Cezary Łazarewicz
Cezary Łazarewicz (2021) | |
Data i miejsce urodzenia |
6 lipca 1966 |
---|---|
Dziedzina sztuki |
pisarz, dziennikarz, publicysta |
Ważne dzieła | |
Żeby nie było śladów. Sprawa Grzegorza Przemyka | |
Odznaczenia | |
Nagrody | |
Cezary Karol Łazarewicz (ur. 6 lipca 1966 w Darłowie[1]) – polski dziennikarz prasowy, publicysta i pisarz, działacz opozycji demokratycznej w PRL, laureat Nagrody „Nike” (2017).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent szkoły średniej w Zespole Szkół Morskich w Darłowie. W połowie lat 80. zaangażował się w działalność pacyfistycznego i opozycyjnego Ruchu Wolność i Pokój. Zajmował się dystrybucją pism drugiego obiegu, redagował prasę podziemną („Ucho”, „Rewers”)[1].
Po przemianach politycznych organizował „Gazetę Obywatelską”. Wstąpił do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Od 1991 publikował w „Gazecie Wyborczej”, był dyrektorem szczecińskiego Radia na Fali i dziennikarzem „Przekroju”[1][2]. Od 2007 związany z „Polityką” jako publicysta działu krajowego[3], następnie z „Newsweekiem” i z „Wprost”. W 2015 dołączył do redakcji portalu Wirtualna Polska[4]. W tym samym roku wydał książkę Elegancki morderca, przedstawiającą historię polskiego seryjnego mordercy Władysława Mazurkiewicza[5].
W 2009 nominowany do nagrody dziennikarskiej MediaTory w jednej z kategorii[6]. W 2016 został laureatem tej nagrody w kategorii ObserwaTOR[7]. W 2014 przegrał prawomocnie proces ze Stowarzyszeniem Dziennikarzy Polskich, który wytoczył organizacji po przyznaniu mu nominacji do Hieny Roku za artykuł o relacjach Jarosława i Lecha Kaczyńskiego z ich ojcem Rajmundem pt. Rajmund Kaczyński. Ojciec braci[8][9].
Jest mężem Ewy Winnickiej[10], z którą wspólnie napisał książki Zapraszamy do Trójki i 1968. Czasy nadchodzą nowe.
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]W 2014 odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności[11]. W 2021 otrzymał tytuł honorowego obywatela gminy Kadzidło[12].
Laureat nagród: Książka Historyczna Roku z 2016[13] oraz Nagrody Literackiej „Nike” z 2017 za książkę Żeby nie było śladów[14][15][16]. Książka ta została również nominowana do Nagrody Historycznej im. Kazimierza Moczarskiego 2017[17]. W październiku 2023 uhonorowany został nagrodą Krakowska Książka Miesiąca za Na Szewskiej. Sprawa Stanisława Pyjasa[18]. Reportaż ten znalazł się także w finałowej siódemce Nagrody Literackiej „Nike” w 2024[19].
Publikacje książkowe
[edytuj | edytuj kod]- Zapraszamy do Trójki (współautor: Ewa Winnicka, Agora, 2012)
- Kafka z Mrożkiem. Reportaże pomorskie (Obok, 2012)
- Sześć pięter luksusu. Przerwana historia Domu Braci Jabłkowskich (Znak, 2013)
- Elegancki morderca (W.A.B., 2015)
- Żeby nie było śladów (Czarne, 2016)
- Tu mówi Polska. Reportaże z Pomorza (Czarne, 2017)
- Ja. Z Lechem Wałęsą rozmawiają Andrzej Bober, Cezary Łazarewicz (współautor: Andrzej Bober, W.A.B., 2017)[20]
- Koronkowa robota. Sprawa Gorgonowej (Czarne, 2018)
- 1968. Czasy nadchodzą nowe (współautor: Ewa Winnicka, Agora, 2018)
- Nic osobistego. Sprawa Janusza Walusia (Sonia Draga Post factum, 2019)
- Na Szewskiej. Sprawa Stanisława Pyjasa (Czytelnik, 2023)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Rafał Marciniak: Cezary Łazarewicz. Encyklopedia Solidarności. [dostęp 2023-10-02].
- ↑ Cezary Łazarewicz. warszawabezfikcji.pl. [dostęp 2011-06-02].
- ↑ Cezary Łazarewicz. polityka.pl. [dostęp 2011-06-02].
- ↑ Cezary Łazarewicz będzie dziennikarzem Wirtualnej Polski. press.pl, 29 sierpnia 2015. [dostęp 2015-08-31].
- ↑ 'Recenzja książki: Cezary Łazarewicz, „Elegancki morderca”. polityka.pl, 12 stycznia 2016. [dostęp 2017-11-23].
- ↑ Finałowa gala MediaTorów już w sobotę. wiadomosci24.pl, 27 listopada 2009. [dostęp 2011-06-02].
- ↑ Nagrody MediaTory 2016 rozdane. Wśród laureatów dziennikarze „Gazety Wyborczej”. wyborcza.pl, 3 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-27].
- ↑ Cezary Łazarewicz przegrał proces z SDP w sprawie Hieny Roku. press.pl, 25 kwietnia 2014. [dostęp 2018-04-17].
- ↑ Rajmund Kaczyński. Ojciec braci. newsweek.pl, 10 lipca 2012. [dostęp 2018-12-05].
- ↑ Dwóch autorów na jednym spotkaniu. Małżeństwo w ramach cyklu „Reportaż opowiada świat”. jarocinska.pl, 20 listopada 2018. [dostęp 2020-07-23].
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 10.
- ↑ Honorowi Obywatele Gminy Kadzidło/Laureaci Kurpiowskich Nepomuków. kadzidlo.pl. [dostęp 2023-01-15].
- ↑ Znamy zwycięzców w konkursie „Książka Historyczna Roku”. tvp.info, 17 listopada 2016. [dostęp 2018-05-10].
- ↑ Poezja górą. Oto nominowani do Nagrody Literackiej Nike 2017. tvn24.pl, 18 maja 2017. [dostęp 2017-05-18].
- ↑ Nike 2017 – finaliści. wyborcza.pl, 5 września 2017. [dostęp 2017-09-05].
- ↑ Literacka Nagroda Nike 2017 dla Cezarego Łazarewicza. tvn24.pl, 1 października 2017. [dostęp 2017-10-01].
- ↑ Nagroda Historyczna Moczarskiego 2017. Dziesięć nominowanych książek. wyborcza.pl, 13 października 2017. [dostęp 2017-10-15].
- ↑ Laureaci Krakowskiej Książki Miesiąca 2023. biblioteka.krakow.pl. [dostęp 2020-06-23].
- ↑ „Pełna poezji”. Znamy siódemkę finalistów Nagrody Literackiej „Nike”. onet.pl, 6 września 2024. [dostęp 2024-09-06].
- ↑ Ja. Z Lechem Wałęsą rozmawiają Andrzej Bober, Cezary Łazarewicz. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B. – Grupa Wydawnicza Foksal, 2017. ISBN 978-83-280-4723-5.
- Członkowie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich
- Działacze Ruchu Wolność i Pokój
- Honorowi obywatele gminy Kadzidło
- Laureaci Nagrody Nike
- Ludzie urodzeni w Darłowie
- Ludzie związani z prasą podziemną w Polsce 1945–1989
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Polscy dziennikarze prasowi
- Polscy publicyści
- Urodzeni w 1966