NASKAH DRAMA

“ANDE ANDE LUMUT”

Disusun oleh
-Lorencia Mustofa Afandy

SMP NEGERI 4 NGANJUK

TAHUN PELAJARAN 2022/2023

ATUR PRAWACANA
 Ngaturaken smebah lan sujud syukur mugi ketamphi wonten ngarsaning gusti
kang moho agung, amargi kanthi berkah lan pitulunganipun gusti tugas drama
b.jawa punika saget purna kasusun.

Tugas punika kawula kanthi temen lan estu kagem netepi lan njangkepi tugas
naskah drama piwulangan waseso jawi, lan wonten pinten-pinten pitulungan
saking rencang, kerabat lan pangucal sahinggo saget purna kanthi sae lan endah.

Sedanten seratan meniko mboten estu lumrah hak leres, kagem nyampurna aken
sedanten klenta-klentu lan kiranganipun tulisan menika pramilo panyaruwe saha
panyendu tansah kula anthi-anthi saking sinten ke mawon ingkang maos.

Mugi-mugi seratan menika saget paring manfaat lan ngelmu ingkang manfaat
kagem sedanten ingkang maos seratan meniko, sugeng maos.

Nganjuk
A. Sutradara
1. Brilian Bagus Saputra (09)

B. Tokoh pemeran

1. Pangeran (Ande-ande lumut) = Brilian Bagus Saputra (09)

2. Bejo = M. Lutfhi Ainur F. (22)
3. Mbok Rondho Dadhapan = Hima Ridhotul Nur A. (13)
4. Klenting Abang = Naswa Syahri Maulani P. (24)
5. Klenting Ijo = Adinda Fianisa (01)
6. Klenting Biru = Lorencia Mustofa Afandy (17)
7. Klenting Kuning = Vinesa Aific Rintang A. (32)
8. Mbok Rondho Klenting = Siska Layya Ayuba (31)
9. Widodari = Anisa Nuril Nur L. (04)
10. Yuyu Kangkang = Rehan Alif Wali N.P (26)
11. Masyarakat
 Magie Geovani (19)
 Aqta Ardyan Satria (06)
 Rydan Nur Bachrudin (29)
 Muhammad Fauzan (21)
 Dio Aditya J. (11)
 Ilatul Ardilia R. (14)
 Adinda Fianisa (01)
 Naskah Ande-Ande Lumut

KADADOSAN ING NEGARI INGKANG GEMAH RIMPAH LOH JINAWI, TATA

TENTREM KERTA RAHARJA. WONTEN SALAH SAWIJINING PANGERAN
INGKANG GESANGIPUN SARWA KACEKAPAN. PANGERAN MENIKA PUTRA
MAHKOTA INGKANG BADHE NGLAJENGAKE TAHTA KERAJAAN.
ANANGING PANGERAN KALAWAU MBOTEN MAREM KALIH GESANGIPUN
INGKANG KACEKAPAN. PANGERAN KEPINGIN LELONO. NGLAMAHI WONO.
PANGERAN KEPINGIN MADOSI JATI DIRINE UGI PENGALAMAN GESANG.
SAKING MRIKU KAWIWITAN LELAMPAHAN GESANGIPUN PANGERAN
INGKANG MANGGIHAKE SISIHAN GESANGIPUN INGGIH MENIKA LARE
WADON INGKANG SAE MANAHIPUN LAN AYU PASURYANE.

BABAK 1 :

( ING ALAS ) KALIH TIYANG KANEMAN MLAMPAH NGLEWATI WANA

INGKANG RIMBUN. NINGALI KIWO TENGENE MBOTEN WONTEN KEWAN
UTAWA PEKSI INGKANG SAGET DIPUNBURU. KANEMAN BAGUS KALIHAN
PANDHEREKE WAU SAKYEKTOSIPUN INGGIH MENIKA PANGERAN
INGKANG LELONO KANGGE PADOS JATI DIRINIPUN. (KALIH TIYANG
MLAHPAH KANTHI WASADAPA NGINGETI ANA NGISOR LAN NDHUWURE
NGGOLEKI KEWAN KANG ISO DIBURU). PANGERAN : “Jo… Bejo… kowe neng
endi? Jo…. Bejo.”

