para
Wygląd
para (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dwie osoby, darzące się uczuciem
- (1.2) dwie osoby występujące wspólnie, np. w grze, w tańcu
- (1.3) dwa przedmioty stanowiące komplet
- (1.4) określenie niektórych przedmiotów, składających się z dwóch takich samych części
- (1.5) drugi przedmiot z przedmiotów występujących po dwa
- (1.6) dwoje ludzi lub zwierząt
- (1.7) fiz. woda w stanie gazowym; zob. też para wodna w Wikipedii
- (1.8) pot. woda w stanie zawiesiny kropel w powietrzu
- (1.9) jedn. monet. dawna moneta turecka i jugosłowiańska; zob. też para (moneta) w Wikipedii
- (1.10) daw. gw. więz. gotówka[1]
czasownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-9)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik para pary dopełniacz pary par celownik parze parom biernik parę pary narzędnik parą parami miejscownik parze parach wołacz paro pary - (2.1) zob. parać się
- przykłady:
- (1.1) Ania i Jarek od pewnego czasu są parą.
- (1.2) Na korcie trwa rozgrywka par mieszanych.
- (1.3) Kupiłem żonie dwie pary butów.
- (1.4) Jaś wziął parę sanek i poszedł sobie pozjeżdżać.
- (1.5) Po praniu zawsze zostaje mi skarpeta bez pary.
- (1.7) Po ogrzaniu wody powstaje bezbarwna para.
- (1.8) Nad czajnikiem unoszą się kłęby pary.
- (1.9) Sprzedawca wydał mi 50 par reszty.
- (2.1) Ewa para się sportem wyczynowym.
- kolokacje:
- (1.3) para rękawiczek / oczu / skarpet
- (1.4) para majtek / nożyczek / sanek
- (1.7) para wodna
- antonimy:
- (1.1) jeden
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1-5)
- rzecz. zdrobn. parka ż, pareczka ż
- czas. parzyć się ndk., parować ndk., sparować dk.
- przym. parzysty
- przysł. parzyście
- (1.7-8)
- rzecz. opar m, parownik m, parowiec m, parnik m, parówka ż, parowanie n
- czas. parować ndk., wyparować dk., odparować dk., parzyć, zaparzać
- przym. parowy, parny
- przysł. parno
- związki frazeologiczne:
- (1.1-6) młoda para • nie do pary • inna para kaloszy
- (1.7-8) być pod parą • całą parą • i na żagiel, i na parę • iść pełną parą • mieć parę • nie puścić pary z ust / nie puścić pary z gęby • ruszać pełną parą • nieszczęścia chodzą parami
- etymologia:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.7) waterdamp
- ajmara: (1.7) juwri
- angielski: (1.1) pair, couple; (1.2) pair of; (1.3) pair of; (1.4) pair of; (1.7) steam, vapour, water vapor, water vapour
- arabski: (1.7) بخار
- baskijski: (1.1) bikote; (1.2) bikote; (1.7) ur lurrun
- bretoński: (1.7) aezhenn
- bułgarski: (1.1) двойка ż; (1.3) чифт m; (1.7) водна пара
- chorwacki: (1.1) par m; (1.2) par m; (1.3) par m; (1.4) par m; (1.5) par m; (1.7) para ż, vodena para ż
- czeski: (1.7) vodní pára
- dolnołużycki: (1.3) pór; (1.4) nie stosuje się, zobacz Indeks:Dolnołużycki - Liczebniki
- dolnosaksoński (Holandia): (1.7) waoterdamp
- duński: (1.1) par; (1.2) par; (1.3) par; (1.4) par; (1.7) damp, dunst, vanddamp
- esperanto: (1.1) paro; (1.2) paro; (1.3) paro; (1.4) paro; (1.7) akvovaporo, vaporo
- estoński: (1.7) veeaur
- fiński: (1.7) vesihöyry
- francuski: (1.7) vapeur d'eau, vapeur
- gudźarati: (1.2) જોડ ż (jōḍa)
- hebrajski: (1.7) קיטור m (kitor)
- hiszpański: (1.1) pareja ż; (1.2) pareja m; (1.3) par m; (1.4) par m; (1.5) par m; (1.6) pareja ż; (1.7) vapor m, vapor de agua; (1.8) vapor m
- holenderski: (1.7) waterdamp
- indonezyjski: (1.7) uap air
- jidysz: (1.1) פּאָרל n (porl); (1.3) פּאָר ż/n (por)
- kaszubski: (1.7) ropa ż
- kataloński: (1.1) parella ż; (1.2) parella ż; (1.3) parell m; (1.4) parell m; (1.7) baf m, vapor m; (1.8) baf m, vapor m
- keczua: (1.7) yaku wapsi
