British Airways
| |||||||
Основан | 31 март 1974 (После спојувањето на BOAC и BEA) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Јазли | Аеродром Лондон Хитроу Аеродром Лондон Гетвик | ||||||
Програма за чести летачи | Executive Club Premier (само со покано) | ||||||
Аеродромски салон | Concorde Room Galleries First Galleries Club Galleries Arrivals First Lounge Terraces Lounge Executive Club Lounge Gate 1 Lounge Chesapeake Club Lounge Arrivals Lounge | ||||||
Сојуз | Oneworld | ||||||
Летала | 233 (+67 нарачки) | ||||||
Одредишта | 147 во 75 земји (Март 2007) | ||||||
Гесло | Надгради се со British Airways | ||||||
Седиште | Ватерсајд, Хармондсвортх, Лондон , Англија, Обединето Кралство | ||||||
Раководство | Willie Walsh (Извршен Директор) | ||||||
Мрежо место | http://www.britishairways.com |
British Airways (Македонски: Бритиш Ервејз), е официјален национален авиопревозник на Велика Британија и една од најголемите авиокомпании во светот. Главни централи на авиокомпанијата се аеродромите: Лондон Хитроу и Лондон Гетвик. Групацијата British Airways беше формирана на 1 септември 1972 година од страна ан корпорациите BOAC и ВЕА. Овие две компании се здружија и ја формираа авиокомпанијта British Airways. Компанијата беше приватизирана во февруари 1987. Се прошири набрзо потоа со купувањето на авиокомпанијата British Caledonian во 1988 година. Формирањето на Virgin Atlantic од страна на Richard Branson, во 1984 година, значеше и започнување на тензични односи со British Airways, кои завршија во 1993 со формално извинување од страна на British Airways, за употреба на 'кампања со гнасни трикови' против Virgin. British Airways низ текот на годините се снабдуваше со авиони од Boeing, сè до 1998 година кога се одлучи за нарачка на Airbus авиони. Во 2008 година, British Airways ја воведе својата ќерка - авиокомпанија OpenSkies која ќе ја користи на релации помеѓу поважните Европски центри и САД, во согласност со новиот договор за отворено небо. Засега единствениот авион во флотата на OpenSkies е авион од типот Боинг 757. British Airways се соочува со големи проблеми во изминативе години. Асоцијацијата на Европски Авиокомпании ја нарече British Airways, авиокомпанија со најголем процент на загубен багаж, двојно повеќе отколку просекот на другите авиокомпании. Тие се исто така една од најлошата авиокомпанија во класата на кратки/средни одредишта и беа рангирани на 17 место од 21 авиокомпанија. Најголемиот проблем на British Airways e нејзината база на аеродромот Хитроу во Лондон, кој е синоним на аеродром на задоцнувања и одложувања на летовите.
Историја
[уреди | уреди извор]На 31 март 1924 година, четирите авиокомпании (Instone Air Line, Handley Page Transport, Daimler Airways и British Marine Air Navigation Co Ltd.), пионери на комерцијалната авијација во Велика Британија, се споија во една авиокомпанија наречена Imperial Airways. Во меѓувреме, одреден број на помали авиокомпании од Велика Британија започнаа со летови. Овие мали авиокомпании се споија во 1935 година за да ја направат оригиналната British Airways Ltd. Во 1939 година, Британската влада одлучува да ги национализира двете авиокомпании и да ја формира Британската Прекуокеанска Воздухопловна Корпорација (BOAC). После војната, ВОАС продолжува да оперира на прекуокеански одредишта, со исклучок на одредиштате во Јужна Америка, кои беа оперирани од страна на British South American Airways, која стана дел од корпорацијата во 1949 година. Одредиштате во Европа и Обединетото Кралство беа опслужувани од страна на British European Airways Corporation (BEA).
Приватизација
[уреди | уреди извор]Сер Џон Кинг, подоцна Лорд Кинг, кој беше назначен за претседател во 1981 година, единствената задача му беше да ја подготви авиокомпанијата за приватизација. Кинг го вработи Колин Маршал како извршен директор во 1983 година. Кинг беше најзаслужен за пресвртот во авиокомпанијата и заспаниот џин кој трпеше многу загуби го претвори во една од најпрофитабилните авиокомпании во светот. Преку 23,000 вработени беа отпуштени во почетокот на 80-тите години од минатиот век, а во исто време флотата беше модернизирана. Националниот авиопревозник се појави на Лондонската берза во февруари 1987 година, од страна на Конзервативната влада.
Промени и подружници
[уреди | уреди извор]Во текот на 90-тите години, British Airways стана најпрофитабилна авиокомпанија под слоганот "Најомилена светска компанија". Во 1992 година, ВА се одлучува да ја купи малата Германска авиокомпанија, Delta Air Transport, и ја преименува во Deutsche BA. Таа беше продадена во 2003 година, а за време на нејзиното раководење таа стана втора по големина авиокомпанија во Германија, веднаш зад Луфтханза. Во 1995 година, British Airways формира подружница во Тајван, наречена British Asia Airways, за да оперира на релацијата Лондон - Тајпеј. Поради политичкита чувствителност, авиокомпанијата го промени своето име.
