sekvantaro

morfologia:

sekv•ant•ar•o

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) świta, drużyna, orszak, grupa współwyznawców

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	sekvantaro	sekvantaroj
akuzativo	sekvantaron	sekvantarojn

przykłady:

(1.1) En ĉi tiu loko haltis la avangardo de la princa sekvantaro^[1]. → W tym miejscu zatrzymała się straż książęcej świty.

(1.1) Pro tio en ĉiu ekskurso akompanis lin grandaj aroj da servistoj, ne kalkulante pretorianajn taĉmentojn kaj aŭgustanojn, el kiuj ĉiu havis apartan sekvantaron da sklavoj^[2]. → Z tego powodu w każdej wycieczce towarzyszyły mu duże grupy sług, nie licząc oddziałów pretoriańskich i augustianów, z których każdy miał osobny orszak niewolników.

składnia:

kolokacje:

(1.1) multenombra sekvantaro → liczny orszak • funebra sekvantaro → orszak (kondukt) pogrzebowy • katolika sekvantaro → katolicka grupa współwyznawców

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sekvanto

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: