Fairchild C-119 Flying Boxcar

C-119 Flying Boxcar
Algemeen
Bemanning	5
Status
Eerste vlucht	November 1947
Aantal gebouwd	1183
Gebruik	zie artikel
Afmetingen
Lengte	26.37 m
Hoogte	8.08 m
Spanwijdte	33.30 m
Vleugeloppervlak	134.4 m²
Gewicht
Leeggewicht	18.000 kg
Max. gewicht	34.000 kg
Krachtbron
Motor(en)	2× Pratt & Whitney R-4360-20
Prestaties
Topsnelheid	450 km/u
Vliegbereik	3.670 km
Portaal    Luchtvaart

De Fairchild Flying Boxcar was een transportvliegtuig van de Amerikaanse vliegtuigbouwer Fairchild, dat ontwikkeld werd om zowel goederen als personen te vervoeren. De eerste C-119 maakte zijn eerste vlucht in november 1947 en gedurende de 8 jaar waarin hij werd geproduceerd, rolden meer dan 1100 toestellen van de band. De bijnaam 'Flying Boxcar' komt van zijn eigenaardig uitzicht en zijn mogelijkheid om goederen te vervoeren.

De C-119 is gebaseerd op de Fairchild C-82 Packet, die gebouwd werd tussen 1945 en 1948. Tijdens het gebruik van de C82 kwamen verschillende ernstige problemen naar boven, die aangepakt werden bij het ontwerp van de C-119.

Een eerste aanpassing was het verplaatsen van de cockpit. Deze zat bij de C-119 meer naar voor, wat ten gunste kwam van de bruikbare laadruimte. De C-119 werd ook voorzien van krachtigere motoren en een groter vleugeloppervlak. Het eerste prototype (XC-82B genaamd) vloog voor het eerst in november 1947 en twee jaar later werden de eerste toestellen geleverd vanuit de Fairchild-fabriek in Hagerstown, Maryland.

In 1951 kreeg Henry J. Kaiser de opdracht om extra C-119 toestellen te assembleren in de Kaiser-Frazer-fabriek (Belleville, Michigan) waar voorheen de B-24 Liberator werd gemaakt. De toestellen van Kaiser hadden motoren van Wright (type R-3350-85), terwijl de Fairchilds voortgestuwd werden door Pratt & Whitney R-4360 motoren. Kaiser bouwde in totaal 71 C-119 toestellen. De meeste van deze vliegtuigen kwamen uiteindelijk terecht bij de Zuid-Vietnamese luchtmacht.

In totaal werden er 1183 toestellen gemaakt:

• 1112 hiervan waren gemaakt door Fairchild
• 71 toestellen zijn geassembleerd door Kaiser-Frazer

Daarenboven werden 2 extra airframes gebouwd voor statische tests.

De vliegtuigen werden intensief gebruikt tijdens de Koreaanse oorlog om troepen en materiaal te transporteren. In juli 1950 werden vier C-119's naar een afdeling van de Amerikaanse Luchtmacht in de Filipijnen gestuurd voor tests.

Van de jaren 50 tot begin jaren 70 werd de C-119 gebruikt door de Belgische Luchtmacht, onder meer voor het vervoer en het lanceren van parachutisten. Ze werden vervangen door de C-130 Hercules.

Verschillende C-119 toestellen werden gebruikt door de US Forest Service om bosbranden te bestrijden. Andere werden gebruikt voor het vervoeren van civiele goederen. De meeste vliegtuigen belandden uiteindelijk in musea, hoewel enkele nog gebruikt worden in Alaska, om goederen te leveren aan dorpen die niet via de weg bereikbaar zijn.

XC-119A

De XC-82B die werd aangepast voor productie en later C-119A werd genoemd. Uiteindelijk werd dit de EC-119A die men gebruikte om elektronica te testen.

C-119B

Productievariant met R-4360-30 motoren. Van dit type werden 55 toestellen gemaakt.

C-119C

Als C-119B, maar met de rugvinnen toegevoegd, en stabiliteitsvinnen verwijderd, 303 gebouwd.

YC-119D

Project voor een versie met 3-wielig landingsgestel en verwijderbare motorbehuizing, werd XC-128A genoemd. Hiervan werden geen exemplaren gemaakt.

YC-119E

Zelfde als voorgaande, maar met R-3350 motor, werd XC-128B genoemd, geen gebouwd.

YC-119F

Een C-119C die werd aangepast met R-3350-85 motoren.

C-119F

Productievariant waarvan 256 stuks werden gemaakt voor de USAF en RCAF.

C-119G

Zelfde als C-119F maar met andere propellers, 480 gemaakt.

AC-119G Shadow

Bewapende en gepanserde ombouw van de C-119G, 26 conversies.

YC-119H

Herontworpen versie met bredere vleugels en een aangepast staartoppervlak. Het enige model werd omgebouwd vanaf een C-119C.

C-119J

C-119F en G omgebouwd met een aangepaste achterromp, 62 conversies.

EC-119J

Conversie voor het volgen van satellieten.

MC-119J

Vliegtuigen voorzien voor medische evacuatie.

YC-119K

Eenmalige ombouw van een C-119G waar General Electric J85 turbojets onder de vleugels werden geplaatst.

C-119K

Vijf C-119G's omgebouwd tot YC-119K.

AC-119K Stinger

C-119G omgebouwd tot C-119K standaard met bewapening, 26 conversies.

C-119L

Aangepaste versie van de C-119Gs, 22 conversies.

XC-120 Packplane

Eenmalige conversie C-119B met verwijderbare 'cargo pod'.

C-128

De oorspronkelijke naam van de YC-119D en YC-119E variant.

R4Q-1

United States Navy & United States Marine Corps versie van de C-119C, 39 gebouwd.

R4Q-2

United States Navy and United States Marine Corps versie van de C-119F, later genaamd C-119F, 58 gebouwd.

Zie de categorie C-119 Flying Boxcar van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.