- łaciński: (1.1) par; (1.7) vapor
- malajski: (1.7) wap air
- niemiecki: (1.1) Paar n; (1.2) Paar n (von etw.); (1.3) Paar n (von etw.); (1.4) Paar n (von etw.); (1.7) Dampf m, Wasserdampf m
- norweski (bokmål): (1.7) vanndamp
- norweski (nynorsk): (1.7) vassdamp
- nowogrecki: (1.1) ζευγάρι n; (1.2) ζευγάρι n; (1.3) ζευγάρι n; (1.4) ζευγάρι n; (1.5) ταίρι n; (1.7) ατμός m
- pali: (1.2) dvaya
- portugalski: (1.7) vapor de água, vapor d'água
- rosyjski: (1.1) пара ż, чета ż; (1.2) пара ż, чета ż; (1.3) пара ż, чета ż; (1.4) пара ż, чета ż; (1.5) пара ż, чета ż; (1.7) пар m, водяной пар m
- rumuński: (1.7) abur
- sanskryt: (1.7) रजस्, धूम
- serbski: (1.7) пара ż, водена пара ż
- suahili: (1.7) moshi
- sycylijski: (1.7) vapuri
- szwedzki: (1.7) ånga w, dunst w, attenånga w
- turecki: (1.7) su buharı
- tuvalu: (1.1) taufāmau; (1.2) avā; (1.3) avā; (1.4) avā; (1.6) avā; (1.7) afusaga
- ukraiński: (1.1) пара ż; (1.2) пара ż; (1.3) пара; (1.7) водяна пара ż, пара ż
- wilamowski: (1.1) puör n, piöer n; (1.2) puör n, piöer n; (1.3) puör n, piöer n; (1.4) puör n, piöer n; (1.6) puör n, piöer n; (1.7) donft m, domf m, daomft m
- włoski: (1.7) vapore acqueo
- źródła:
- ↑ Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 298.
para (język angielski)
- wymowa:
- wymowa australijska
- znaczenia:
skrót w funkcji rzeczownika
- (1.1) = wojsk. paratrooper → skoczek spadochronowy
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
para (esperanto)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) parzysty, podwójny
- (1.2) mat. parzysty, podzielny przez dwa
- (1.3) mat. o funkcji parzysta
- (1.4) mat. o permutacji parzysta
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
para (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ˈpa.ra]
- znaczenia:
przyimek
przymiotnik, forma fleksyjna
czasownik, forma fleksyjna
- (3.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od parar
- (3.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od parar
- (3.3) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od parir
- (3.4) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od parir
- (3.5) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od parir
- przykłady:
- (1.1) Este reloj es para mí. → Ten zegarek jest dla mnie.
- (1.2) Tengo que salir para poder trabajar. → Muszę wyjechać, aby móc pracować.
- (1.3) Nos preparamos para salir al campo. → Przygotowujemy się do wyjazdu na wieś.
- (1.4) Mi coche está para la chatarra. → Mój samochód jest (nadaje się) na złom. (z internetu)
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) a, a fin de, con objeto de
- (1.3) a, hacia
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- tem. słow. para-
- związki frazeologiczne:
- para con → wobec, względem
- ¿para qué? → po co?, w jakim celu?
- para que → aby, żeby
- estar para → 1. być gotowym do czegoś; 2. stać się coś niebawem
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „para” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.
para (język keczua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Judith Noble, Jaime Lacasa, Introduction to Quechua. Language of the Andes, wyd. II, Dog Ear Publishing, 2010, s. 204.
para (język litewski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) doba
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
para (język portugalski)
- wymowa:
- IPA: ['pɐrɐ]
- znaczenia:
przyimek
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
para (język turecki)
- wymowa:
- IPA: /pa'ɾa/
- znaczenia:
rzeczownik
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Turecki - Podstawowe rzeczowniki
- źródła: