De Ongeletterde Wanhoop

Gisterenavond heb ik werkelijk genoten van de pilootaflevering van de nieuwe reeks Battlestar Galactica, die ze dus nu op VT4 tonen...
Als kind was ik weg van deze (en andere) sci-fi reeksen, en op school speelden we de ruimtegevechten na : als Viper liepen we over de speelplaats, Cylons najagend ('t hoeft niet altijd "cowboy en indiaan" of "politie en dief" te zijn...) en projectielen afvurend terwijl we zelf voor de klankband zorgden.

Hoewel de nieuwe reeks zich veertig jaar later afspeelt en de personages (en ook de acteurs) verschillen, worden enkele van de namen van de hoofdpersonages behouden uit de eerste reeks (opperbevelhebber Adama is -in de verhaallijn- nog steeds dezelfde, en verder zijn er Apollo, Starbuck en Boomer, die meteen een belletje deden rinkelen...) En al zien de Cylons er wat anders uit (ze hebben duidelijk niet stilgezeten, wat zo ongeveer het vertrekpunt van de plot is...), het karakteristieke "Kitt"-oog is nog steeds aanwezig...

Jammer dat het zo laat op de avond is (23u05, en gisteren duurde het alvast tot 0u45... ; dat wordt dus opnemen), anders had ik er een nieuwe wekelijkse afspraak bij...

Onze bibliotheek neemt jaarlijks deel aan het nomineren van boeken voor de International IMPAC Dublin Literary Award door aan de lezers te vragen 5 boeken te nomineren. Uit al die inzendingen in de urne in de bibliotheek wordt een top 3 geselecteerd, die bekendgemaakt wordt in de bib (ik zou eens moeten gaan kijken welke boeken het uiteindelijk gehaald hebben...). Twee lezers worden voor hun moeite beloond met een mooi boekenpakket. En zie, dit jaar (bij de nominaties voor 2008) was ik (al voor de tweede keer trouwens...) bij de winnaars.
Het ontvangen boekenpakket bevatte deze prachtige, de komende maanden te lezen boeken :

In the country of men - Hisham Matar
The inheritance of loss - Kiran Desai The night watch - Sarah Waters

Zwellend fruit van Peter Verhelst is een vreemd, een bevreemdend boek...
Personages met mythische namen (Agamemnon, Klytaemnestra, Iphigenia en Orestes) in een "tijdloos" kader, wandelen in sprookjes, omringd door sprookjes, zelf een sprookje : hoe mooi geschreven ook, het blijft moeilijk om een touw vast te knopen aan de verhalen die Verhelst ons voorschotelt. Eén hoofdstuk is zelfs in spiegelschrift geschreven, wat het allemaal een nog surrealistischer gevoel geeft.
Dit is niet het soort boek dat je "goed" kunt vinden : zulk een term is te ontoereikend voor de leeservaring die je aangeboden krijgt...
Misschien is het vooral een boek dat moet rijpen...

De BBC hield onlangs een verkiezing van de slechtste songtekst ooit en dat leverde "winst" op voor Des'ree (bekijk de uitslag hier). Ook op internet werden gelijkaardige verkiezingen gehouden, zoals bij Spinner.

Daarom gaan wij op zoek naar de slechtste Belgische of Nederlandse songtekst ooit. Jullie kunnen jullie nominaties achterlaten in de commentaren. Vermeld telkens uitvoerder, titel en citeer de regel(s) die de nominatie rechtvaardigen. Daarna zal ik met alle ingezonden nominaties een verkiezing houden...

Om te starten nomineer ik alvast "Tokyo" van Danny Fabry, met de weinig toepasselijke wending : "met alle Chinezen, maar niet met den dezen"...

Een hilarisch begin, met bijna de ene spitante zin na de andere, wordt gevolgd door verhaallijnen die onverwachte wendingen nemen en al neemt de hilariteit van de zinnen af, het leesplezier blijft even groot dankzij een plot die genoeg weet te blijven boeien...