sekvanto

morfologia:

sekv•ant•o

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) następca, osoba podążająca za kimś, wyznawca

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	sekvanto	sekvantoj
akuzativo	sekvanton	sekvantojn

przykłady:

(1.1) Pri homa refratiĝo ankaŭ skribis la sekvantoj de la Majstro^[1]. → O ludzkim ponownym zbrataniu się pisali także następcy Mistrza.

(1.1) Lia celo ja estis klara: forkuri for de la terura sekvanto, kiu, laŭ neniam okazinta sperto, kuris same rapide, se ne pli rapide ol li^[2]. → Jego cel był przecież jasny; uciekać przed straszliwą osobą podążającą z tyłu, która, według nigdy nie doznanego przeżycia, biegła tak samo szybko, jeśli nie szybciej niż on.

składnia:

kolokacje:

(1.1) sekvanto de Jesuo Kristo → wyznawca Jezusa Chrystusa • lia sekvanto Henriko la Dua → jego następca Henryk Drugi

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sekvo, sekvantaro

przym. sekvanta

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: