornicki | 966 | 43 963 | 46 |
ostrowski | 1194 | 101 591 | 85 |
pilski | 967 | 36 933 | 38 |
Poznań (miejski) | 226 | 267 978 | 1186 |
poznański | 1089 | 74 756 | 69 |
rawicki | 523 | 43 366 | 83 |
rzepiński | 1189 | 12 282 | 10 |
skwierzyński | 658 | 8984 | 14 |
strzelecki | 1102 | 26 029 | 24 |
sulęciński | 1120 | 13 542 | 12 |
szamotulski | 1076 | 59 992 | 56 |
średzki | 800 | 47 313 | 60 |
śremski | 910 | 55 528 | 61 |
świebodziński | 911 | 27 091 | 30 |
turecki | 1591 | 114 338 | 72 |
wągrowiecki | 1037 | 50 772 | 49 |
wolsztyński | 754 | 41 617 | 55 |
wrzesiński | 608 | 43 042 | 71 |
wschowski | 272 | 11 517 | 42 |
zielonogórski | 875 | 39 596 | 45 |
żniński | 732 | 38 902 | 53 |
Zmiany w 1950
[edytuj | edytuj kod]Reforma administracyjna z 6 lipca 1950 spowodowała utworzenie nowych województw: koszalińskiego, opolskiego i zielonogórskiego. W skład tego ostatniego weszły przede wszystkim zachodnie powiaty województwa poznańskiego, a oprócz nich, do województwa bydgoskiego przyłączono powiaty mogileński i żniński, tak więc jego powierzchnia zmalała, a granice zbliżyły się do współczesnych granic województwa wielkopolskiego.
Z powiatów ziemskich wydzielono aż cztery kolejne miasta: Kalisz, Leszno, Piłę i Ostrów Wlkp., a później, w 1973, także Konin. Utworzono także dwa nowe powiaty: pleszewski i słupecki, a w 1957 wydzielono z województwa Poznań, przyznając mu status miasta na prawach województwa[6].
Powiat | Powierzchnia (km²) |
Liczba ludności 31 XII 1972 |
Miasta | Gminy | Siedziba | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ogółem (tys.) | na km² | ogółem | w tym posiadające wspólną radę narodową z gminami | ||||
chodzieski | 892 | 49,2 | 55 | 4 | 3 | 6 | Chodzież |
czarnkowski | 972 | 43,5 | 45 | 2 | 1 | 5 | Czarnków |
Gniezno (miejski) | 28 | 52,4 | 1896 | 1 | nd. | nd. | Gniezno |
gnieźnieński | 1132 | 56 | 49 | 3 | 3 | 9 | |
gostyński | 714 | 62,4 | 87 | 4 | 3 | 6 | Gostyń |
jarociński | 707 | 69 | 98 | 2 | 1 | 5 | Jarocin |
kaliski | 1346 | 100,3 | 75 | 2 | 2 | 13 | Kalisz |
Kalisz m. | 30 | 83,6 | 2776 | 1 | nd. | nd. | |
kępiński | 609 | 48,4 | 80 | 1 | 0 | 7 | Kępno |
kolski | 1084 | 94 | 87 | 5 | 3 | 10 | Koło |
koniński | 1359 | 142,1 | 105 | 5 | 4 | 13 | Konin |
kościański | 1040 | 85,4 | 82 | 5 | 4 | 9 | Kościan |
krotoszyński | 811 | 74,4 | 92 | 5 | 3 | 6 | Krotoszyn |
leszczyński | 749 | 42,8 | 57 | 2 | 2 | 6 | Leszno |
Leszno (miejski) | 20 | 35,5 | 1818 | 1 | nd. | nd. | |
międzychodzki | 785 | 31,7 | 40 | 2 | 1 | 5 | Międzychód |
nowotomyski | 1298 | 91,6 | 71 | 6 | 4 | 9 | Nowy Tomyśl |
obornicki | 850 | 51,8 | 61 | 3 | 1 | 4 | Oborniki |
ostrowski | 1128 | 82,8 | 73 | 3 | 3 | 7 | Ostrów Wielkopolski |
Ostrów Wielkopolski (miejski) | 29 | 51,2 | 1760 | 1 | nd. | nd. | |
ostrzeszowski | 772 | 48,5 | 63 | 3 | 2 | 6 | Ostrzeszów |
Piła (miejski) | 88 | 45,3 | 514 | 1 | nd. | nd. | Piła |
pleszewski | 695 | 53,6 | 77 | 1 | 0 | 6 | Pleszew |
poznański | 1249 | 141,8 | 114 | 6 | 2 | 10 | Poznań |
rawicki | 522 | 51,7 | 99 | 4 | 3 | 5 | Rawicz |
słupecki | 663 | 46,6 | 70 | 2 | 1 | 5 | Słupca |
szamotulski | 1116 | 75,4 | 68 | 4 | 2 | 7 | Szamotuły |
średzki | 733 | 55,8 | 76 | 2 | 1 | 6 | Środa |
śremski | 779 | 58,9 | 76 | 4 | 3 | 5 | Śrem |
trzcianecki | 908 | 36,8 | 41 | 2 | 1 | 4 | Trzcianka |
turecki | 1143 | 87 | 76 | 3 | 2 | 10 | Turek |
wągrowiecki | 1087 | 61,5 | 57 | 3 | 2 | 7 | Wągrowiec |
wolsztyński | 812 | 50,7 | 62 | 2 | 1 | 4 | Wolsztyn |
wrzesiński | 705 | 62,4 | 89 | 3 | 2 | 5 | Września |
Ludność
[edytuj | edytuj kod]Data | Liczba mieszkańców | ||
---|---|---|---|
ogółem | miejska (%) | wiejska (%) | |
14 II 1946 (spis sumaryczny)[8] | 2 422 113 | 886 901 (36,62%) | 1 535 212 (63,38%) |
3 XII 1950 (spis powszechny)[9] | 2 105 189 | 864 513 (41,07%) | 1 240 676 (58,93%) |
31 XII 1956[10] | 2298 tys. | 1036 tys. (45,1%) | 1262 tys. (54,9%) |
1959[11] | 2012,1 tys. | b.d. (35%[12]) | b.d. (65%[12]) |
