Daha önce bir tanesini goblen yapmıştım bu sehpaların bunu  da elden çıkarmak içimden gelmedi.Ne kadar zamandır bizimle hatırlamıyorum ama bir zamanların misafir odası denilen, oturmaya bir türlü kıyılamayan odasında hapsolmuş durumdaydı.Gün yüzüne çıkması bir hayli zaman aldı.Çokta iyi oldu.Sehpaydı pufa döndü Ama üzerinde ağırlanan misafirler,sunulan ikramlar hiç unutulmadı.Mermerinin asil görüntüsü hafızalara yerleşti .Üzerine serilen dantel örtüler hep oldu.
Benim evime de bu haliyle çok yakıştı.
Değerini daha da arttırdı.

Boğulurum ben karanlıkta.... gün ışığındaki güneşsizlikten bahsediyorum.Güneş her daim benimle olmalı ,odamı ,içimi ,günümü aydınlatmalı .Bir de beyazsa arkadaşı daha da bir coşmalı ışıldamalı.

                      Aydınlık olmalı her yer en çokta ülkem, en çokta insanım.

          Aydınlık günler hep bizimle olsun.

Genellikle alabildiğine un yazan tarifleri eğer deneyip test etmemişsem un miktarını  tutturamam.Bu tarifte bardak ölçüsünü sevdim. Gönül rahatlığı ile mayalı poğaça yaptım. Mayalanma sürecini tepside sağlıyorum yoksa şekil vermesi biraz güç oluyor. Bu sorunu yaşayanlara tavsiye ederim. 

 Bu sehpa annemden kalan bir parça .....üzerindeki tablo da onu kaybettiğim zamanlarda ince ince işlediğim her bir ilmeğinde hatıraları düşünüp anımsadığım goblenim.Bu ikilinin o yüzden birbirin çok yakısacağını düşündüm.Şimdi evimin en güzel köşesinde çok da  güzel duruyor.

   Canım çok acıyor ,neden  diye  SOrMA

Benim jenarasyonum bilir cin ali ve serüvenlerini....okumaya başlamıştım ben o seri ile...

   her şey daha kolay oldu  ama kıymet de o oranla azaldı.Bir çok yayınevi ,bir o kadarda kitap çeşitliliği oldu.. Okuma oranı gittikçe düştü.Hatta kitapların bir çoğu dizilerden takip edilir oldu.Kitabın pahalılığı                     okumamanın kılıfı oldu.

Doğanın tam anlamıyla içine akıyorsunuz burada..Yeşilin her bir tonunda kaybolmak, mis kokulu toprak ...yol boyu elektrik direklerine yuva yapmış leylekler ....Havanın değişkenliği ise tam da bu bölgenin  tavrıydı. Ailecek geçirilen güzel bir pazar günü.Doyasıya keyif doyasıya manzara.

Ama ne yazık ki Karadeniz de bunun gibi birçok güzellik tanıtım yapılamadığından yeterince bilinmiyor.

Gerçi  insanlığın doğaya olan saygısızlığı ,betonlaştırılmaya çalışılan her bir metre karenin fazlalığı , beni ,bırak gizli kalsın demeye sevk ediyor.

   Evin babası ve oğlu tatlı olsa da yesek derler.Evin annesi olmadığını söyler ama usulca mutfağa gider .Hemen kileri karıştırır ,eline çikolata sosu biraz bisküvi ceviz geçince  dolaptaki süte uzanarak tatlıya başlar. Çikolata sosu gerektiği gibi ocakta pişer, biraz soğutulup bir kenarda kırılmış ceviz ve bisküvilerle buluşturulur.Birazda buzdolabında bekletilip sunuma hazır hale getirilir.Sonuç olarak mutlu yüzler daha da mutlu bir anne.
Herkesin anneler gününü sembolikte olsa kutlarım.

Ne güzel şeydir değil mi temizlik ? her yer mis gibi kokar ,bol oksijen dolanır durur evin içinde ....

Peki bu güzel manzara için kullandığımız kimyasallar,  bize bu hijyeni sağlıyorlar diye masumlar mı?

Anneli oğullu çok hassas bir tenimiz var, birazda alerji öykümüz.Bu yüzdendir ki miktar az tutulup doğal yollar tercih edilir.

Pazar günü güzel bir kahvaltı ile güne başladık pazarın dayanılmaz hazıyla salına salına hareket etmek en güzeli...sonrasında cici bir kızın doğum günü dostlarla geçirilen harika saatler...

.Börtü, böcek ,yeşillik derken doğaya dalış.
Çimenlerin kokusu ,bülbüllerin müthiş cıvıltısı içinde kayboluş .
Herkese iyi haftalar . 

1 mayıs işçi-emekçi günü ve regaip kandilimiz kutlu olsun.

Evimizden yükselen kurabiye kokusu bugünün önemi için olsun.Çocukluğumuzda annem her kandil evde yaptığı helva yada ne ise apartmanımızdaki komşularımıza gönderirdi bizimle.Götürmek için yarışırdık kardeşlerimle.Aynı geleneği  kendimce sürdürmeye çalışıyorum .Gerçi komşuluk anlayışı çok değişse de bırakmamak gerekir ....