British Airways
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| |||||||
Ίδρυση | 31 Μαρτίου 1974 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Πιστοποιητικό αξιοπλοΐας | 441 | ||||||
Κόμβοι | Διεθνές Αεροδρόμιο Χίθροου Διεθνές Αεροδρόμιο Γκάτγουικ | ||||||
Πρόγραμμα τακτικών επιβατών | Executive Club | ||||||
Αίθουσα αναμονής |
| ||||||
Συμμαχία | Oneworld | ||||||
Θυγατρικές | BA City Flyer OpenSkies British Airways Limited British Airways World Cargo | ||||||
Μέγεθος στόλου | 257 | ||||||
Προορισμοί | 183 | ||||||
Εταιρικό σύνθημα |
| ||||||
Μητρική εταιρεία | International Airlines Group | ||||||
Έδρα | Ουότερσαϊντ, Χάρμοντσουορθ, Αγγλία | ||||||
Πρόσωπα | Κιθ Ουίλιαμς (διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος) | ||||||
Έσοδα | £11.421 δις. (2013) | ||||||
Ιστοσελίδα | http://britishairways.com/ | ||||||
Σχετικά πολυμέσα | |||||||
δεδομένα ( ) |
Η British Airways (Βρετανικές Αερογραμμές) είναι η μεγαλύτερη αεροπορική εταιρεία του Ηνωμένου Βασιλείου. Είναι επίσης μία από τις μεγαλύτερες αεροπορικές εταιρείες του κόσμου, με περισσότερες υπερατλαντικές πτήσεις από την Ευρώπη από κάθε άλλη αεροπορική εταιρεία. Οι κύριες βάσεις της είναι τα αεροδρόμια του Λονδίνου Διεθνές Αεροδρόμιο Χίθροου και Διεθνές Αεροδρόμιο Γκάτγουικ. Δευτερεύουσες βάσεις της εταιρείας είναι περιφερειακά αεροδρόμια όπως αυτό της Γλασκώβης και του Μάντσεστερ, απ' όπου εκτελούνται πολλές υπερατλαντικές πτήσεις.
Ιστορία της ΒΑ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η εταιρεία ξεκίνησε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις 25 Αυγούστου 1919, η προκάτοχός της Aircraft Transport & Travel (AT & T), εγκαινίασε την πρώτη προγραμματισμένη καθημερινή πτήση στην ιστορία, μεταξύ Λονδίνου και Παρισιού. Στις 31 Μαρτίου 1924, τέσσερις βρετανικές αεροπορικές εταιρείες, η Instone, η Handley Page, η Daimler Airways (απόγονος της AT & T) και η British Air Marine Navigation, συγχωνεύθηκαν για να δημιουργήσουν την Imperial Airways, η οποία ανέπτυξε τα δρομολόγια προς τις (τότε) αποικίες, την Αυστραλία και την Αφρική.
Στο μεταξύ, μικρότερες βρετανικές αεροπορικές εταιρείες είχαν ξεκινήσει πτήσεις. Αυτές συγχωνεύθηκαν το 1935 για να δημιουργήσουν την πρώτη ιδιωτική British Airways Ltd. Η Imperial Airways και η British Airways Ltd. κρατικοποιήθηκαν το 1939 και συγχωνεύθηκαν στην British Overseas Airways Corporation (BOAC). Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η BOAC συνέχισε να εκτελεί πτήσεις μεγάλων αποστάσεων, εκτός των δρομολογίων προς τη Νότια Αμερική, τα οποία εκτελούνταν από την British South American Airways, η οποία εν συνεχεία συγχωνεύθηκε ξανά με την BOAC. Οι πτήσεις Ευρώπης και εσωτερικού εκτελούνταν από μια νέα εταιρεία, την British European Airways (BEA).
Τη δεκαετία του 1950 ξεκίνησε η εποχή των αεροσκαφών τζετ. Πρωτεργάτης στην επανάσταση αυτή η BOAC, που δρομολόγησε το πρώτο επιβατικό αεροσκάφος τζετ, το De Havilland Comet, προς το Γιοχάνεσμπουργκ το 1952, ολοκληρώνοντας το δρομολόγιο στο μισό χρόνο απ' ό,τι πρωτύτερα. Η γέννηση του μαζικού τουρισμού έφερε αλλαγές στην αεροπορική αγορά. Η ΒΕΑ ανταποκρίθηκε στην συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση, με την ίδρυση της ΒΕΑ Airtours, που δημιουργήθηκε το 1970. Η BOAC και η BEA συγχωνεύθηκαν στη νέα British Airways το 1974. Η ΒΑ, σχεδόν ταυτόχρονα με την Air France ξεκίνησε πτήσεις με το πρώτο υπερηχητικό αεροσκάφος, το Concorde, τον Ιανουάριο του 1976.