BEJO : “Pangeran…. Pangeran….Panjenengan wonten pundi pangeran?”

(MLAMPAH MUNDUR, LAJENG TABRAKAN NGANTI GELIMPUNGAN)

PANGERAN : “Aduh… kowe kuwi ati-ati ta.”

BEJO : “Hehehe…ngapunten pangeran… kula mboten ngertos pangeran wonten

wingking kula.” PANGERAN : “Rene Jo rene!!!…. Aku arep cerita.”

BEJO : “Wonten napa pangeran?” (KALIH TIYANG LENGGAH BARENG LAN

PADHA CRITA) PANGERAN : “Kok ra ana kewan dina iki ya Jo?”

BEJO : “Injih pangeran sepi sanget!” (PANGERAN LAN PANDHEREKE NGADEK,

KAGET WEROH WONG ING NGAREPE)

PANGERAN : “Sapa kuwi Jo?”

BEJO : “Kula mboten ngertos pangeran. Sinten nggih niku?”

PANGERAN : “Ngapunten mbok, kula badhe tanglet?” (INGKANG DITAKONI
MENENG, ORA NJAWAB, REPOT KARO KAYUNE)

PANGERAN : “Kulanuwun… mbok.” (PANGERAN NYEDAK MARANG MBOK

RONDHO, MBOK RONDHO KAGET WEROH PANGERAN)

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Walahdalah…. mangga. Sapa kowe?”

PANGERAN : “Kula pengembara mbok… ngapunten niki dusun napa?”

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Iki dusun dhadhapan le… kowe arep ngapa neng
kene?” PANGERAN : “Kula badhe mangembara mbok… ananging kula nyasar
mboten ngertos dalane.” MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Wah… ya wis… kowe
melu mbok wae piye le? Tak dadekne anak angkatku yen kowe gelem.”

PANGERAN : “Wah… injih mbok kula purun.”

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Kawit sekiki kowe dadi anakku. Kowe tak
jenengke ande-ande lumut ya le?”

PANGERAN : “Inggih mbok.”

BABAK 2 :

(ING OMAHE KLENTING-KLENTING) WONTEN ENJING INGKANG TERANG

MBOK RONDHO KLENTING NYAWIJI KALIHAN PUTRI-PUTRINIPUN. PUTRI-
PUTRI MBOK RONDHO KLENTING SANGET AYU PASURYANE. PIYAMBAKE
INGGIH MENIKA KLENTING ABANG, KLENTING IJO, KLENTING BIRU LAN
SALAH SATUNGGALING PUTRI TIRINIPUN INGKANG NAMA KLENTING
KUNING. MBOK RONDHO KLENTING SANGET REMEN LAN TRESNA
KALIYAN PUTRI-PUTRINIPUN, ANANGING BENTEN KALIYAN KLENTING
KUNING INGKANG DADOS PUTRI TIRI, PIYAMBAKE SANGET DIBENTENAKE
KATRESNANIPUN. KLENTING KUNING DIDHAWUHI NYAPU, NGRESIKI
GRIYA LAN UGI NYAMBUT DAMEL ING SAWAH. SANGET MRIHATINAKE.
(KLENTING KUNING TEKO NGGAWA SAPU, NYAPU LAN NGEPEL JOGAN.
LINGEH MOJOK ANA RUANGAN. ORA SUWE MBOK RONDHO TEKO
NGAWASI KLENTING KUNING. NYUSUL SEDULURE KLENTING ABANG,
KLENTING IJO LAN KLENTING BIRU)

MBOK RONDHO KLENTING : “Anak-anakku sing ayu-ayu…rene ndug!”

KLENTING-KLENTING : “Injih mbok, wonten napa?”

MBOK RONDHO KLENTING : “Ngene ndug, ana warta sing penting banget.”

KLENTING ABANG : “Warta apa ta mbok?” (dewasa)

KLENTING IJO : “Inggih mbok enten napa ta?” (manja, nyedak karo nyekel tangane
mbok rondho klenting)

KLENTING BIRU : “Enten napa mbok, sajake kok tenanan. Wonten menapa?”

