konstantynopolitanka

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mieszkanka Konstantynopola

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konstantynopolitanka	konstantynopolitanki
dopełniacz	konstantynopolitanki	konstantynopolitanek
celownik	konstantynopolitance	konstantynopolitankom
biernik	konstantynopolitankę	konstantynopolitanki
narzędnik	konstantynopolitanką	konstantynopolitankami
miejscownik	konstantynopolitance	konstantynopolitankach
wołacz	konstantynopolitanko	konstantynopolitanki

przykłady:

(1.1) Zatrzymał się u pewnej konstantynopolitanki nad zatoką.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) carogrodzianka, bizantynka, bizantyjka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) mieszkanka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Konstantynopol m

forma męska konstantynopolitańczyk m, konstantynopolitanin m

przym. konstantynopolitański

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Konstantynopol + -tanka < łac. Constantinopolis < gr. Κωνσταντινούπολη

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) константинополчанка ż
• hiszpański: (1.1) constantinopolitana ż
• nowogrecki: (1.1) Πολίτισσα ż, Κωνσταντινουπολίτισσα ż
• słowacki: (1.1) Konštantínopolčanka ż
• włoski: (1.1) costantinopolitana ż

źródła: