Stine Jensen is filosoof, schrijver en programmamaker.
In een klein museum in Oranjewoud zag Stine Jensen een opmerkelijke tentoonstelling van Oscar Voch. Ze googelde hem en rook onraad, want zijn geboorteplaats bestaat helemaal niet. „De kunstdetective in mij was nu klaarwakker.”
De oprukkende womanosphere begon als een tegenreactie op de manosphere, maar is inmiddels uitgegroeid tot een griezelige vrouwelijke evenknie, ‘Andrew Tate voor meisjes’ gedoopt.
De nog levende Gazanen en de meer dan 50.000 dode Palestijnen verdienen dat zij tijdens de Nationale Dodenherdenking ook aandacht krijgen, schrijft columnist Stine Jensen. „‘Nooit meer’ is niet gelukt. En daar hebben we uit respect voor alle slachtoffers op een waardige wijze bij stil te staan.”
Cartoonisten zijn de barometer van de persvrijheid, schrijft columnist Stine Jensen. „Zie cartoons daarom als een belangrijke signatuur van de krant. Koester je tekenaars, betaal ze naar behoren.”
Per decreet liet Trump weten dat het Smithsonian Instituut, de daaraan gerelateerde prestigieuze onderzoeks-, onderwijsinstellingen en musea, en de National Zoo verschoond moeten blijven van anti-Amerikaanse ideologie. Wacht even, de dierentuin?
Stine Jensen
Ooit gaf ik een lezing voor een club Denen in Amsterdam. Ik was niet de enige die vooruit én achteraf bedankt werd. Er is al veel gefilosofeerd over de rol van dankbaarheid in afhankelijkheidsrelaties tussen naties. De manier waarop Trump eist dat Zelensky hem bedankt doet boven alles denken aan een tijd waarin er sprake was van het goddelijke recht waarmee vorsten hun macht legitimeerden.
We moeten het over Groenland hebben, vindt Stine Jensen. Een documentaire stelt dat Denemarken 400 miljard kronen (52 miljard euro) zou hebben verdiend aan het delven van kryoliet aan de westkust van Groenland. Het leidde tot een verhit debat.
Het zijn geen makkelijke tijden voor een columnist. Weer een stuk wijden aan Trump of de aandacht verleggen naar een kleine Europese film over communiceren? Stine Jensen doet het maar allebei.
Steeds meer mensen verdedigen het recht om te lachen volgens het Franse tijdschrift ‘Charlie Hebdo’. Mooi gevonden, vindt Stine Jensen. Want wie lacht kan relativeren en loslaten.
We moeten het over Groenland hebben. Vorige week is een nieuwe landingsbaan in Nuuk geopend, waardoor je rechtstreeks vanuit Amerika en Europa op Groenland kunt vliegen. Ik las het nieuws met gemengde gevoelens, moest denken aan het IJsland-scenario.
Het is geen optie meer om je niet te verdiepen in fundamentalistisch evangelisme, schrijft columnist Stine Jensen. Graag dus meer journalistieke ogen en politieke scherpte op de wereldwijde opmars van het Christian nationalism en de politieke en maatschappelijke gevolgen daarvan.
Ik zag een geweldige film: ‘Conclave’. Wat ik kan verklappen zonder te spoilen (alle recensenten noemden het reeds) is dat er een oude verteltruc uit de kast wordt gehaald waar ik erg vrolijk van werd: de deus ex machina.
Dag Frans, dag Duits, dag Arabisch, dag Keltisch, dag Italiaans, dag Koreaans, dag Turks, dag Chinees, dag Japans. Vanaf het studiejaar 2026-2027 verdwijnen tal van bacheloropleidingen.
Welke lessen zijn er te trekken uit de moord op de Franse leraar Samuel Paty, nadat hij een spotprent van de profeet Mohammed toonde in de klas? Columnist en docent Stine Jensen denkt aan het belang van de les over vrijheid van meningsuiting, die Paty het leven kostte.
Wim Hof heeft jarenlang zijn vrouw en kinderen mishandeld, bleek uit een artikel van ‘de Volkskrant’. Dit zet aan tot reflectie op het fenomeen goeroe, schrijft columnist Stine Jensen. „Als we één les kunnen trekken uit de zaak Wim Hof, dan is het de aansporing om nooit zomaar blindelings achter een mens aan te lopen”.
Feministische romantiek of misogyne traumaporno? Ik zag de verfilming van de megabestseller It Ends With Us van Colleen Hoover, want ik was nieuwsgierig.
Wout Weghorst priemde beide wijsvingers in de lucht om de Heer te bedanken. Cody Gakpo wees na een goal tegen Polen naar de hemel om Hem te prijzen.
Drugsverkoop, prostitutie op de toiletten en vechtpartijen. Vorige week berichtte RTL alarmerend over de opmars van straatcultuur op middelbare scholen. Wat werkt daar nou wel of niet tegen?
De btw-verhoging op cultuur is zoiets als 130 kilometer per uur binnenhalen en dat vieren als grote politieke overwinning. Je zou het ook gewoon treiteren kunnen noemen.
‘Partij kiezen kan ook in stilte”, schreef een collega-columnist deze week in de Volkskrant. Ik denk dat mijn Scandinavische voorouders hem warm in de armen zouden sluiten.
In films waarschuwen dreigende muziek en donderwolken in de verte je als er iets verschrikkelijks zit aan te komen.
Toen ik een aantal jaar geleden de bankzaken van mijn moeder overnam, leerde ik nieuwe kanten van haar kennen.
Terwijl Europa zich opmaakt voor Eurovision 2024, werd in alle stilte bekend gemaakt dat ik uitkom voor Denemarken bij het Eurovisie Songfestival 2025.
Binnen het uur was ik om: ik had zin gekregen in een baan bij defensie. Dat ik daar nooit eerder aan heb gedacht, is niet zo gek.
Rutger Bregman spoort ons in zijn jongste boek aan tot meer ‘morele ambitie’. Dat heeft hij geweten.
De afgelopen maand bracht Stine Jensen door met twee dikke, gulzige mannen. Vlak na elkaar verschenen de lijvige biografieën van Ischa Meijer en van Theo van Gogh. "Hoe onderhoudend ook, ik was er af en toe goed misselijk van."
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/taxonomy/e0a65c4-Jensen%252C%2520Stine%252001%2520700.png)