MBOK RONDHO KLENTING : “Kowe ngerti ta… mbok rondho dhadhapan sing
duwe anak bagus banget, jenenge ande-ande lumut?”

KLENTING-KLENTING : “Owh…ande-ande lumut…bagus!!! Wah gelem no.”

MBOK RONDHO KLENTING : “Iya… mbok rondho dhadhapan gawe saembara

“Sinden Idol” kanggo anake ande-ande lumut sing lagi goleki garwa pendamping.”

KLENTING-KLENTING : “Wah… purun sanget mbok.”

MBOK RONDHO KLENTING : “Iya… mengko mbok arep dandani kowe-kowe

supaya dadi putri sing ayu-ayu, sapa ngerti salah sijine kepilih dadi garwane ande-ande
lumut.

KLENTING-KLENTING : “Iya mbok.. purun.”

KLENTING IJO : “Wah mesti aku sing dipilih mengko, kan aku ayu…”

KLENTING ABANG : “Ora iso! Mesti aku sing dipilih ande-ande lumut dadi
garwane.”

KLENTING BIRU “Ora iso mbakyu, mesti aku ta…aku kan luwih cilik, kudune
mbakyu-mbakyu ngalah karo aku!”

KLENTING ABANG : “Heh!! Aku kan luwih tua saka kowe…kudune kowe ngajeni
aku dadi mbakyumu!”

MBOK RONDHO KLENTING : “Wes-wes ta!! Rasah padu…anak-anake mbok kan

ayu-ayu, rasah do udur!! Gek neng njero,,siap-siap dandan!!”

KLENTING-KLENTING : “Injih mbok…”

(KLENTING ABANG, IJO, LAN BIRI NINGGAL MBOK RONDHO LAN MLEBU
OMAH) KLENTING KUNING KAWIT WAU MIRENGAKE PIREMBUGANE
SIMBOK LAN SEDHEREKIPUN. KLENTING KUNING MARANI MBOK
RONDHO LAN NGOMONG MARANG MBOK RONDHO.

KLENTING KUNING : “Mbok… kula badhe matur.”

MBOK RONDHO KLENTING : “Matur apa….? Apa kowe wes rampung nyapune?”

KLENTING KUNING : “Sampun mbok, ngeten mbok… kula inggih kepingin ndherek
saembara “Sinden Idol” supados dados garwane ande-ande lumut kados mbakyu-
mbakyu klenting.”
MBOK RONDHO KLENTING : “Owh ya wis…rene tak dandani kowe.” (MBOK
RONDHO MENEHI ANGUS LAN AMBU-AMBU KANG ORA ENAK MARANG
KLENTING KUNING) MBOK RONDHO KLENTING : “Ya wis sakiki kowe
ngumbahi klambi-klambine mbakyumu karo gone mbok neng kali kono.”

(MBOK RONDHO NYURUNG KLENGTING KUNING KANTHI KASAR BANGET)

KLENTING KUNING : “Injih mbok…”(KLENTING KUNING NINGGALNO MBOK
RONDHO LAN MLAKU MARAK PAWON)

MBOK RONDHO KLENTING : “Hahaha… muga-muga sing ditrima dadi garwane

ande-ane lumut yaiku salah sijine anak-anakku, dudu klenting kuning.”

KLENTING KUNING NAMPI MENAPA INGKANG DIPUNUTUS DENING MBOK

RONDHO LAN DILAMPAHI KANTHI SABAR. (ING OMAHE KLENTING-
KLENTING)

BABAK : 3

(PERJALANAN MARAK ING KALI) KLENTING KUNING SABEN DINTEN

NYAMBUT DAMEL NGRESIKI GRIYA, UGI NYAMBUT DAMEL WONTEN
LADING. MBOTEN KRAOS SAYAH LAN KELUH KESAH. SINAOS PIYAMBAKE
DIPUNDAMEL MBOTEN SAE KALIYAN MBOK RONDHO KLENTING LAN
PARA SEDULURE. NAMING PIYAMBAKE UGI GUSTI ALLAH INGKANG
NGERTOS SENGKOWO PIYAMBAKE. PIYMBAKE NGAJENGAKEN GUSTI
ALLAH BADHE MARINGI GANJARAN INGKANG SAE KANGGE
PIYAMBAKIPUN.

