Pińsk
Wygląd
Pińsk (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. miasto i port rzeczny na Białorusi, na Polesiu, nad rzeką Piną, u jej ujścia do Prypeci[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Pińsk Piński dopełniacz Pińska Pińsków celownik Pińskowi Pińskom biernik Pińsk Piński narzędnik Pińskiem Pińskami miejscownik Pińsku Pińskach wołacz Pińsku Piński
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Pińsku • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Pińska • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Pińska • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Pińska • mieszkaniec / mieszkanka Pińska • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Pińsku • pochodzić z Pińska • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Pińska
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Pina ż, pińszczanin mos, pińszczanka ż
- przym. piński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Pinsk
- białoruski: (1.1) Пінск m
- czeski: (1.1) Pinsk
- francuski: (1.1) Pinsk
- hiszpański: (1.1) Pinsk
- kataloński: (1.1) Pinsk
- litewski: (1.1) Pinskas
- niemiecki: (1.1) Pinsk
- rosyjski: (1.1) Пинск m
- ukraiński: (1.1) Пінськ m
- włoski: (1.1) Pinsk
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 65.
- ↑ Hasło „Pińsk” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście. Warszawa, 1887.