Fairchild C-119 Flying Boxcar

C-119 Flying Boxcar
Algemeen
Bemanning	5
Status
Eerste vlucht	November 1947
Aantal gebouwd	1183
Gebruik	zie artikel
Afmetingen
Lengte	26.37 m
Hoogte	8.08 m
Spanwijdte	33.30 m
Vleugeloppervlak	134.4 m²
Gewicht
Leeggewicht	18.000 kg
Max. gewicht	34.000 kg
Krachtbron
Motor(en)	2× Pratt & Whitney R-4360-20
Prestaties
Topsnelheid	450 km/u
Vliegbereik	3.670 km
Portaal    Luchtvaart

Mee bezig
Aan dit artikel of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt.
Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen.

De Fairchild Flying Boxcar was een amerikaans transportvliegtuig dat ontwikkeld werd om zowel goederen als personen te vervoeren. De eerste C-119 maakte zijn eerste vlucht in November 1947, en gedurende de 8 jaar waarin hij werd geproduceerd, rolden meer dan 1100 toestellen van de band. De bijnaam 'Flying Boxcar' komt van zijn eigenaardig uitzicht en zijn mogelijkheid om goederen te vervoeren.

De C-119 is gebaseerd op de Fairchild C-82 Packet, dat gebouwd werd tussen 1945 en 1948. Tijdens het gebruik van de C82 kwamen verschillende ernstige problemen naar boven, die aangepakt werden bij het ontwerp van de C-119.

Een eerste aanpassing was het verplaatsen van de cockpit. Deze zat bij de C-119 meer naar voor, wat ten gunste kwam van de bruikbare laadruimte. De C-119 werd ook voorzien van krachtigere motoren, en een groter vleugeloppervlak. Het eerste prototype (genoemd XC-82B) vloog voor het eerst in november 1947, en goed twee jaar later werden de eerste toestellen geleverd vanuit de Fairchild fabriek in Hagerstown, Maryland.

In 1951 kreeg Henry J. Kaiser de opdracht om extra C-119 toestellen te assembleren in de Kaiser-Frazer fabriek (Belleville, Michigan) waar voorheen de B-24 Liberator werd gemaakt. De toestellen van Kaiser hadden motoren van Wright (type R-3350-85), terwijl de Fairchilds voortgestuwd werden door Pratt & Whitney R-4360 motoren. Kaiser bouwde in totaal 71 C-119 toestellen. De meeste van deze vliegtuigen kwamen uiteindelijk terecht bij de Zuid-Vietnamese luchtmacht.

In totaal werden er 1183 toestellen gemaakt:

• 1112 hiervan waren gemaakt door Fairchild
• 71 toestellen zijn geassembleerd door Kaiser-Frazer

Daarenboven werden 2 extra airframes gebouwd voor statische tests.

De vliegtuigen werden zeer intensief gebruikt tijdens de Koreaanse oorlog om troepen en materiaal te transporteren. In Juli 1950 werden 4 C-119's naar een afdeling van de Amerikaanse Luchtmacht in de Filipijnen gestuurd voor tests.

Verschillende C-119 toestellen werden gebruikt door de US Forest Service om bosbranden te bestrijden. Anderen werden gebruikt voor het vervoeren van civiele goederen. De meeste vliegtuigen belandden uiteindelijk in museums, hoewel enkelen nog gebruikt worden in Alaska, om goederen te leveren aan dorpen die niet via de weg bereikbaar zijn.

XC-119A

De XC-82B die werd aangepast voor productie en later C-119A werd genoemd. Uitendelijk werd dit de EC-119A die men gebruikte om elektronica te testen.

C-119B

Productievariant met R-4360-30 motoren. Van dit type werden 55 toestellen gemaakt.

C-119C

Als C-119B, maar met de rugvinnen toegevoegd, en stabiliteitsvinnen verwijderd, 303 gebouwd.

YC-119D

Project voor een versie met 3-wielig landingsgestel en verwijderbare motorbehuizing, werd XC-128A genoemd. Hiervan werden geen exemplaren gemaakt.

YC-119E

Zelfde als voorgaande, maar met R-3350 motor, werd XC-128B genoemd, geen gebouwd.

YC-119F

Een C-119C die werd aangepast met R-3350-85 motoren.

C-119F

Productievariant waarvan 256 stuks werden gemaakt voor de USAF en RCAF.

C-119G

Zelfde als C-119F maar met andere propellers, 480 gemaakt.

AC-119G Shadow

Bewapende en gepanserde ombouw van de C-119G, 26 conversies.