KLENTING KUNING : “Duh Gusti ngeten niki gesangipun kula…mugi-mugi kula

saget nampi kanti lemah manah.”

WIDODARI : (WONG KANG ORA DISANGKA MARA) “Hei… cah ayu.”

KLENTING KUNING : “Sapa kuwi?”

WIDODARI : “Kowe rasah wedi, aku iki widodari sing arep bantu awakmu!”

KLENTING KUNING : “Ameh ngapa kowe?”

WIDODARI : “Aku arep menehi kowe pusaka… tampanen … mugo-mugo pusaka iki
keguna kanggo kowe. Iki jenenge Jimat Kalimosodo. Tampanen cah ayu.”

KLENTING KUNING : “Injih matur nuwun.”

WIDODARI : “Ati-ati, gunakno pusaka kuwi kanggo kabecikan!”

KLENTING KUNING : “Injih, matur nuwun lan nyuwun donga lan restune.”
(KLENTING KUNING NINGGALNO KALI LAN NGGAWA PUSAKA SING
DIWENEHKE WIDODARI)

BABAK : 4

ING SALAH SAWIJINING LEPEN INGKANG TOYONIPUN SANTER BANGET,

WONTEN MRIKU YUYU KANGKANG GESANG. PIYAMBAKE INGKANG
NGUASANI LEPEN MENIKA. PIYAMBAKE SI YUYU KANGKANG INGKANG
JULIK. (YUYU KANGKANG SING NJAGA LEEN LAGI MONDAR-MANDIR
NGWASI MENAWA ANA WONG TEKO)

YUYU KANGKANG : “Hohohoho….Godong waru kok bolong-bolong… bocah ayu

kok moblong-moblong….Sapa kae sing teko?” (LAJENG TEKO KLENTING ABANG,
IJO LAN BIRU MARA ING PINGGIR KALI)

KLENTING ABANG : “Wah… kaline banjir.”

KLENTING IJO : “Iya … piye carane awake dewe nyebrang??”

KLENTING BIRU : “Iya … piye iki? Bisa-bisa awake dhewe ora sido melu saembarane
mbok rondho dhadhapan?!”

KLENTING ABANG : “Kosek-kosek…kae ana yuyu kangkang ta?”

KLENTING IJO LAN BIRU : “Wah…iya…ayo njaluk tulung yuyu kangkang wae.”

KLENTING ABANG,BIRU LAN IJO : “Iya …Yuyu kangkang… yuyu kangkang…”

YUYU KANGKANG : “Hahaha… ana apa cah ayu-ayu?”

KLENTING BIRU : “Yuyu kangkang… aku njaluk tulung kowe….tulung sebrangke

aku, adhik lan mbakyuku lewat kali iki…”

YUYU KANGKANG : “Wah…abot banget kuwi. Iso nanging enek syarate cah
ayu….enek imbalane.”

KLENTING IJO : “Imbalane apa ta…kon mbayar nganggo duwit?? Wah kowe kuwi
mata duwitan!”

KLENTING ABANG : “Ya wes lah yen duwit gampang….mengko tak bayar..”

KLENTING BIRU : “Ya… piro jalukmu mengko tak bayar!!”

YUYU KANGKANG : “Dudu duwit…aku rak doyan…. Hahaha”

KLENTING-KLENTING : “Prett…”

YUYU KANGKANG : “Imbalane yaiku nganggo tangamu..”

KLENTING IJO : “Apa tanganku???ameh bok kapakne??”

YUYU KANGKANG : “Ora tak kapak-kapakne…mung tak ambung sitik…”

KLENTING ABANG : “He!!! Apa?”

KLENTING BIRU : “Iihhhhh,,,emohh ahh….gilani…”

KLENTING IJO: “Iya,,apa ra enek imbalan liyane..??mosok tanganku sing wangi iki
bok ambungi??hiiiii”

YUYU KANGKANG : “Ya wis yen wegah…yen suwe-suwe mengko imbalane

nambah…” (KLENTING ABANG, IJO LAN BIRU PADHA REMBUGAN)

KLENTING BIRU : “ya wis,,,tapi neng tangan wae,,sedilit tok….” (YUYU

KANGKANG NYEBRANGKE KLENTING ABANG, IJO LAN BIRU KANTHI
GILIRAN)

YUYU KANGKANG : “Wah…seneng banget aku iso ngambung tangane cah wadon
ayu-ayu..” (KLENTING KUNING TEKO AREP NYABRANG)

YUYU KANGKANG : “Hohoho.. apa kuwi??.. ambune rak enak,,,rupane elek

banget.”