Το Νοέμβρη του 2010 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέβαλε στην εταιρεία πρόστιμο 104 εκ. ευρώ για τη συμμετοχή της σε καρτέλ εμπορευματικών αερομεταφορών.[1]
Ιδιωτικοποίηση της ΒΑ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Σερ Τζον Κινγκ (Sir John King), μετέπειτα Λόρδος Κινγκ, έγινε πρόεδρος της ΒΑ το 1981, με την αποστολή να προετοιμάσει την εταιρεία για την επικείμενη ιδιωτικοποίησή της. Ο Κινγκ κατάφερε να αντιστρέψει την ελλειμματική πορεία του κολοσσού των αερομεταφορών και να την καταστήσει μια από τις πιο κερδοφόρες αεροπορικές εταιρείες του κόσμου. Μάλιστα, ο Κινγκ έφτασε σε σημείο να χαρακτηρίζει την ΒΑ ως την «Πιο αγαπημένη Αεροπορική Εταιρεία του Κόσμου» («The World's Favourite Airline»), ενώ άλλες μεγάλες αεροπορικές εταιρείες πάσχιζαν για να επιβιώσουν. Ο στόλος της εταιρείας και το δίκτυο προορισμών, σύντομα επεκτάθηκαν, ενώ διάφοροι ειδικοί επί του μάρκετινγκ και της προώθησης του εμπορικού σήματος της ΒΑ, επιστρατεύθηκαν για να αναστρέψουν την εικόνα της βρετανικής εταιρείας. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, πραγματοποιήθηκαν περίπου 23.000 απολύσεις, όμως το ηθικό των εργαζομένων παρέμεινε υψηλό.[εκκρεμεί παραπομπή] Ο Λόρδος Κινγκ, επίσης, αναγνώρισε τη σημασία του Concorde στη στρατηγική της εταιρείας.
Ο κρατικός αερομεταφορέας τελικά ιδιωτικοποιήθηκε και οι μετοχές του έγιναν διαθέσιμες μέσω του Χρηματιστηρίου του Λονδίνου, τον Φεβρουάριο του 1987. Τον Απρίλιο του 1988, η British Airways ολοκλήρωσε την εξαγορά της δεύτερης μεγαλύτερης αεροπορικής εταιρείας της Μεγάλης Βρετανίας, της British Caledonian, μια εξαγορά που προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις. Τέλος, το 1992, απορρόφησε την Dan-Air, της οποίας η βάση ήταν στο αεροδρόμιο Γκάτγουικ.
Δραστηριότητες της ΒΑ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Θυγατρικές ή Συνεργαζόμενες Εταιρείες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- BA Connect
- British Mediterranean Airways, (Μ. Βρετανία, συνεργασία από το 1997).
- Comair, (Ν. Αφρική, συνεργασία από το 1996)
- GB Airways, (Μ. Βρετανία, συνεργασία από το 1995)
- Loganair, (Μ. Βρετανία, συνεργασία από το 1994)
- Sun Air, (Δανία, συνεργασία από το 1996)
Η BA, ήταν από τις πρώτες εταιρείες που εισήγαγε τα επίπεδα κρεβάτια, στις καμπίνες πρώτης θέσης των αεροσκαφών μεγάλων αποστάσεών της. Στις 8 Σεπτεμβρίου 2004, η ΒΑ ανακοίνωσε ότι θα πουλούσε το 18.5% των μετοχών της αυστραλέζικης Qantas, αλλά θα συνέχιζε την συμμαχία των δύο εταιρειών.
Επίσης, η ΒΑ, κατέχει το 9% των μετοχών της ισπανικής Iberia, ενώ αποτελεί ιδρυτικό μέλος (μαζί με την American Airlines, Cathay Pacific, Qantas και την Canadian Airlines) της αεροπορικής συμμαχίας oneworld, της τρίτης μεγαλύτερης αεροπορικής συμμαχίας πίσω από την SkyTeam και την Star Alliance[2].