6 XII 1960 (spis powszechny)[13] | 1 992 758 | 718 187 (36,04%) | 1 274 571 (63,96%) |
31 XII 1963[14] | 2090 tys. | 768 tys. (36,7%) | 1322 tys. (63,3%) |
31 XII 1965[15] | 2126,3 tys. | b.d. | b.d. |
1967[16] | 2159,4 tys. | b.d. | b.d. |
31 XII 1968[17] | 2171 tys. | 844 tys. (38,9%) | 1327 tys. (61,1%) |
8 XII 1970 (spis powszechny)[18] | 2 191 501 | 867 043 (39,56%) | 1 324 458 (60,44%) |
31 XII 1971[19] | 2206 tys. | 880,6 tys. (39,9%) | 1325,4 tys. (60,1%) |
31 XII 1972[20] | 2224,1 tys. | 893,8 tys. (40,2%) | 1330,3 tys. (59,8%) |
31 XII 1973[21] | 2235 tys. | 912 tys. (40,8%) | 1323 tys. (40,8%) |
31 XII 1974[22] | 2253 tys. | 929 tys. (41,2%) | 1324 tys. (58,8%) |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dane z 1965 roku.
- ↑ Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 21 sierpnia 1944 r. o trybie powołania władz administracji ogólnej I i II instancji (Dz.U. z 1944 r. nr 2, poz. 8), który wszedł w życie 22 sierpnia 1944
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 maja 1946 r. ws. powołania ekspozytur urzędów wojewódzkich na obszarze Ziem Odzyskanych (Dz.U. z 1946 r. nr 28, poz. 178)
- ↑ Rocznik Statystyczny 1947, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1947, s. 17 (s. 34 dokumentu PDF) .
- ↑ Powszechny Sumaryczny Spis Ludności z dn. 14 II 1946 r., Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1947, s. 14-15 (s. 30-31 dokumentu PDF) .
- ↑ Dekret Rady Państwa z dnia 31 grudnia 1956 r. o wyłączeniu z województw miast Krakowa, Poznania i Wrocławia oraz nadaniu Miejskim Radom Narodowym tych miast uprawnień wojewódzkich rad narodowych – od 1 stycznia 1957 Poznań pozostawał poza granicami województwa, jednocześnie zyskał rangę jednostki podziału administracyjnego szczebla wojewódzkiego. Rada Narodowa posiadała kompetencje władz wojewódzkich.
- ↑ Polska. Zarys encyklopedyczny, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 755 .
- ↑ Powszechny Sumaryczny Spis Ludności z dn. 14 II 1946 r., Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1947, s. 14 (s. 30 dokumentu PDF) .
- ↑ Narodowy Spis Powszechny z dnia 3 grudnia 1950 r. Struktura zawodowa i demograficzna ludności. Indywidualne gospodarstwa rolne. Polska, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1954, s. 3 (s. 8 dokumentu PDF) .
- ↑ Rocznik statystyczny 1957. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1957, s. 5 (strona 44 dokumentu PDF).
- ↑ A-Z Encyklopedia Popularna PWN, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1962, s. 862 .
- ↑ a b A-Z Encyklopedia Popularna PWN, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1962, s. 824 .
- ↑ Spis Powszechny z dnia 6 grudnia 1960 r. Wyniki ostateczne. Ludność, gospodarstwa domowe. Polska, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, grudzień 1965, s. 6 i 7 (strony 5 i 6 dokumentu PDF) .
- ↑ Rocznik polityczny i gospodarczy 1964, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, s. 32 .
- ↑ Wielka encyklopedia powszechna PWN, t. t. 9, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 5 .
- ↑ Mała encyklopedia powszechna PWN, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1969, s. 825 .
- ↑ Wielka encyklopedia powszechna PWN, t. 13 (suplement), 1970, s. 361 .
- ↑ Narodowy Spis Powszechny 8 XII 1970. Struktura demograficzna i zawodowa ludności, gospodarstwa domowe. Polska. Wyniki ostateczne, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, grudzień 1972, s. 4-6 (strony 60-62 dokumentu PDF) .
- ↑ Rocznik statystyczny 1972, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1972, s. 75 .
- ↑ Rocznik polityczny i gospodarczy 1973, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, s. 37 .
- ↑ Rocznik polityczny i gospodarczy 1974, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1975, s. 85 .
- ↑ Encyklopedia powszechna PWN, t. 3, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 577 .