KLENTING KUNING : “Wah… kok banjir ta? Piye carane aku iso nyebrang?? Wah
kae enek yuyu kangkang. Yuyu kangkang…yuyu kangkang mreneo. Aku njaluk tulung
sebrangne kali iki.”

YUYU KANGKANG : “Hahaha… apa sebrangke?aku wegah.”

KLENTING KUNING : “Mengko tak wenehi duwit…”

YUYU KANGKANG : “Aku wegah… wes kono lunga.. aja rene meneh! Dasar wong
wadon elek.” KLENTING KUNING : “Alah…kowe kok jahat ta Yuyu kangkang…”
(KLENTING KUNING NGETOKNO PUSAKANE)

KLENTING KUNING : “Ya wis yen kuwi karepmu. Aku arep gawe kali iki asat.”

YUYU KANGKANG : “Hahaha… apa ya iso?”

DUMADAN LEPEN MENIKA ASAT, YUYU KANGKANG KACILAKAN LAJENG

KESAH TEBIH LAN MATI. SAK LAJENGIPUN KLENTING KUNING SAGET
LUMPRAH NYEBRANG LEPEN MENUJU GRIYA MBOK RONDHO
DHADHAPAN, GRIYANIPUN SI ANDE-ANDE LUMUT.

BABAK 5 :

(ING OMAHE MBOK RONDHO DHADHAPAN) SALAH SAWIJINING DUSUN

INGKANG NAMA DHADHAPAN, MBOK RONDHO NEMBE NYAPU GRIYA,
WONTEN NDALEM MRIKU WAU SI ANDE-ANDE LUMUT NEMBE NGAJI
WONTEN SALAH SWIJINING SURAU. NGENTOSI GEGANTILANING MANAH
INGKANG DIPUNJANJIAKEN GUSTI ALLAH KANGGE PIYAMBAKE. (MBOK
RONDHO LAGI NYAPU ING OMAHE, UJUK-UJUK TEKO ROMBONGANE
WONG WADON AYU-AYU YAIKU KLENTING ABANG, IJO LAN BIRU).

KLENTING-KLENTING : “Assalamu’alaikum…”

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Wa’alaikumsalam…sapa ya?”

KLENTING ABANG : “Kula mbok… klenting abang.”

KLENTING IJO : “Kula klenting ijo mbok..”

KLENTING BIRU : “Lan kula klenting biru mbok.”

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Wah.. cah wadon ayu-ayu…arep ngapa iki?”

KLENTING-KLENTING : “Badhe melu saembara “sinden idol” supaya bisa dadi

garwane ande-ande lumut mbok…”

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Owalah… arep melu saembara ta… Ayo nyanyi
siji-siji?!” KLENTING-KLENTING : “inggih mbok..” (KLENTING-KLENTING
GANTIAN NUNJUKNO KAPINTERANE NYANYI)

KLENTING ABANG : (NYANYI “NYIDAM SARI”)

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Lumayan-lumayan. Next….”

KLENTING IJO : (NYANYI “LUNGITING ASMARA”)

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Padha wae lumayan. Next…”

KLENTING BIRU : (NYANYI “TANJUNG MAS NINGGAL JANJI”)

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Waw rondo cucok. Sek ya tak omongke ande-ande
lumut . mlebu siji-siji ya!”

KLENTING-KLENTING : “Oke… siaaaaaaappp!” (KLENTING IJO MLEBU

PISANAN, BANJU MBOK RONDHO NYANYI)

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Putraku si ande-ande lumut.. temuruna ana putri

kang unggah-unggahi… putrine ngger sing ayu rupane… Klenting abang iku kang dadi
asmane.”