Ерата на Боб Ејлинг
[уреди | уреди извор]Во 1996 година, British Airways, со нивниот новоназначен извршен директор, Боб Ејлинг, влегоа во период на турбуленција. Се зголемување компетитивноста на пазарот, високите цени на нафта и силната фунта го намалија профитот. Менаџментот на компанијата и синдикатот се судрија меѓусебе, што придонесе за стотици милиони фунти загуба. Позитивната страна од раководењето на Ејлинг беше заштедата од 750 милиони фунти како и воведувањето на подружницата Go Fly во 1998 година. Оваа подружница беше наменета за секторот со нискобуџетни компании. После четири години на успешно управување со авиокомпанијата, Go Fly беше продадена на британска инвеститори кои потоа се здружија со EasyJet: Ејлинг исто така откажа неколку нарачки на Боинг 747, на сметка на зголемување на нарачката на Боинг 777 и разционализација на флотата за кратки одредишта со нарачка на авиони од Ербас А320 фамилијата.
Ерата на Род Едингтон
[уреди | уреди извор]Во 1999 година, British Airways пријави намалување на профитот за цели 50%, најлоша сезона по приватизацијата. Во март 2000 година, Боб Ејлинг беше отстранет од позицијата на извршен директор. British Airways го назначи Род Едингтон за негов заменик, во мај истата година. Едингтон продолжи со намалувањето на бројот на вработени. На 8 септември 2004 година, British Airways објави дека ги продава 18.5% од акциите кои го има во Австралиската авиокомпанија Qantas, но ќе продолжи да лета на одредиштето Лондон - Сиднеј. Од трансакцијата, авиокомпанијата доби околу 425 милиони фунти, кои послужија како добра финансиска инјекција за да се намалат задолжувањата. Во 2005, по пензионирањето на Род Елингтон, улогата на извршен директор ја презеде дотогашниот извршен директор на Air Lingus, Вили Волш.
Ерата на Вили Волш
[уреди | уреди извор]Во септември 2005 година, новиот извршен директор на British Airways, донесе одлука за промени во управувањето на компанијата, со што би се заштедиле околу 300 милиони фунти, колку што чини инвестицијата за терминалот 5. Тој ги стави на продажба двете подружници на British Airways, "BA Connect" и "Flybe", со мала забелешка дека компанијата задрша 15% од акциите на Flybe, по нејзината продажба. Од 2004 година, па наваму, British Airways нуди полн аранжман на летовите низ Британија (вклучува бесплатни храна и пијалаци) како одговор на ниските цени на нискобуџетните компании. Авиокомпанијата ја доби наградата Skytrax авиокомпанија на годината за 2006 година
Терминал 5
[уреди | уреди извор]Терминалот 5 беше изграден ексклузивно за British Airways, со вкупна инвестиција од 4.3 билиони фунти и официјално отворен од Кралицата Елизабета II на 14 март 2008. Официјално во употреба беше пуштен на 27 март 2008 година, а веднаш со отворањето службите на терминалот се соочија со сериозни проблеми. Во првите 5 дена на работа, беше направен извештај кој велеше дека 28,000 парчиња багаж беа изгубени, како и 300 лета беа откажани. И покрај големите проблеми на почетокот, новиот терминал со текот на времето се усоврши и работи во согласност со сите прописи. Точноста со времето на заминување и пристигање на авионите се подобрува.
Финансиски извешта
[уреди | уреди извор]Крај на година | Број на патници | Обрт (£м) | Бруто Добивка/Загуба (£м) | Нето Добивка/Загуба (£м) | Добивка на една акција |
---|---|---|---|---|---|
31 март 2008 | 33,161,000 | 8,753 | 883 | 696 | 59.0 |
31 март 2007 | 33,068,000 | 8,492 | 611 | 438 | 25.5 |
31 март 2006 | 32,432,000 | 8,213 | 616 | 464 | 40.4 |
31 март 2006 | 35,634,000 | 8,515 | 620 | 467 | 40.4 |
31 март 2005 | 35,717,000 | 7,772 | 513 | 392 | 35.2 |
31 март 2004 | 36,103,000 | 7,560 | 230 | 130 | 12.1 |
31 март 2003 | 38,019,000 | 7,688 | 135 | 72 | 6.7 |
31 март 2002 | 40,004,000 | 8,340 | (200) | (142) | (13.2) |
31 март 2001 | 36,221,000 | 9,278 | 150 | 114 | 10.5 |
31 март 2000 | 36,346,000 | 8,940 | 5 | (21) | (2.0) |
31 март 1999 | 37,090,000 | 8,915 | 225 | 206 | 19.5 |
31 март 1998 | 34,377,000 | 8,642 | 580 | 460 | 44.7 |
31 март 1997 | 33,440,000 | 8,359 | 640 | 553 | 55.7 |
31 март 1996 | 32,272,000 | 7,760 | 585 | 473 | 49.4 |
Одредишта
[уреди | уреди извор]Погледни опширно: Одредишта на British Airways и Одредишта на подружниците на British Airways.