Ο Στόλος της ΒΑ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο στόλος της ΒΑ, αποτελείται από τα ακόλουθα αεροσκάφη[3]:
Αεροσκάφος | Αριθμός | Παραγγελίες | Επιβάτες | Σημειώσεις | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
F | J | W | Y | Total | ||||
Airbus A319-100 | 30 | — | — | — | — | 143 | 143 | |
144 | 144 | |||||||
Airbus A320-200 | 67 | — | — | — | — | 180 | 180 | |
177 | 177 | |||||||
Airbus A320neo | 17 | 5 | — | — | — | 180 | 180 | |
Airbus A321-200 | 18 | — | — | — | — | 199 | 199 | |
23 | 131 | 154 | Ειδική διαμόρφωση Club Europe. | |||||
Airbus A321neo | 10 | 3 | — | — | — | 220 | 220 | |
Airbus A350-1000 | 12 | 6 | — | 56 | 56 | 219 | 331 | Νέα καμπίνα Club World. |
Airbus A380-800 | 12 | — | 14 | 97 | 55 | 303 | 469 | Θα επιστρέψουν στις πτήσεις το 2021/2022. |
Boeing 777-200ER | 43 | — | 14 | 48 | 40 | 122 | 224 | |
— | 48 | 40 | 184 | 272 | ||||
24 | 203 | 275 | ||||||
32 | 52 | 252 | 336 | Πτήσεις από το αεροδρόμιο Gatwick. | ||||
48 | 332 | |||||||
Boeing 777-300ER | 16 | — | 14 | 56 | 44 | 185 | 299 | |
8 | 76 | 40 | 130 | 254 | ||||
Boeing 777-9 | — | 18 | 8 | 65 | 46 | 206 | 325 | Τα πρώτα 8 αεροσκάφη θα παραδοθούν το 2024.
Δικαίωμα αγοράς ως και 24 ακόμη αεροσκαφών. |
Boeing 787-8 | 12 | — | — | 35 | 25 | 154 | 214 | |
Boeing 787-9 | 18 | — | 8 | 42 | 39 | 127 | 216 | |
Boeing 787-10 | 2 | 10 | 8 | 48 | 35 | 165 | 256 | Οι παραδόσεις ξεκίνησαν το 2020.
Νέα καμπίνα Club World. |
Σύνολο | 257 | 42 |
Παλαιός Στόλος[4]
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αεροσκάφος | Αριθμός | Ένταξη | Απόσυρση | Σημειώσεις |
---|---|---|---|---|
Aérospatiale/BAC Concorde | 7 | 1980 | 2003 | Υπερηχητικά αεροσκάφη.
Ο μοναδικός χρήστης τους μαζί με την Air France. |
Airbus A318-100 | 2 | 2012 | 2020 | Σε αμιγώς business class διάταξη χωρητικότητας 32 επιβατών.
Πετούσαν από το Λονδίνο (Σίτι) προς τη Νέα Υόρκη (Κένεντι). Το τελευταίο αποσύρθηκε το 2020, λόγω της πανδημίας της COVID-19. |
Airbus A320-100 | 5 | 1988 | 2007 | |
BAC 1-11-400 | 8 | 1974 | 1997 | Αποκτήθηκαν μεταχειρισμένα από την BOAC και την BEA. |
BAC 1-11-500 | 36 | 1974 | 1998 | |
BAC VC-10 | 9 | 1974 | 1979 | |
BAC VC-10 Super | 15 | 1974 | 1981 | |
Boeing 737-200 | 54 | 1978 | 2005 | |
Boeing 737-300 | 28 | 1992 | 2009 | |
Boeing 737-400 | 40 | 1991 | 2015 | |
Boeing 737-500 | 15 | 1996 | 2013 | |
Boeing 747-100 | 19 | 1974 | 1999 | |
Boeing 747-200 | 25 | 1977 | 2002 | |
Boeing 747-400 | 57 | 1989 | 2020 | Αποσύρθηκαν πρόωρα, λόγω της πανδημίας της COVID-19.
Ήταν προγραμματισμένο να αποσυρθούν το 2024. |
Boeing 757-200 | 56 | 1983 | 2010 | |
Boeing 767-200ER | 3 | 1993 | 1996 | |
Boeing 767-300ER | 28 | 1990 | 2018 | |
Boeing 777-200 | 5 | 1995 | 2020 | |
BAe ATP | 15 | 1988 | 1999 | |
Hawker Siddeley HS-121 Trident | 67 | 1974 | 1986 | Αποκτήθηκαν μεταχειρισμένα από την BEA. |
Lockheed L-1011 Tristar 500 | 7 | 1978 | 1983 | |
McDonnell Douglas DC-10-30 | 8 | 1988 | 2000 | |
Vickers Vanguard 953 | 12 | 1974 | 1979 | Αποκτήθηκαν μεταχειρισμένα από την BEA. |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Airlines fined over cargo cartel, BBC, 2010-11-09
- ↑ Πληροφορίες British Airways
- ↑ «Please verify your request». www.planespotters.net. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2022.
- ↑ «British Airways Fleet Details and History». www.planespotters.net. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2022.