ANDE-ANDE LUMUT : “Duh ibu…kula mboten purun.. duh ibu… kula mboten
meduun.. najan ayu sisane si yuyu kangkang.”

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Wah ora gelem ki nduk!”

KLENTING BIRU : “Wah kurang ajar kuwe kuwi… aku ayune ngene diarani sisane
yuyu kangkang.” (KLENTING BIRU METU BANJUR KLENTING IJO SING GANTI
MLEBU) KLENTING IJO : “Coba kula mbok…”

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Putraku si ande-ande lumut…temuruna ana

putrid kang unggah-unggahi… putrine ngger sing ayu rupane.. klenting ijo iku kang
dadi asmane.”

ANDE-ANDE LUMUT : “Duh ibu… kula mboten purun.. duh ibu… kula mboten
medun… najan ayu sisane si yuyu kangkang.”

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Wah ya padha ora gelem ki nduk.”

KLENTING ABANG : “Mbok,,,coba kula.”

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Putraku si ande-ande lumut…temuruna ana utri

kang unggah-unggahi…putrine ngger sing ayu rupane…klenting abang iku kang dadi
asmane.”

ANDE-ANDE LUMUT : “Duh ibu…kula mboten purun… duh ibu… kula mboten
medun… najan ayu sisane si yuyu kangkang.”

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Waduh nduk wong telu ora gelem kabeh kae…”
(KLENTING KUNING TEKO MARA ING OMAHE MBOK RONDHO
DHADHAPAN)

KLENTING KUNING : “Assalamu’alaikum…”

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Wa’alaikumsalam… sapa ya kuwi?”

KLENTING KUNING : “Kula klenting kuning mbok…badhe melu saembara “sinden

idol” supaya bisa dadi garwane ande-ande lumut.”

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Apa?... Kowe kepengen dadi garwane anakku?

Ora salah ta kuwe iki?”

KLENTING IJO : “Lha iya… rupamu elek ambumu ra enak. Aku wae sing ayu ditolak
kok apa mneh kuwe?”

KLENTING KUNING : “Dicoba ndhisik mbok…”

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Ya wis kono ndang nyanyi.”

KLENTING KUNING : (NYANYI “CIDRO”)

(KLENTING KUNING MELU MLEBU MBOK RONDHO)

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Putraku si ande-ande lumut…temuruna ana

putrid kang unggah-unggahi…putrine kang ala rupane… klenting kuning iku kang
dadi asmane.”
ANDE-ANDE LUMUT : “Duh ibu…kula inggih purun…dalem putra inggih badhe
medun…najan ala menika kang putra suwun.”

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Lho…apa ra salah kowe le tole?”

ANDE-ANDE LUMUT : “Mboten mbok…niki sampun dadi pilihane kula.”

(KLENTING-KLENTING KUSAK-KUSUK)

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Owh… yen kuwi pilihanmu le, simbok manut
wae.”

ANDE-ANDE LUMUT : “Mbok, kula badhe ngmong jujur ngenani jati dirine kula.”

MBOK RONDHO DHADHAPAN : “Apa kuwi ngger?”

ANDE-ANDE LUMUT : “Mbok, kula menika sakjane pangeran ingakang

mangembara golek pengalaman urip lan sisihing urip.”

KLENTING-KLENTING : “haaa!!!...??? pangeran???

(KLENTING-KLENTING SEMAPUT) PUNGKASANE KLENTING KUNING

DADOS SISIHANIPUN ANDE-ANDE LUMUT, PASURYANIPUN INGKANG AWON
UGI MAMBET DUMADEKAKE DADOS PUTRI INGKANG AYU. SEJATOSIUN
KLENTING KUNING MENIKA PUTRI SEKARTAJI LAN ANDE-ANDHE LUMUT
MENIKA RAJA NGETOSI RAMANIPUN. PENGERAN UGI KLENTING KUNING,
GESANG SLARAS SAKLAWASE.

-RAMPUNG-

WASANA BASA

Matur nuwun kalian pamaos,konco-konco, saha para rencang ingkang tansa

mbiyantu kula ndamel naskah menika. Nuwun anggihpun kula aturaken
kaliyan tiang saha sumber ingak bersangkutan. Nyuwun pangapunten menika
kula kathah lepas ing naskah menika.