Флота
[уреди | уреди извор]Со исклучок на Боинг 707 и Боинг 747, авиокомпанијата беше формирано со исклучиво авиони произведени во Велика Британија. Во текот на 80-тите години на минатиот век, во флотата влегоа и авионите од типот Боинг 737 и Боинг 757, проследени со Боинг 747, Боинг 767 и Боинг 777 во 90-тите години. И покрај тоа што оперира со голем број на авиони произведени од Боинг, British Airways кон крајот на 80-тите години започна да вклучува и авиони од авиопроизводителите McDonnell Douglas и Airbus. Во септември 2007 година, авиокомпанијата направн нарачка на 12 Airbus A380 авиони, плус додатни 7 опции за истиот тип на авиони. Заклучно со 31 март 2008 година, флотата на British Airways се состои од овие авиони:
Авион | Вкупно | Патници (Прва/Бизнис/Напредно Економска/Економска) |
Одредишта | Забелечки |
---|---|---|---|---|
Airbus A318 | (2 нарачки[1]) | 32 | Лондон Сити до Њујорк Кенеди | |
Airbus A319 | 33 | 132 | Лондон Хитроу до Европа и Обединето Кралство Лондон Гетвик до Европа и Обединето Кралство |
14 ќе бидат пренесени на аеродромот Лондон Гетвик како замене за 737-300 & 737-500 во 2009 |
Airbus A320 | 25 (19 нарачки) |
149 150 156 |
Лондон Хитроу до Европа и Обединето Кралство | |
Airbus A321 | 11 |
194 | Лондон Хитроу до Европа и Обединето Кралство | |
Airbus A380-800 | (12 нарачки) (7 options) |
Лондон Хитроу до Њујорк, Лос Анџелес, Бангкок, Хонгконг и Сиднеј | Влез во сообраќај: 2012 | |
Boeing 737-300 |
5 | 126 | Лондон Гетвик до Европа и Обединето Кралство | Излез од сообраќај: 2009 Замена: Airbus A319 |
Boeing 737-400 | 19 | 147 | Лондон Гетвик до Европа и Обединето Кралство | Излез од сообраќај: 2009 Замена: Airbus A319 / Airbus A320 |
Boeing 737-500 |
9 | 110 | Лондон Гетвик до Европа и Обединето Кралство | Излез од сообраќај: 2009 Замена: Airbus A319 |
Boeing 747-400 | 57 | 291 (14/70/30/177) 299 (14/70/30/185) 337 (14/52/36/235) 351 (14/38/36/263) |
Лондон Хитроу до Африка, Азија, Австралија, Северна и Јужна Америка | 20 да бидат исклучени од сообраќај помеѓу 2011 и 2014 Замена: Airbus A380 |
Boeing 757-200 | 11 | 180 | Лондон Хитроу до Европа | 6 авиони ќе бидат пренесени на подружницата 'OpenSkies' до крајот на 2009 година Излез од сервис: 2012 Замена: Airbus A321 |
Boeing 767-300ER | 21 | 173 (-/24/24/125) 252 (252) |
Лондон Хитроу и Манчестер до Африка, Карибите, Европа и Северна Америка | Излез од опслужувач: 2010 Замена: Boeing 787 |
Boeing 777-200 | 3 | 229 (14/48/40/127) | Лондон Хитроу до Африка, Азија и Северна Америка | |
Boeing 777-200ER | 39 (4 нарачки) (4 опции) |
280 (-/40/24/216) 224 (14/48/40/122) 290 (-/38/40/212) |
Лондон Гетвик и Лондон Хитроу до Африка, Азија, Австралија, Кариби и Северна Америка | Прв Корисник |
Boeing 777-300ER | 0 (6 нарачки) (4 опции) |
Влез во употреба: 2010 | ||
Boeing 787-8 | (8 нарачки) (16 опции) (10 права за фамилијата 787) |
Влез во употреба: 2010 Се очекува мало задоцнување Заменува 767-300ER | ||
Boeing 787-9 | (16 нарачки) (16 опции) (10 права за фамилијата 787) |
Влез во употребаe: 2010 Заменува 767-300ER |
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „British Airways buys two Airbus A318s for London City Airport services“. Архивирано од изворникот на 2008-06-30. Посетено на 2008-09-17.
„British Airways“ на Ризницата ? |
|